a) jego fraszki

* „ Ku muzom” ( str. 48)

„ Panny, które na wielkim Parnazie mieszkacie, (…)

Proszę, niech ze mną umrą raz me rymy nie giną,

Ale kiedy ja umrę, ony niechaj słyną.”

* „ Na swoje księgi” (str. 2)

„ Przy fraszkach mi wżdy naleją,

A to w niwecz co sie śmieją”

b) Miłość, kobiety

* „ O Miłości” ( str. 45)

„ Próżno uciec, próżno się przed Miłością schronić

Bo jako lotny nie ma pieszego dogonić?”

* „ O miłości” (str. 96)

„ Kto naprzód począł Miłość dziecięciem malować (…)

Ten widział, że to ludzie bez rozumu prawie

A wielkie dobra tracą przy tej głupiej sprawie”

* „ Do Paniej” ( str. 45)

„ Imię twe, pani, które nad rad mianuję,

Najdziesz w mych rymiech często pisane.

A kiedy będzie do ludzi czytane

Masz przed inszymi, jeśli ja co czuję”

c) Niedoskonałości ludzkie

* „ Człowiek Boże igrzysko” (str. 152)

„ On, Boga nie widziawszy, taką dumę w głowie

Uprządł sobie, że Bogu podobnym się zowie.

On miłością samego siebie zaślepiony

Rozumie, że świat dla niego jest postawiony”



„ Na heretyki” (str. 124)

„ Po co wy, heretyki, w kościele bywacie?
Kiedy ceremonije za śmiech sobie macie.”