Konspekt do lekcji przeprowadzonej w Gimnazjum nr 39 im. Józefa Dietla w Krakowie, dnia 6.03.2013r. w kl. I b

Temat lekcji: Tak to czasem w wierszach bywa, że i drzewo się odzywa - fraszki Jana Kochanowskiego.

Prowadząca : Klaudia Kuźma

Cele lekcji:

Cel główny :

Uczeń poznaje ponadczasowy sens fraszek Kochanowskiego.

Cele szczegółowe:

poziom wiadomości :

Uczeń:

- zna definicję fraszki.

- zna tytuły fraszek Kochanowskiego.

- wie czemu służyły w czasach renesansu fraszki.

poziom umiejętności:

Uczeń:

- dostrzega ponadczasowość przekazu Jana Kochanowskiego.

- potrafi zastosować swoją wiedzę w praktyce .

poziom postaw:

Uczeń :

- dba o kulturę i poprawność języka w swoich wypowiedziach.

Metody kształcenia:

1. Praktyczne – ćwiczebna.

2. Drama.

Formy organizacji pracy:

1. Praca indywidualna.

2. Praca grupowa.

Bibliografia:

Merytoryczna:

1. Okoń W., Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej, Warszawa 1995.

2. Polański E., Orłowa K., Kształcenie językowe w klasach 4-8. Poradnik metodyczny, Warszawa 1993.

3. Nagajowa M., Nauka o języku dla nauki języka, Kielce 1994.

Merytoryczna :

1. Chmiel M., Herman W., Pomirska Z., Doroszewski P., Słowa na czasie. Podręcznik do kształcenia literackiego i kulturowego dla klasy pierwszej gimnazjum., Warszawa 2010, s. 150.

2. Strutyński J. Gramatyka polska, Kraków 1998.

Przebieg zajęć:

Budowa lekcji	Przebieg lekcji	Uwagi
Wprowadzenie	Czynności porządkowe : powitanie z uczniami i sprawdzenie obecności. Przypomnienie wiadomości z ostatniej lekcji o fraszce. Nauczyciel zapowiada tok lekcji, przedstawia jej cele. Zapisanie tematu lekcji : Tak to czasem w wierszach bywa, że i drzewo się odzywa - fraszki Jana Kochanowskiego.
Opracowanie	Nauczyciel dzieli uczniów na 3 grupy. Każda z grup otrzymuje jedną fraszkę Jana Kochanowskiego. Zadaniem uczniów jest przedstawienie sensu fraszki w formie dramy. Każda grupa zapisuje sens swojej fraszki, jej nastrój i informacje o podmiocie lirycznym. Odczytanie wyników pracy na forum klasy i zapisanie do tabelki w formie notatki do zeszytów: tytuł sens fraszki nastrój podmiot liryczny
Utrwalenie	Nauczyciel czyta uczniom współczesne fraszki. Stanisław Jerzy Lec, „PO TO” Po to człowiek odkrył słowo, by przemilczeć to i owo Wiesław Brudziński, „Zgodne stadło” Z mą żoną znakomicie Dopełniamy się wzajem: Ja daję na życie, Ona mi żyć nie daje. Stanisław Jerzy Lec, „I świętego” I świętego głowa boli od ciężaru aureoli Joanna Kulmowa, „Genesis” Pyszna małpa mimo wszystko się łudzi: - Może jednak nie pochodzę od ludzi Grupy tworzą własną fraszkę w języku współczesnym, pamiętając o podstawowych wyznacznikach tego gatunku. Podsumowanie wiadomości z lekcji.