jego fraszki
* „ Ku muzom” ( str. 48)
„ Panny, które na wielkim Parnazie mieszkacie, (…)
Proszę, niech ze mną umrą raz me rymy nie giną,
Ale kiedy ja umrę, ony niechaj słyną.”
* „ Na swoje księgi” (str. 2)
„ Przy fraszkach mi wżdy naleją,
A to w niwecz co sie śmieją”
Miłość, kobiety
* „ O Miłości” ( str. 45)
„ Próżno uciec, próżno się przed Miłością schronić
Bo jako lotny nie ma pieszego dogonić?”
* „ O miłości” (str. 96)
„ Kto naprzód począł Miłość dziecięciem malować (…)
Ten widział, że to ludzie bez rozumu prawie
A wielkie dobra tracą przy tej głupiej sprawie”
* „ Do Paniej” ( str. 45)
„ Imię twe, pani, które nad rad mianuję,
Najdziesz w mych rymiech często pisane.
A kiedy będzie do ludzi czytane
Masz przed inszymi, jeśli ja co czuję”
Niedoskonałości ludzkie
* „ Człowiek Boże igrzysko” (str. 152)
„ On, Boga nie widziawszy, taką dumę w głowie
Uprządł sobie, że Bogu podobnym się zowie.
On miłością samego siebie zaślepiony
Rozumie, że świat dla niego jest postawiony”
„ Na heretyki” (str. 124)
„ Po co wy, heretyki, w kościele bywacie?
Kiedy ceremonije za śmiech sobie macie.”