background image

Poprzedni rozdział

 | 

Jak działa mózg - spis tre

ś

ci

.  

  

7.1. Pie

ń

 mózgu 

  

Pie

ń

 i podstawa neuronalna, zawieraj

ą

c

ą

 wszystkie układy regulacyjne i reproduktywne 

organizmu nazywany jest te

ż

 "zespołem R" (od Reptilians, gady).  

Zespół R jest bardziej pierwotny ni

ż

 obszary mózgu kontroluj

ą

ce emocje, maj

ą

 go ju

ż

 

zwierz

ę

ta zimnokrwiste.  

Pie

ń

 mózgu wpływa na pozostałe obszary zarówno przez bezpo

ś

redni

ą

 stymulacj

ę

 jak i 

regulacj

ę

 poziomu ró

ż

nych neurotransmiterów. 

Swoiste (specyficzne) drogi nerwowe biegn

ą

 od receptorów przez pien mózgu do pól 

recepcyjnych kory (np droga wzrokowa, słuchowa, smakowa i w

ę

chowa), przez nieliczne 

po

ś

rednie synapsy, działaj

ą

c szybko i oddzielaj

ą

c strumienie infromacji o ró

ż

nych 

modalno

ś

ciach.  

Nieswoiste (niespecyficzne) drogi nerwowe prowadz

ą

 do 

tworu siatkowatego

, który 

otrzymuje informacje od wszystkich zmysłów i dzi

ę

ki temu przez drogi wst

ę

puj

ą

ce mo

ż

pobudzi

ć

 liczne obszary kory, przygotowuj

ą

c je do analizy specyficznych bod

ź

ców.  

Budowa pnia mózgu

: trzy główne struktury to 

rdze

ń

 przedłu

ż

ony (diencephalon)

most 

W cz

ęś

ci 

przedniej 
widzimy 
głównie 
wej

ś

cia i 

wyj

ś

cia 

ż

nych 

wi

ą

zek 

nerwów 
prowadz

ą

cych 

do i od 
rdzenia.  
Przechodz

ą

 

t

ę

dy 

wszystkie 
nerwy 
kontroluj

ą

ce 

ruchy mi

ęś

ni, 

oprócz 
pionowego 
ruchu oczu.  
Wi

ę

kszo

ść

 

uszkodze

ń

 

tego obszaru 
prowadzi do 
parali

ż

u lub 

niedowładów 

ż

nych grup 

mi

ęś

ni. 

background image

(pons)

 i 

ś

ródmózgowie (mesencephalon)

. Jego naturalne przedłu

ż

enie stanowi 

mi

ę

dzymózgowie

 obejmuj

ą

ce wzgórze, szyszynk

ę

, przysadk

ę

 i okolice przylegaj

ą

ce do 

trzeciej komory mózgu, pomiedzy przednim i tylnym spoidłem.  

 

W pniu jest a

ż

 9 j

ą

der serotoninergicznych, czyli wydzielaj

ą

cych neurotransmiter 

serotonin

ę

 (5-HT, 5-hydorksytryptoamina)

.  

 

 

J

ą

dra produkuj

ą

ce serotonin

ę

 

22: 

j

ą

dra szwu

 (raphe nucleus), 9 par w całym pniu; 34-

miejsce sinawe

 (locus coeruleus); 36-j

ą

dro 

przyramienne boczne; 37-j

ą

dro górne 

ś

rodkowe; 47-j

ą

dro pasma samotnego. 

 

Projekcje do podwzgórza (21), układu limbicznego: ciała migdałowatego (40), hipokampu (41), zakr

ę

tu 

obr

ę

czy, j

ą

dra ogoniastego (1) i skorupy (2). 

background image

W mózgu (98% serotoniny jest poza mózgiem) gra wa

ż

n

ą

 rol

ę

 w regulacji faz snu, 

nastroju, aptetytu, odruchu wymiotnego i pop

ę

du seksualnego.  

Zaburzenia poziomu serotoniny wi

ążą

 si

ę

 z depresj

ą

, migrenami, stanami l

ę

kowymi, oraz 

cyklofreni

ą

 (chorob

ą

 dwubiegunow

ą

)

.  

O neurotransmiterach b

ę

dziemy dokładniej mówili pó

ź

niej.  



Rdze

ń

 przedłu

ż

ony

 zawiera j

ą

dra kontroluj

ą

ce funkcje odruchowe: oddychanie, 

ci

ś

nienie t

ę

tnicze, ssanie, 

ż

ucie, połykanie, kontrola odruchów wymiotnych, kichania, 

kaszlu, ziewania, wydzielania potu.  



J

ą

dra oliwek w rdzeniu przedłu

ż

onym obliczaj

ą

 informacj

ę

 słuchow

ą

, szczególnie 

ż

nice czasu dotarcia d

ź

wi

ę

ków do lewego i prawego ucha, co umo

ż

liwia 

przestrzenn

ą

 lokalizacj

ę

 bod

ź

ców słuchowych.  

 

O

ś

rodki oddechowe: j

ą

dro pasma samotnego w tylnej 

(grzbietowej) cz

ęś

ci rdzenia przedłu

ż

onego wysyła projekcje 

do j

ą

dra dwuznacznego (nucleus ambiguus) a stamt

ą

d przez 

rdze

ń

 do mi

ęś

ni kontroluj

ą

cych ruch klatki piersiowej przy 

wdechu. Drugi o

ś

rodek oddechowy mie

ś

ci si

ę

 w j

ą

drze 

dwuznacznym (i j

ą

drze retroambiguus), kontroluje zarówno 

wdech jak i wydech.  
Nieprawidłowe działanie tych j

ą

der powoduje zaburzenia 

oddychania, np. bezdech senny, na który cierpi ok. 100.000 
osób w Polsce. Je

ś

li zatrzymanie oddechu trwa dłu

ż

ej ni

ż

 10 

sekund 10 razy w ci

ą

gu godziny spada ilo

ść

 tlenu we krwi a 

wzrosta ilo

ść

 dwutlenku w

ę

gla. Prowadzi to senno

ś

ci w ci

ą

gu 

dnia, trudno

ś

ci w koncentracji uwagi, zaburze

ń

 pami

ę

ci i bólów głowy.  

O

ś

rodki oddechowe s

ą

 do

ść

 odporne na uszkodzenia pnia mózgu.  

Kichanie: odruch wywołuje stymulacja nerwu trójdzielnego, mo

ż

e te

ż

 wywoła

ć

 go silne 

niebieskie 

ś

wiatło.  

Główne struktury w rdzeniu przedłu

ż

onym to okolica j

ą

dra samotnego (kichanie wi

ąż

e si

ę

 

z oddechem), j

ą

dro nerwu trójdzielnego.  

Okoliczne obszary (j

ą

dro dwuznaczne i j

ą

dro samotne) zaanga

ż

owane te

ż

 s

ą

 w odruch 

połykania.  

O

ś

rodek wymiotny w rdzeniu przedłu

ż

onym jest znacznie bardziej skomplikowany, 

otrzymuje informacje z 

j

ą

der przedsionkowych

 (zmysł równowagi), mó

ż

d

ż

ku, j

ą

dra nerwu 

trójdzielnego, j

ą

dra samotnego, j

ą

der 

ś

linianek, o

ś

rodków oddechowych, a wysyła 

infromacj

ę

 do j

ą

der w mo

ś

cie, j

ą

dra dwuznaczego a tak

ż

e j

ą

der kontroluj

ą

cych ruch 

mi

ęś

ni twarzy.  

Uwaga, wymioty !  

 



Most

 pokryty jest od zewn

ą

trz oponami mozgowo-

rdzeniowymi, st

ą

d jego wygl

ą

d.  



Ł

ą

czy si

ę

 z konarami 

ś

rodkowymi mó

ż

d

ż

ku i konarami 

górnymi mó

ż

d

ż

ku biegn

ą

cymi do 

ś

ródmózgowia.  

 

W obr

ę

bie mostu s

ą

 j

ą

dra mostu, 

twór siatkowaty

, liczne j

ą

dra nerwów: 

podj

ę

zykowego, j

ę

zykowo gardłowego, grzbietowe nerwu bł

ę

dnego, 

przedsionkowo-

ś

limakowego, twarzowego, odwodz

ą

cego, j

ą

dro nerwu 

trójdzielnego, oraz j

ą

dro dwuznaczne i j

ą

dro samotne, oraz liczne j

ą

dra 

produkuj

ą

ce neurotransmitery i kontroluj

ą

ce działanie całego mózgu. 

Most dostarcza mó

ż

d

ż

kowi informacji o sygnałach steruj

ą

cych mi

ęś

niami, mó

ż

d

ż

ek 

przesyła dodatkowe sygnały modyfikuj

ą

ce szczegóły skurczów mi

ęś

ni.  

Uszkodzenia podstawy mostu mog

ą

 prowadzi

ć

 do niekontrolowanych krótkich epizodów 

background image

płaczu (rzadziej 

ś

miechu), mo

ż

e to by

ć

 zapowiedzi

ą

 udaru pnia mózgu.  

Niektóre uszkodzenia mog

ą

 doprowadzi

ć

 do specificznych gwałtownych ruchów gałki 

ocznej (cz

ęś

ciej jest to jednak zwi

ą

zane z uszkodzniami 

ś

rodmózgowia).  

 

J

ą

drem produkuj

ą

cym noradrenalin

ę

 (norepinefryn

ę

), neurotransmiter reguluj

ą

cy stopie

ń

 

pobudzenia mózgu jak i niektóre funkcje autonomiczne (np. termoregulacj

ę

), jest miejsce 

sinawe (34), poło

ż

one z tyłu (grzebietowo) mostu, ma ok. 10-14 mm.  

Podwy

ż

szona wra

ż

liwo

ść

 na działanie noradrenaliny w cz

ęś

ci podstawowo-bocznej j

ą

der 

migdałowatych (40) jest odpowiedzialna za stany l

ę

kowe wynikaj

ą

ce ze stresu, w tym za 

ostry 

zespół stresu pourazowego

 (posttraumatic stres disorder, PTSD).  

Silny stres zaburza działanie j

ą

dra sinawego. PTSD mo

ż

e rozwija

ć

 si

ę

 powoli, od tygodni 

do miesi

ę

cy, wywołuj

ą

c opó

ź

nione rekacje stresowe, poczucie odr

ę

twienia i przyt

ę

pienia 

uczuciowego, niezdolno

ść

 do prze

ż

ywania przyjemno

ś

ci, bezsenno

ść

, l

ę

ki i stany 

depresyjne, nawroty prze

ż

y

ć

 urazowych sytuacji, a nawet załamanie i brak reakcji na 

otoczenie.  

Leki na depresj

ę

, stany paniki, fobie i silne l

ę

ki oddziaływaj

ą

 na miejsce sinawe.  

Zaburzenia działania tego j

ą

dra obserwowane jest tez w chorobie Parkinsona, Alzheimera 

i syndromie Downa.  
Miejsce sinawe zwi

ą

zane jest te

ż

 z regulacj

ą

 faz snu REM.  

Twór siatkowaty

 znajduje si

ę

 w grzbietowej cz

ęś

ci pnia mózgu. Neurony s

ą

 tam słabo 

rozgał

ę

zione, w wielu miejscach rozproszone, aksony mog

ą

 by

ć

 wst

ę

puj

ą

ce lub 

zst

ę

puj

ą

ce.  

background image

Wyodr

ę

bniono a

ż

 96 j

ą

der tworu siatkowatego, w tym  



liczne 

j

ą

dra szwu

,  



j

ą

dro miejsca sinawego

,  



j

ą

dro boczne, podtrójdzielne, brodawkopodobne, olbrzymiokomórkowe, 

ś

rodkowe 

górne, 

konarowo-mostowe nakrywki

 (PPN), 

ś

ródmi

ąż

szowe i inne.  

 

Funkcje wielu z tych j

ą

der nie s

ą

 znane. 

Twór siatkowaty odpowiedzialny jest za zdolno

ść

 do czuwania, za stan przytomno

ś

ci, 

fatygi, zdolno

ść

 do wybudzania mózgu (cz

ęść

 wst

ę

puj

ą

ca).  

Cz

ęść

 zst

ę

puj

ą

ca pobudza mi

ęś

nie, zapewniaj

ą

c ogólny tonus, modulowany przez 

ż

d

ż

ek oraz pobudzany przez j

ą

dra przedsionkowe (równowaga), kor

ę

 ruchow

ą

, a 

hamowany przez j

ą

dro ogoniaste.  

TS uwa

ż

a si

ę

 za układ "motywacyjny", daj

ą

cy nap

ę

d do działa

ń

 ró

ż

nego rodzaju, 

przeł

ą

czaj

ą

cy pomi

ę

dzy parami biegunowo ró

ż

nych zachowa

ń

 dotycz

ą

cych ogólnego 

pobudzenia (sen-czuwanie), ruchu (spoczynek-ruch), jedzenia (głód-syto

ść

), wydalania, 

aktywno

ś

ci seksualnej.  

Znaleziono korelacj

ę

 pomi

ę

dzy pobudliwo

ś

ci

ą

 tworu siatkowatego a typem osobowo

ś

ci.  



U introwertyków TS łatwo si

ę

 pobudza, nie szukaj

ą

 wi

ę

c silnych wra

ż

e

ń

 

zewn

ę

trznych.  



U ekstrowertyków TS słabo si

ę

 pobudza, potrzebuj

ą

 wi

ę

cej zewn

ę

trznej stymulacji by 

utrzyma

ć

 wysok

ą

 aktywno

ść

 mózgu.  

background image

 

Uszkodzenia TS powoduj

ą

 

ś

pi

ą

czk

ę

 i stan wegetatywny, brak reakcji (koma) i brak 

ś

wiadomo

ś

ci.  

Neuroobrazowanie pokazuje uszkodzenia w obszarze TS u ludzi cierpi

ą

cych na syndrom 

chronicznego zm

ę

czenia (

chronic fatigue syndrome

), oraz niektóre przypadki 

zespółu 

nadpobudliwo

ś

ci psychoruchowej

 z deficytem uwagi (zaburzenie hiperkinetyczne), 

(

ADHD

)  

Ci

ęż

kie uszkodzenie tworu siatkowatego mo

ż

e prowadzi

ć

 do 

ś

pi

ą

czki

, zwykle w ci

ą

gu 2-4 

tygodni przechodz

ą

cej w stan 

ś

mierci mózgu lub stan wegetatywny.  

Stan 

ś

mierci mózgu wi

ąż

e si

ę

 z całkowitym brakiem aktywno

ś

ci mózgu, łacznie z pniem, a 

wi

ę

c równie

ż

 samodzielnej kontroli oddychania.  

 

 

Martwy mózg na obrazie uzyskanym technik

ą

 PET. 

W stanie wegetatywnym działa pie

ń

 mózgu, ale reszta mózgu jest martwa. Pacjent ma 

otwarte oczy i mo

ż

e przechodzi

ć

 przez cykl czuwania i snu, ale nie potrafi wodzi

ć

 

wzrokiem czy reagowa

ć

 spójnie na bod

ź

ce.  

W niektórych przypadkach wida

ć

 pobudzenia kory zmysłowej i ruchowej, ale nie obszarów 

skojarzeniowych; w efekcie pacjent wykonuje niekontrolowane ruchy, grymasy twarzy, 
wydaje nieartykułowane d

ź

wi

ę

ki. W rzadkich przypadkach wraca 

ś

wiadomo

ść

 i aktywno

ść

 

w obszarach skojarzeniowych.  
Znany jest przypadek kobiety pozostaj

ą

cej przez 20 lat w stanie wegetatywnym, której 

cz

ęść

 kory, w tym obszar Wernickego i Broki, były nadal aktywne, a przypadkowe 

pobudzenia tej kory powodowały wypowiadanie izolowanych słów (

N. Schiff et al

, Brain 

125, 1210-1234, 2002).  

Stan minimalnej 

ś

wiadomo

ś

ci jest wynikiem braku aktywno

ś

ci rozległych obszarów 

mózgu, zachowane s

ą

 jednak pobudzenia kory zmysłowej i niektórych obszarów 

skojarzeniowych.  
Prowadzi to od czasu do czasu do spójnych reakcji pacjentów, którym mo

ż

na przypisa

ć

 

minimaln

ą

 

ś

wiadomo

ść

.  

Taki stan odró

ż

nia si

ę

 od stanu wegetatywnego dopiero od lat 90. Powtórne zbadanie 40 

niewidomych pacjentów uznanych za osoby w stanie wegetatywnym w 1996 roku w 
Wielkiej Brytanii pokazało, 

ż

e 17 z nich miało minimaln

ą

 

ś

wiadomo

ść

 i zdolno

ś

ci do 

background image

porozumiewania si

ę

.  

Terry Wallis wyzdrowiał po 19 latach w stanie minimalnej 

ś

wiadomo

ś

ci.  

Terri Schiavo po 15 latach stanu wegetatywnego została odł

ą

czona od aparatury 

(wyrokeim S

ą

du Najwy

ż

szego USA); jej mózg uległ atrofii i wa

ż

ył przy ko

ń

cu 615 gramów.  

 

 

Metabolizm mózgu w ró

ż

nych stanach 

ś

wiadomo

ś

ci. 

Uszkodzenia brzusznej cz

ęś

ci mostu (uraz, krwotok, mia

ż

d

ż

yca) mog

ą

 spowodowa

ć

 

"zespół zamkni

ę

cia", całkowity parali

ż

 ciała. Pozostaje jedynie mo

ż

liwo

ść

 pionowych 

ruchów gałki ocznej i mruganie powiekami.  
Komunikacja z tak

ą

 osob

ą

 mo

ż

liwa jest te

ż

 dzi

ę

ki sygnałom EEG.  

Wiemy, 

ż

e takie uszkodzenia nie upo

ś

ledzaj

ą

 

ś

wiadomo

ś

ci, zmieniaj

ą

 nastrój na 

melancholijny.  
Same obserwacje klinicznie nie potrafi

ą

 czasem odró

ż

ni

ć

 stanu zamkni

ę

cia od 

prawdziwego stanu wegetatywnego (Adrian Owen).  
Dziennikarz, redaktor naczelny "Elle", 

Jean-Dominique Bauby

, po wylewie, przez dwa lata 

ż

ył w stanie zamkni

ę

cia, mrugaj

ą

c powiek

ą

 napisał ksi

ąż

k

ę

 "Skafander i motyl", według 

której nakr

ę

cono film.  

Pie

ń

 mózgu jest wi

ę

c kluczow

ą

 struktur

ą

 dla zrozumienia działania cało

ś

ci, a w 

szczególno

ś

ci 

ś

wiadomo

ś

ci.  

Ś

wiadomo

ść

 rdzenna (

Damasio

), poczucie istnienia, wykorzystuje "p

ę

tl

ę

 ciała", informacje 

chemiczne z układu autonomicznego i informacje z układu obwodowego i centralnego.  
J

ą

dra pnia mózgu zbieraj

ą

 informacj

ę

 z rdzenia i nerwów czaszkowych (trójdzielnego i 

ę

dnego): s

ą

 to j

ą

dra tworu siatkowatego i okoliczne (aminowe i acetylocholinowe).  

 

Ś

ródmózgowie

 składa si

ę

 z 

pokrywy, nakrywki i odnogi mózgu 
(podstawy konarów).  
Pokrywa zawiera 

wzgórki 

czworacze

, po

ś

rednicz

ą

ce w 

background image

odruchach słuchowych (dolne) i wzrokowych (górne), odpowiedzialne za mechanizm 
orientacji.  
Nakrywka zawiera najwi

ę

ksze j

ą

dro, czyli 

istot

ę

 czarn

ą

, du

ż

e j

ą

dro produkuj

ą

ce 

dopamin

ę

 
Zawiera te

ż

 istot

ę

 szara 

ś

rodkow

ą

j

ą

dro czerwienne

 oraz cz

ęść

 około

ś

rodkowego tworu 

siatkowatego.  

Istota szara okołowodociagowa

 (PAG) to nazwa istoty szarej otaczaj

ą

cej wodoci

ą

g mózgu; 

 
zawiera 

j

ą

dra grzebietowe szwu

miejsce sinawe

, j

ą

dro grzbietowe nakrywki i nerwu 

trójdzielnego;  
koordynuje reakcje emocjonalne przez j

ą

dra ruchowe tworu siatkowatego i nerwy 

czaszkowe.  

Ogólna funkcja pnia mózgu: zarz

ą

dzanie stanami ciała i ich reprezentacjami.  

Informacje o stanie ciała reprezentowane s

ą

 w korze somatosensorycznej.  

Trudno jest zrobi

ć

 dobry model działania pnia mózgu ze wzgl

ę

du na stopie

ń

 jego 

komplikacji.  
 

Spekulacje na temat funkcji 
pnia mózgu (Kilmer, 
McCuloch, Blum 1969):  
drzewka dendrytyczne 
prostopadłe do kierunku 
rdzenia tworz

ą

 moduły, 

które by

ć

 mo

ż

e zdolne s

ą

 

do analizy sygnałów o 

ż

nych modalno

ś

ciach.  

Twór siatkowaty potrafi 
prawdopodobnie sterowa

ć

 

ogóln

ą

 aktywno

ś

ci

ą

 całego 

mózgu (wybiera

ć

 globalny 

stan behawioralny), 
przeł

ą

czaj

ą

c go na ró

ż

ne 

tryby działania.  

Pojawiły sie próby 
zastosowania takiego 
modelu w robotyce (M.D. 
Humphries, K. Gurney, T.J. 
Prescott, Adaptive Behavior 
13, 97-113, 2005), ale 
niewiele si

ę

 w modelowaniu 

pnia mózgu od 1969 roku 
zmieniło!  

Rysunek z pracy Humphries 
i inni (2005):  
a) Mózg kota,  
SC=wzgórki czworacze,  
SN = istota czarna,  
CPu = j

ą

dro ogoniaste i 

skorupa.  

b) drzewka dendrytyczne, du

ż

e kółko symbolizuje neuron projekcyjny.  

background image

c) Model z modułami, czarne kółka to neurony wstawkowe (lokalnie hamuj

ą

ce).  

Niestety nie jest to model całego pnia czy tworu siatkowatego a jedynie rozwa

ż

ania 

pokazuj

ą

ce, 

ż

e twór siatkowaty ma struktur

ę

 sieci "małych 

ś

wiatów", lokalnie silnie 

poł

ą

czone j

ą

dra, ze znacznie rzadszymi poł

ą

czeniami pomi

ę

dzy nimi.  

Jakie dokładnie s

ą

 to połaczenia? Pie

ń

 jest nadal struktur

ą

 mało zbadan

ą

.  

Baza danych o mózgu szczura

, o poł

ą

czeniach korowo-mostowych i innych.  

Wim Hof

 potrafi regulowa

ć

 temperatur

ę

 ciała nawet w skrajnych warunkach!  

Teoretycznie istnieje mo

ż

liwo

ść

 nauczenia si

ę

 wpływu na aktywno

ść

 pnia mózgu.  

Filmy: lokalnie!  

Nast

ę

pny rozdział

 | 

Jak działa mózg - spis tre

ś

ci

.