w w w. e l e k t r o . i n f o . p l
n r 9 / 2 0 0 5
porady
2
Z
godnie z obowiązującymi normami
i przepisami instalacja elektryczna w bu-
dynku musi być wykonana w układzie TN-S
[1]. Sieci nN stanowiące własność spółek
dystrybucyjnych wykonane są w układzie
TN-C. Potencjalny odbiorca występujący do
zakładu energetycznego z wnioskiem o wy-
danie technicznych warunków przyłączenia
do sieci, w odpowiedzi otrzymuje nakaz wy-
konania przyłącza w układzie TN-C, nato-
miast WLZ-tu oraz instalacji – w układzie
TN-S (takie połączenie dwóch systemów sta-
nowi układ TN-C-S).
Wynika z tego w sposób jednoznaczny ko-
nieczność rozdzielenia przewodu PEN na PE
oraz N w złączu. Punkt rozdziału tych prze-
wodów formalnie nie wymaga uziemienia.
Należy je wykonać przy wprowadzeniu
WLZ-tu do budynku. W tym celu najkorzyst-
niej jest wykorzystać uziom fundamento-
wy. Uziom ten w porównaniu z uziomem
tradycyjnym ma wiele zalet (jest chroniony
przed korozją i możliwy do wykonania pod-
czas wznoszenia fundamentów budynku).
Zakłady energetyczne często nakazują wy-
konanie rozdziału w złączu ze względu na
to, że przewód PEN przyłącza wymaga uzie-
mienia dodatkowego (ochronno-roboczego)
R
B
≤30 Ω (jest to technicznie uzasadnione).
Ponieważ w przypadku wykonywania przy-
łącza kablowego do sieci, w każdym złączu
należy uziemić przewód PEN. Uziemienie to
jest stosowane w celu ewentualnego przeję-
cia funkcji przewodu PEN w przypadku po-
wstania przerwy w tym przewodzie w torze
doprowadzającym zasilane. Często spotyka-
ne w warunkach technicznych przyłączenia
do sieci elektroenergetycznej wydanych
przez zakłady energetyczne wymaganie do-
tyczące wykonania uziemienia spełniające-
go warunek R
B
≤10 Ω nie jest błędem. Prak-
tyka ta często stosowana przez zakłady ener-
getyczne ma wiele zalet. Jedną z nich jest na
pewno wydłużenie żywotności uziomu oraz
zapewnienie właściwej rezystancji w każ-
dych warunkach.
Często uziom ten jest wspólny dla przewo-
du PEN oraz odgromników instalowanych na
słupie, które wymagają spełnienia warunków
R
B
≤10 Ω (obowiązek ich zainstalowania do-
tyczy każdego przyłącza kablowego wykony-
wanego do linii napowietrznej niskiego na-
pięcia. W przypadku wykonywania przyłącza
kablowego, gdzie słup linii napowietrznej
znajduje się w pobliżu miejsca instalowane-
go złącza kablowego, należy wykonać wspól-
ny uziom dla odgromników instalowanych na
słupie linii napowietrznej oraz przewodu PEN,
który ulega rozdziałowi na przewody PE oraz
N w złączu kablowym (często jest to złącze
z układem pomiarowym instalowane w linii
ogrodzenia działki, na której został wzniesio-
ny zasilany budynek).
Tak wykonane uziemienie nie przeszka-
dza, by przewód PE połączyć z Główną Szy-
ną Uziemiającą (zainstalowaną w najniższej
kondygnacji budynku), połączoną z uziemie-
niem fundamentowym. Należy przy tym pa-
miętać, że rezystancja uziomu fundamen-
towego nie może być większa niż 30 Ω.
W sieciach kablowych TN należy uziemić
punkt PEN w każdym złączu kablowym,
a oprócz niego jeszcze punkt neutralny
transformatora lub generatora zasilającego.
Wartość rezystancji pojedynczego wykona-
nego uziomu nie może przekraczać 30 Ω.
Wpadkowa rezystancja wszystkich uziomów
znajdujących się w kole o promieniu 150 m,
zakreślonym z miejsca sytuowania dowol-
nego uziomu, nie może przekraczać 5 Ω
(w przypadku, gdy rezystywność gruntu
w miejscu projektowanego uziomu przekra-
cza wartość 500 Ωm, wartość 5 Ω można
zastąpić wartością ρ
min
/100). Natomiast wy-
padkowa wartość rezystancji uziemień
punktów neutralnych transformatorów, ge-
neratorów oraz przewodów PEN (PE) zain-
stalowanych w linii tworzącej sieć zasilają-
cą, w której możliwe jest zwarcie doziem-
ne z pominięciem przewodów PEN (PE),
musi spełniać warunek:
R
R
U
R
W
E
W
1
0
1
50
50
2 78
≤
−
=
≤ , Ω
(1)
gdzie:
50 – najwyższe dopuszczalne długotrwale
napięcie dotykowe, w [V],
gdzie rozdzielić
przewód PEN na PE i N
w sieciach kablowych TN?
mgr inż. Julian Wiatr, Łukasz Kaczmarczyk
Rys. 1 Uziemienie ochronne w kablowej sieci TN: a) uziemienia w linii kablowej nN, b) sposób uziemienia przewo-
du PEN oraz rozdziału na przewód PE oraz N;
ZK – złącze kablowe, R
B1
– uziemienie przewodu PEN w złą-
czu, R
B
– uziemienie punktu neutralnego stacji transformatorowej SN / nN
a)
b)
w w w. e l e k t r o . i n f o . p l
n r 9 / 2 0 0 5
3
R
E
– minimalna rezystancja pomiędzy prze-
wodem fazowym i ziemią odniesiona do
miejsca zwarcia (przyjmowana jako 10 Ω),
U
0
– napięcie znamionowe sieci względem
ziemi (wartość skuteczna), w [V],
R
W1
– wypadkowa wartość uziemienia w [Ω].
Uwaga! Punkt neutralny sieci elektro-
energetycznej niskiego napięcia pracującej
w układzie TN i połączone z nim przewody
PEN (PE) tej sieci mogą być połączone uzie-
mieniem urządzeń wysokiego napięcia, je-
żeli napięcie znamionowe U
E
(uziom o wy-
padkowej rezystancji R
W1
), występujące
przy zwarciu w seci wysokiego napięcia,
nie wywoła w sieci niskiego napięcia za-
grożenia porażeniowego [4].
Większość projektów w swoich opracowa-
niach zamieszcza zapis: „Rezystancja uzio-
mu ochronno-roboczego nie może przekra-
czać 30 Ω”. Zapis ten jest zgodny z wyma-
ganiami normy N-SEP-E 001:2003 „Sieci
elektroenergetyczne niskiego napięcia.
Ochrona przeciwporażeniowa”, ale wyma-
ga porównania z zapisami zawartymi w nor-
mie PN-IEC 60364-4-41, z której wynika,
że jeżeli napięcie na przewodzie PEN (PE)
podczas przepływu prądu doziemnego
(uszkodzeniowego) ma być ograniczone do
największej długotrwale dopuszczonej war-
tości napięcia dotykowego U
L
, należy speł-
nić następujący warunek:
R
R
U
U
U
B
E
L
L
≤
−
0
(2)
Dla wartości U
0
=230 V oraz U
L
=50 V, sto-
sunek R
B
/R
E
=0,278. Oznacza to, że przy spo-
dziewanej rezystancji doziemienia przewo-
du fazowego przyjmowanej R
E
=10 Ω, rezy-
stancja R
B
powinna wynosić 2,8Ω. Jest to
dość kłopotliwa wartość do uzyskania przy
wykonywaniu uziemień oraz do utrzymania
w czasie eksploatacji. Pozwala to również na
niedopuszczenie do zwiększenia napięcia
w pozostałych dwóch nieuszkodzonych fa-
zach ponad wartość zagrażającą uszkodze-
niu izolacji w przypadku długotrwale utrzy-
mującego się takiego stanu.
Rozkład napięć dla przypadku dodzielenia
przewodu fazowego w sieci trójfazowej przed-
stawia rysunek 2. Dlatego rezystancja wy-
padkowa wszystkich uziomów znajdują-
cych się w kole o promieniu 150 m nie może
przekraczać wartości R
W
=5 Ω, co pozwala na
spełnienie wymagań (2) w zakresie niedo-
puszczenia do powstania przepięcia groźne-
go dla izolacji. Natomiast zachowanie warun-
ku (1) pozwala na zrealizowanie wymagań
sprecyzowanych w normach przedmioto-
wych w zakresie niedopuszczenia do powsta-
nia napięcia dotykowego na przewodzie PEN
(PE) ponad wartość długotrwale dopuszczal-
ną. Projektanci, inspektorzy nadzoru lub wy-
konawcy często w sposób niewłaściwy inter-
pretują te zapisy. Dlatego niżej podajemy
praktyczny sposób oceny wartości wymaga-
nej rezystancji uziemienia ochronno-robo-
czego. Na mapie geodezyjnej przeznaczonej
do celów projektowych z miejsca planowane-
go uziemienia należy zakreślić okrąg o pro-
mieniu R=150 m. Następnie należy spraw-
dzić liczbę uziomów, które znalazły się w za-
kreślonym okręgu. Uziomy należy poddać ba-
daniom wartości rezystancji. Wartość każde-
go z nich nie powinna przekraczać 30 Ω. Ko-
lejnym zadaniem jest wyznaczenie wartości
wypadkowej uziomów, które znalazły się
w zakreślonym okręgu:
1
1
1
1
1
2
R
R
R
R
W
n
=
+
+
+
.....
gdzie:
R
n
– rezystancja n–tego uziemienia znajdu-
jącego się w zakreślonym okręgu o promie-
niu 150 m.
Jeżeli którykolwiek z badanych uziomów
nie spełnia warunków R
B
≤30 Ω, należy
wartość jego rezystancji we wzorze na R
W
pominąć.
Przykład 1: w kole o średnicy 300 m znaj-
dują się trzy uziomy o wartości R
B
=30 Ω:
1
1
1
1
3
30
10
1
2
3
1
R
R
R
R
R
W
B
B
B
W
=
+
+
=
⇒
= Ω
Wartość ta jest za mała. Dla spełnienia
wymagań norm każdy z tych uziomów po-
winien posiadać wartość rezystancji nie-
przekraczającą 10 Ω. Wówczas zostanie
spełniony warunek R
W
≤5 Ω.
Przykład 2 (rys. 3):
1
1
1
1
1
1
1
1
30
1
30
1
30
1
30
1
30
1
3
1
2
3
4
5
R
R
R
R
R
R
R
W
B
B
B
B
B
Bp
=
+
+
+
+
+
+
=
+
+
+
+
+
+
00
6
30
5
1
=
⇒
=
R
W
Ω
Z przedstawionego rysunku wyraźnie
wynika, że dopiero sześć uziomów (łącznie
z uziemieniem projektowanym) spełnia wy-
magania normy.
Uwaga! W przypadku stacji transforma-
torowej lub generatora promień, ten nie
może przekroczyć 100 m. W przypadku, gdy
wyznaczona wartość R
w
>5 Ω, przy spełnia-
niu przez pozostałe uziomy warunku
R
B
≤30 Ω, należy uzyskać taką wartość rezy-
stancji projektowanego uziemienia, by wy-
padkowe rezystancje spełniały warunek
R
W
≤5 Ω. Prezentujemy też przykład, w któ-
rym projektowana rezystancja uziemienia R
p
musi mieć znacznie niższą wartość niż 30 Ω
w celu spełnienia warunku R
W
≤5 Ω, podczas
gdy wartość rezystancji pozostałych uzie-
mień spełniają wymagania normy.
Przykład 3:
1
1
30
1
30
2
30
15
1
1
1
1
1
1
1
5
1
15
1
1
1
1
R
R
R
R
R
R
R
R
W
W
W
P
W
P
W
W
=
+
=
⇒
=
=
+
⇒
=
−
=
= −
=
Ω
33 1
15
2
15
15
2
7 5
− = ⇒ = =
R
P
,
Ω
Stan gruntu
Typ uziomu
Suchy
Wilgotny
Mokry
Uziom głęboki pionowy,
pod powierzchnią ziemi ponad 5 m
1,1
1,2
1,3
Uziom głęboki pionowy,
pod powierzchnią ziemi 2,5 – 5 m
1,2
1,6
2,0
Uziom poziomy ułożony w ziemi na głębokości ok. 1 m
1,4
2,2
3,0
Tab. 1 Współczynniki poprawkowe k
p
do rezystancji uziemień [7]
Rys. 2 Wykres wskazowy napięć przy zwarciu do-
ziemnym w sieci TN z pominięciem przewo-
du PEN (PE)
w w w. e l e k t r o . i n f o . p l
n r 9 / 2 0 0 5
porady
4
Jeżeli w zakreślonym okręgu nie znajdu-
je się uziom spełniający warunek R
Bd
≤30 Ω,
należy w projektowanym uziemieniu uzy-
skać wartość R
d
≤5 Ω (uziemienia znajdują-
ce się w kole o promieniu 150 m, których
rezystancja nie spełnia warunku R
B
≤30 Ω,
należy w obliczeniach wartości wypadko-
wej pominąć).
Częstym błędem popełnianym przez wy-
konawców jest pomijanie współczynnika
poprawionego k
p
, którego wartość zależy
od typu uziemienia oraz stanu wilgotności
gruntu. Zmierzoną wartość uziemienia na-
leży pomnożyć przez współczynnik k
p
, któ-
rego wartość w zależności od tego uziemie-
nia oraz stanu wilgotności gruntu przed-
stawia tabela 1.
Należy pamiętać, że często stosowane
przez nierzetelnych wykonawców polewa-
nie roztworem wody z solą poprawia rezy-
stancję tylko chwilowo. W konsekwencji
woda szybko odparuje, a sól przyczyni się
do przedwczesnego zużycia uziemienia
wskutek postępującej korozji. Należy dążyć
do spełnienia wymagań normy odpowied-
nio pogrążając w gruncie pręty lub taśmy
metalowe. Z uwagi na to, że uziemienie
ochronno-robocze w sieciach TN stanowi
istotny element ochrony przeciwporażenio-
wej, o czym już pisaliśmy w „elektro.info”,
należy zadbać o jego właściwe wykonanie,
tak by zostały spełnione wymagania przed-
stawione w normach N-SEP-E 001 oraz
PN-IEC 60364-4-41. Opisaną procedurę
należy stosować dla każdego projektowa-
nego (wykonywanego) uziemienia ochron-
no-roboczego. W przypadku, gdy projekto-
wane uziemienie jest wspólne dla sieci i od-
gromników, jego wartość nie może prze-
kroczyć 10 Ω.
Przedstawiamy również praktyczny spo-
sób wykonana uziemienia, jaki można za-
stosować podczas wykonywania przyłącza
kablowego. Po wytyczeniu trasy linii kablo-
wej i WLZ należy wykonać wykop o głębo-
kości 1 m (jeżeli kabel jest układany na głę-
bokości większej niż 0,7, należy wykop od-
powiednio pogłębić). W odstępach nie
mniejszych niż 5 m (optymalnie jest co
10-15 m, jeżeli pozwalają na to warunki)
Rys. 3 Uproszczony szkic uziomów, które należy na-
nieść na mapie geodezyjnej w celu oszaco-
wana wartości wypadkowej projektowane-
go (wykonywanego) uziemienia: R
p
– projekto-
wane uziemienie
wbić pręt uziomowy na głębokość ok. 4 m
liczoną od dna wykopu (można również użyć
prętów żebrowanych ∅ 12 stosowanych do
zbrojenia betonu), pozostawiając około
10 cm pręta nad dnem wykopu. Pręty te na-
leży połączyć ze sobą taśmą FeZn 25×4 (naj-
lepiej przez spawanie, spawy należy zabez-
pieczyć przed korozją). Następnie tak przy-
gotowane uziemienie przykryć warstwą pia-
sku o grubości około 20 cm i ułożyć kabel
(odległość kabla od uziomu nie może być
mniejsza niż 10 cm, którego zakrycie nale-
ży przeprowadzić zgodne z wymaganiami
PN 96/E 05125 „Elektroenergetyczne i sy-
gnalizacyjne linie kablowe. Projektowane
i budowa” lub zgodnie z N-SEP-E 004 pod
taką samą nazwą. Taśmę FeZn wyprowa-
dzić na powierzchnię gruntu i połączyć z za-
ciskiem PEN złącza kablowego.
Od autora: Wykonałem w ten sposób
wiele uziomów, często stosując pręty że-
browane ∅ 12 o długości 4 m i uzyskiwa-
łem rezystancję o wartości 0,8-3,5 Ω,
w zależności od rodzaju gruntu (niepraw-
dą jest rozpowszechniane przez niektórych
projektantów twierdzenie o niemożliwości
pogrążenia pręta żebrowanego ∅ 12 dłu-
gości 4 m bez łączenia lub bez użycia spe-
cjalistycznego sprzętu; w celu ułatwienia
pogrążania pręta w gruncie, należy jego
dolny koniec zaostrzyć). Przykład takiego
rozwiązana przedstawia rysunek 4.
Od redakcji: Literatura do artykułu na
www.elektro.info.pl.
Rys. 4 Przekrój linii kablowej przyłącza do linii napowietrznej niskiego napięcia: 1 –
rura osłonowa BE FI 75,
2 – odgromniki GXO5kVA, 3 –rura osłonowa DVK Fi-
150,
4–4 – taśma kablowa koloru niebieskiego, 5 – uziemienie (pręty
∅
12
połączone taśmą FeZn 25
×
4),
6 – rozdzielnica główna (RGB), 7 – kabel YAKS
4
×
35,
8 – kabel YKXSzo5
×
10,
9 – szafka złączowo-licznikowa wykonana
z tworzyw termoutwardzalnych,
10 – taśmą FeZn25
×
4,
11 – linia napowietrz-
na 3
×
230/400 V, 50 Hz 35 m
2
AL, połączenie prętów poziomych z taśmą FeZn
25
×
5 – spawane
Rys. 5 Uziom fundamentowy – przykład: 1 – ława fundamentowa, 2 – podkładka dy-
stansowa z betonu,
3 – warstwa betonu, około 10 cm, 4 – sztuczny uziom
fundamentowy (np. bednarka),
5 – grunt, 6 – warstwa izolacji termicznej, 7 –
podłoże betonowe,
8 – posadzka, 9 – uszczelnianie przejścia przewodu uzie-
miającego,
10 – izolacja pozioma, 11 – przewód uziemiający, 12 – tynk we-
wnętrzny,
13 – połączenie (element łączeniowy), 14 – ściana piwniczna, 15 –
wyprawa zewnętrzna,
16 – izolacja pionowa, 17 – grunt
Objaśnienia: przy słupie budynku i złączu pozostawić po 0,5 m zapasu kabla, rury osłonowe na końcach uszczelnić