BUDOWA UKŁADU KRĄŻENIA
SSAKÓW NA PRZYKŁADZIE
CZŁOWIEKA
UKŁAD KRĄŻENIA
Układ krążenia składa się z
układu krwionośnego
i
układu chłonnego
W skład układu krwionośnego wchodzą:
serce
naczynia
krew
W skład układu chłonnego wchodzą:
narządy limfatyczne, czyli chłonne
grasica
grudki limfatyczne
węzły limfatyczne
śledziona
(u ptaków występuje dodatkowo kaletka Fabrycjusza)
naczynia limfatyczne
limfocyty
uwalniane przez limfocyty immunoglobuliny i cytokiny oraz inne czynniki
uwalniane przez inne komórki układu immunologicznego
UKŁAD KRĄŻENIA
FUNKCJE
rozprowadzanie krwi w organizmie
dostarczanie tkankom i narządom substancji odżywczych, tlenu i wody
odprowadzanie produktów przemiany materii
pośredniczy, np. przez transport hormonów, w regulacji czynności poszczególnych
narządów całego organizmu
odgrywa dużą rolę w regulacji temperatury ciała
śródbłonek wyścielający układ krążenia jest miejscem wielu ważnych przemian
metabolicznych warunkujących w ten sposób zachowanie homeostazy wewnątrzustrojowej,
np.
czynne hamowanie krzepliwości krwi
regulacja napięcia ściany naczyń krwionośnych poprzez produkcje i wydzielanie różnych czynników
regulacja procesów zapalnych i immunologicznych w ustroju, głównie za pośrednictwem cytokin
UKŁAD KRĄŻENIA
SCHEMAT UKŁADU
KRWIONOŚNEGO
Krew krąży w zamkniętym układzie naczyń
krwionośnych dzięki regularnej czynności
pompującej mięśnia sercowego
.
Z serca przepływa pod zwiększonym
ciśnieniem w obrębie grubościennych
naczyń, zwanych
TĘTNICAMI
, a do serca
wraca pod zmniejszonym ciśnieniem w
obrębie naczyń, zwanych
ŻYŁAMI
.
Ściany tętnic i żył, z wyjątkiem małych
żyłek, są nieprzepuszczalne i na obwodzie
łączą się z siecią naczyń włosowatych.
Cienka ściana naczyń włosowatych pozwala
na wymianę płynów i gazów między krwią a
przestrzenią zewnątrznaczyniową.
Naczynia chłonne łączą się z dużymi
naczyniami żylnymi w okolicy serca
SERCE
(cor)
Serce jest centralnym narządem układu krążenia, którego regularna skurczowa
czynność warunkuje rozprowadzanie krwi w organizmie
Serce leży w śródpiersiu w worku osierdziowym, zawieszone na dużych naczyniach, które
odgrywają istotną rolę w utrzymaniu jego położenia
OSIERDZIE
(pericardium)
stanowi układ błon surowiczych
spełniających czynności osłonkowo-
ślizgowe i składa się z dwóch warstw:
1. wewnętrznej –
osierdzie surowicze
(pericardium serosum)
2. zewnętrznej –
osierdzie włókniste
(pericardium fibrosum); zapobiega
ono nadmiernemu rozszerzaniu się
serca
SERCE
(cor)
Wnętrze serca podzielone
jest na cztery jamy:
dwa przedsionki
dwie komory
Ściana serca składa się z
trzech warstw:
wsierdzia
śródsierdzia
nasierdzia
Szkielet serca zbudowany jest z tkanki łącznej właściwej zbitej i składa się z:
przegrody błoniastej
pierścieni włóknistych
(do pierścieni przyczepiają się zastawki serca i wielkich pni
tętniczych oraz włókna mięśnia sercowego)
trójkątów włóknistych
SERCE
(cor)
ŚCIANA
Osierdzie surowicze
Osierdzie włókniste
Nasierdzie
Jama osierdzia
Śródsierdzie
Wsierdzie
ŚRÓDSIERDZIE:
jest najgrubszą warstwą ściany
serca
wydłużone komórki mięśniowe
poprzecznie prążkowane
wyróżnia się warstwy mięśniowe
wspólne oraz własne dla
przedsionków i komór
WSIERDZIE:
całkowicie wyściela powierzchnię
wewnętrzną przedsionków i komór
oraz powierzchnię zastawek, strun
ścięgnistych i mięśni
brodawkowatych
wyróżnia się w nim trzy warstwy
odpowiadające warstwom ściany
tętnic
NASIERDZIE
Stanowi blaszkę trzewną
osierdzia surowiczego
JAMA OSIERDZIA
Jest to niewielka przestrzeń
wypełniona niewielka ilością
płynu
Ściana mięśniowa każdej części serca jest w różnym stopniu
rozwinięta, zależnie od wielkości wykonywanej pracy:
najcieńsza jest w przedsionkach (praktycznie nie tłoczy
krwi przez naczynia)
najgrubsza i najmocniejsza jest ściana komory lewej (tłoczy
krew do dużego obiegu)
pośrednią grubość posiada ściana komory prawej (małe
krążenie)
SERCE
(cor)
ZASTAWKI
W sercu, zastawki nadają krwi kierunek przepływu z przedsionków do komór
i z komór do tętnic
Szerokie ujścia przedsionkowo-komorowe zamykają
zastawki płatowe
, a w
węższych ujściach tętniczych znajdują się zastawki
półksiężycowate
Zastawka dwudzielna,
mitralna
(przedsionkowo-komorowa
lewa)
Zastawka trójdzielna
(przedsionkowo-komorowa
prawa)
Zastawka półksiężycowata
aorty
Zastawka półksiężycowata
tętnicy płucnej
KOMORA
LEWA
KOMORA
PRAWA
Węzeł zatokowo-przedsionkowy
Węzeł przedsionkowo-komorowy
Pęczek Hisa
Włókna
Purkiniego
SERCE
(cor)
UKŁAD PRZEWODZĄCY
Automatyzm serca polega na tym, że bodźce do skurczu mięśnia nie pochodzą z
zewnątrz, lecz powstają w samym sercu
i dlatego serce kurczy się rytmicznie nawet po zupełnym wyosobnieniu z organizmu,
gdy nie łączy się z nim już nerwami i naczyniami
W prawidłowych warunkach impuls
powstaje w
węźle zatokowym
i
narzuca rytm całemu sercu
Zależnie od ośrodka wyróżniamy:
1. Rytm zatokowy z
ośrodka pierwszorzędowego
(w węźle zatokowym)
2. Rytm przedsionkowy z
ośrodka
drugorzędowego
(w węźle przedsionkowo-
komorowym)
3. Rytm komorowy z
ośrodka trzeciorzędowego
(w pęczku Hisa z włóknami Purkiniego)
SERCE
(cor)
UNACZYNIENIE
Mięsień sercowy ma bardzo bogate unaczynienie (naczynia wieńcowe)
Żyła główna górna
Żyła główna dolna
Pień płucny
Żyła sercowa prawa
Żyła sercowa lewa
Tętnica wieńcowa prawa
Tętnica wieńcowa lewa
NACZYNIA KRWIONOŚNE
Ściany tętnic i żył składają się zawsze z trzech warstw:
1. Przydanka
(warstwa zewnętrzna) – bardzo cienka, składa się z tkanki łącznej, zawierającej
elementy nerwowe
2. Warstwa mięśniowa
(środkowa) – najgrubsza
3. Śródbłonek
(warstwa wewnętrzna)
TĘTNICA
ŻYŁA
KAPILARA
tętniczka
żyłka
zastawka
NACZYNIA KRWIONOŚNE
TĘTNICA
ŻYŁA
NACZYNIA KRWIONOŚNE
TYPY POŁĄCZEŃ SIECI NACZYŃ WŁOSOWATYCH
SIEĆ KAPILARNA ZWYKŁA
SIEĆ DZIWNA
UKŁAD WROTNY
pęcherzyki płucne
wątroba
nerki