Kataster i gospodarka nieruchomościami

Nr

Pytanie

Odpowiedź

Ocena

1

W ewidencji gruntów rejestruje się:

A

DOBRZE

A. wartość działki ewidencyjnej i datę jej określenia
B. wartość hipoteki i datę jej określenia
C. przeznaczenie działki ewidencyjnej
D. współrzędne środka ciężkości działki ewidencyjnej

2

Do atrybutów działki ewidencyjnej nie należy:

C

DOBRZE

A. powierzchnia użytków
B. numer rejonu statystycznego
C. oznaczenie przeznaczenia gruntów w planie miejscowym
D. numer rejestru zabytków

3

Do atrybutów budynku nie należy:

B

DOBRZE

A. numer porządkowy budynku
B. kąt pochylenia połaci dachowych
C. liczba kondygnacji podziemnych
D. rok zakończenia budowy

4

Do atrybutów lokalu nie należy:

B

DOBRZE

A. powierzchnia pomieszczeń przynależnych
B. powierzchnia pomieszczeń pomocniczych
C. powierzchnia użytkowa lokalu
D. liczba izb wchodzących w skład lokalu

5

Ewidencję gruntów i budynków prowadzi:

B

DOBRZE

A. Wójt gminy jeżeli zawarł umowę z wojewodą w zakresie prowadzenia ewidencji
gruntów na obszarze gminy
B. Starosta powiatu
C. Wojewoda
D. Marszałek województwa

6

Operat ewidencyjny składa się z:

D

DOBRZE

A. części opisowej i części kartograficznej
B. części opisowo-kartograficznej i części prawnej
C. części opisowej i części geodezyjnej
D. części opisowo-kartograficznej i części geodezyjno-prawnej

7

Zasada rękojmi wiary publicznej ksiąg wieczystych:

D

DOBRZE

B

A. nie dotyczy praw rzeczowych
B. nie dotyczy oznaczenia nieruchomości
C. dotyczy wartości nieruchomości
D. dotyczy hipoteki

8

Nieruchomość gruntowa to:

A

DOBRZE

A. część powierzchni ziemskiej stanowiąca przedmiot odrębnej własności
B. ciągła część powierzchni ziemskiej otoczona gruntami stanowiącymi przedmiot
odrębnego władania
C. ciągła część powierzchni ziemskiej jednolita pod względem prawnym
D. część powierzchni ziemskiej jednolita ze względu na władanie

9

Według obowiązujących przepisów jednostką rejestrową gruntów są:

C

DOBRZE

D

A. grunty położone w granicach jednostki ewidencyjnej
B. grunty stanowiące obręb
C. działki w granicach obrębu tworzące jedną nieruchomość
D. działki w granicach obrębu jednolite pod względem władania

10

Do gruntów rolnych nie należą:

D

DOBRZE

A. grunty orne oznaczone literą R
B. rowy oznaczone literą W
C. grunty pod stawami oznaczone literami Wsr
D. grunty zadrzewione i zakrzewione oznaczone literami Lz

11

Oznaczenie użytku "Ti" oznacza:

B

DOBRZE

A. tereny przeznaczone pod infrastrukturę przemysłową
B. tereny komunikacyjne inne
C. tereny inne
D. nie ma takiego użytku

12

Która z poniższych klas nie jest klasą użytku łąki trwałe:

C

DOBRZE

A. IV
B. VI
C. IIIb
D. II

13

Klasyfikacji gleboznawczej podlegają:

A

DOBRZE

A. Lasy
B. Grunty pod wodami powierzchniowymi płynącymi
C. tereny rekreacyjno-wypoczynkowe
D. tereny różne

14

Oznaczenie użytku "B" oznacza:

A

DOBRZE

A. tereny mieszkaniowe
B. tereny budowlane
C. bory
D. tereny bagienne

15

W dziale II ksiąg wieczystych ujawnia się:

C

DOBRZE

A. oznaczenie nieruchomości
B. prawa rzeczowe
C. użytkowanie
D. hipotekę

16

W ewidencji gruntów i budynków ujawnia się wszystkie budynki:

D

DOBRZE

A. trwale związane z gruntem
B. posiadające fundamenty i dach
C. wymagające pozwolenia na budowę lub zgłoszenia budowy
D. trwale związane z gruntem, wyodrębnione z otoczenia ścianami, posiadające
fundamenty i dach

17

Mapa ewidencyjna nie zawiera:

C

DOBRZE

A. granic użytków
B. nazw ulic
C. linii zabudowy
D. numerów dróg publicznych

18

Działka ewidencyjna o numerze 120 uległa podziałowi na dwie działki. Nowe
działki otrzymają numery:

D

DOBRZE

A. 120a, 120b
B. 120-1, 120-2
C. 120, 121
D. 120/1, 120/2

19

Z odrębną własniścią lokalu związane jest prawo:

A

DOBRZE

A. współwłasności w części gruntu na którym jest budynek w którym jest lokal
B. użytkowania wieczystego części wspólnych budynku w którym jest lokal
C. trwałego zarządu pomieszczeniami przynależnymi do lokalu
D. żadne z powyższych

20

Rejestr gruntów jest:

B

DOBRZE

A. raportem o wszystkich działkach ewidencyjnych w granicach jednostki
ewidencyjnej

20

B

DOBRZE

B. raportem o wszystkich działkach ewidencyjnych w granicach obrębu, zebranych
według ich przynależności do poszczególnych jednostek rejestrowych
C. raportem o wszystkich działkach ewidencyjnych w granicach obrębu, zebranych
według numerów tych działek
D. raportem o wszytskich gruntach w granicach gminy

21

Rejestr budynków zawiera dane o:

A

DOBRZE

C

A. wszytskich budynkach w granicach jednostki ewidencyjnej
B. wszystkich budynkach mieszkalnych w granicach obrębu
C. wsyztskich budynkach stanowiących odrębne nieruchomości w granicach
obrębu
D. wszystkich budynkach w granicach obrębu

22

Celem publicznym według ustawy o gospodarce nieruchomościami nie jest:

A

DOBRZE

A. budowa i utrzymanie prywatnych przedszkoli
B. budowa i utrzymanie publicznych obiektów sportowych
C. budowa i utrzymanie ciągów drenażowych
D. budowa i utrzymanie pomieszczeń dla sądów

23

Użytkowanie wieczyste może być ustalone na okres:

B

DOBRZE

A. co najmniej 30 lat
B. co najmniej 40 lat
C. nie więcej niż na 100 lat
D. dożywotnio

24

Ustawa o gospodarce nieruchomościami określa zasady:

B

DOBRZE

A. gospodarowania nieruchomościami rolnymi stanowiącymi własność Skarbu
Państwa
B. gospodarowania nieruchomościami stanowiącymi własność Skarbu Państwa
oraz własność jednostek samorządu terytorialnego
C. gospodarowania nieruchomościami rolnymi i leśnymi stanowiącymi własność
Skarbu Państwa
D. gospodarowania nieruchomościami innymi niż rolne i leśne stanowiącymi
własność Skarbu Państwa

25

Oddanie w użytkownie wieczyste nieruchomości gruntowej wymaga:

D

DOBRZE

A. umowy ustnej
B. decyzji administracyjnej
C. postanowienia wójta

25

D

DOBRZE

D. umowy w formie aktu notarialnego

26

Do wniosku o podział nieruchomości w trybie ustawy o gospodarce
nieruchomościami dołączane jest między innymi:

C

DOBRZE

A. szkic polowy z pomiaru granic zewnętrznych
B. obliczenie pól powierzchni nowych działek
C. wykaz zmian gruntowych
D. sprawozdanie techniczne

27

Opłata adiacencka to:

A

DOBRZE

A. opłata ustalona w związku ze wzrostem wartości nieruchomości spowodowanym
między innymi scaleniem i podziałek nieruchomości
B. opłata ustaona w związku ze wzrostem wartości nieruchomości spowodowanym
jej rozgraniczeniem

C. opłata ustalona w związku z przekazaniem gruntów w użytkowanie wieczyste
D. opłata ustalona w związku ze wzrostem wartości nieruchomości spowodowanym
uchwaleniem planu miejscowego gminy

28

Wywłaszczenie jest możliwe:

B

DOBRZE

A. na cele publiczne za odszkodowaniem ustalonym przez właściciela
nieruchomości wywłaszczanej
B. na cele publiczne za słusznym odszkodowaniem
C. za słusznym odszkodowaniem
D. gdy wymaga tego ważny interes społeczny

29

Wywłaszczoną nieruchomość uznaje się za zbędną na cel określony w
decyzji o wywłaszczeniu, jeżeli:

C

DOBRZE

A. pomimo upływu 10 lat od dnia, w którym decyzja o wywłaszczeniu stała się
ostateczna, nie rozpoczęto prac związanych z realizacją tego celu
B. pomimo upływu 7 lat od dnia, w którym decyzja o wywłaszczeniu stała się
ostateczna, nie zakończono prac związanych z realizacją tego celu
C. pomimo upływu 7 lat od dnia, w którym decyzja o wywłaszczeniu stała się
ostateczna, nie rozpoczęto prac związanych z realizacją tego celu
D. pomimo upływu 5 lat od dnia, w którym decyzja o wywłaszczeniu stała się
ostateczna, nie rozpoczęto prac związanych z realizacją tego celu

30

Scalenie i podział nieruchomości jest możliwe jeżeli:

C

DOBRZE

A. wystąpią o nie właściciele lub użytkownicy wieczyści ponad 50 % powierzchni
gruntów objętych scaleniem i podziałem

A

B. wyrazi na to zgodę wójt gminy

30

C

DOBRZE

C. jest to zgodne ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
przestrzennego gminy
D. gdy wyrazi na to zgodę wojewoda

31

Działalność zawodową rzeczoznawcy majątkowego, pośrednika i zarządcy
nieruchomości reguluje:

C

DOBRZE

A. Ustawa Prawo Geodezyjne i Kartograficzne
B. Ustawa Prawo Budowlane
C. Ustawa o Gospodarce Nieruchomościami
D. Kodeks Cywilny

32

Wartość rynkową stanowi:

B

DOBRZE

A. koszt odworzenia
B. prawdopodobna cena trnasakcyjna
C. koszt odtworzenia z uwzględnieniem zużycia
D. wartość katastralna

33

Wartość odtworzeniową stanowi:

C

DOBRZE

A. koszt odworzenia
B. cena transakcyjna
C. koszt odtworzenia z uwzględnieniem zużycia
D. wartość katastralna

34

Wartość katastralna to:

A

DOBRZE

A. wartość wyznaczona w procesie powszechnej taksacji
B. wartość rynkowa
C. wartość indywidualna
D. wartość wyznaczona w podejściu kosztowym

35

Podejście porównawcze szacowania nieruchomości bazuje między innymi
na:

A

DOBRZE

A. cenach nieruchomości podobnych
B. czynszach nieruchomości podobnych
C. kosztach zastąpienia nieruhcomości
D. dochodach z nieruchomości podobnych

36

Podejście dochodowe szacowania nieruchomości bazuje między innymi na:

C

DOBRZE

A. cenach transakcyjnych i cenach cenotwórczych
B. kosztach robocizny i materiałów budowlanych
C. czynszach z tytułu najmu lub dzierżawy
D. zyskach ze sprzedaży materiałów porozbiórkowych

37

W podejściu kosztowym wyznaczamy:

B

DOBRZE

A. wartość rynkową
B. wartość odtworzeniową
C. wartość katastralną
D. wartość kosztową

38

Zużycie nieruchomości uwzględniamy wyznaczając wartość odtworzeniową:

C

DOBRZE

A. tylko w metodzie porównywania parami
B. we wszystkich metodach podejścia dochodowego
C. we wszystkich metodach podejścia kosztowego
D. tylko w technice szczegółowej

39

Operat szacunkowy stanowi opinię o:

B

DOBRZE

A. bezpieczeństwie użytkowania budynku
B. wartości nieruchomości
C. możliwym sposobie zagospodarowania
D. możliwości zabudowy gruntu

40

Zawód rzeczoznawcy majątkowego może wykonywać:

B

DOBRZE

A. każdy obywatel państwa
B. osoba posiadająca stosowną licencję
C. geodeta
D. notariusz

41

Do uzyskania licencji zawodowej rzeczoznawcy konieczne jest:

B

DOBRZE

A. ukończenie studiów prawniczych
B. ukończenie praktyki zawodowej
C. posiadanie uprawnień geodezyjnych 1 i 2
D. 2 letnia działalność w zawodzie

42

Pośrednik w obrocie nieruchomościami to:

A

DOBRZE

A. zawód regulowany ustawą o gospodarce nieruchomościami
B. zawód możliwy do wykonywania bez uprawnień
C. jedno z uprawnień geodety
D. aplikacja prawnicza

43

Umowa pośrednictwa może być zawarta w formie:

A

DOBRZE

A. z wyłącznością lub bez niej
B. tylko jako umowa pośrednictwa otwarta
C. tylko z wyłącznością
D. wyłącznie w postaci aktu notarialnego

44

Umowa pośrednictwa otwarta:

B

DOBRZE

A. nie pozwala na zawarcie innych umów pośrednictwa dotyczących tej samej
nieruchomości
B. pozwala na zawarcie innych umów pośrednictwa dotyczących tej samej
nieruchomości

C. nie pozwala na zawarcie umów pośrednictwa dotyczących innej nieruchomości
D. występuje wyłącznie w postaci aktu notarialnego

45

Umowa pośrednictwa z wyłącznością:

A

DOBRZE

A. nie pozwala na sprzedaż nieruchomości przez innego pośrednika
B. pozwala na zawieranie dowolnej liczby umów z innymi pośrednikami
C. pozwala na zawarcie umowy z dodatkowym pośrednikiem
D. obliguje sprzedającego do reklamowania swojej oferty

46

Wykonywanie zawodu zarządcy nieruchomości wymaga:

A

DOBRZE

A. posiadania licencji
B. pracy w spółdzielni mieszkaniowej
C. członkostwa w spółdzielni mieszkaniowej
D. bycia jednym ze współwłaścicieli zarządzanej nieruchomości

47

Przyjęcie spadku z dobrodziejstwem inwentarza:

A

DOBRZE

B

A. zabezpiecza przed przejęciem zobowiązań zmarłego
B. wskazuje na odpowiedzialność tylko do wielkości spadku
C. wskazuje na konieczność przejęcia zwierząt gospodarskich
D. odpowiada się całym majątkiem własnym i uzyskanym ze spadku

48

Proste przejęcie spadku powoduje, że za długi spadkodawcy:

A

DOBRZE

A. odpowiada się całym majątkiem własnym i uzyskanym ze spadku
B. odpowiada się tylko majątkiem uzyskanym ze spadku
C. wyłącza odpowiedzialność za te długi
D. odpowiada się za 50 % zobowiązań

49

Zachowek to:

C

DOBRZE

A

A. należny najbliższym udział w masie spadkowej
B. rodzaj zabezpieczenia kredytu
C. część spadku przypadająca małżonkowi
D. 50 % spadku

50

Testament może zostać napisany:

A

DOBRZE

A. w postaci aktu notarialnego
B. tylko odręcznie

50

A

DOBRZE

C. wspólnie z innymi osobami
D. tylko pismem maszynowym

System informacji o terenie

Nr

Pytanie

Odpowiedź Ocena

1

Jedną z cech mapy w postaci tradycyjnej jest:

A

DOBRZE

A. pełnienie funkcji środka przechowywania informacji i środka prezentacji
informacji
B. pełnienie funkcji środka przechowywania informacji o niezmiennych
parametrach kartometrycznych

C. duża pojemność informacyjna obrazu mapy i możliwość zamieszczania opisów

D. łatwość wykonywania selekcji i aktualizacji obrazu mapy

2

Jedną z podstawowych wad mapy w postaci tradycyjnej jest:

C

DOBRZE

A. brak poglądowości obrazu mapy

B. sposób rzutowania odmienny od codziennego widzenia przestrzeni realnej

C. zależność parametrów kartometrycznych obrazu mapy od temperatury i
wilgotoności
D. brak ustalonych uniwersalnych znaków umownych

3

Stan przestrzeni realnej odwzorowywany w postaci mapy podlega
redukcjom:

D

DOBRZE

A. redukcji nadmiarowości (redundacji) i redukcja skali
B. redukcji liczby szczegółów terenowych powiązanej z opisem zredukowanych
obiektów na mapie

C. redukcji obiektów terenowych proporcjonalnej pod względem tematycznym klas

D. redukcji przestrzeni, redukcji klas i redukcji kształtu

4

Dla zapisu realnej przestrzeni w postaci komputerowej:

B

DOBRZE

A. niezbędny jest podział przestrzeni na elementarne komórki i analiza ich
zawartości
B. niezbędna jest redukcja realnej przestrzeni trójwymiarowej do dwóch
wymiarów, a następnie doprowadzenie do postaci jednowymiarowej (do sekwencji
znaków)

C. niezbędna jest bezpośrednia analiza w realnej przestrzeni trójwymiarowej

4

B

DOBRZE

D. niezbędne jest wyróżnienie obiektów w przestrzeni trójwymiarowej i ich
redukcja do jednego wymiaru

5

Wspólną cechą systemu informacji o terenie i systemu informacji
geograficznej jest:

C

DOBRZE

A. identyczne środowisko skalowe
B. identyczność typowych modeli
C. przynależność do klasy systemów informacji przestrzennej
D. w przybliżeniu równa wielkość obiektów elementarnych i ich dokładność

6

Zgodnie z cybernetyczną interpretacją pojęcia "informacja", informację
można określić jako:

B

DOBRZE

A. jednorazowe przekazanie wiadomości nie pozostającej w relacji z innymi
wiadomościami
B. pojawienie się zdarzenia ze zbioru możliwych zdarzeń
C. nośnik wiadomości o zabarwieniu semantycznym
D. budowanie nowych wartości w oparciu o doświadczenie

7

Tablica jako struktura danych:

A

DOBRZE

A. jest uporządkowanym zbiorem elementów tego samego typu
B. jest uporządkowanym zbiorem elementów różnych typów
C. jest uporządkowanym zbiorem elementów liczbowych i literowych
D. jest zbiorem wyłącznie danych liczbowych

8

Rekord jako struktura danych:

C

DOBRZE

A. jest zbiorem elementów, które mogą być różnych typów a kolejność tych
elementów jest dowolna
B. jest zbiorem elementów tego samego typu
C. jest zbiorem elementów, które mogą być różnych typów a kolejność tych
elementów jest ustalona
D. jest zapisem elementarnym tablicy

9

Stos jest strukturą danych o następujących cechach:

C

DOBRZE

A. jest strukturą przestrzenną
B. jest strukturą liniową o dostępie dwustronnym
C. jest dtrukturą liniową, do której jest dostęp tylko z jednej strony
D. jest uporządkowanym zbiorem, w którym kolejność elementów określają
wskaźniki

10

Drzewo jest strukturą:

B

DOBRZE

A. reprezentującą cykliczną sieć elementów

10

B

DOBRZE

B. ustanawiającą hierarchię elementów
C. sieciową, połączoną węzłami
D. równoważnych elementów

11

Model wektorowy polega na:

A

DOBRZE

A. wyróżnianiu obiektów, analizowaniu ich w pewnej kolejności oraz rozkładaniu
obiektów na elementy strukturalne
B. zamianie obiektów krzywoliniowych na wektory
C. zamianie wielolinii na wektory elementarne
D. przypisywaniu krawędziom obiektów wektorów jednostkowych

12

Jedną z cech modelu wektorowego, obiektowego nietopologicznego jest:

C

DOBRZE

A. oszczędność zapisu obrazu mapy

B. uwzględnienie cech topologicznych tylko w stosunku do obiektów punktowych
C. duża redundacja (nadmiarowość) zapisu
D. jednoznaczność granic obiektów w przypadku dokonywania zmian

13

Typowym zastosowaniem modelu obiektowego nietopologicznego jest:

D

DOBRZE

A. zastosowanie do wykonywania analiz przestrzennych
B. zastosowanie do zadań uwzględniających relacje przestrzenne pomiędzy
obiektami
C. zastosowanie do zadań, gdzie wymagany jest zapis uniwersalny

D. zastosowanie jedynie w zadaniach nie wymagających analiz przestrzennych

14

Topologia obrazu mapy polega na:

D

DOBRZE

A. budowaniu związków pomiędzy geometrią i opisem obrazu mapy
B. budowaniu związków pomiędzy powierzchnią topograficzną i obiektami
zlokalizowanymi na tej powierzchni

C. budowaniu obrazu map topograficznych na podstawie map wielkoskalowych
D. wyróżnianiu elementów strukturalnych i obiektów w obrazie mapy i
uwzględnieniu relacji przestrzennych pomiędzy elementami i obiektami

15

Topologiczny model elementarny uwzględnia:

B

DOBRZE

A. elementarny zapis pojedynczych obiektów jako kompletne sekwencje
współrzędnych naroży
B. budowanie obiektów wyłącznie z wektorów (pojedynczych odcinków)

15

B

DOBRZE

C. zapis wyłącznie obiektów o kształcie elementarnym
D. budowanie obiektów wyłącznie z wektorów jednostkowych

16

Podstawową cechą łańcucha w modelu topologicznym jest to, że:

A

DOBRZE

A. rozpoczyna się w węźle i kończy się w węźle
B. może przechodzić przez dowolną liczbę węzłów
C. może być rozpięty wyłącznie na dwóch węzłach i nie może mieć żadnych
punktów pośrednich
D. musi rozpoczynać się i kończyć w tym samym węźle

17

Jedną z cech łańcucha w modelu topologicznym jest własność, że łańcuch
posiada zapis:

D

DOBRZE

B

A. obszaru po prawej stronie
B. numerów odcinków, które tworzą dany łańcuch
C. sekwencji obszarów po prawej stronie, które obiega
D. obszaru po lewej stronie i obszaru po prawej stronie

18

Dane geometryczne łańcucha w modelu topologicznym zapisane są w
postaci:

A

DOBRZE

A. listy współrzędnych węzła początkowego, punktów pośrednich i węzła
końcowego
B. tablicy z numerami wszystkich punktów łańcucha
C. listy współrzędnych punktów pośrednich łańcucha
D. tablicy dwuelementowej współrzędnych węzła początkowego i węzła
końcowego

19

Definiowanie obszaru w modelu topologicznym ogólnym polega na:

B

DOBRZE

A. zestawieniu współrzędnych punktów, na których rozpięty jest obszar

B. zestawieniu zbioru łańcuchów ograniczających ten obszar i tak skierowanych,
żeby obszar znajdował się po prawej stronie przy poruszaniu się wzdłuż granicy
C. zestawieniu wektorów normalnych do odcinków, z których zbudowany jest
obszar

D. wypisaniu współrzędnych, na któych rozpięte są wektory graniczne obszaru

20

Typową cechą modelu topologicznego jest:

D

DOBRZE

C

A. ograniczona dokładność zapisu obiektów
B. zapotrzebowanie na dużą pojemność pamięci
C. możliwość wykonywania operacji na tak zapisanym obrazie mapy
D. łatwość ustalania relacji pomiędzy obiektami punktowymi

21

Model rastrowy oparty jest na:

A

DOBRZE

A. rozkładzie obrazu na zbiór geometrycznych figur elementarnych
B. korzystaniu z płyty rastrowej do interpretacji obrazu mapy
C. rozkładzie obrazu na linie o rozciągłości pionowej
D. rozkładzie obrazu na linie o rozwinięciu poziomym

22

Zwiększenie dokładności odwzorowania obrazu w modelu rastrowym:

C

DOBRZE

A. wiąże się z koniecznością zgrupowania pojedynczych pikseli w bloki (agregaty)
B. wiąże się z koniecznością rozdziału obrazu na warstwy tematyczne
C. wymaga większego zapotrzebowania na pojemność pamięci i dłuższego czasu
przesyłania obrazu przez łącza telekomunikacyjne
D. wymaga zastosowania hierarchicznej metody zapisu obrazu

23

Serpentynowy sposób przebiegania pikseli:

D

DOBRZE

A. eliminuje duże skoki, ale wprowadza asymetrię analizy obrazu w relacji do
obszaru zewnętrznego i środkowego
B. eliminuje skoki, ale jedynie we wnętrzu obrazu, pozostawiając duże skoki w
pozycjach zwrotu kierunku
C. zawiera analogię do przebiegania diagonalnego Cantora, lecz charakteryzuje
się jednolitym kierunkiem analizy obrazu
D. eliminuje skoki w analizie obrazu, ale wprowadza zakłócenie regularności
kierunku przebiegania kolejnych wierszy

24

Linia fraktalna Peana posiada następujące cechy:

B

DOBRZE

A. posiada strukturę jednostopniową eliminującą duże skoki
B. umożliwia budowanie związków hierarchicznych oraz eliminuje częste skoki w
analizie obrazu
C. nie dopuszcza żadnych skoków w analizie hierarchicznej obrazu
D. jest analogiczna jak przebieganie Hilberta z tą różnicą, że nie jest zachowana
symetria względem linii północ-południe

25

Tablica zbioru globalnego ma wymiary:

A

DOBRZE

C

A. tyle kolumn ile występuje w obrazie klas obiektów (atrybutów) i tyle wierszy ile
obraz zawiera pikseli
B. tyle kolumn ile występuje w obrazie obiektów i tyle wierszy ile wierszy zawiera
podział rastrowy obrazu
C.tyle kolumn i tyle wierszy ile zawiera identyczny podział rastrowy obrazu

D. tyle kolumn ile pikseli zawiera obraz i tyle wierszy ile obraz zawiera obiektów

26

Jedną z cech zbioru globalnego jest:

C

DOBRZE

A. oszczędność zapisu
B. małe zapotrzebowanie na pojemność pamięci
C. uniwersalność i kompletność zapisu
D. wysoka dokładność kartometryczna zapisu obrazu

27

Jedną z wad zbioru globalnego jest:

D

DOBRZE

A. zwięzłość zapisu obiektów o określonym atrybucie
B. niekompletność zapisu obrazu w miejscach nakładania się różnych klas
obiektów
C. niejednoznaczność interpretacji atrybutów pikseli należących do różnych klas
obiektów
D. konieczność selekcji tablicy w przypadku żądania wygenerowania konkretnych
klas obiektów

28

Kolejność narastania kodu w schemacie drzewa czwórkowego:

B

DOBRZE

A. pokrywa się z kierunkiem przebiegania zgodnym z linią fraktalną Hilberta
B. pokrywa się z kierunkiem przebiegania zgodnym z linią fraktalną Peana

C. pokrywa się z kierunkiem przebiegania zgodnym z analizą obrazu Cantora
D. pokrywa się z kierunkiem przebiegania realizującym kod Gray'a

29

W celu uzyskania oszczędnego zapisu obrazu w modelu rastrowym:

C

DOBRZE

A

A. grupujemy obrazy elementarne zgodnie z wartościami atrybutów (klas
obiektów) w jednolitym podziale jednostopniowym
B. zamieniamy zbiory obrazów elementarnych na zblokowane linie poziome
(wiersze)
C. budujemy obrazy strukturalne z bloków (agregatów) o zmiennych wymiarach,
wypełniające zasięg danych klas obiektów
D. zamieniamy zbiory obrazów elementarnych na zblokowane linie pionowe
(kolumny)

30

Organizacja zbiorów warstw tematycznych w modelu rastrowym polega na
tym, że:

D

DOBRZE

A. strukturę zbiorów warstw tematycznych stanowią tablice

B. strukturę zbiorów warstw tematycznych stanowią pliki identyfikatorów pól
C. strukturę zbiorów warstw tematycznych stanowią listy pikseli ograniczających
obiekty tematyczne

30

D

DOBRZE

D. strukturę zbiorów warstw tematycznych stanowią listy identyfikatorów pól
(agregatów), które mają te same atrybuty

31

Zbiór globalny i zbiory warstw tematycznych mają następujące cechy:

A

DOBRZE

A. zawierają dokładnie te same informacje, tylko informacje są zorganizowane w
odmienny sposób
B. zawierają zupełnie różne informacje niezbędne dla użytkowników

C. zbiory warstw tematycznych zawierają niezbędne informacje dodatkowe
D. zbiory warstw tematycznych zawierają dodatkowe informacje zorganizowane
identycznie jako zbiór podstawowy

32

Jedną z zalet modelu rastrowego jest:

D

DOBRZE

A. wysoka dokładność
B. małe zapotrzebowanie na pamięć komputera
C. zgodność układu siatki rastra z obiektami przestrzeni
D. łatwość ustalania związków przestrzennych pomiędzy obiektami, łatwość analiz
i modyfikacji

33

W modelu rastrowym informacja zintegrowana jest:

B

DOBRZE

A. z obiektami realnej przestrzeni przedstawianymi na mapie
B. z obszarami elementarnymi rastra (pikselami) lub z agregatami pikseli
C. z pikselami reprezentującymi linie lub wierzchołki obiektów
D. z konturami obiektów przestrzeni realnej przedstawianymi na mapie

34

Graficzną interpretacją hierarchicznej bazy danych jest następująca
struktura:

D

DOBRZE

A. schemat sieciowy
B. tablica
C. lista strukturalna (lista list)
D. drzewo

35

Jedna z zalet hierarchicznej bazy danych jest:

B

DOBRZE

A. powtarzalność zapisu na poszczególnych poziomach hierarchii
B. prosta struktura i mała liczba relacji w węzłach
C. łatwość zapisania w postaci tablicy
D. łatwość zapisania w postaci listy strukturalnej (listy list)

36

Sieciowa baza danych jest:

B

DOBRZE

A. wyłącznie siecią, nie dopuszczającą jakiejkolwiek relacji hierarchii
B. rozszerzeniem bazy hierarchicznej, likwidującym powtórzenia

36

B

DOBRZE

C. siecią, w której każdy kolejny węzeł jest połączony ze wszystkimi pozostałymi
węzłami

D. siecią o ustalonej identycznej liczbie powiązań wychodzących z każdego węzła

37

Podstawową wadą hierarchicznej i sieciowej bazy danych jest to, że:

A

DOBRZE

A. posiadają strukturę ustaloną w fazie projektu a modyfikacja tej struktury jest
trudna
B. posiadają strukturę skomplikowaną i nieprzejrzystą

C. posiadają strukturę wymagającą znacznego przydziału pamięci komputera
D. posiadają strukturę trudną do implementacji komputerowej

38

Krotka (n-tka) w tablicy relacyjnej bazy danych jest:

B

DOBRZE

A. listą rekordów
B. uporządkowanym ciągiem wartości atrybutów
C. zbiorem wszystkich wartości, które może przyjmować dany atrybut
D. zbiorem dziedzin atrybutów

39

Tablica relacji jest:

D

DOBRZE

A. tablicą, w której wiersze są atrybutami zaś kolumny obiektami
B. tablicą, w której kolumny są rekordami
C. zbiorem informacji opisujących różnice pomiędzy obiektami
D. skończonym zbiorem krotek (n-tek)

40

W operacjach logicznych na tablicach relacji (suma, różnica, iloczyn tablic):

C

DOBRZE

A. operandy muszą mieć taką samą liczbę rekordów (krotek)
B. operandy mogą mieć dowolne wymiary
C. operandy muszą mieć identyczny zestaw atrybutów
D. operandy muszą mieć identyczny zestaw atrybutów oraz identyczną liczbę
rekordów (krotek)

41

Iloczyn relacji (w relacyjnej bazie danych):

C

DOBRZE

A. daje w wyniku te krotki, które należą do jednej z relacji

B. daje w wyniku te krotki, które należą wyłącznie do jednej lub drugiej relacji
C. daje w wyniku te krotki, które należą jednocześnie do obydwu relacji

D. daje w wyniku te krotki, które nie występują ani w jednej ani w drugiej relacji

42

Różnica relacji (w relacyjnej bazie danych):

A

DOBRZE

42

A

DOBRZE

A. pozostawia te krotki w odjemnej, dla których nie istnieją krotki w odjemniku
(odjemnik jest wzorcem zabierania krotek)
B. polega na odrzuceniu krotek, których jakakolwiek wartość atrybutu jest równa
zero

C. pozostawia te krotki w odjemnej, które jednocześnie występują w odjemniku
D. polega na odrzuceniu wszystkich krotek, które mają niekompletny zestaw
atrybutów

43

Projekcja w tablicy relacyjnej bazy danych jest:

B

DOBRZE

A. projektowaniem zestawu atrybutów tablicy relacji
B. tworzeniem pionowego podzbioru przez wybór określonych atrybutów i
usunięcie powtórzeń krotek
C. projektowaniem kompletnego zestawu rekordów
D. usuwaniem tych kolumn atrybutów, które mają niekompletne wartości

44

Selekcja w tablicy relacyjnej bazy danych jest:

A

DOBRZE

A. tworzeniem poziomego zbioru relacji przez wybór krotek spełniających
określony warunek
B. usuwaniem niekompletnych krotek (rekordów)
C. usuwaniem niekompletnych kolumn
D. tworzeniem dwóch tablic relacji poprzez podział krotek zgodnie z wartością
czołowego atrybutu

45

Jedną z wad numerycznego modelu terenu opartego na siatce regularnej:

D

DOBRZE

A. są trudne algorytmy wizualizacji takiego modelu
B. jest trudna implementacja komputerowa algorytmów
C. są skomplikowane algorytmy obliczeń
D. jest niemożliwe wierne odzwierciedlenie linii charakterystycznych terenu (linii
szkieletowych)

46

Tworzenie numerycznego modelu terenu opartego na węzłach regularnej
siatki kwadratów, z oddzielnym wyznaczaniem wysokości każdego węzła
polega na:

C

DOBRZE

A. wyznaczeniu wysokości węzła na podstawie punktów źródłowych z
najbliższego otoczenia, jako średniej ważonej, przy czym wagi są proporcjonalne
do wysokości punktów źródłowych

46

C

DOBRZE

B. wyznaczeniu wysokości węzła na podstawie punktów źródłowych z
najbliższego otoczenia, jako średniej ważonej, przy czym wagi są równe
odległościom pomiędzy węzłem a punktami źródłowymi

C. wyznaczeniu wysokości węzła na podstawie punktów źródłowych z
najbliższego otoczenia, jako średniej ważonej, przy czym wagi są odwrotnościami
odległości pomiędzy węzłem a punktami źródłowymi w potędze 1-4, w zależności
od stopnia regularności terenu

D. wyznaczeniu wysokości węzła na podstawie punktów źródłowych z
najbliższego otoczenia, jako średniej ważonej, przy czym wagi są odwrotnościami
odległości pomiędzy punktami źródłowymi i czterema najbliższymi węzłami siatki

47

Jeżeli powierzchnia topograficzna terenu aproksymowana jest za pomocą
wielomianu dwuliniowego, rozpiętego na punktach nad węzłami siatki
regularnej, to wysokość dowolnego punktu jest równa:

A

DOBRZE

A. średniej ważonej z wysokości czterech najbliższych węzłów, przy czym wagi są
równe polom prostokątów leżących naprzeciwko węzłów
B. uśrednionej wysokości czterech najbliższych punktów węzłowych
C. średniej ważonej z wysokości czterech najbliższych węzłów, przy czym wagi są
równe odległościom punktu od tych węzłów
D. średniej ważonej z wysokości czterech najbliższych węzłów, przy czym wagi są
proporcjonalne do wysokości punktów węzłowych

48

Algorytm tworzenia siatki trójkątów numerycznego modelu terenu przy
nieznanych połączeniach punktów źródłowych (zwany algorytmem
triangulacji):

C

DOBRZE

A. powinien uwzględnić jedynie punkty skupione blisko, punkty dalekie powinny
być odrzucone

B. powinien uwzględnić powiązanie każdego punktu ze wszystkimi pozostałymi
C. musi być uwzględniony każdy punkt zbioru, a procedura postępowania musi
być jednoznaczna
D. powinien odrzucać punkty, które znajdują się wśrodku zbyt gęstych skupisk
punktów

49

Podstawowym kryterium powiązania punktów, zgodnie z algorytmem
triangulacji Delaunay'a jest:

B

DOBRZE

A. pozostawienie wszystkich punktów wewnątrz okręgu o ustalonym promieniu,
nieco większym niż średnia odległość pomiędzy punktami

49

B

DOBRZE

B. pozostawienie tych punktów, których symetralne powiązań z punktem
centralnym utworzyły wielobok Thiessena

C. odrzucenie wszystkich punktów leżących na zewnątrz wieloboku Thiessena
D. pozostawienie wszytskich punktów leżących pomiędzy okręgiem a wielobokiem
Thiessena

50

Wysokość interpolowanego punktu za pomocą płaszczyzny przechodzącej
przez trzy najbliższe punkty, przy wykorzystaniu numerycznego modelu
opartego na nieregularnej siatce trójkątów, jest równa:

D

DOBRZE

A. średniej ważonej z wysokości dwóch najbliższych punktów węzłowych, przy
czym wagi są równe odwrotnościom odległości od tych punktów
B. uśrednionej wysokości trzech najbliższych węzłów
C. średniej ważonej z wysokości trzech najbliższych punktów węzłowych, przy
czym wagi są proporcjonalne do wysokości tych punktów
D. średniej ważonej z wysokości trzech najbliższych punktów węzłowych, przy
czym wagi są równe polom trójkątów leżących naprzeciwko węzłów

Geodezja wyższa i satelitarna

Nr

Pytanie

Odpowiedź

Ocena

1

Kształt i rozmiary elipsoidy obrotowej jednoznacznie określa następujący
zbiór parametrów, gdzie: a - półoś duża elipsoidy, b - półoś mała elipsoidy, e i
e’ odpowiednio pierwszy i drugi mimośród elipsoidy obrotowej, f -
spłaszczenie elipsoidy.

A

DOBRZE

A. a, b ,
B. a, b, f ,
C. a, e2 , f,
D. a, e’, b ,

2

Różnica między półosią dużą a półosią małą elipsoidy aproksymującej
powierzchnię Ziemi wynosi w przybliżeniu :

C

DOBRZE

A. 2.1 km,
B. 12 km,
C. 21 km,
D. 36 km.

3

Półoś duża elipsoidy ziemskiej wynosi w przybliżeniu:

C

DOBRZE

A. 6278 km,
B. 6299 km,
C. 6378 km,
D. 6478 km.

4

Przez trójkąt geodezyjny rozumiemy trójkąt:

C

DOBRZE

A. na sferze,
B. na płaszczyźnie Gaussa-Kruegera,
C. na elipsoidzie obrotowej,
D. na sferze o średnim promieniu krzywizny elipsoidy obrotowej.

5

Bokami trójkąta geodezyjnego są:

B

DOBRZE

A. linie loksodromy,
B. linie geodezyjne,
C. łuki kół wielkich,
D. cięciwy łączące poszczególne punkty na elipsoidzie obrotowej.

6

Przez nadmiar sferyczny rozumiemy :

C

DOBRZE

6

C

DOBRZE

A. wartość różnicy między polem powierzchni trójkąta sferycznego a
odpowiadającym mu polem trójkąta płaskiego,
B. wartość różnicy między sumą boków trójkąta sferycznego a odpowiadającą mu
sumą boków trójkąta płaskiego,
C. wartość różnicy między sumą kątów trójkąta sferycznego a odpowiadającą mu
sumą kątów trójkąta płaskiego,
D. wartość różnicy między sumą kątów trójkąta sferycznego a odpowiadającą mu
sumą boków trójkąta płaskiego.

7

We wzorach trygonometrii sferycznej długość boków w trójkątach
sferycznym wyraża się:

B

DOBRZE

A. miarą liniową,
B. miarą kątową
C. miarą czasową,
D. miarą sferyczną.

8

Doba gwiazdowa:

A

DOBRZE

A. jest krótsza od doby słonecznej o 3’ 56”,
B. jest dłuższa od doby słonecznej o 3’ 56”,
C. jest zmienna w zależności od pory roku,
D. trwa tyle samo co doba słoneczna.

9

Które ze współrzędnych gwiazdy: t-kąt godzinny i z-odległość zenitalna, są
prawdziwe dla zjawiska wschodu gwiazdy:

C

DOBRZE

A. t є (0h;24h) i z = 90°,
B. t є (0h;12h) i z = 0°,
C. t є (12h;24h) i z = 90°,
D. t є (12h;24h) i z = 0°.

10

Gwiazda przechodząc przez I wertykał po stronie wschodniej ma azymut
geodezyjny równy:

B

DOBRZE

A. 0°,
B. 90°,
C. 180°,
D. 270°.

11

W astronomii zjawisko precesji związane jest z:

B

DOBRZE

A. niejednostajnością ruchu Ziemi wokół Słońca,
B. okresowym chwianiem się osi obrotu Ziemi wywołanym przez Księżyc,
C. zmiana położenia bieguna wynikającą z przemieszczania się płyt
kontynentalnych,

11

B

DOBRZE

D. pozorną zmianą położenia gwiazd wynikającą z przemieszczania się
obserwatora.

12

Równanie czasu w astronomii określa różnicę między czasami:

A

DOBRZE

A. słonecznego prawdziwego i średniego,
B. słonecznego prawdziwego i gwiazdowego średniego,
C. słonecznego średniego i gwiazdowego prawdziwego,
D. gwiazdowego średniego i prawdziwego.

13

Lokalny czas gwiazdowy równy jest:

B

DOBRZE

A. deklinacji gwiazdy w momencie jej górowania,
B. rektascensji gwiazdy w momencie jej górowania,
C. deklinacji gwiazdy w pierwszym wertykale,
D. rektascensji gwiazdy o północy.

14

Jaką wartość przyjmuje czas gwiazdowy w momencie górowania gwiazdy:

D

DOBRZE

A. S = 0

h

,

B. S = 12

h

,

C. S = t,
D. S = α.

15

Jaką wartość przyjmuje azymut astronomiczny w mo mencie kulminacji gwi
azdy, jeżeli zjawisko to zachodzi między biegunem a zenitem:

A

DOBRZE

A. A = 180°,
B. A = 0°,
C. A = t,
D. A = α + t.

16

Równanie Clairauta linii geodezyjnej ma postać :

C

DOBRZE

A. Ncos( φ)cos(α) = c,
B. Mcos( φ)cos(α) = c,
C. Ncos( φ)sin(α) = c,
D. Mcos( φ)sin(α) = c.

17

Zadanie geodezyjne wprost dotyczy:

A

DOBRZE

A. obliczenia współrzędnych geodezyjnych punktu P

2

i azymutu odwrotnego A

21

linii geodezyjnej na podstawie znanych współrz. geodezyjnych punktu P

1

, długości

linii geodezyjnej s

12

oraz azymutu A

12

,

17

A

DOBRZE

B. obliczenia współrzędnych geodezyjnych punktu P

2

i azymutu odwrotnego A

12

(wprost) linii geodezyjnej na podstawie znanych współrzędnych geodezyjnych
punktu P

1

, długości linii geodezyjnej s

12

oraz azymutu A

21

(o dwrotnego),

C. obliczenia współrzędnych geodezyjnych punktu P

2

na podstawie znanych

współrzędnych geodezyjnych punktu P

1

azymutu A

12

(wprost) oraz azymutu A

21

(odwrotnego),

D. obliczenia współrz. geodezyjnych punktu P

2

na podstawie znanych współrz.

geodezyjnych punktu P

1

, długości linii geodezyjnej s

12

i średniego promienia

krzywizny w punkcie P

1

.

18

Zadanie geodezyjne odwrotne dotyczy:

A

DOBRZE

A. obliczenia długości linii geodezyjnej s

12

łączącej na powierzchni elipsoidy dwa

punkty o znanych współrzędnych geodezyjnych oraz obliczenia azymutów linii
geodezyjnej wprost i odwrotnego(tj. A

12

, A

21

),

B. obliczenia długości linii geodezyjnej s

12

łączącej na powierzchni elipsoidy dwa

punkty o znanych współrzędnych geodezyjnych,

C. obliczenia długości linii geodezyjnej s

12

łączącej na powierzchni elipsoidy dwa

punkty o znanych współrzędnych geodezyjnych oraz znanego azymutu wprost A

12

,

D. obliczenia długości linii geodezyjnej s

12

łączącej na powierzchni elipsoidy dwa

punkty o znanych współrzędnych geodezyjnych oraz znanego azymutu
odwrotnego A

21

.

19

Długość równoleżnika elipsoidy obrotowej wyraża się za pomocą wzoru:

C

DOBRZE

A. 2πb,
B. 2πN,
C. 2πNcos(φ),
D. 2πbcos(φ).

20

Przybliżona wartość spłaszczenia elipsoidy ziemskiej wyraża się liczbą:

C

DOBRZE

A. 1:100,

20

C

DOBRZE

B. 1:200,
C. 1:300,
D. 1:400.

21

Wartości głównych promieni krzywizny przekroju normalnego elipsoidy
obrotowej są:

A

DOBRZE

A. równe na biegunie,
B. równe na szer. 45° ,
C. równe na równiku,
D. zawsze różne.

22

Maksymalną wartość przyspieszenie siły ciężkości na poziomie morza osiąga
na:

D

DOBRZE

A. równiku,
B. szerokości 23.5°,
C. szerokości 45°,
D. na biegunach.

23

Dwie różne powierzchnie ekwipotencjalne w pobliżu Ziemi:

C

DOBRZE

A. są do siebie równoległe,
B. zbliżają się do siebie w miarę poruszania się od bieguna do równika,
C. oddalają się do siebie w miarę poruszania się od bieguna do równika,
D. przecinają się na szerokości 23.5°.

24

Linia pionu w pobliżu powierzchni Ziemi przechodząca przez dwie różne
powierzchnie ekwipotencjalne jest:

B

DOBRZE

A. odci nkiem linii prostej,
B. odci nkiem krzywej wypukłością zwróconą w kierunku równika,
C. odci nkiem krzywej wypukłością zwróconą w kierunku bieguna,
D. jest odcinkiem krzywej śrubowej.

25

Przez undulację geoidy rozumiemy:

B

DOBRZE

A. falowanie geoidy nad elipsoidą odniesienia,
B. odstęp geoidy od eli psoidy odniesienia,
C. odstęp geoidy od fizycznej powierzchni Ziemi,
D. odstęp geoidy od dna morza.

26

Redukcja wolnopowietrzna (Faye'a) jest to redukcja grawimetryczna:

A

DOBRZE

A. uwzględniająca tylko wpływ wysokości stanowiska pomiarowego ponad geoidą,

B. uwzględniająca wpływ przyciągania mas znajdujących się ponad geoidą,

26

A

DOBRZE

C. uwzględniająca wpływ topografii terenu wokół stanowiska,
D. ściśle związana z redukcją izostatyczną.

27

Wysokość normalną w systemie Mołodeńskiego określa odległość:

B

DOBRZE

A. fizycznej powierzchni Ziemi od geoidy,
B. elipsoidy ekwipotencjalnej od telluroidy,
C. telluroidy od fizycznej powierzchni Ziemi,
D. fizycznej powierzchni Ziemi od elipsoidy.

28

Jeśli w danym kierunku A-B odchylenie linii pionu wynosi $ 10'' to różnica
przewyższenia pomierzonego niwelatorem i techniką GPS między reperami A
i B oddalonymi o 1 km wyniesie:

C

DOBRZE

A. będzie bliska zeru,
B. ok. 1 cm,
C. ok. 5 cm,
D. ok. 10 cm.

29

Po spoziomowaniu teodolitu jego oś pionowa wyznacza:

B

DOBRZE

A. zenit geodezyjny,
B. zenit astronomiczny,
C. normalną do lokalnej elipsoidy odniesienia,
D. normalną do elipsoidy globalnej.

30

Aktualnie obowiązująca w Polsce elipsoida GRS'80 jako elipsoida
odniesienia:

C

DOBRZE

A. jest elipsoidą geocentryczną l okalną,
B. jest elipsoidą quasi-geocentryczną lokalną,
C. jest elipsoidą globalną (ziemską),
D. pokrywa się z geoidą w basenie Morza Czarnego.

31

Anomalia wysokości ζ określa w systemie Mołodeńskiego:

C

DOBRZE

A. odstęp geoidy od elipsoidy odniesienia,
B. odstęp geoidy od fizycznej powierzchni Ziemi,
C. odstęp quasi-geoidy od elipsidy,
D. odstęp quasi-geoidy od telluroidy.

32

Wysokość ortometryczna jest to odległość:

A

DOBRZE

A. punktu na fizycznej powierzchni Ziemi od geoidy zmierzona wzdłuż linii pionu,

B. punktu na fizycznej powierzchni Ziemi od geoidy zmierzona wzdłuż linii prostej,

32

A

DOBRZE

C. punktu na fizycznej powierzchni Ziemi od elipsoidy odniesienia zmierzona
wzdłuż normalnej,

D. punktu na telluroidzie od quasi-geoidy zmierzona wzdłuż normalnej linii pionu.

33

Aktualnie w Polsce obowiązuje system wysokości:

B

DOBRZE

A. ortometrycznych,
B. normalnych,
C. dynami cznych,
D. geopotencjalnych.

34

Jakiej wielkości jednostką jest Gal:

B

DOBRZE

A. pochodnej przyspieszenia,
B. przyspieszenia,
C. potencjału grawitacyjnego,
D. potencjału siły ciężkości.

35

Podstawowe równanie geodezji fizycznej dotyczy wyznaczenia:

A

DOBRZE

A. odstępów geoidy od elipsoidy odniesienia,
B. odstępów topograficznej powierzchni Ziemi od geoidy,
C. odstępów topograficznej powierzchni Ziemi od elipsoidy,
D. rozkładu gęstości mas w skorupie ziemskiej.

36

Altimetria satelitarna służy do:

A

DOBRZE

A. wyznaczania średniego poziomu mórz i oceanów,
B. wyznaczania przebiegu geoidy na obszarze lądów,
C. wyznaczania wysokości szczytów górskich,
D. wyznaczania topografii dna oceanów.

37

Pomiary interferometryczne bardzo długich baz (VLBI) wykorzystują sygnały
radiowe emitowane przez:

C

DOBRZE

A. satelity geostacjonarne,
B. pulsary (gwiazdy neutronowe),
C. quasary,
D. satelity systemu GPS.

38

Okres obiegu wokół Ziemi satelitów GPS wynosi:

A

DOBRZE

A. pół doby gwiazdowej,
B. pół doby średniej słonecznej,
C. pół doby prawdziwej słonecznej,
D. 12 h 58 m .

39

Jeśli trakcie jednej sesji pomiarowej wykorzystuje się równocześnie 7
odbiorników GPS umieszczonych na siedmiu punktach , to równocześnie
wyznacza się:

C

DOBRZE

A. 14 wektorów,
B. 18 wektorów,
C. 21 wektorów,
D. 28 wektorów.

40

Czym charakteryzują się sygnały radiowe L1 emitowane przez nadajniki GPS:

A

DOBRZE

A. wszystkie satelity emitują sygnały o takiej samej długości fali L1,
B. każdy z sa telitów emituje sygnał o przypisa nej mu długość fali L1,
C. tylko satelity znajdujące się po przeciwnych stronach Ziemi emitują sygnały o
takiej samej długości fali,
D. tylko satelity znajdujące się na tej samej płaszczyźnie emitują sygna ły o takiej
samej dług.

41

Obserwowane w pomiarach sygnału GPS zjawisko utraty cykli fazowych
(cycle slips) najczęściej jest związane z:

B

DOBRZE

A. programową degradacją systemu GPS w celu zmniejszenia dokładności
wyznaczania pozycji w nawigacji,
B. wynikiem chwilowej utraty łączności między odbiornikiem a satelitą,
C. wywołane przez burze magnetyczne,
D. wywołane przez wyładowania atmosferyczne.

42

W pracach geodezyjnych wykorzystujących technologię GPS znalazły
powszechne zastosowanie:

B

DOBRZE

A. pojedyncze różnicowe obserwacje fazy,
B. podwójne różnicowe obserwacje fazy,
C. potrójne różnicowe obserwacje fazy,
D. podwójne różnicowe obserwacje kodowe .

43

Przez sieć POLREF rozumiemy:

A

DOBRZE

A. precyzyjną sieć geodezyjną I- szego rzędu utworzoną na terytorium Polski na
podstawie pomiarów GPS,
B. precyzyjną sieć wysokościową I-szego rzędu na terenie Polski,
C. precyzyjną sieć gra wimetryczną I- szego rzędu na terenie Polski,
D. sieć stacji laserowych w Polsce.

44

Pomiary GPS umożliwiają i ntegrację:

B

DOBRZE

A. pomiarów niwelacyjnych i kątowych,

44

B

DOBRZE

B. praktycznie wszystkich klasycznych pomiarów geodezyjnych,
C. pomiarów altimetrycznych,
D. pomiarów meteorologicznych.

45

Zgodnie z zasadą dynamiki i prawem powszechnego ciążenia ruch satelity
może odbywać się po:

C

DOBRZE

A. spirali,
B. klotoidzie,
C. hiperboli,
D. cykloidzie.

46

III prawo Keplera mówi, że:

A

DOBRZE

A. okres obiegu satelity zależy od rozmiaru orbity,
B. prędkość kątowa satelity jest stała,
C. okres obiegu satelity zależy tylko od masy satelity,
D. prędkość polowa satelity jest stała.

47

Ruch perturbowany spowodowany jest:

A

DOBRZE

A. ciśnieniem światła słonecznego,
B. zmienną temperaturą,
C. zmienna wilgotnością,
D. aktywnościa jonosfery.

48

Sygnał radiowy w troposferze:

B

DOBRZE

A. jest przyśpieszany,
B. jest opóźniany,
C. jest okresowo przyspieszany i opóźniany,
D. nie zmienia się.

49

Położenie środka fazowego anteny do odbioru radiowych sygnałów
satelitarnych:

A

DOBRZE

A. zależy tylko od wysokości horyzontalnej satelity,
B. zależy od wysokości horyzontalnej i azymutu satelity,
C. zależy tylko od azymutu,
D. nie zależy od kierunku, z którego dochodzi sygnał.

50

Serwis POZGEO-D systemu ASG-EUPOS pozwala na:

B

DOBRZE

A. odbieranie poprawek do pomiarów w trybie RTK,
B. pobranie danych obserwacyjnych ze stacji wirtualnych,
C. automatyczne opracowanie obserwacji satelitarnych GPS,
D. pobranie orbity precyzyjnej dla satelitów systemu GPS.

Geodezja I

Nr

Pytanie

Odpowiedź

Ocena

1

Metodę kierunkową pomiaru kątów powinno stosować się:

C

DOBRZE

A. dla każdej liczby celowych
B. na terenach bagiennych i tam gdzie pomiar może trwać długo
C. dla trzech lub większej liczby celowych
D. gdy chcemy zmniejszyć błąd odczytu

2

Dla poziomej osi celowej wpływ błędu kolimacji na błąd odczytu kierunku
jest:

B

DOBRZE

A. zerowy
B. minimalny
C. zależny od wskazania libeli głównej
D. związany z błędem inklinacji

3

Układ współrzędnych "1965":

C

DOBRZE

A. stanowi jeden układ współrzędnych dla całego kraju
B. składa się z pasów południkowych w odwzorowaniu Gaussa-Krügera
C. składa się z pięciu stref odwzorowawczych
D. jest układem stosowanym w b. zaborze pruskim

4

Prawidłową postacią godła mapy w skali 1:500 w układzie "2000" w strefie 7
jest:

B

DOBRZE

A. 6.121.30.05.2.2
B. 7.121.30.05.2.2
C. 7.121.300.522
D. 7.121.30.2

5

Szkic przeglądowy szkiców polowych jest:

C

DOBRZE

A. wykonywany tylko na żądanie zleceniodawcy
B. zbędny
C. wykonywany w miarę postępu robót
D. wykonywany tylko dla pomiarów wysokościowych

6

Błąd kolimacji w teodolicie:

A

DOBRZE

A. można usunąć przez przesunięcie siatki celowniczej w kierunku poziomym
B. nie daje się rektyfikować

6

A

DOBRZE

C. można usunąć przez przesunięcie siatki celowniczej w kierunku pionowym
D. można usunąć przez rektyfikację libeli głównej

7

Dopuszczalna długość rzędnej dla szczegółów I grupy dokładnościowej:

C

DOBRZE

A. nie jest ograniczona
B. zależy od skali opracowania
C. wynosi 25 m
D. wynosi 50 m

8

Błąd położenia osnowy pomiarowej zgodnie z zalecaną przez GUGiK
instrukcją G-4 z 2002 roku:

A

DOBRZE

A. wynosi ±0.20 m
B. wynosi ±0.10 m
C. wynosi ±0.05 m
D. zależy od skali opracowania

9

Zasady wykonywania pomiarów sytuacyjno-wysokościowych reguluje:

B

DOBRZE

A. instrukcja K-1
B. instrukcje 0-1 i G-4
C. wytyczne techniczne
D. tylko instrukcja G-4

10

Pomiar czołówek w metodzie biegunowej zdejmowania szczegółów:

D

DOBRZE

A. jest zbędny
B. stanowi tylko uzupełnienie pomiaru w miejscach niedostępnych
C. ma znaczenie tylko kontrolne
D. stanowi uzupełnienie i jednocześnie kontrolę pomiaru

11

Odchyłka kątowa w ciągu poligonowym stanowiąca podwójną wartość
odchyłki dopuszczalnej:

C

DOBRZE

A. jest zawsze wynikiem błędu grubego
B. jest dozwolona w każdej sytuacji
C. jest dozwolona dla 30% ciągów w sieci
D. wskazuje na błąd punktów nawiązania

12

Wartość dopuszczalnej odchyłki liniowej ciągu sytuacyjnego można znaleźć
w:

A

DOBRZE

A. instrukcji G-4
B. instrukcji K-1
C. wytycznych technicznych

12

A

DOBRZE

D. w odpowiedzi na zgłoszenie roboty w WODGiK

13

Przez pomiar kąta poziomego w dwóch położeniach lunety eliminują się
błędy:

D

DOBRZE

A. libeli
B. indeksu
C. runu
D. kolimacji i inklinacji oraz mimośrodu limbusa względem alidady

14

Układ współrzędnych "1965" powoduje istotne zniekształcenia:

C

DOBRZE

A. kątów
B. azymutów
C. długości i powierzchni
D. długości w południkach

15

Poprawka mierzonej długości ze względu na pochylenie terenu jest:

A

DOBRZE

A. ujemna
B. znak zależy od pochylenia terenu
C. zawsze pomijalna
D. dodatnia

16

Wagi ciągów w sieciach niwelacyjnych wyrównywanych metodą przybliżoną
są:

C

DOBRZE

A. zawsze równe 1
B. wprost proporcjonalne do liczby stanowisk
C. odwrotnie proporcjonalne do liczby stanowisk lub długości ciągów
D. wprost proporcjonalne do długości ciągów

17

Niwelacja metodą przekrojów powinna być stosowana:

C

DOBRZE

A. zawsze gdy trzeba wykonać mapę sytuacyjno-wysokościową
B. tylko w terenie płaskim
C. dla obiektów wydłużonych
D. przy pomiarze rzeźby terenu w obszarach zwartych

18

Interpolację warstwic wykonywać należy:

C

DOBRZE

A. we wszystkich kierunkach w stosunku do pikiet sąsiednich
B. tylko wzdłuż linii ściekowych lub grzbietowych
C. w kierunku spadku terenu
D. tylko w niwelacji siatkowej

19

Błąd zera łat znosi się przez zastosowanie:

D

DOBRZE

A. nieparzystej liczby stanowisk niwelatora w ciągu
B. równej długości celowych

19

D

DOBRZE

C. żabek niwelacyjnych
D. parzystej liczby stanowisk niwelatora w ciągu

20

Punkt o współrzędnych X=5 251 012,35 m Y=6 632 085,12 m w układzie
„2000” znajduje się w :

C

DOBRZE

A. strefie 5
B. strefie o południku osiowym 15°
C. strefie o południku osiowym 18°
D. strefie o południku osiowym 6°

21

Opis wysokości warstwic powinien:

A

DOBRZE

A. być zwrócony górą cyfr w kierunku wzrostu wysokości terenu
B. być umieszczony na każdej warstwicy
C. być umieszczony na ramce arkusza mapy
D. znajdować się w pobliżu linii nieciągłości terenu

22

Kontrola orientacji limbusa przez wycelowanie na drugi punkt osnowy ma na
celu:

C

DOBRZE

A. eliminację błędu libeli teodolitu
B. określenie wysokości tego punktu
C. kontrolę prawidłowej identyfikacji punktów nawiązania
D. wyznaczenie poprawki do kąta osnowy

23

Które z podanych szczegółów sytuacyjnych terenu zaliczamy tylko do II gupy
dokładnościowej:

B

DOBRZE

A. mosty, wiadukty, kanały, parki

B. kanały, elementy podziemne uzbrojenia terenu, drzewa przyuliczne, tamy
C. boiska sportowe, groble, naturalne linie brzegowe wód płynących i stojących,
pomniki
D. krawężniki, latarnie, tunele, ogrodzenia trwałe

24

Który wzór na obliczenie teoretycznej sumy kątowej w ciągu poligonowym
nawiązanym dwustronnie, w którym zostały pomierzone kąty prawe (A

p

-

azymut początkowy, A

k

- azymut końcowy, n - liczba pomierzonych kątów)

jest poprawny:

D

DOBRZE

A. 180°(n-2),
B. A

k

- A

p

+ n 180°,

C. 180° (n+2),

D. A

p

- A

k

+ n 180°

25

Przy obliczaniu i wyrównywaniu pola powierzchni działek i użytków
gruntowych na mapie kolejność obliczeń poszczególnych elementów jest
następująca:

C

DOBRZE

A. obręb, kompleks, użytek gruntowy,
B. użytek gruntowy, działka
C. obręb, kompleks, działka, kontury klasyfikacyjne w użytkach gruntowych
D. obręb, użytek gruntowy, działka

26

Podstawą podziału na sekcje mapy zasadniczej jest mapa topograficzna w
skali:

D

DOBRZE

A. 1:100000
B. 1:50000
C. 1:25000
D. 1:10000

27

Oś celowa lunety to:

B

DOBRZE

A. prosta łącząca środek optyczny obiektywu i środek optyczny okularu
B. prosta łącząca środek optyczny obiektywu i środek siatki celowniczej
C. prosta łącząca środek optyczny okularu i środek siatki celowniczej
D. prosta prostopadła do osi obrotu instrumentu

28

Pomiar kąta w jednej serii oznacza:

A

DOBRZE

A. pomiar tego kąta w dwóch położeniach lunety
B. pomiar tego kąta w jednym położeniu lunety
C. pomiar tego kąta w jednym położeniu lunety, ale przy dwóch niezależnych
nacelowaniach
D. pomiar kąta na dwu różnych miejscach limbusa

29

Nieprostopadłość osi obrotu lunety do pionowej osi obrotu instrumentu to:

C

DOBRZE

A. błąd kolimacji
B. błąd libel
C. błąd inklinacji
D. błąd indeksu

30

Jeśli błąd względny pomiaru długości nie może przekraczać 1/2000 to błąd
bezwzględny pomiaru odległości 100 m nie może być większy od:

C

DOBRZE

A. 8 cm
B. 0.10 m
C. 5 cm

30

C

DOBRZE

D. 20 cm

31

Wielkości poprawek kątowych w ciągu poligonowym wyrównywanym
sposobem przybliżonym liczymy:

A

DOBRZE

A. proporcjonalnie do wielkości kątów
B. odwrotnie proporcjonalnie do wielkości kątów
C. równomiernie
D. dowolnie

32

W osnowie pomiarowej zgodnie z zalecaną przez GUGiK instrukcją G-4 z
2002 roku dopuszcza się układy ciągów sytuacyjnych:

D

DOBRZE

A. tylko jednorzędowe
B. co najwyżej trzyrzędowe
C. wielorzędowe
D. co najwyżej dwurzędowe

33

Przy pomiarze kierunku poziomego, przy celowaniu na wierzchołek 2-
metrowej tyczki oddalonej od stanowiska o 100 m i odchylonej w
płaszczyźnie kolimacyjnej o 10° od pionu popełniamy błąd w wyznaczeniu
kierunku z tytułu wychylenia tyczki:

D

DOBRZE

A. równy 5'
B. zależny od wielkości wychylenia tyczki
C. zależny od odległości pomiędzy stanowiskiem a celem
D. równy 0°00'00".

34

Długości ciągów sytuacyjnych w osnowie pomiarowej mogą wynosić:

C

DOBRZE

A. do 5km
B. powyżej 2km
C. do 2 km, a w terenach rolnych i leśnych doo 4km
D. najwyżej do 3km

35

Czy w osnowie pomiarowej dopuszczalne są trzy rzędy linii pomiarowych:

B

DOBRZE

A. tylko w osnowie pomiarowej wyznaczonej technologią GPS
B. tak
C. nie
D. tylko w osnowie pomiarowej w postaci związku liniowego

36

Czy instrukcja G-4 dopuszcza ciągi wiszące w osnowie pomiarowej:

B

DOBRZE

A. tak, jeżeli ciąg ma nie więcej niż 3 boki
B. tak, jeżeli ciąg ma co najwyżej 2 boki
C. nie dopuszcza

36

B

DOBRZE

D. tak, gdy długość ciągu nie jest większa od 1.5km

37

Pole działki na mapie w skali 1:2000 wynosi 100cm

2

. Na mapie w skali 1:500

pole tej samej działki wynosi:

B

DOBRZE

A. 400 cm

2

B. 0.16 m

2

C. 25 cm

2

D. 160 cm

2

38

Dane jest godło mapy 352.124. Cyfra 3 oznacza w nim:

B

DOBRZE

A. numer pasa
B. numer strefy odwzorowawczej
C. numer słupa
D. numer arkusza mapy

39

Wymiary ramek sekcyjnych mapy zasadnicze w jednostkach terenowych:

D

DOBRZE

A. zależą od skali mapy
B. zależą od treści mapy
C. zależą od wielkości obszaru przedstawionego na mapie
D. są stałe

40

Suma odczytów kręgu pionowego z I i II położenia lunety wynosi 400

g

.08.

Obliczony błąd indeksu ma wartość:

D

DOBRZE

A. 4c
B. +8c
C. -8c
D. +4c

41

Metoda niwelacji ze środka eliminuje między innymi błąd:

D

DOBRZE

A. niepionowości osi obrotu niwelatora
B. libeli alidadowej
C. niepionowego ustawienia łat
D. nierównoległości osi celowej lunety do osi libeli niwelacyjnej lub nieprawidłowej
kompensacji pochylenia lunety

42

Błąd pomiaru kierunku w jednym położeniu lunety wynosi mk = 10

cc

. Ile

będzie wynosił błąd pomiaru kąta pomierzonego w jednej serii:

B

DOBRZE

A. 5

cc

B 10

cc

42

B

DOBRZE

C. 20

cc

D. 15

cc

43

Mapę zasadniczą sporządza się w skalach:

A

DOBRZE

A. 1:5000 1:2000 1:1000 1:500
B. 1:2000 1:1000 1:500 1:250
C. 1:10000 1:5000 1:2000 1:1000
D. 1:25000 1:10000 1:5000 1:2000

44

Na błąd odczytu z łaty odchylonej od pionu mają wpływ:

B

DOBRZE

A. tylko kąt wychylenia łaty od pionu
B. kąt wychylenia łaty od pionu i wartość odczytu na łacie
C. wyłącznie wartość odczytu na łacie
D. wartość odczytu na łacie lub kąt wychylenia łaty od pionu

45

W niwelatorze automatycznym usuwanie błędu nieprawidłowej kompensacji
polega na:

D

DOBRZE

A. nastawieniu poziomej kreski siatki celowniczej na prawidłowy odczyt na łacie za
pomocą leniwki alidadowej
B. nastawieniu poziomej kreski siatki celowniczej na prawidłowy odczyt za pomocą
śruby elewacyjnej
C. nastawieniu poziomej kreski siatki celowniczej na prawidłowy odczyt za pomocą
śrub ustawczychi ruchu leniwego
D. nastawieniu poziomej kreski siatki celowniczej na prawidłowy odczyt za pomocą
śrubek rektyfikacyjnych krzyżyka kresek

46

Pomiary w wysokościowej osnowie pomiarowej wykonuje się technologią:

C

DOBRZE

A. niwelacji technicznej lub niwelacji precyzyjnej
B. niwelacji precyzyjnej

C. niwelacji geometrycznej-technicznej, trygonometrycznej, tachimetrycznej.
D. niwelacji technicznej o podwyższonej dokładności

47

Odchyłkę otrzymaną z pomiaru "tam" i "z powrotem" ciągu niwelacyjnego
można w każdym przypadku rozrzucić:

A

DOBRZE

A. proporcjonalnie do liczby stanowisk lub wyjątkowo proporcjonalnie do długości
odcinków niwelacyjnych
B. proporcjonalnie do długości odcinków niwelacyjnych
C. proporcjonalnie do liczby mierzonych punktów
D. proporcjonalnie do różnicy wysokości

48

Przy wyznaczaniu punktów osnowy pomiarowej metodą wcięć:

C

DOBRZE

A. należy pomierzyć co najmniej 2 elementy kontrolne
B. nie ma potrzeby pomiaru elementów kontrolnych
C. należy pomierzyć co najmniej 1 element kontrolny
D. należy pomierzyć co najmniej 3 elementy kontrolne

49

Jeżeli przyrost DX

AB

ma znak dodatni, a przyrost DY

AB

ma znak ujemny to

azymut boku AB (A

AB

) zawiera się w granicach:

B

DOBRZE

A. 100

g

- 200

g

B. 300

g

- 400

g

C. 180° - 270°
D. 0

g

- 100

g

50

Szczegóły terenowe wraz z elementami kontrolnymi:

D

DOBRZE

A. mierzymy według uznania osoby wykonującej pomiar
B. mierzymy w zależności od celu pomiaru

C. nie mierzymy ponieważ instrukcja nie wymaga stosowania pomiaru kontrolnego
D. mierzymy w przypadku pomiaru szczegółów grupy I

Geodezja II

Nr

Pytanie

Odpowiedź

Ocena

1

Długości boków stanowią podstawowe elementy sieci:

C

DOBRZE

A. wysokościowych,
B. triangulacyjnych,
C. trilateracyjnych,
D. przeniesienia współrzędnych.

2

Kąty poziome są podstawowymi elementami sieci:

C

DOBRZE

A. liniowych,
B. kątowo - liniowych,
C. triangulacyjnych,
D. niwelacyjnych.

3

Przy przeniesieniu współrzędnych niezbędne pomiary w siatce przeniesienia
wykonuje się na punktach:

C

DOBRZE

A. macierzystych (właściwych),
B. kierunkowych,
C. bazowych siatki,
D. macierzystych i bazowych.

4

Dla redukcji długości przestrzennej na powierzchnię odniesienia należy
wyznaczyć:

B

DOBRZE

A. różnicę wysokości jej początku i końca,
B. wysokość punktu początkowego i końcowego oraz lokalny promień krzywizny
Ziemi,
C. kąt poziomy,
D. wysokość ustawienia dalmierza i reflektora nad punktami.

5

Czy znak poprawki przy redukcji długości przestrzennej do poziomu jest:

D

DOBRZE

A. zależny od wielkości kąta pionowego,
B. zależny od znaku kąta pionowego,
C. zależny od wielkości i znaku kąta pionowego,
D. niezależny od wielkości i znaku kąta pionowego.

6

Dokładność pomiaru kątów zależy:

C

DOBRZE

A. tylko od klasy teodolitu,

6

C

DOBRZE

B. tylko od technologii pomiaru,
C. od klasy teodolitu i technologii pomiaru,
D. od różnicy wysokości stanowiska i celu.

7

Jaka jest wzajemna odległość punktów poziomej geodezyjnej osnowy
szczegółowej II klasy:

C

DOBRZE

A. od 15 do 25 km,
B. około 7 km,
C. od 0.5 do 8.0 km,
D. około 300 m.

8

Błąd pomiaru odległości dalmierzami elektromagnetycznymi:

C

DOBRZE

A. zależy tylko od długości mierzonego odcinka,
B. zależy tylko od dokładności centrowania instrumentów pomiarowych,
C. zależy od długości mierzonego odcinka i dokładności centrowania instrumentów
pomiarowych,
D. nie zależy od długości odcinka i dokładności centrowania.

9

Stała dodawania w dalmierzach elektronicznych odnosi się tylko do:

C

DOBRZE

A. dalmierza,
B. reflektora,
C. zestawu dalmierz + reflektor,
D. warunków atmosferycznych.

10

Punkty geodezyjnych osnów szczegółowych na obszarach zabudowanych
(miasta) najkorzystniej jest wyznaczyć

A

DOBRZE

A. metodą poligonową z wykorzystaniem tachimetrów elektronicznych,
B. metodą satelitarną,
C. metoda triangulacyjną,
D. metodą biegunową.

11

Dla redukcji długości zmierzonych ze stanowisk mimośrodowych wystarczy
wyznaczyć:

D

DOBRZE

A. różnicę wysokości centrów i mimośrodów,
B. promień krzywizny Ziemi,
C. element liniowy mimośrodu,
D. element liniowy i kąt dyrekcyjny.

12

Siatkę przeniesienia współrzędnych zakłada się dla wyznaczenia:

B

DOBRZE

A. elementów mimośrodu,
B. współrzędnych punktu przeniesienia,
C. współrzędnych punktu kierunkowego,

12

B

DOBRZE

D. wysokości punktu niedostępnego.

13

Nieuwzględnienie zjawiska refrakcji obciąża pomiary długości błędem:

D

DOBRZE

A. grubym,
B. średnim,
C. systematycznym,
D. żadnym.

14

Dla jednoznacznego określenia współrzędnych punktu wyznaczonego
metodą wcięcia wstecz należy pomierzyć

B

DOBRZE

A. 2 kąty poziome na punktach o znanych współrzędnych,
B. 2 kąty poziome na punkcie wyznaczanym,
C. po jednym kącie na punkcie o znanych współrzędnych i wyznaczanym,
D. po jednym kącie poziomym i pionowym,

15

Dla jednoznacznego określenia współrzędnych punktu wyznaczonego
metodą wcięcia kątowego w przód należy pomierzyć

B

DOBRZE

A. po jednym kącie na punkcie wyznaczanym i o znanych współrzędnych,
B. dwa kąty poziome na punktach o znanych współrzędnych,
C. długości obu celowych,
D. dwa kąty pionowe.

16

Dla jednoznacznego określenia współrzędnych punktu wyznaczanego
wcięciem w przód niezbędne są:

A

DOBRZE

A. dwa punkty o znanych współrzędnych,
B. trzy punkty o znanych współrzędnych,
C. dwa punkty kierunkowe,
D. cztery poboczniki.

17

Dla jednoznacznego określenia współrzędnych punktu wyznaczanego
wcięciem wstecz niezbędne są wizury na

A

DOBRZE

A. trzy punkty o znanych współrzędnych,
B. dwa punkty o znanych współrzędnych.
C. cztery poboczniki,
D. trzy punkty kierunkowe.

18

Punkty trwałych osnów geodezyjnych w terenie mogą być utrwalone:

C

DOBRZE

A. wyłącznie sztucznie (znaki geodezyjne),
B. wyłącznie trwale (elementy budowli),
C. sztucznie (znaki geodezyjne) i trwale (elementy budowli),
D. poprzez markowanie.

19

Centrowanie przyrządów pomiarowych nad punktami geodezyjnymi osnów
szczegółowych II klasy należy wykonać w stosunku do centra

A

DOBRZE

A. znaku naziemnego,
B. znaku podziemnego,
C. poboczników,
D. znaku zamarkowanego.

20

Przyrządy pomiarowe nad centrem znaku geodezyjnego podczas pomiaru
elementów geodezyjnych osnów szczegółowych centruje się z
wykorzystaniem pionów:

C

DOBRZE

A. mechanicznych,
B. libelowych,
C. optycznych,
D. laserowych.

21

Najbardziej wiarygodną oceną dokładności pomiarów kątowych przed
wyrównaniem uzyskujemy na podstawie wyników:

B

DOBRZE

A. wyrównań stacyjnych,
B. analizy wpływu błędów instrumentalnych i operacyjnych,
C. analizy odchyłek zamknięć figur,
D. wyrównania par spostrzeżeń.

22

Ocenę dokładności wyników pomiarów przed ich wyrównaniem
przeprowadza się dla:

B

DOBRZE

A. tylko dla oceny poprawności wykonanych pomiarów,
B. ustalenia wag,
C. wyznaczenia ostatecznych ich wartości,
D. wyznaczenia poprawek.

23

Dla dokonania transformacji współrzędnych niezbędna jest znajomość:

A

DOBRZE

A. współrzędnych punktów dostosowania,
B. punktów kierunkowych,
C. odwzorowania kartograficznego,
D. skali mapy.

24

Minimalna liczba punktów dostosowania przy transformacji wynosi:

B

DOBRZE

A. jeden,
B. dwa,
C. trzy,
D. cztery.

25

Wzór Helmerta traktuje o wpływie ograniczonej dokładności centrowania
przyrządów pomiarowych na wyniki pomiarów:

B

DOBRZE

A. kątowych,
B. liniowych,
C. wysokościowych,
D. szczegółowych.

26

Największym błędem z tytułu niedokładnego centrowania przyrządów
pomiarowych obarczone są wyniki pomiarów kątowych przy celowych:

B

DOBRZE

A. długich,
B. krótkich,
C. skośnych,
D. przebiegających w bliskim sąsiedztwie przeszkód.

27

Dla wyznaczenia różnicy wysokości punktów metodą niwelacji
trygonometrycznej należy wyznaczyć:

D

DOBRZE

A. tylko kąt pionowy i odległość,
B. tylko współczynnik refrakcji i promień Ziemi,
C. tylko wysokość ustawienia przyrządów pomiarowych,
D. kąt pionowy, odległość, współczynnik refrakcji, promień Ziemi i wyso-kość
ustawienia przyrządów pomiarowych.

28

Poprawkę do różnicy wysokości ze względu na krzywiznę powierzchni
odniesienia w niwelacji trygonometrycznej:

B

DOBRZE

A. należy wprowadzać ze znakiem "-",
B. należy wprowadzać ze znakiem "+",
C. należy wprowadzać przy krótkich celowych,
D. nie należy wprowadzać nigdy.

29

Poprawkę do różnicy wysokości ze względu na krzywiznę powierzchni
odniesienia w niwelacji trygonometrycznej:

B

DOBRZE

A. należy wprowadzać ze znakiem "-",
B. należy wprowadzać ze znakiem "+",
C. należy wprowadzać przy krótkich celowych,
D. nie należy wprowadzać nigdy.

30

Dokładna znajomość współczynnika refrakcji w niwelacji trygonometrycznej
jest istotna w przypadku:

D

DOBRZE

A. wyłącznie krótkich celowych,
B. wyłącznie małych różnic wysokości,
C. tylko dużych kątów pochylenia,

30

D

DOBRZE

D. dużych kątów pochylenia i długich celowych.

31

Odchylenie łaty od linii pionu w płaszczyźnie kolimacyjnej obarcza błędem:

C

DOBRZE

A. tylko wyznaczoną różnicę wysokości,
B. tylko wyznaczoną odległość,
C. wyznaczoną różnicę wysokości i wyznaczoną odległość,
D. nie obarcza błędem żadnej z nich.

32

W ciągu niwelacyjnym pomierzonym w kierunku „głównym” i „powrotnym”
poprawki do różnic wysokości odcinków niwelacyjnych liczymy :

BRAK

????????

A. proporcjonalnie do kwadratów długości odcinków niwelacyjnych,

B. odwrotnie proporcjonalnie do kwadratów długości odcinków niwelacyjnych,
C. proporcjonalnie do długości odcinków niwelacyjnych,
D. odwrotnie proporcjonalnie do długości odcinków niwelacyjnych,

33

Znak różnicy wysokości wyznaczonej metodą niwelacji trygonometrycznej
zależy:

C

DOBRZE

A. tylko od znaku i wielkości przewyższenia,
B. tylko od wysokości ustawienia teodolitu i sygnału,
C. od znaku i wielkości przewyższenia i od wysokości ustawienia teodolitu i
sygnału,
D. od wibracji.

34

Dokładność różnicy wysokości wyznaczanej metodą niwelacji
trygonometrycznej przy krótkich celowych zależy od:

B

DOBRZE

A. dokładności wyznaczenia współczynnika refrakcji,
B. błędów pomiaru kąta pionowego i odległości,
C. błędu wyznaczenia promienia krzywizny Ziemi,
D. warunków terenowych.

35

Boki osnowy szczegółowej III klasy wynoszą:

D

DOBRZE

A. 50 – 400 m,
B. 150 – 600 m,
C. 50 – 600 m,
D. 150 – 400 m.

36

Tachimetria elektroniczna może być stosowana przy opracowywaniu mapy:

C

DOBRZE

A. tylko zasadniczej sytuacyjnej,

36

C

DOBRZE

B. wysokościowej,
C. zasadniczej sytuacyjnej i wysokościowej,
D. żadnej.

37

Szczegóły sytuacyjne przy opracowywaniu wyników pomiarów
tachimetrycznych wykonywanych tachimetrem elektronicznym nanosi się na
mapę na podstawie:

B

DOBRZE

A. współrzędnych biegunowych,
B. współrzędnych prostokątnych,
C. długości,
D. kątów poziomych.

38

Podstawę podziału na arkusze w Międzynarodowej Mapie Świata stanowi:

A

DOBRZE

A. arkusz mapy w skali 1 : 1 000 000,
B. siatka współrzędnych geograficznych,
C. sekcja podziałowa,
D. arkusz mapy w skali 1 : 100 000.

39

Sytuacja na mapach topograficznych przedstawiona jest za pomocą tylko:

D

DOBRZE

A. rzutów ortogonalnych,
B. znaków topograficznych,
C. objaśnień,
D. rzutów ortogonalnych, znaków topograficznych, objaśnień.

40

Układ państwowy „1992”został wprowadzony do sporządzania map:

A

DOBRZE

A. urzędowych topograficznych,
B. zasadniczych,
C. wysokościowych,
D. ewidencyjnych.

41

Obecnie mapy dla celów gospodarczych opracowuje się w odwzorowaniu:

A

DOBRZE

A. Gaussa - Krügera,
B. azymutalnym,
C. konforemnym,
D. żadnym z wymienionych.

42

Największy wpływ na dokładność wyznaczanej poprawki redukcyjnej do
kierunków mierzonych mimośrodowo ma:

BRAK

????????

A. błąd pomiaru kąta dyrekcyjnego,

42

BRAK

B. błąd pomiaru elementu liniowego mimośrodu,
C. błąd wyznaczenia długości celowej,
D. żaden z wymienionych błędów.

43

Odwzorowanie Gaussa-Krügera jest:

C

DOBRZE

A. wiernoodległościowe, walcowe, poprzeczne,
B. wiernoodległościowe, stożkowe, poprzeczne,
C. wiernokątne, walcowe, poprzeczne,
D. wiernokątne, stożkowe, normalne.

44

Zestaw liczb 829.346 może być w warunkach Polski godłem arkusza mapy:

B

DOBRZE

A. w skali 1 : 25 000,
B. w skali 1 : 10 000,
C. w żadnej z tych skal,
D. w innej skali.

45

W przypadku punktu niedostępnego elementy mimośrodu mogą być:

C

DOBRZE

A. pomierzone bezpośrednio,
B. określone graficznie,
C. wyznaczone pośrednio,
D. pominięte.

46

Kryteria zakładania poziomych osnów geodezyjnych podane są w
instrukcjach:

B

DOBRZE

A. O-2,
B. G-l,
C. G-2,
D. K-1.

47

Koordynacja dokładnościowa pomiarów w sieciach geodezyjnych ma na
celu:

B

DOBRZE

A. ocenę dokładności pomiarów,
B. zrównoważenie wpływu pomiarów na błędy wyznaczenia położenia punktów w
sieci,
C. odrzucenie obserwacji odskakujących,
D. wykrycie grubych błędów w sieci.

48

W układzie państwowym „1992” godło w postaci M-34-108-A-a oznacza mapę
topograficzną:

C

DOBRZE

A. w skali 1 : 100 000,
B. w skali 1 : 50 000,

48

C

DOBRZE

C. w skali 1 : 25 000,
D. w skali 1 : 10 000.

49

Wstępne analizy dokładnościowe mają na celu:

C

DOBRZE

A. tylko ustalenie wymaganej dokładności pomiarów w sieci,
B. tylko ustalenie optymalnej konstrukcji sieci,
C. ustalenie wymaganej dokładności pomiarów w sieci i ustalenie optymalnej
konstrukcji sieci.
D. wyłącznie odrzucenie obserwacji odskakujących.

50

Kompensatory w instrumentach geodezyjnych służą do:

C

DOBRZE

A. wyznaczania błędu indeksu,
B. eliminacji grubych błędów,
C. wyznaczenia i stabilizacji kierunku pionu lub poziomu,
D. pomiaru odległości.

Modele statystyczne

Nr

Pytanie

Odpowiedź

Ocena

1

Który zapis macierzowy jest poprawny:

BRAK

2

BRAK

3

BRAK

A. d = R(A) - m
B. d = R(A) - n
C. d = n - R(A)
D. d = min(n,m) - R(A)

4

Macierz ortogonalna musi spełniać warunek:

BRAK

A. AA

T

= A

T

A = E (E - macierz jednostkowa)

B. AA

T

= (AA

T

)

-1

C. AA

T

= A

T

A = A

D. AA

T

≠ A

T

A = D (D - macierz diagonalna)

5

Zakładając, że istnieje jednoznaczny rozkład macierzy A na czynniki trójkątne
A = H

T

x G , można wyznaczyć odwrotność macierzy A według zależności:

BRAK

6

Dane są dwie macierze kwadratowe stopnia 8. Macierz A jest obarczona
defektem d = 3 , natomiast macierz B - defektem d = 4 . Iloczyn tych macierzy
obarczony będzie defektem większym niż:

BRAK

6

BRAK

A. 3
B. 4
C. 5
D. 7

7

Macierz modalna jest to macierz utworzona na podstawie:

BRAK

A. wartości własnych macierzy
B. wektorów własnych macierzy
C. wartości bezwzględnych poszczególnych elementów macierzy
D. odwrotności macierzy

8

Jaki warunek muszą spełniać zdarzenia niezależne:

BRAK

9

Które z charakterystyk liczbowych jednowymiarowej zmiennej losowej są
miarą rozrzutu jej wartości:

BRAK

A. wartość przeciętna
B. wariancja
C. współczynnik asymetrii
D. współczynnik skupienia

10

Jakim wzorem opisana jest funkcja prawdopodobieństwa w rozkładzie
dwumianowym:

BRAK

11

Funkcja gęstości rozkładu normalnego posiada maksimum dla:

BRAK

12

Przyrost dystrybuanty rozkładu normalnego w przedziale x ± σ wynosi:

BRAK

A. 0.50
B. 0.68
C. 0.85

12

BRAK

D. 0.95

13

Wartość przeciętna rozkładu chi-kwadrat o k stopniach swobody wynosi:

BRAK

14

Wariancja rozkładu Studenta o k stopniach swobody wynosi:

BRAK

15

Rozkład brzegowy składowej X dwuwymiarowej zmiennej losowej (X , Y),
która przyjmuje skończoną liczbę par wartości x

i

, y

k

, wyraża się wzorem:

BRAK

16

Wartość przeciętna zmiennej losowej X z zaobserwowanej próby X є {1, 2, 4,
5} wynosi:

BRAK

A. E(X) = 3
B. E(X) = 2
C. E(X) = 2.5
D. E(X) = 4

17

Odchylenie standardowe zmiennej losowej X є {1, 2, 4, 5} wynosi:

BRAK

18

Jaki parametr zmiennej losowej definiuje moment absolutny 1 rzędu:

BRAK

A. odchylenie standardowe
B. wartość przeciętną
C. medianę
D. gęstość prawdopodobieństwa

19

Jak definiuje się kowariancję dwóch zmiennych losowych:

BRAK

19

BRAK

20

Macierz wariancyjno- kowariancyjną dla zmiennej dwuwymiarowej definiuje
się za pomocą:

BRAK

A. momentów zwykłych pierwszego rzędu
B. momentów centralnych pierwszego rzędu
C. momentów centralnych drugiego rzędu
D. momentów zwykłych drugiego rzędu

21

BRAK

22

Dla rozkładu wariancji z próby zmiennej losowej X estymator nieobciążony
definiuje się wzorem:

BRAK

23

Waga zmiennej losowej X d efiniuje się wzorem:

BRAK

24

Kwantyl zmiennej losowej rozkładu normalnego określony jest przez:

BRAK

A. liczbę obserwacji
B. liczbę stopni swobody
C. poziom ufności
D. gęstość prawdopodobieństwa

25

BRAK

A. z rozkładu normalnego
B. z rozkładu t-Studenta
C. z rozkładu chi-kwadrat
D. z rozkładu dwumianowego

26

BRAK

A. 0.68
B. 0.75
C. 0.95
D. 0.98

27

BRAK

A. wagi
B. wariancje
C. wariancje i kowariancje
D. współczynniki korelacji

28

BRAK

29

BRAK

30

BRAK

31

BRAK

A. prostokątna pozioma
B. prostokątna pionowa
C. kwadratowa symetryczna
D. symetryczna

32

BRAK

A. wartości obserwowane
B. wartości przybliżone
C. różnica wartości obserwowanych i przybliżonych
D. różnica wartości przybliżonych i obserwowanych

33

BRAK

33

BRAK

A. odchyłki losowe do wielkości obserwowanych
B. przyrosty do przybliżonych parametrów
C. przyrosty do wielkości obserwowanych
D. odchylenie standardowe

34

BRAK

A. gdy obserwacje są jednego rodzaju, na przykład obserwowane są tylko
przewyższenia
B. gdy układ jest mieszany , na przykład sieć kątowo-liniowa
C. gdy obserwacje są niezależne
D. gdy obserwacje są niezależne i są wykonane z jednakową dokładnością

35

Układ obserwacji δ + AX = L zapisany dla 18 wielkości obserwowanych
zawiera 12 niewiadomych. Jaki jest stopień swobody tego modelu:

BRAK

A. 12
B. 18
C. 6
D. 15

36

BRAK

37

Jaka jest postać równania obserwacji dla poziomej odległości między stałym
punktem P a wyznaczanym punktem K :

BRAK

38

Jaka jest postać równania obserwacji dla azymutu odcinka PK , w którym
punkt P jest stały a punkt K wyznaczany:

BRAK

39

Jaka jest postać warunku dla kątów β (lewych) w figurach otwartych o
znanych na końcach azymutach α :

BRAK

39

BRAK

40

BRAK

A. wielkości obserwowane
B. przyrosty do współrzędnych
C. odchyłki do obserwacji
D. wielkości modelowe

41

BRAK

A. wielkości obserwowane
B. przyrosty współrzędnych
C. odchyłki do obserwacji
D. wielkości modelowe

42

BRAK

A. macierz kowariancji dla wielkości obserwowanych
B. macierz kowariancji dla wielkości modelowych
C. macierz kowariancji dla współrzędnych punktów
D. macierz wag dla wielkości obserwowanych

43

BRAK

A. macierz korelacji
B. macierz współczynników
C. macierz odchyłek losowych
D. macierz kowariancji

44

BRAK

A. macierz poprawek do współrzędnych
B. macierz odchyłek losowych do wielkości obserwowanych
C. macierz współczynników
D. macierz wielkości obserwowanych

45

BRAK

A. macierz odchyłek losowych
B. macierz odchyłek losowych w warunkach funkcyjnych
C. macierz wyrazów wolnych w warunkach funkcyjnych
D. macierz wielkości obserwowanych

46

W sieci wysokościowej, nawiązanej do dwóch punktów stałych (przyjęte za
bezbłędne), oraz trzech punktów dla których znana jest macierz wariancyjno-
kowariancyjna, wyznaczono na podstawie 10 obserwacji kości trzech
reperów. Ile wynosi liczba stopni swobody?

BRAK

A. 2
B. 5
C. 7
D. 10

47

BRAK

A. normalnego
B. Studenta
C. chi-kwadrat
D. Fishera

48

Jaki jest wzór na odchylenie standardowe średniej arytmetycznej rozkładu z
próby o n elementach:

BRAK

49

Jaki jest wzór na odchylenie standardowe wariancji rozkładu z próby o n
elementach:

BRAK

50

Jakim estymatorem jest średnia arytmetyczna:

BRAK

A. obciążonym
B. obciążonym i efektywnym
C. nieobciążonym i efektywnym
D. nieefektywnym

Geodezja inżynieryjna i budownictwo

Nr

Pytanie

Odpowiedź

Ocena

1

Dokładności centymetrowe wyznaczenia pozycji względnej za pomocą GPS
są uzyskiwane w trybie pracy:

D

DOBRZE

A. autonomicznym
B. nawigacyjnym
C. różnicowym kodowym
D. różnicowym fazowym

2

Korekcje nadawane przez satelity geostacjonarne systemu EGNOS są
wykorzystywane w trybie pracy:

A

DOBRZE

A. różnicowym kodowym
B. różnicowym fazowym
C. autonomicznym
D. nawigacyjnym

3

Najwyższe dokładności wyznaczenia pozycji, jakie zapewnia system ASG-
EUPOS-PL, są osiągane w trybie pracy:

C

DOBRZE

A. nawigacyjnym
B. różnicowym kodowym
C. różnicowym fazowym
D. autonomicznym

4

Minimalna ilość satelitów pozwalająca na jednoznaczne wyznaczenie pozycji
w dowolnym trybie pracy systemu GNSS to:

B

DOBRZE

A. 6
B. 4
C. 2
D. 1

5

Zegar odbiornika sygnałów GNSS jest synchronizowany z czasem systemu
przez:

C

DOBRZE

A. łącze internetowe
B. łącze radiowe za pośrednictwem lokalnych stacji UKF
C. wyznaczenie dodatkowej niewiadomej w równaniu pseudoodległości
D. wyznaczenie dodatkowej niewiadomej z obserwacji dopplerowskich

6

Klotoida to krzywa przejściowa, której :

D

DOBRZE

6

D

DOBRZE

A. długość jest wprost proporcjonalna do promienia
B. długość jest odwrotnie proporcjonalna do krzywizny
C. iloczyn długości klotoidy i stycznej krótkiej jest stały
D. iloczyn długości i promienia jest wielkością stałą

7

Podstawowe kryterium oceny dokładności osnowy realizacyjnej to:

B

DOBRZE

A. średni błąd najbardziej niekorzystnie położonego punktu
B. średni błąd długości najbardziej niekorzystnie położonego boku sieci
C. największy średni błąd kąta
D. największy średni błąd punktu określonego elipsą błędu średniego

8

Łuk koszowy to:

A

DOBRZE

A. zespół następujących po sobie łuków kołowych o różnych promieniach,
zakrzywionych w tym samym kierunku
B. inaczej zespół łuków odwrotnych
C. zespół serpentyn
D. inaczej parabola sześcienna

9

Szkic dokumentacyjny należy opracować:

A

DOBRZE

A. przed tyczeniem punktów realizowanego obiektu
B. bezpośrednio po wytyczeniu obiektu
C. podczas pomiarów powykonawczych wybudowanych obiektów
D. w dowolnym czasie realizacji obiektu

10

W trakcie procesu budowlanego geodeta przekazuje wyniki pomiarów:

B

DOBRZE

A. inwestorowi
B. kierownikowi budowy
C. projektantowi
D. inspektorowi nadzoru inwestycyjnego

11

Który z dokumentów przygotowuje się w oparciu o plan zagospodarowania
terenu:

B

DOBRZE

A. szkic tyczenia
B. szkic dokumentacyjny
C. plan robót ziemnych
D. szkic kontrolny

12

Geodezyjne pomiary przemieszczeń obiektu i jego podłoża oraz wyznaczenie
odkształceń obiektu w trakcie budowy wykonywane są jeżeli:

B

DOBRZE

A. budowane są obiekty przemysłowe

12

B

DOBRZE

B. są przewidziane w projekcie lub na wniosek uczestnika procesu budowlanego
C. wysokość budynków przekracza 10m
D. budowa dotyczy terenów w pobliżu eksploatacji górniczej

13

Dokumentacja geodezyjno-kartograficzna sporządzana w wyniku geodezyjnej
inwentaryzacji powykonawczej jest podstawą wprowadzenia zmian:

C

DOBRZE

A. w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego
B. w księgach wieczystych
C. na mapie zasadniczej
D. w projekcie realizowanego obiektu

14

Uzgodnień usytuowania projektowanych sieci uzbrojenia terenu dokonuje się
na wniosek:

C

DOBRZE

A. kierownika budowy
B. organu wydającego pozwolenie na budowę
C. inwestora lub jego upoważnionego przedstawiciela
D. projektanta

15

Mapę do celów projektowych można sporządzić w układzie lokalnym dla
danej inwestycji w przypadku:

B

DOBRZE

A. lokalizacji inwestycji na terenach wiejskich

B. budowy pojedynczych obiektów o prostej konstrukcji usytuowanych w granicach
jednej nieruchomości, przy mapy zasadniczej w odpowiedniej skali
C. gdy teren objęty inwestycją nie przekracza powierzchni 1 ha
D. budowy związanej z regulacją rzek

16

Stała dodawania to parametr określany dla:

D

DOBRZE

A. Dalmierza elektrooptycznego,
B. Niwelatora cyfrowego,
C. Instrumentu GPS,
D. Zestawu dalmierz-reflektor

17

Niwelatory cyfrowe oraz łaty niwelacyjne kodowe różnych producentów:

B

DOBRZE

A. Są wzajemnie kompatybilne
B. Nie są wzajemnie kompatybilne
C. Używają tego samego kodu
D. Mogą być używane razem po wprowadzeniu odpowiedniej poprawki

18

Instrumenty klasy GNSS pracujące w trybie RTK/RTN pozwalają na osiąganie
dokładności rzędu:

B

DOBRZE

A. Lepsze niż milimetr
B. Centymetrowe
C. Decymetrowe
D. Metrowe

19

Podane błędy instrumentalne: błąd kolimacji, inklinacji, błąd indeksu,
wyznaczamy:

B

DOBRZE

A. Z pomiarów w jednym położeniu lunety
B. Z pomiarów w co najmniej w 2 położeniach lunety
C. Z pomiarów w co najmniej 3 położeniach lunety
D. Z pomiarów w nie mniej niż 4 położeniach lunety

20

Dalmierzem elektrooptycznym o specyfikacji dokładności 2mm + 2ppm
pomierzono odległość 500m uwzględniając aktualne wartości parametrów
atmosferycznych (temperatura, ciśnienie, wilgotność). Należy się liczyć z
błędem około:

C

DOBRZE

A. 1 milimetra
B. 3 centymetrów
C. 3 milimetrów
D. 1 decymetra

21

System ATR w tachymetrach elektronicznych:

D

DOBRZE

A. zapewnia poziomość koła poziomego teodolitu
B. umożliwia automatyczne przejście do drugiego położenia lunety
C. pozwala na bezreflektorowy pomiar odległości
D. zapewnia precyzyjne wycelowanie na środek reflektora

22

Poprawki trasowania:

D

DOBRZE

A. wprowadza się w przypadku osnów realizacyjnych nieregularnych
B. wprowadza się do współrzędnych nominalnych, aby otrzymać współrzędne
wyrównane
C. nie powinny być obliczane metodą najmniejszych kwadratów
D. wprowadza się fizycznie w terenie

23

Przy sporządzaniu mapy do celów projektowych nie bierze się pod uwagę:

B

DOBRZE

A. linii zabudowy
B. szkiców dokumentacyjnych
C. nakładki W mapy zasadniczej

23

B

DOBRZE

D. projektowanych sieci uzbrojenia terenu

24

Do badania przemieszczeń fundamentu służy 6 reperów. Przy założeniu, że
fundament jest płytą sztywną, liczba obserwacji nadliczbowych w
wyrównaniu parametrów przemieszczeń pionowych wynosi:

C

DOBRZE

A. 0
B. 2
C. 3
D. 4

25

Urządzenia naziemne uzbrojenia terenu należą do:

A

DOBRZE

A. I grupy dokładnościowej szczegółów sytuacyjnych
B. II grupy dokładnościowej szczegółów sytuacyjnych
C. IV grupy dokładnościowej szczegółów sytuacyjnych
D. Nie należą do żadnej

26

Urządzenia podziemne uzbrojenia terenu należą do:

B

DOBRZE

A. I grupy dokładnościowej szczegółów sytuacyjnych
B. II grupy dokładnościowej szczegółów sytuacyjnych
C. IV grupy dokładnościowej szczegółów sytuacyjnych
D. Nie należą do żadnej

27

Metoda pośredniej lokalizacji metalowych przewodów podziemnych
niebędących pod napięciem polegająca na bezpośrednim podpięciu
generatora do przewodu nosi nazwę:

B

DOBRZE

A. metody indukcyjnej
B. metody galwanicznej
C. metody Power
D. metody radio

28

Geodezyjna inwentaryzacja sieci uzbrojenia terenu jest czynnością
geodezyjną, która:

B

DOBRZE

A. nie podlega zgłoszeniu do właściwego terenowego ośrodka dokumentacji
geodezyjno-kartograficznej
B. podlega zgłoszeniu do właściwego terenowego ośrodka dokumentacji
geodezyjno-kartograficznej
C. nie podlega zgłoszeniu do właściwego terenowego ośrodka dokumentacji
geodezyjno-kartograficznej, chyba, że wymaga tego inwestor

28

B

DOBRZE

D. nie podlega zgłoszeniu do właściwego terenowego ośrodka dokumentacji
geodezyjno-kartograficznej, chyba że wymaga tego kierownik budowy

29

Na błąd położenia ostatniego punktu w ciągu wiszącym ma/mają wpływ:

D

DOBRZE

A. tylko błąd położenia punktu nawiązania
B. tylko błędy pomiaru kątów poziomych w tym ciągu
C. tylko błędy pomiaru długości boków w tym ciągu
D. wszystkie wymienione wyżej błędy

30

Pod jakim kątem pionowym α jest nachylony teren jeśli jego spadek wynosi
100%? :

C

DOBRZE

A. 100 gradów
B. 100 stopni
C. 45 stopni
D. 90 stopni

31

Pomiar wychylenia obiektu wysokiego należy wykonywać :

C

DOBRZE

A. tylko z jednego stanowiska
B. z kilku stanowisk, z każdego w innym dniu
C. z kilku stanowisk w jak najkrótszym czasie
D. podczas silnego wiatru

32

Jakiej wielkości błędu należy się spodziewać przy odłożeniu odległości
3400.00 m dalmierzem o błędzie standardowym ± (5 mm +5*10-6 D) pomijając
pozostałe błędy?

D

DOBRZE

A. ± 7 mm
B. ± 10 mm
C. ± 12 mm
D. ± 22 mm

33

Rama geodezyjna to:

A

DOBRZE

A. osnowa realizacyjna w postaci prostokąta, związana geometrycznie z układem
osiowym obiektu budowlanego
B. geodezyjnie wytyczony zasięg budowli, najczęściej w formie prostokąta
C. przybite poziomo na palach deski, umiejscowione w narożnikach budowli poza
zasięgiem wykopów

D. linia łącząca zewnętrzne punkty osnowy realizacyjnej obiektu budowlanego

34

Krzywizna łuku kołowego to:

C

DOBRZE

34

C

DOBRZE

A. stosunek promienia łuku do długości łuku
B. stosunek długości łuku do promienia łuku
C. odwrotność promienia łuku
D. odwrotność długości łuku

35

Krzywa przejściowa to:

B

DOBRZE

A. krzywa o krzywiźnie zmieniającej się od zera do R wstawiana między prostą a
łuk kołowy
B. krzywa o krzywiźnie zmieniającej się od zera do l/R wstawiana między prostą a
łuk kołowy
C. krzywa o krzywiźnie zmieniającej się od zera do h (h - różnica rzędnych terenu
między prostą, a łukiem kołowym)
D. krzywa obrazująca opór jaki musi pokonać pojazd przy przemieszczaniu się z
prostej w łuk

36

Ławy ciesielskie służą do:

B

DOBRZE

A. regulacji taśmociągów i ciągów technologicznych
B. wielokrotnego odtwarzania osi fundamentów lub obrysów budynku
C. zabezpieczenia wykopów fundamentowych
D. przenoszenia rzędnej na dno wykopu

37

Tyczenie jednoetapowe to:

B

DOBRZE

A. wyznaczanie położenia punktu na podstawie pomiarów kątowych
B. wyznaczanie punktu na podstawie określonego przybliżonego położenia
C. tyczenie na podstawie pomiarów liniowych
D. wyznaczanie położenia z pomiarów bezpośrednich

38

Poziom zera budynku stanowi:

D

DOBRZE

A. wysokość gruntu wokół budynku,
B. wysokość podstawy fundamentu,
C. wysokość pierwszego piętra,
D. wysokość górnej powierzchni stropu piwnic.

39

Do opracowania planu realizacyjnego inwestycji liniowych zlokalizowanych
poza terenami zabudowanymi służą mapy w skali:

D

DOBRZE

A. 1:1000
B. 1:2000
C. 1:5000
D. 1:25 000

40

Pomiary kątowe i liniowe skoordynowane dokładnościowo to: (gdzie: α - kąt,
l - długość, m

α

- średni błąd pomiaru kąta, ml - średni błąd pomiaru

długości, ρ - zamiennik miary)

BRAK

????????

A. m

l

=m

α

B. m

α

/α=m

l

/l

C. m

α

/ρ=m

l

/l

D. m

α

/l=m

l

/ρ

41

Długość łuku kołowego o promieniu R = 100,00 m. i kącie zwrotu a = 50

g

00

c

00

cc

wynosi:

B

DOBRZE

A. 75.00 m
B. 78,54 m
C. 80,36 m
D. 100,00 m.

42

Długość stycznej łuku kołowego o promieniu R = 100,00 m. kącie zwrotu 100

g

00

c

00

cc

wynosi:

D

DOBRZE

A. 50.00 m.
B. 70.71 m.
C. 80.60 m
D. 100.00 m.

43

Błąd średni zmierzonej długości 500,000 m wynosi ± 2 mm; błąd względny
pomiaru tej długości wyniesie:

D

DOBRZE

A. 1/25 000
B. 1/100 000
C. 1/200 000
D. 1/250 000

44

Współrzędne prostokątne narożnika budynku, w układzie osnowy
realizacyjnej wynoszą x=42.00, y=26.29. Jakie są współrzędne biegunowe
tego narożnika ?

C

DOBRZE

A. d = 52.38 α = 38g.1570
B. d = 50.50 α = 38g.0000
C. d = 49.55 α = 35g.6051
D. d = 48.00 α = 34g.2500

45

W celu dokładnego wytyczenia w terenie kąta a = 38°20'50"odłożono jego
wartość przybliżoną a=38o21'00" od znanego kierunku i utrwalono drugi
kierunek tego kąta w odległości d = 200,00 m. Jakie powinno być
przesunięcie liniowe, które ustali dokładnie drugi kierunek tyczonego kąta?:

C

DOBRZE

A. 25 mm
B. 15 mm.
C. 10 mm.
D. 4 mm.

46

Rozszyfruj skrót ZUDP:

B

DOBRZE

A. Zakład Uszlachetniania Dalmierzy Precyzyjnych
B. Zespół Uzgadniania Dokumentacji Projektowych
C. Zjazd u Drogowców Powiatowych
D. Ziemski Urząd Dokumentacji Powykonawczej

47

Metoda biegunowa tyczenia lokalizującego polega na:

B

DOBRZE

A. odłożeniu odległości od bieguna
B. odłożeniu kąta i odległości
C. odłożeniu odległości biegunowej
D. wyznaczeniu poprawki w tyczeniu dwuetapowym

48

Dokumentem powstałym w wyniku geodezyjnego opracowania projektu i
będącym podstawą do wykonania tyczenia lokalizującego jest:

A

DOBRZE

A. Szkic dokumentacyjny
B. Projekt konstrukcyjny
C. Sprawozdanie techniczne
D. Projekt tyczenia

49

Dokumentem technicznym wykonanego tyczenia jest:

B

DOBRZE

A. dziennik pomiarowy
B. szkic tyczenia
C. wykaz miar
D. sprawozdanie techniczne

50

Jaka z poniższych Instrukcji Geodezyjnych GUGiK dotyczy „Geodezyjnej
obsługi inwestycji?:

B

DOBRZE

A. O-2
B. G-3
C. G-4

50

B

DOBRZE

D. K- 3

51

Jakie z poniższych elementów nie należą do obiektów małej architektury:

C

DOBRZE

A. Huśtawka
B. Wodotrysk
C. Wolno stojący maszt antenowy
D. Śmietnik

52

Jakiej metody niwelacji nie stosuje się w pracach budowlano-montażowych:

A

DOBRZE

A. Niwelacji barometrycznej
B. Niwelacji trygonometrycznej
C. Niwelacji geometrycznej
D. Niwelacji laserowej

53

Program „przeniesienie wysokości” w tachymetrze Leica TC 407 służy do :

C

DOBRZE

A. Wyznaczenia wysokości inwentaryzowanych punktów
B. Wyznaczenia przewyższenia pomiędzy dwoma punktami
C. Wyznaczenia wysokości stanowiska instrumentu

D. Transmisji wysokości punktów z tachymetru do urządzenia zewnętrznego

54

Mając dany promień łuku kołowego R = 1000 m oraz kąt środkowy (kąt zwrotu
stycznych) α = 50g podaj prawidłową długość stycznej głównej tego łuku:

B

DOBRZE

A. 382,683 m
B. 414,214 m
C. 785,398 m
D. 390,181 m

55

Mając dany promień łuku kołowego R = 1000 m oraz kąt środkowy (kąt zwrotu
stycznych) α = 50g podaj prawidłową długość stycznej głównej tego łuku:

C

DOBRZE

A. 382,683 m
B. 414,214 m
C. 785,398 m
D. 390,181 m

56

Przy realizacji sieci uzbrojenia terenu dopuszczalne jest odstępstwo od
uzgodnionego projektu, nieprzekraczające dla gruntów zabudowanych:

B

DOBRZE

A. 0,10 m
B. 0,30 m
C. 0,50 m
D. 0,70 m

57

Osoby wykonujące prace geodezyjne i kartograficzne mają prawo wstępu na
grunt i do obiektów budowlanych oraz dokonywania niezbędnych czynności
związanych z wykonywanymi pracami na podstawie:

C

DOBRZE

A. świadectwa nadania uprawnień zawodowych
B. umowy o roboty geodezyjne
C. potwierdzonego przez ośrodek dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej
zgłoszenia roboty geodezyjnej

D. dyplomu ukończenia studiów wyższych na kierunku geodezja i kartografia

58

Zgłoszenia do ośrodka dokumentacj i geodezyjnej i kartograficznej wymagają
prace:

C

DOBRZE

A. tyczenie obiektów budowlanych oraz pomiary budowlano–montażowe,
B. pomiary wykonywane w celu ustalenia objętości mas ziemnych,
C. pomiary wykonywane w celu aktualizacj i mapy zasadniczej,
D. pomiary odkształceń i przemieszczeń budowli i urządzeń.

59

Założenie i prowadzenie geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu
zapewniają:

B

DOBRZE

A. wójt,
B. starosta,
C. marszałek województwa,
D. wojewoda.

60

Wykonaj odczyt na niwelatorze precyzyjnym KONI 007 ZEISS w sytuacji jak
na rysunku:

A

DOBRZE

A. 908584
B. 295584
C. 298590
D. 908588

61

Zaznacz nieprawdziwą informacje na temat szkicu tyczenia:

B

DOBRZE

61

B

DOBRZE

A. na szkicu zaznacza się między innymi obiekty projektowane, miary konieczne do
wytyczenia ich, obliczone miary kontrolne itp.
B. wykonuje się go w dwóch kolorach: czerwonym i zielonym
C. wykonuje się dwa identyczne egzemplarze, z czego jeden dołącza się do
dziennika budowy, a drugi do dziennika prac geodezyjnych.

D. jeżeli naniesienie na tym samym szkicu zarówno miar kontrolnych jak i miar do
tyczenia powodowałoby nieczytelność rysunku, wykonuje się dwa odrębne szkice.

62

Maksymalny, błąd względny wyznaczenia objętości dla odpadów
przemysłowych nie powinien przekraczać:

D

DOBRZE

A. 10%
B. 17%
C. 3%
D. 5%

63

Różnica między odczytami na łacie lewymi i prawymi dla instrumentu KO NI
007 ZEISS wynosi:

D

DOBRZE

A. 60560 [j]
B. 60650 [mm]
C. 600660 [mm]
D. 606500[j]

64

Jaką metodą najlepiej ustalić objętość mas ziemnych dla nasypu
kolejowego? :

A

DOBRZE

A. przekroje pionowe
B. przekroje poziome
C. siatka kwadratów
D. siatka trójkątów

65

Proszę wskazać właściwe określenie przykładowej klasy technicznej drogi:

C

DOBRZE

A. główna przyspieszona,
B. twarda ulepszona,
C. główna,
D. krajowa.

66

Prędkość projektowa jest podstawowym parametrem techniczno
–ekonomicznym i służy m.in. do ustalania:

B

DOBRZE

A. klasy technicznej drogi,
B. wartości granicznych parametrów geometrycznych drogi ,

66

B

DOBRZE

C. kategorii terenu,
D. minimalnej odległości widoczności na zatrzymanie.

67

W przypadku dróg ogólnodostępnych zalecane wymiary skrajni dla pojazdów
wynoszą (szerokość x wysokość):

C

DOBRZE

A. 3,5 m x 5,0 m
B. pas drogowy x 3,5 m
C. korona drogi x 4,5 m
D. jezdnia x 3,5 m

68

Klotoida stosowana jako krzywa przejściowa jest krzywą matematyczną,
której:

C

DOBRZE

A. krzywizna maleje proporcjonalnie do długości łuku mierzonej od punktu
początkowego,
B. krzywizna jest proporcjonalna do promienia,
C. krzywizna wzrasta proporcjonalnie do długości łuku mierzonej od punktu
początkowego,

D. iloczyn odległości mierzonej od punktu początkowego i krzywizny jest stały,

69

Projekt niwelety drogi nie zależy od:

D

DOBRZE

A. rozwiązania odwodnienia,
B. bilansu robót ziemnych,
C. rodzaju podłoża gruntowego,
D. miarodajnego godzinowego natężenia ruchu.

70

Koordynując wzajemne położenie elementów geometrycznych osi drogi w
planie i przekroj u podłużnym nie należy stosować następujących rozwiązań:

D

DOBRZE

A. łączyć odcinków prostych w planie na odcinkach o stałym pochyleniu w
przekroju podłużnym,
B. projektować łuków wypukłych w przekroju podłużnym na odcinkach prostych w
planie,
C. łączyć łuków wypukłych w przekroju podłużnym z odcinkami krzywoliniowymi w
planie,
D. stosować nadmiernego wzajemnego przesunięcia wierzchołków łuku wypukłego
w przekroju podłużnym oraz łuku w planie.

71

Pochylenie poprzeczne jezdni drogi o przekroj u dwujezdniowym wykonuje
się:

C

DOBRZE

A. zawsze jako daszkowe,

71

C

DOBRZE

B. zawsze jako j ednostronne,
C. na prostej w planie daszkowe, a na łuku jednostronne,
D. na prostej w planie jednostronne, a na łuku daszkowe.

72

Na wierzchnia półsztywna w podziale ze względu na odkształcalność pod
wpływem powtarzających się obciążeń to następujące rozwiązanie:

A

DOBRZE

A. bitumiczna warstwa ści eralna i wiążąca na podbudowie z kruszywa stabili
zowanego mechaniczni e,
B. bitumiczna warstwa ści eralna i wiążąca na sztywnej pod budowie,
C. nawi erzchni a z betonu cemen toweg o,
D. nawi erzchni a tward a nieulepszona.

73

Do fundamentów pośrednich zaliczamy:

C

DOBRZE

A. ruszt fundamentowy,
B. fundament belkowy,
C. pale fundamentowe,
D. skrzynie fundamentowe.

74

Do stropów gęstożebrowych zaliczamy:

D

DOBRZE

A. drewniany strop belkowy,
B. strop Kleina,
C. strop płytowo-żebrowy,
D. strop Teriva.

75

Proszę wskazać właściwy układ warstw w przekroju poprzecznym
klasycznego stropodachu pełnego (od wnętrza na zewnętrz):

B

DOBRZE

A. konstrukcja stropu + izolacja termiczna + pokrycie dachowe,

B. konstrukcja stropu + paroizolacja + izolacja termiczna + pokrycie dachowe,
C. konstrukcja stropu + paroizolacja + izolacja termiczna + przestrzeń wentylowana
+ konstrukcja dachu + pokrycie dachowe,

D. konstrukcja stropu + izolacja termiczna + paroizolacja + pokrycie dachowe.

76

Proszę wskazać właściwy układ warstw w przekroju poprzecznym
zewnętrznej, trójwarstwowej ściany murowanej (od wnętrza na zewnętrz) :

D

DOBRZE

A. warstwa konstrukcyjna + paroi zolacja + warstwa elewacyjna,
B. izola cja termi czna + warstwa konstrukcyjna + warstwa elewacyjna,

76

D

DOBRZE

C. warstwa konstrukcyjna + przestrzeń wentylowana + izolacja termiczna +
warstwa elewacyjna,
D. warstwa konstrukcyjna + izolacja termiczna + warstwa elewacyjna.

77

Proszę wskazać właściwy układ warstw w przekroju poprzecznym
stropodachu stromego (od wnętrza na zewnętrz):

C

DOBRZE

A. okładzina wewnętrzna + paroizolacj a + konstrukcja dachu z izolacją termiczną +
wiatroizolacja + pokrycie dachowe,
B. konstrukcja dachu + izolacja termiczna + pokrycie dachowe,
C. okładzina wewnętrzna + paroizolacj a + konstrukcja dachu + wiatroizolacja +
pokrycie dachowe,
D. okładzina wewnętrzna + paroizolacj a + konstrukcja dachu z izolacją termiczną +
pokrycie dachowe.

Kartografia

Nr

Pytanie

Odpowiedź Ocena

1

W odwzorowani u regularnym obrazem krzywej jest:

C

DOBRZE

A. prosta,
B. punkt,
C. krzywa,
D. łamana.

2

Siatka kartograficzna na mapie to obraz:

B

DOBRZE

A. linii geodezyjnych,
B. południków i równoleżników,
C. łuków kół wielkich i małych,
D. linii parametrycznych.

3

Elementarna skala długości - m w dowolnym odwzorowaniu
kartograficznym, niebędącym wiernokątnym zależy od:

B

DOBRZE

A. położenia punktu,
B. położenia punktu i azymutu,
C. azymutu,
D. długości.

4

Zniekształcenia długości - Z

m

w danym odwzorowaniu kartograficznym,

określa zależność (elementarna skala długości - m) :

A

DOBRZE

A. Z

m

= m – 1,

B. Z

m

= m – 2,

C. Z

m

= m + 2,

D. Z

m

= m + 1.

5

Zniekształcenie pól - Z

p

w danym odwzorowaniu kartograficznym, określa

zależność (elementarna skala pola -p) :

C

DOBRZE

A. Z

p

= p + 2,

B. Z

p

= p – 2,

C. Z

p

= p – 1,

D. Z

p

= p + 1.

6

Odwzorowanie j est wiernopolowe, gdy skale zniekształceń długości m

B

i m

L

, spełniają zależność:

A

DOBRZE

A. m

B

. m

L

= 1,

B. m

B

. m

L

≠ 1,

C. m

B

- m

L

≠ 1,

D. m

B

- m

L

= 1.

7

Odwzorowanie jest wiernokątne, gdy utworzony kąt Θ pomiędzy liniami
parametrycznymi siatki oraz skale zniekształceń długości m

B

i m

L

spełniają

zależność:

A LUB C

FALSE

????????

A. m

B

= m

L

Θ≠ 90°,

B. m

B

≠ m

L

Θ ≠ 90°,

C. m

B

= m

L

Θ = 90°,

D. m

B

≠ m

L

Θ = 90°.

8

Kierunki główne w odwzor owaniu wyznaczają linie siatki o kącie Θ
pomiędzy liniami, wynoszącym:

B

DOBRZE

A. Θ ≠ 90°,
B. Θ = 90°,
C. Θ > 90°,
D. Θ < 90°.

9

W którym odwzorowaniu kartograficznym nie ma kierunków głównych:

A

DOBRZE

A. wiernokątnym,
B. wiernopolowym,
C. wiernoodległościowym w kierunku południkowym ,
D. dowolnym.

10

Elipsa zniekształceń przyjmuje postać okręgu, gdy odwzorowanie
kartograficzne jest:

C

DOBRZE

A. wiernopolowe,
B. wiernoodległościowe,
C. wiernokątne,
D. dowolne,

11

Odwzorowanie kartograficzne, w którym punkt przyłożenia powierzchni
rzutowania jest styczny do kuli w biegunie, nazywamy odwzorowaniem:

A

DOBRZE

A. normalnym,
B. dowolnym,
C. ukośnym,
D. poprzecznym.

12

Odwzorowanie kartograficzne, w którym punkt przyłożenia powierzchni
rzutowania jest styczny do kuli w równiku, nazywamy odwzorowaniem:

D

DOBRZE

A. normalnym,
B. dowol nym,
C. ukośnym,
D. poprzecznym.

13

Odwzorowanie kartograficzne, w którym punkt przyłożenia powierzchni
rzutowania jest styczny do kuli w dowolnym jej punkcie (z wyjątkiem
bieguna i równika) nazywamy:

B

DOBRZE

A. odwzorowaniem normalnym,
B. odwzorowaniem ukośnym,
C. odwzorowaniem poprzecznym,
D. odwzorowaniem dowolnym.

14

Odwzorowanie kartograficzne, w którym obrazem południków są proste, a
obrazem równoleżników są okręgi współśrodkowe, nazywamy
odwzorowaniem:

A

DOBRZE

A. azymutalnym normalnym,
B. walcowym normalnym,
C. stożkowym normalnym,
D. pseudoazymutalnym.

15

Odwzorowanie kartograficzne, w którym obrazem południków są proste lub
odcinki równoległe względem siebie i prostopadłe do prostoliniowego
obrazu równoleżnika, nazywamy odwzorowaniem:

B

DOBRZE

A. azymutalnym normalnym,
B. walcowym normalnym,
C. stożkowym normalnym,
D. pseudowalcowym.

16

Odwzorowanie kartograficzne, w którym obrazem równoleżników są łuki
okręgów współśrodkowych, a obrazem południków są odcinki lub półproste
prostopadłe do obrazów równoleżników nazywamy odwzorowaniem:

C

DOBRZE

A. azymutalnym normalnym,
B. walcowym normalnym,
C. stożkowym normalnym,
D. pseudostożkowym.

17

Odwzorowanie azymutalne normalne kuli jest wiernokątne, gdy Θ =90° i jest
spełniona relacja: ( m

λ

-skala długości w kierunku równoleżnikowym, m

σ

-

skala długości w kierunku południkowym, Θ - kąt pomiędzy kierunkami w
obrazie)

C

DOBRZE

A. m

λ

= m

σ

B. m

λ

≠ m

σ

C. m

λ

> m

σ

D. m

λ

< m

σ

18

Odwzorowanie azymutalne normalne kuli jest wiernoodległościowe w
kierunku równoleżnikowym, gdy m

σ

- dowolne i jest spełniona relacja: ( m

λ

-

skala długości w kierunku równoleżnikowym, m

σ

- skala długości w

kierunku południkowym)

A

DOBRZE

A. m

λ

= 1

B. m

λ

> 1

C. m

λ

≠ 1

D. m

λ

< 1

19

Odwzorowanie azymutalne normalne kuli jest wiernopolowe, gdy: ( m

λ

-skala długości w kierunku równoleżnikowym, m

σ

- skala długości w

kierunku południkowym)

A

DOBRZE

A. m

λ

. m

σ

= 1

B. m

λ

. m

σ

≠ 1

C. m

λ

+ m

σ

= 1

D. m

λ

- m

σ

= 1

20

W odwzorowani u Mercatora kulę odwzorowuje się na

A

DOBRZE

A. pobocznicę walca,
B. dowolną powierzchnię,
C. pobocznicę stożka ,
D. płaszczyznę.

21

Odwzorowanie Mercatora jest najczęściej stosowane w:

A

DOBRZE

A. nawigacji morskiej,
B. geografii,
C. nawigacji lotniczej,
D. hydrografii.

22

Odwzorowanie Gaussa-Krügera jest odwzorowaniem:

B

DOBRZE

A. kuli na płaszczyznę,
B. elipsoidy na płaszczyznę,
C. elipsoidy na „walec”,
D. elipsoidy na „stożek”.

23

Odwzorowanie Gaussa-Krügera jest odwzorowaniem:

D

DOBRZE

A. walcowym normalnym,
B. azymutalnym normalnym,
C. stożkowym normalnym,
D. walcowym poprzecznym.

24

Odwzorowanie Gaussa-Krügera jest odwzorowaniem:

A

DOBRZE

A. wiernokątnym,
B. wiernopolowym,
C. wiernoodległościowym,
D. dowolnym.

25

Wartość skali długości w południkach osiowych - m

o

, odwzorowania

Gaussa-Krügera, wynosi:

A

DOBRZE

A. m

o

=1

B. m

o

=0,9996

C. m

o

=1,0023

D. m

o

=0,9983

26

Pasy południkowe odwzorowania Gaussa-Krügera dla opracowań
kartograficznych w dużych skalach wynoszą:

C

DOBRZE

A. 6°

26

C

DOBRZE

B. 2°
C. 3°
D. 4°

27

Pasy południkowe odwzorowania Gaussa-Krügera dla opracowań
kartograficznych w średnich skalach wynoszą:

A

DOBRZE

A. 6°
B. 2°
C. 3°
D. 4°

28

Dla czterech stref, w układzie współrzędnych prostokątnych płaskich
„1965”, zastosowano odwzorowanie elipsoidy, na:

B

DOBRZE

A. płaszczyznę styczną,
B. płaszczyznę sieczną,
C. pobocznicę walca,
D. pobocznicę stożka .

29

Z ilu stref składa się układ współrzędnych prostokątnych płaskich „1965”.

B

DOBRZE

A. 3,
B. 5,
C. 4,
D. 6.

30

W układzie współrzędnych prostokątnych płaskich „ 1965", dla czterech
stref zastosowane odwzorowanie:

B

DOBRZE

A. dowolne,
B. quasi-stereograficzne (Roussilhe'a),
C. Gaussa-Krügera,
D. Mercatora.

31

Jakie odwzorowanie zastosowano do wyznaczenia układu współrzędnych
„GUGiK - 80":

C

DOBRZE

A. normalne stożkowe,
B. normalne Mercatora ,
C. zmodyfikowane guasi-stereograficzne,
D. Gaussa-Krügera

32

Państwowy układ współrzędnych geodezyj nych „ 1992” jest określony z
użyciem odwzorowania:

A

DOBRZE

32

A

DOBRZE

A. Gaussa-Krügera,
B. Mercatora,
C. Lamberta,
D. Albersa.

33

Państwowy układ współrzędnych geodezyjnych „ 1992” jest
odwzorowaniem elipsoidy na:

C

DOBRZE

A. płaszczyznę sieczną,
B. walec poprzeczny styczny,
C. walec poprzeczny sieczny,
D. stożek sieczny.

34

Państwowy układ współrzędnych geodezyjnych „1992" jest odwzorowaniem
elipsoidy na walec poprzeczny sieczny w pasie o szerokości:

A

DOBRZE

A. 100,
B. 90,
C. 120,
D. 110.

35

UTM jest układem współrzędnych prostokątnych płaskich, w odwzorowaniu:

B

DOBRZE

A. normalnym Mercatora,
B. poprzecznym Mercatora,
C. quasi-stereograficznym,
D. stożkowym normalnym.

36

Międzynarodowa mapa świata jest w skali:

B

DOBRZE

A. 1: 10 000 000
B. 1: 1 000 000
C. 1: 2 000 000
D. 1: 500 000

37

Mapa to zmniejszony obraz ciała niebieskiego na:

C

DOBRZE

A. geoidzie,
B. elipsoidzie,
C. płaszczyźnie,
D. kuli.

38

Elementem osnowy matematycznej mapy jest:

A

DOBRZE

A. skala,

38

A

DOBRZE

B. punkt widokowy,
C. izolinia,
D. współrzędne: B, L ,H.

39

Elementami osnowy matematycznej mapy są:

A

DOBRZE

A. skala i podziałka,
B. zboczenia i deklinacje,
C. współrzędne: B, L ,H,
D. punkty widokowe .

40

Mapy ogólnogeograficzne to:

B

DOBRZE

A. mapy glebowe,
B. mapy topograficzne,
C. mapy hydrograficzne,
D. mapy geologiczne.

41

Która z wymienionych map jest mapą tematyczną:

C

DOBRZE

A. mapa topograficzna,
B. mapa sytuacyjno-wysokościowa,
C. mapa hydrograficzna,
D. mapa zasadnicza.

42

W Polsce, mapy wielkoskalowe należą do przedziału skalowego:

B

DOBRZE

A. 1:10 000 - 1:100 000
B. 1:500 - 1: 5 000
C. 1:200 000 - 1 000 000
D. 1: 2 000 000 - 1: 30 mil.

43

Z ilu warstw informatycznych składa się mapa cyfrowa:

C

DOBRZE

A. jednej,
B. pięciu,
C. dowolnej skończonej liczby,
D. nieskończonej liczby.

44

Cyfrowa generalizacja kartograficzna zależy:

B

DOBRZE

A. od uogólnienia obiektów w modelu DCM,
B. od uogólnienia obiektów w modelu DLM,
C. tylko od zmiany skali,
D. tylko od zmiany treści .

45

Prawo Töpfera-Pillewizera stosowne w generalizacji kartograficznej
wykorzystywane jest do:

B

DOBRZE

45

B

DOBRZE

A. zasad wyboru,
B. eliminacji obiektów,
C. klasyfikacji obiektów,
D. upraszczania kształtu.

46

Do upraszczania kształtu obiektów generalizowanych stosujemy algorytmy
globalne:

C

DOBRZE

A. Jensa,
B. Witkamma ,
C. Douglasa,
D. Riemmana.

47

Do metod jakościowych przedstawień kartograficznych zalicza się metodę:

C

DOBRZE

A. izolinii,
B. kropkową,
C. sygnaturową,
D. kartodiagramów.

48

Do metod ilościowych przedstawień kartograficznych zalicza się metodę:

D

DOBRZE

A. sygnaturową,
B. zasięgów,
C. chorochromatyczną,
D. kartodiagramów.

49

Aktualizację ciągłą stosuje się na mapie:

A

DOBRZE

A. zasadniczej,
B. topograficznej,
C. hydrograficznej,
D. sozologicznej.

50

Aktualizację okresową stosuje się na mapie:

B

DOBRZE

A. zasadniczej ,
B. topograficznej,
C. demograficznej,
D. sozologi cznej.

51

Reprodukcja map to proces ich :

B

DOBRZE

A. skanowania,
B. odtwarzania,

51

B

DOBRZE

C. plotowania,
D. grawerowania.

52

W procesie reprodukcji metodą kserograficzną wykorzystuje się:

B

DOBRZE

A. związki srebrowe,
B. selen,
C. związki chromianowe,
D. związki di azowe.

Przekształcenia i ochrona terenów

Nr

Pytanie

Odpowiedź

Ocena

1

Teren to:

C

DOBRZE

A. Część skorupy ziemskiej pod warstwą Moho,
B. Część płaszcza ziemskiego
C. Część skorupy ziemskiej mająca kontakt z atmosferą
D. Część warstwy Moho

2

Naturalne przekształcenia terenu występują w formie:

A

DOBRZE

A. Osuwisk
B. Zalewisk
C. Niecek obniżeniowych
D. Ruchów tektonicznych

3

Do antropogenicznych przekształceń terenu zalicza się:

C

DOBRZE

A. Osuwiska
B. Zalewiska
C. Niecki obniżeniowe
D. Stożki wulkaniczne

4

Przy wysalaniu kawern magazynowych występuje zjawisko:

D

DOBRZE

A. Krasowe
B. Kompakcji
C. Wypiętrzania
D. Konwergencji

5

Do pokrycia terenu należą:

A

DOBRZE

A. Grunt, szata roślinna, zabudowa i infrastruktura
B. Gleba i zagospodarowanie,
C. Budynki, budowle i szlaki drogowe,
D. Kopaliny naturalne i szata roślinna

6

Eksploracja to:

D

DOBRZE

A. Wydobywane surowca na powierzchnię terenu,
B. Wiercenie otworów w celu wydobycia ropy i gazu
C. Pomiary deformacji terenu
D. Poszukiwania i badanie złóż

7

Geostatystyka służy do:

B

DOBRZE

7

B

DOBRZE

A. Statystycznej obróbki danych dotyczących składu mineralnego gleb
B. Określania parametrów zmienności złóż surowców mineralnych
C. Określania wartości rynkowej gruntów rolnych
D. Badania cen nieruchomości gruntowych

8

W złożach typu pokładowego spąg to określenie:

A

DOBRZE

A. Dolnej płaszczyzny oddzielającej pokład kopaliny od skał otaczających
B. Górnej płaszczyzny oddzielającej pokład kopaliny od skał otaczających

C. Bocznej płaszczyzny oddzielającej pokład kopaliny od skał otaczających
D. Warstw zalegających między złożem a pokładem kopaliny

9

Przyczyny przekształceń powierzchni w górnictwie odkrywkowym to:

B

DOBRZE

A. Wykonanie wyrobisk, eksploatacja kopaliny, rekultywacja

B. Wykonanie wyrobisk, odwodnienie górotworu, transport urobku, przeróbka
C. Zdjęcie nadkładu, wysadzanie skał, transport skały płonej
D. Zdjęcie nadkładu, rekultywacja, zalesianie

10

Maksymalne obniżenie powierzchni terenu nad eksploatacją głębinową w
dnie niecki obniżeniowej nie możebyć:

D

DOBRZE

A. Mniejsze niż 3 m,
B. Większe niż 3 m,
C. Mniejsze niż maksymalna grubość eksploatowanego złoża,
D. Większe niż maksymalna grubość eksploatowanego złoża

11

Miąższość nadkładu trzecio- i czwartorzędowego:

D

DOBRZE

A. Jeśli niewielka, to mogą występować deformacje wyraźnie łagodniejsze,

B. Jeśli znaczna, to deformacje powierzchni mają tendencję do zaburzonych form,
C. eśli brak, to nie wystąpią deformacje nieciągłe,
D. Jeśli brak, to należy się liczyć z deformacjami nieciągłymi.

12

Nawiązanie geodezyjnych pomiarów przemieszczeń na terenach górniczych
lepiej wykonać:

B

DOBRZE

A. Na terenie największej aktywności górniczej,
B. Poza granicami pola przemieszczeń,
C. W granicach pola przemieszczeń,
D. Zdjęcie nadkładu, rekultywacja, zalesianie

13

Odkształcenie to:

C

DOBRZE

A. Zmiana położenia względem przyjętego układu odniesienia

13

C

DOBRZE

B. zmiana położenia w określonym czasie względem przyjętego układu odniesienia
C. Zmiana położenia wzajemnego dwóch punktów tego samego ciała
D. Zmiana położenia punktu względem jego pierwotnego położenia

14

Przemieszczenie poziome to:

A

DOBRZE

A. Wektor,
B. Tensor,
C. Sensor,
D. Ani wektor ani sensor

15

Wskaźniki deformacji to:

A

DOBRZE

A. Obniżenia, nachylenia, krzywizny
B. Odkształcenia, przemieszczenia poziome, konwergencja
C. Kompakcja, naprężenia,
D. Kompakcja i konwergencja

16

Współczynnik „a” jest:

B

DOBRZE

A. Parametrem teorii wpływów eksploatacji odpowiadającym za sztywność
górotworu
B. Parametrem teorii wpływów eksploatacji odpowiadającym za sposób
wypełnienia pustki poeksploatacyjnej
C. Parametrem teorii wpływów eksploatacji odpowiadającym za kierunek
przemieszczania się robót górniczych
D. Stałą we wzorze

17

Rozeta pomiarowa jest konstrukcją stosowaną w pomiarach deformacji
powierzchni terenu celem:

B

DOBRZE

A. Uniknięcia sumowania się błędów
B. Wyznaczania pełnego rozkładu odkształceń poziomych w punkcie
C. Wyznaczania przemieszczeń radialnych

D. Wyznaczania obniżeń i odkształceń poziomych w kierunkach ramion rozety

18

Kąt rozproszenia wpływów eksploatacji w teorii Knothego „��” to:

C

DOBRZE

A. Kąt nachylenia warstwy złożowej
B. Kąt prosty
C. Kąt zależny od właściwości wytrzymałościowych całego górotworu nad
eksploatacją,
D. Kąt ostry o wartości zbliżonej do 60g

19

Bez informacji o grubości eksploatowanego złoża:

C

DOBRZE

19

C

DOBRZE

A. Da się prognozować wskaźniki deformacji
B. Da się przewidzieć maksymalne osiadanie powierzchni terenu
C. Nie ma możliwości wykonać prognozy wpływów eksploatacji
D. Nie ma możliwości obliczenia nachylenia niecki obniżeniowej

20

Maksymalne obniżenie powierzchni terenu nad tzw. dużym polem
eksploatacji można obliczyć jako:

D

DOBRZE

A. Iloczyn głębokości eksploatacji i miąższości (grubości) złoża,

B. Iloczyn miąższości (grubości) złoża i tangensa kąta rozproszenia wpływów,
C. Iloraz głębokości eksploatacji i tangensa kąta rozproszenia wpływów,
D. Iloczyn współczynnika eksploatacji „a” i miąższości (grubości) złoża.

21

Maksymalne nachylenia profilu niecki obniżeniowej wystąpią nad:

C

DOBRZE

A. Środkiem pola eksploatacji,
B. Środkiem pola eksploatacji z uwzględnieniem dewiacji wpływów jeśli pole jest
nachylone,
C.Krawędzią pola eksploatacji,
D.Na zewnątrz od krawędzi pola eksploatacji w odległości ok. 0,4 r.

Teledetekcja i fotogrametria

Nr

Pytanie

Odpowiedź

Ocena

1

W którym miejscu pionowego zdjęcia lotniczego rzut środkowy obiektu
odpowiada rzutowi ortogonalnemu?:

C

DOBRZE

A. w każdym miejscu,
B. dotyczy to punktów znajdujących się na średniej wysokości,
C. w punkcie głównym zdjęcia,
D. na brzegach zdjęcia.

2

Która z podanych cech nie dotyczy NMT w postaci GRID:

B

DOBRZE

A. jest dogodny do przechowywania danych i zarządzania nimi
B. posiada dużą liczbę łatwo konwertowalnych formatów zapisu
C. umożliwia generowanie produktów pochodnych takich jak spadki, ekspozycje,
krzywizny
D. dobrze modeluje tereny urozmaicone, w tym zawierające nieciągłości

3

Wymień elementy orientacji zewnętrznej zdjęcia fotogrametrycznego:

C

DOBRZE

A. współrzędne X,Y środka rzutów w terenowym układzie współrzędnych, azymut
osi kamery, nachylenieosi kamery oraz skręcenie zdjęcia ,
B. ck oraz współrzędne punktu głównego w układzie znaczków tłowych,
C. współrzędne X,Y,Z środka rzutów w układzie terenowym, oraz trzy kąty
określające azymut osi kamerynachylenie i skręcenie zdjęcia ,
D. współrzędne X,Y,Z środka rzutów w terenowym układzie współrzędnych oraz
azymut osi kamery.

4

Zdjęcia ekwiwalentne to zdjęcia:

D

DOBRZE

A. tych samych elementach orientacji wewnętrznej i dowolnych elementach
orientacji zewnętrznej,

B. tych samych elementach orientacji wewnętrznej, o osiach kamer równoległych,
C. tych samych elementach orientacji zewnętrznej, różnych elementach orientacji
wewnętrznej,
D. tych samych elementach orientacji wewnętrznej oraz współrzędnych środków
rzutów, różnychelementach orientacji kątowej.

5

Co to są elementy orientacji wewnętrznej zdjęcia?:

A

DOBRZE

5

A

DOBRZE

A. współrzędne obrazowego punktu głównego obiektywu w odniesieniu do
płaszczyzny zdjęcia,
B. współrzędne znaczków tłowych z kalibracji kamery ,
C. Położenie punktu głównego zdjęcia w układzie znaczków tłowych i wymiar ramki
tłowej,
D. współrzędne przedmiotowego punktu głównego obiektywu w układzie tłowym
zdjęcia.

6

Elementy orientacji zewnętrznej zdjęcia umożliwiają:

C

DOBRZE

A. rekonstrukcję wiązki promieni rzutujących w kamerze,
B. wykonanie orientacji na znaczki tłowe,

C. odtworzenie położenia wiązki promieni rzutujących w układzie terenowym

D. obliczenie trzech kątów (omega, fi, kappa) określających orientację wiązki.

7

Elementy orientacji wewnętrznej zdjęcia mają na celu:

B

DOBRZE

A. wykonanie orientacji wewnętrznej na autografie,
B. odtworzenie wiązki promieni rzutujących w kamerze,

C. odtworzenie wiązki promieni rzutujących w terenowym układzie odniesienia,
D. wykonanie orientacji wzajemnej na autografie.

8

Stała kamery to odległość od:

B

DOBRZE

A. środka rzutów do punktu przecięcia się łącznic znaczków tlowych,
B. środka rzutów do punktu głównego zdjęcia,
C. punktu głównego zdjęcia do punktu przecięcia się łącznic znaczków,
D. średnia odległość między znaczkami tłowymi kamery.

9

Zdjęcia do obserwacji stereoskopowej powinny spełniać następujące
warunki:

D

DOBRZE

A. osie w przybliżeniu prostopadłe do siebie i nierównoległe do bazy
fotografowania,

B. osie o dowolnej orientacji, zdjęcia wykonane z dwóch różnych stanowisk

C. zdjęcia wykonane z tego samego stanowiska lecz o różnej orientacji kątowej,

D. osie w przybliżeniu do siebie równoległe i prostopadłe do bazy fotografowania.

10

Na pionowym zdjęciu płaskiego terenu w skali 1:5000 wykonanym kamera o
ck=300mm znajdują się dwabudynki: pierwszy o wysokości 10m, drugi o
wysokości 20m .Ich krawędzie widoczne na zdjęciu są tejsamej długości.
Budynek drugi znajduje się w odległości od punktu głównego:

D

DOBRZE

A. cztery razy mniejszej od pierwszego,
B. dwa razy większej od pierwszego,
C. cztery razy większej od pierwszego,
D. dwa razy mniejszej od pierwszego.

11

Które z elementów orientacji zewnętrznej zdjęcia lotniczego prawie
pionowego nie można uznać za wprzybliżeniu równe zero ?:

D

DOBRZE

A. kąt obrotu ω,
B. kąt obrotu φ,
C. kąt obrotu κ,
D. współrzędne środka rzutu.

12

Funkcja DLT określa zależność pomiędzy:

A

DOBRZE

A. współrzędnymi punktów na zdjęciu a ich współrzędnymi w przestrzennym
układzie terenowym,
B. współrzędnymi punktów na zdjęciu a ich współrzędnymi w przestrzennym
układzie tłowym,
C. współrzędnymi przestrzennymi punktów na zdjęciu, a ich współrzędnymi
płaskimi w przestrzeniprzedmiotowej,

D. współrzędnymi punktów na zdjęciu a ich współrzędnymi w płaszczyźnie obiektu.

13

Odpowiadające sobie (homologiczne) punkty na dwu zdjęciach stereogramu
charakteryzuje:

A

DOBRZE

A. położenie na odpowiadających sobie liniach rdzennych (epipolarnych),
B. ta sama współrzędna tłowa y(z),
C. ten sam promień radialny,
D. stała paralaksa podłużna.

14

Dla wykonania przetwarzania rzutowego płaszczyzny zdjęcia na płaszczyznę
mapy potrzebna jest znajomość położenia na obu płaszczyznach minimum:

C

DOBRZE

A. dwóch odpowiadających sobie punktów położonych jak najdalej od siebie,
B. trzech odpowiadających sobie punktów nie leżących na jednej prostej,

14

C

DOBRZE

C. czterech odpowiadających sobie punktów, z których żadne trzy nie należą do
jednej prostej,
D. pięciu dowolnie rozmieszczonych punktów homologicznych.

15

Dla wektorowej reprezentacji danych przestrzennych można stosować
następujące operatory odległości:

A

DOBRZE

A. buforowanie i analizy sieciowe
B. buforowanie i generowanie map kosztów
C. analizy sieciowe i generowanie map odległości
D. generowanie map kosztów i map odległości

16

Przez kalibrację kamery rozumiemy:

B

DOBRZE

A. rektyfikację libell oraz justowanie innych systemów optyczno-mechanicznych
kamery,
B. określenie elementów orientacji wewnętrznej kamery,
C. kontrolę działania wszystkich systemów kamery,
D. wymianę stożka kamery lotniczej.

17

Poprawki ze względu na błąd dystorsji obiektywu wprowadza się na
kierunku:

C

DOBRZE

A. z punktu izocentrycznego,
B. z punktu nadirowego,
C. z punktu głównego,
D. z punktu przyśrodkowego.

18

Parę zdjęć naziemnych o osiach równoległych i poziomych nazywamy
stereogramem:

B

DOBRZE

A. zwróconym,
B. normalnym,
C. zbieżnym,
D. równoległym.

19

Punktem głównym zdjęcia nazywamy:

B

DOBRZE

A. przecięcie łącznic znaczków tłowych,
B. rzut ortogonalny środka rzutów na płaszczyznę tłową,
C. punkt powstały z przebicia zdjęcia prosta pionową przechodzącą przez środek
rzutów,
D. punkt, przez który przechodzą wszystkie promienie wiązki rzutującej.

20

Największe „martwe pola” występują na zdjęciach lotniczych wykonanych
kamerą ze stożkiem:

B

DOBRZE

A. szerokokątnym,

20

B

DOBRZE

B. nadszerokokątnym,
C. normalnokątnym,
D. nie ma znaczenia.

21

System FMC w kamerze lotniczej ma za zadanie:

C

DOBRZE

A. pionowanie osi kamery,
B. tłumienie drgań kamery,
C. kompensacje rozmazania spowodowanego ruchem samolotu,
D. kompensację nieostrości spowodowanej winietowaniem.

22

Który z niżej wymienionych warunków nie dotyczy wszystkich kamer
fotogrametrycznych?:

D

DOBRZE

A. rejestracja obrazu na powierzchni zbliżonej do płaszczyzny,
B. zminimalizowana dystorsja obiektywu,
C. znane i stabilne elementy orientacji wewnętrznej,
D. kompensację rozmazania FMC.

23

Która z wymienionych niżej cech kamer fotogrametrycznych lotniczych i
naziemnych dotyczy jednocześnie obu typów kamer:

B

DOBRZE

A. możliwość realizacji założonych kątowych elementów orientacji zewnętrznej
zdjęć,
B. znajomość elementów orientacji wewnętrznej wykonywanych zdjęć,
C. niezmienna odległość obrazowa (stała kamery) ,
D. materiał fotograficzny na płytach szklanych.

24

Od czego zależy wybór kąta rozwarcia stożka przy projekcie lotu
fotogrametrycznego?:

B

DOBRZE

A. od skali opracowywanej mapy,
B. od rodzaju pokrycia terenu i jego deniwelacji,
C. od skali zdjęć,
D. od wielkości terenu objętego projektem lotu.

25

Zdjęcia lotnicze wykonane będą równocześnie z tego samego samolotu
kamerami: szerokokątną (Ck=150mm) i normalnokątną (Ck=300 mm). Którą
kamerą zarejestrowana zostanie większa powierzchnia terenu, iile razy
większa:

A

DOBRZE

A. kamerą szerokokątną zostanie zarejestrowany obszar 4 razy większy,
B. kamerą szerokokątną zarejestrowany zostanie obszar 2 razy większy,

C. obiema kamerami zarejestrowany zostanie obszar o tej samej powierzchni,

25

A

DOBRZE

D. kamerą normalnokątną zarejestrowany zostanie obszar 2 razy większy niż
kamerą szerokokątną.

26

Jaka jest zależność miedzy przewidywanym błędem sytuacyjnym, a
przewidywanym błędem wysokości wyznaczenia położenia punktu ze
stereogramu zdjęć lotniczych:

B

DOBRZE

A. błąd wysokości jest dwa razy większy od błędu sytuacyjnego
B. aby otrzymać błąd wysokości, należy błąd sytuacyjny pomnożyć przez stosunek
bazowy w/B=Ck/b
C. błąd wysokości jest dwa razy mniejszy od błędu sytuacyjnego
D. błąd wysokości jest w/Ck razy większy od błędu sytuacyjnego

27

Kompozycję w barwach zbliżonych do naturalnych można uzyskać łącząc
metodą RGB następujące kanały spektralne:

D

DOBRZE

A. niebieski jako R, zielony jako G, czerwony jako B
B. podczerwony jako R, zielony jako G, niebieski jako B
C. czerwony jako R, zielony jako B, niebieski jako G
D. czerwony jako R, zielony jako G, niebieski jako B

28

Zdjęcia niemetryczne to zdjęcia wykonane:

D

DOBRZE

A. cyfrową kamerą fotogrametryczną

B. fotograficznym aparatem analogowym ze znajomością dystorsji obiektywu
C. aparatem cyfrowym ze znajomością dystorsji obiektywu i stałej kamery
D. dowolnym aparatem fotograficznym

29

Zdjęcia niemetryczne to zdjęcia wykonane:

D

DOBRZE

A. cyfrową kamerą fotogrametryczną

B. fotograficznym aparatem analogowym ze znajomością dystorsji obiektywu
C. aparatem cyfrowym ze znajomością dystorsji obiektywu i stałej kamery
D. dowolnym aparatem fotograficznym

30

Co to jest stosunek bazowy?:

B

DOBRZE

A. iloraz bazy podłużnej i odstępu między osiami szeregów,
B. iloraz wysokości bezwzględnej lotu i odstępu między dwoma sąsiednimi
środkami rzutów w szeregu,
C. iloraz odstępu między dwoma sąsiednimi środkami rzutów w terenie a
ogniskową obiektywu kamery,
D. iloraz ogniskowej obiektywu kamery i odległości między środkami rzutów dwu
sąsiednich zdjęć w szeregu na zdjęciach.

31

Jaką wielkość ma baza podłużna stereogramu zdjęć lotniczych dla p= 60%,
formatu 23*23cm i skali zdjęć 1:5000 ?:

A

DOBRZE

A. 460 m
B. 690 m,
C. 92 mm,
D. 138 mm.

32

Jaka będzie odległość między osiami szeregów przy pokryciu poprzecznym
między szeregami q = 30%, formacie zdjęć 23*23 cm i skali 1:10 000?

C

DOBRZE

A. 690 m,
B. 161 mm,
C. 1610 m,
D. 6900 m.

33

Rejony Grubera to:

B

DOBRZE

A. rejony na zdjęciu, gdzie występują najmniejsze zniekształcenia radialne,
B. rejony zdjęć, gdzie należy wybierać punkty homologiczne do orientacji
wzajemnej,
C. rejony na stereogramie, gdzie należy wybierać fotopunkty do orientacji
bezwzględnej,

D. rejony w terenie, gdzie należy sygnalizować fotopunkty do aerotriangulacji.

34

Orientacja wzajemna pary zdjęć polega na:

C

DOBRZE

A. doprowadzeniu do równoległości łącznic znaczków tłowych obu zdjęć
B. usunięciu paralaksy podłużnej na modelu (doprowadzeniu do przecięcia
promieni jednoimiennych obu zdjęć)
C. usunięciu paralaksy poprzecznej na modelu (doprowadzenie do przecięcia
promieni jednoimiennych obu zdjęć)
D. doprowadzeniu zdjęć, względem terenowego układu odniesienia, do położenia,
jak w momencie fotografowania

35

Orientacja bezwzględna modelu na autografie cyfrowym polega na:

A

DOBRZE

A. obliczeniu współczynników transformacji przestrzennej pomiędzy lokalnym
układem modelu, a układem terenowym
B. obliczeniu współrzędnych lewego środka rzutów, współczynnika skali oraz
trzech kątów orientacji każdego zdjęcia
C. obliczeniu elementów orientacji zewnętrznej i wewnętrznej obu zdjęć
D. zeskalowaniu modelu i spoziomowaniu zdjęć

36

Aby wykonać orientacje bezwzględną modelu na autografie cyfrowym należy
znać:

C

DOBRZE

A. długość odcinka na modelu i odpowiadającą mu długość w terenie,
B. współrzędne. Środków rzutów lewego i prawego zdjęcia,
C. współrzędne XYZ co najmniej trzech fotopunktów,
D. wysokości co najmniej trzech fotopunktów.

37

W celu obliczenia parametrów orientacji wzajemnej pary zdjęć (bez
wyrównania) należy pomierzyć na stereogramie:

B

DOBRZE

A. co najmniej 6 fotopunktów w rejonach Grubera ,
B. co najmniej 5 dowolnych punktów w rejonach Grubera,
C. co najmniej 12 dowolnych punktów na stereogramie ,
D. co najmniej 5 fotopunktów rozmieszczonych w rejonach Grubera.

38

Co to jest ortofotogram?

C

DOBRZE

A. pionowe zdjęcie terenu,
B. przetworzone zdjęcie w taki sposób, ze wszystkie jego punkty są w jednolitej
skali,
C. przetworzone zdjęcie w taki sposób, ze zachowuje jednolita skale dla punktów
znajdujących się na powierzchni terenu,
D. zdjęcie o dowolnej orientacji zamienione na ściśle pionowe.

39

Jakie dane pozwalają na utworzenie ortofotografii?

D

DOBRZE

A. współrzędne środka rzutów zdjęcia i jego skala,
B. elementy orientacji wzajemnej stereogramu i orientacja bezwzględna jednego ze
zdjęć,
C. utworzenie modelu stereoskopowego,
D. elementy orientacji zdjęcia, zdjęcie i NMT.

40

Wśród 34 tematów danych przestrzennych INSPIRE znajdują się:

A

DOBRZE

A. adresy, ortofotomapa, użytkowanie terenu
B. mapa ewidencji gruntów i budynków, mapa zasadnicza, mapa sytuacyjno-
wysokościowa
C. baza danych topograficznych (TBD), mapa topograficzna
D. mapa zagrożenia i ryzyka powodziowego

41

Celem nowoczesnej aerotriangulacji jest:

A

DOBRZE

A. zagęszczenie osnowy fotogrametrycznej dla orientacji wzajemnej modeli,
B. opracowanie mapy,

41

A

DOBRZE

C. dostarczenie danych dla utworzenia ortofotomapy i zagęszczenie osnowy
fotogrametrycznej do orientacji modeli,
D. otrzymanie numerycznego modelu terenu.

42

Histogram obrazu cyfrowego wyraża:

C

DOBRZE

A. przyporządkowanie jasności pikseli ich odpowiedziom spektralnym,
B. zależność gęstości optycznej od naświetlenia,
C. przyporządkowanie ilości pikseli ich jasności,
D. zależność jasności pikseli od ich położenia.

43

Streching czyli rozciągniecie histogramu powoduje:

A

DOBRZE

A. zwiększenie kontrastu obrazu,
B. przyciemnienie obrazu,
C. inwersję barw,
D. rozjaśnienie obrazu.

44

Które z poniższych systemów rejestracji promieniowania zalicza się do grupy
systemów aktywnych?:

D

DOBRZE

A. Ikonos,
B. Spot,
C. Landsat,
D. Radarsat.

45

Obliczając iloraz kanału podczerwonego i czerwonego otrzymujemy wskaźnik
pozwalający wyznaczyć:

C

DOBRZE

A. zanieczyszczenie atmosfery,
B. zawartość chlorofilu,
C. ilość biomasy,
D. temperaturę .

46

Wzorce statystyczne klas zawierają dane takie jak:

D

DOBRZE

A. minimum i maksimum jasności pikseli oraz ich liczbę w danej klasie,
B. prawdopodobieństwo przyporządkowania piksela danej klasie,
C. odległości piksela od środka klas,
D. całkowitą liczbę pikseli w danej klasie, średnią jasność pikseli i odchylenie
standardowe.

47

Pole treningowe w klasyfikacji nadzorowanej to:

A

DOBRZE

A. zbiór pikseli na obrazie wielospektralnym reprezentatywnych dla danej klasy
użytkowania terenu,
B. zbiór pikseli o podobnej jasności na obrazie wielospektralnym,

47

A

DOBRZE

C. zbiór pikseli o tej samej odpowiedzi spektralnej na obrazie wielospektralnym ,
D. wybrany na kompozycji barwnej obszar o wyraźnych granicach.

48

Krzywa spektralna przedstawia:

A

DOBRZE

A. jak zmienia się odbicie promieniowania elektromagnetycznego w zależności od
długości padającej fali
B. jak zmienia się długość fali w zależności od współczynnika odbicia
promieniowania elektromagnetycznego
C. jak zmienia się odbicie promieniowania elektromagnetycznego w zależności od
temperatury
D. zależność odbicia promieniowania elektromagnetycznego przez określone
obiekty w różnych porach dnia

49

Obraz wielospektralny w teledetekcji to:

B

DOBRZE

A. każdy obraz barwny,
B. obraz który składa się z kilku kanałów spektralnych zarejestrowanych w tym
samym czasie,
C. obraz który składa się z kilku kanałów spektralnych zarejestrowanych w różnym
czasie ,
D. obraz który składa się z czterech obrazów, wykonanych zimą, wiosnę, latem i
jesienią.

50

W usłudze Web Map Server dane przestrzenne są udostępniane w postaci:

A

DOBRZE

A. rastrowej w formacie JPG, PNG, GIF
B. rastrowej w formacie BMP
C. wektorowej w formacie SHP
D. wektorowej w formacie DXF