Ile jest bytów?
Monizm i pluralizm ontologiczny
Ile jest bytów?
Ile jest substancji?
© Jarosław Kucharski
Ilość i rodzaj bytów
Ile jest w ogóle bytów?
Czy byty są tylko materialne?
Czy istnieją byty duchowe?
Czy istnieją byty duchowe?
Czy istnieją byty jakiegoś innego rodzaju?
Z czego byty się składają?
© Jarosław Kucharski
Monizm ontologiczny
Parmenides z Elei
Jest byt, a niebytu nie ma
Byt nie może być niebytem
Niebyt nie może stać się bytem
Byt jest wieczny (nie mógł najpierw nie być a potem być)
Parmenides z Elei
540 – 470 pne
Byt jest wieczny (nie mógł najpierw nie być a potem być)
Byt jest niezmienny – nie może jakiś nie być
Byt jest nieruchomy – nie może nie być w jakimś miejscu
BYT JEST JEDEN!
© Jarosław Kucharski
Pluralizm ontologiczny
Istnieje wiele bytów
Każdy z bytów posiada swoją własną istotę
Byt może ulegać zmianom jednocześnie
pozostawać tym samym bytem
Arystoteles
384-322 pne
pozostawać tym samym bytem
Byty istnieją niezależnie od podmiotu
Podmiot może jedynie poznawać byty
Własności bytów zależą od bytów, nie od
podmiotu
Platon
427 – 347 pne
© Jarosław Kucharski
Realizm i idealizm ontologiczny
REALIZM ONTOLOGICZNY
IDEALIZM
ONTOLOGICZNY
MONIZM
MONIZM
ONTOLOGICZNY
PLURALIZM
ONTOLOGICZNY
Arystoteles
384-322 pne
Platon
427 – 347 pne
Parmenides z Elei
540 – 470 pne
© Jarosław Kucharski
Monizm i pluralizm substancjalny
SUBSTANCJA – różne definicje:
To z czego składają się byty
Podłoże własności bytów
Podłoże własności bytów
To co istnieje samoistnie
(nie potrzebuje do istnienia innych
bytów)
© Jarosław Kucharski
Kartezjusz
Metoda kartezjańska:
Wątpienie metodyczne
Należy zwątpić w każdą informacje, która dopuszcza możliwość
bycia nieprawdziwą
Łudzą nas zmysły
Możemy być w błędzie za sprawą złośliwego demona
R. Descartes
(Kartezjusz)
1596 – 1650
Możemy być w błędzie za sprawą złośliwego demona
Należy dążyć do wiedz pewnej i niepowątpiewalnej
Taką wiedzą są zdania typu cogito ergo sum
Nie można im zaprzeczyć
Są uchwytywane za pomocą intuicji
Są oczywistą prawdą
© Jarosław Kucharski
Zmiana znaczenia pojęcia IDEA
IDEA (Platon) – byt niematerialny stanowiący wzorzec
dla bytów materialnych (wieczny i niezmienny)
Platon
427 – 347 pne
IDEA (Kartezjusz i późniejsi filozofowie) – treść umysłu,
myśl, pojęcie, złożenie myśli,
zagadnienie, to o czym się myśli
R. Descartes
(Kartezjusz)
1596 – 1650
© Jarosław Kucharski
Dowód na istnienie Boga
Istnienie Boga
Posiadam w umyśle ideę bytu doskonałego – Boga
Sam nie jestem doskonały – mogę wątpić i mogę się
mylić
R. Descartes
(Kartezjusz)
1596 – 1650
mylić
Mogę wytwarzać wyłącznie idee bytów niedoskonałych –
idea doskonałości jest poza moim zasięgiem
Idea doskonałości musi pochodzić od bytu doskonałego
Istnieje byt doskonały - BÓG
© Jarosław Kucharski
Definicja substancji
Kartezjusz poszukuje substancji
SUBSTANCJA – rzecz, która tak istnieje, że żadnej innej
rzeczy nie potrzebuje do swego istnienia
R. Descartes
(Kartezjusz)
1596 – 1650
Pierwszą substancją jest Bóg – istnieje samoistnie
Może stwarzać inne substancje
Jest doskonały – nie będzie nas wprowadzał w błąd
© Jarosław Kucharski
Rodzaje substancji
Wszystkie byty stworzone są:
albo myślące (umysły)
albo rozciągłe (byty materialne)
Istnieją dwa rodzaje substancji:
Substancja myśląca
R. Descartes
(Kartezjusz)
1596 – 1650
Substancja myśląca
Substancja rozciągła
S. rozciągła ma miejsce w czasie i przestrzeni, jest
rozpoznawalna zmysłowo
S. myśląca jest poznawalna wyłącznie umysłem, nie
posiada swojego „miejsca”, pojawia się i znika w czasie
© Jarosław Kucharski
Własności substancji
Modi
substancjalne
Substancje ulegają pewnym modyfikacjom
S. rozciągła – poszczególne przedmioty posiadają
określone kształty, masę, kolory – modi
S. myśląca – jej modi to myśli, uczucia, przeczucia, idee,
R. Descartes
(Kartezjusz)
1596 – 1650
S. myśląca – jej modi to myśli, uczucia, przeczucia, idee,
rozsądek etc
Każda substancja przyjmuje na siebie określone modi –
atrybuty bądź jakości
Dzięki odmiennym atrybutom można rozpoznawać
poszczególne byty
© Jarosław Kucharski
Pluralizm (dualizm) substancjalny
Istnieją dwa podstawowe rodzaje substancji:
Substancja myśląca
Substancja rozciągła
Z tych substancji powstają wszystkie byty, które mogą
R. Descartes
(Kartezjusz)
1596 – 1650
Z tych substancji powstają wszystkie byty, które mogą
istnieć samodzielnie
Byty różnią się od siebie dzięki modi – odmiennym
atrybutom i jakością
© Jarosław Kucharski
Źródła filozofii B. Spinozy
Kartezjańskie pojęcie substancji
SUBSTANCJA – rzecz, która tak istnieje, że żadnej innej
rzeczy nie potrzebuje do swego istnienia
Wyjaśnianie bytów za pomocą przyczyn:
B. Spinoza
1632 - 1677
Wyjaśnianie bytów za pomocą przyczyn:
Poznać jakąś rzecz, to poznać jej przyczynę
Metoda – dowodzenie ściśle na podstawie przyjętych
definicji
© Jarosław Kucharski
Substancja
•
Definicja: SUBSTANCJA – rzecz, która tak istnieje, że
żadnej innej rzeczy nie potrzebuje do swego istnienia
B. Spinoza
1632 - 1677
•
Taką substancją może być tylko Bóg
•
Istnieje niezależnie (sam z siebie)
•
Żadnej rzeczy nie potrzebuje do istnienia
Wszystkie byty nie-boskie musiały zostać w jakiś sposób stworzone
© Jarosław Kucharski
Właściwości Boga-jedynej
substancji
Bóg istnieje samodzielnie (na mocy definicji)
Sam jest swoją przyczyną
Bogu odpowiada idea bytu najdoskonalszego
Jest nieskończony
B. Spinoza
1632 - 1677
Jest nieskończony
Mógłby być ograniczony wyłącznie przez inną substancję
(wykluczone na mocy definicji)
Istnieje tylko jedna substancja
Jedna substancja posiada nieskończenie wiele
atrybutów
© Jarosław Kucharski
Substancja a atrybuty
Atrybuty – własności substancji, jej przejawy
Bóg posiada nieskończenie wiele atrybutów
Atrybuty są uporządkowane – od nieskończonych do
skończonych
Atrybuty przyjmują różne modi
B. Spinoza
1632 - 1677
Atrybuty przyjmują różne modi
Człowiek jest w stanie poznać dwa atrybuty Boga
Rozciągłość
Myślenie
Z substancji może wynikać nieskończenie wiele na
nieskończenie wiele sposobów.
© Jarosław Kucharski
Substancja a świat fizyczny
Rozciągłość jest boskim atrybutem
Cały świat przyrody jest atrybutem Boga
Bóg = natura (Deus sive natura)
Cała natura jest boska, Bóg jest w naturze
Wszystkie ciała są elementami Boskiego atrybutu
B. Spinoza
1632 - 1677
Wszystkie ciała są elementami Boskiego atrybutu
Bóg nie jest niczym więcej niż Natura – nie jest
transcendentny w stosunku do świata
Natura jest nieskończona
© Jarosław Kucharski
Gottfried Wilhelm Leibniz
Sprzeciwiał się panteizmowi Spinozy
Postulował powrót do klasycznego pojęcie substancji
SUBSTANCJA – podmiot wszelkich własności
G. W. Leibniz
1646-1716
SUBSTANCJA – podmiot wszelkich własności
O substancjach możemy orzekać różne własności –
substancja jest metafizycznym reprezentantem
podmiotu w zdaniu
© Jarosław Kucharski
Dedukcja substancji
Poznajemy pewne własności (kolory, kształty, słowa,
myśli, etc)
Własności te muszą mieć swoje źródło
G. W. Leibniz
1646-1716
Własności te muszą mieć swoje źródło
Własności mają źródło w substancjach
Substancja to podmiot własności
© Jarosław Kucharski
Zasada identyczności
Byty posiadające te same właściwości są
nieodróżnialne
To co nieodróżnialne, jest tym samym
Identyczność to posiadanie tych samych własności
G. W. Leibniz
1646-1716
Identyczność to posiadanie tych samych własności
Nie ma dwóch bytów, które posiadałby dokładnie te
same właściwości
© Jarosław Kucharski
Ilość bytów
Poznajemy różne „zestawy” własności
Własności muszą mieć swoje źródło w substancji
Różne zestawy własności oznaczają różne byty
Własności nie mogą pochodzić od jednego bytu –
G. W. Leibniz
1646-1716
Własności nie mogą pochodzić od jednego bytu –
wtedy nie różniłyby się między sobą
Istnieje wiele bytów substancjalnych (pluralizm
ontologiczny)
© Jarosław Kucharski
Własność substancji
Nie mogą być materialne – same nie posiadają żadnej
własności
Są niematerialne (duchowe)
G. W. Leibniz
1646-1716
Są niematerialne (duchowe)
Różnią się od siebie:
Poprzez swoje określenia
Poprzez postrzeżenia tych określeń
Każda substancja (monada) – posiada zestaw określeń
(instrukcji), które nią kierują
© Jarosław Kucharski
Właściwości monad
Monady posiadają w sobie wszystkie instrukcje
Monady nie mają okien
Monady nie kontaktują się ze sobą – działają według
wewnętrznych instrukcji
G. W. Leibniz
1646-1716
wewnętrznych instrukcji
Monady tworzą świat materialny poprzez zagęszczenie
monad duchowych
Znika problem psychofizyczny
Nie ma materii
„Zegary” wszystkich monad są doskonale zgrane
© Jarosław Kucharski
Monizm substancjalny
Substancja to podmiot własności
Istnieje tylko jeden rodzaj substancji – substancja
duchowa
Istnieje wiele substancji duchowych (monad) –
G. W. Leibniz
1646-1716
Istnieje wiele substancji duchowych (monad) –
pluralizm ontologiczny
Monady nie wchodzą ze sobą w interakcje – działają
na podstawi wewnętrznych instrukcji
Likwidacja problemu psychofizycznego – monady są ze
sobą zestrojone przez Boga (harmonia przedustawna)
© Jarosław Kucharski
Monizm materialny
Świat skalda się z niepodzielnych cząstek – atomów
Cząstki świata są materialne – nie można poznać
Demokryt z Abdery
460 – 370 pne
Cząstki świata są materialne – nie można poznać
niczego, co jest niematerialne
Istnieją tylko atomy i próżnia!
© Jarosław Kucharski
Monizm materialny
Istnieje wyłącznie jeden rodzaj substancji – substancja
materialna
K. Marks
1818 – 1883
Wszystkie byty są złożone z materii
Zjawiska duchowe to efekt wysoko zorganizowanej
materii
© Jarosław Kucharski
Monizm i pluralizm substancjalny
Substancja materialna
Substancja duchowa
Substancja Boska
Jeden byt
(monizm
ontologiczny)
Wiele bytów
(pluralizm
ontologiczny)
B. Spinoza
1632 - 1677
K. Marks
1818 – 1883
G. W. Leibniz
1646-1716
Demokryt z
Abdery
460 – 370 pne
© Jarosław Kucharski