Ewa Ibron
16.03.2010
I rok, dozymetria i ochrona radiologiczna
dr Andrzej Baranowski
Wtorek 16:00
Ćw. 36. Pomiar lepkości cieczy.
1. Tabele pomiarowe.
2. Opis teoretyczny.
Najprostszym równaniem opisującym ruch cieczy jest, wynikające bezpośrednio z zasady
zachowania energii prawo Bernoulliego:
gdzie:
- gęstośd cieczy
v - prędkośd cieczy
g – przyspieszenie grawitacyjne
h – wysokośd w układzie odniesienia
p – ciśnienie cieczy.
Opisuje ono parametry nielepkich, nieściśliwych cieczy, takich które płyną bezwirowo, czyli tzw.
płynów doskonałych. Lepkośd cieczy definiujemy jako jej zdolnośd do przekazywania pędu między
warstwami poruszającymi się z różnymi prędkościami. Można wyróżnid dwa rodzaje lepkości:
dynamiczną będącą stosunkiem naprężeo ścinających do gradientu prędkości:
jej jednostką w układzie SI jest kg/ms, co odpowiada Pa s. Używa się jednak zwyczajowo
jednostki układu cgs zwanej puazem (od nazwiska J. Poiseuille'a) i 1P=0,1Pa s.
kinematyczną, która jest stosunkiem lepkości dynamicznej i gęstości cieczy:
mierzy się ją w m
2
/s lub, w układzie cgs, w stokesach (od G.Stokesa) – 1St=0,0001m
2
/s.
Równanie równoważne definicji dynamicznej lepkości jest podstawowym, w którym występuje
współczynnik lepkości cieczy
opisuje siłę, by pokonad wewnętrzne tarcie, które występuje między warstwami (o polu
powierzchni
S
) cieczy (o lepkości ) odległymi od siebie o
dh
poruszającymi się z prędkością
d
v.
Znak w równaniu wynika z jego wektorowego charakteru, ponieważ tarcie jest skierowane w
przeciwnym kierunku do prędkości.
Ruch cieczy niedoskonałych można opisad za pomocą prawa Stokesa:
,
które to określa siłę oporu kulistego ciała o promieniu
r
poruszającego się w płynie (lub gazie).
Istotny jest fakt, że prawo Stokesa w takiej postaci stosujemy tylko do cieczy nieskooczenie
rozciągłych. Inaczej trzeba uwzględnid czynnik zawierający promieo naczynia i wtedy wzór
wygląda następująco
.
Taką postad prawa stosuje się (umownie przyjmując, że kulka porusza się ruchem jednostajnym)
poprzez przyrównanie do wartości
, gdzie pierwszy czynnik w nawiasie oznacza
gęstośd wrzuconej kulki, a drugi gęstośd cieczy, która bierze udział w doświadczeniu. Po
przekształceniach związanych ze wzorem objętości kuli dostajemy, że:
,
gdzie
d=2r
,
D=2R
,
t
oznacza czas spadania, a
s
to droga pokonywana w tym czasie.
Innym prawem podejmującym temat laminarnego przepływu cieczy i jej lepkości jest wzór
Poiseuille’a dotyczący objętości cieczy
V
:
,
gdzie
p
– ciśnienia na początku i koocu rurki
R
– promieo rurki
L
– jej długośd
- lepkośd dynamiczna cieczy
t
- czas
Wzór ten pozwala na wyznaczenie względnego współczynnika lepkości , czyli stosunku lepkości
cieczy badanej do wzorcowej: