1
6.01. Protokół z Kioto
6.02. Gazy cieplarniane
6.03. Obszary redukcji CO
2
w perspektywie 2050 roku
6.04. Dyrektywa klimatyczna
– akty prawne w Polsce
6.05. System handlu uprawnieniami do emisji
– podstawowe pojęcia
6.06. Ustawa o handlu uprawnieniami do emisji
– instalacje objęte systemem
6.07. Ustawa o handlu uprawnieniami do emisji
–emisje objęte systemem
6.08. Ustawa o handlu uprawnieniami do emisji
– rejestr uprawnień
6.09. Krajowy Plan Rozdziału Uprawnień do emisji (KPRU)
6.10. Krajowy Plan Rozdziału Uprawnień do emisji (KPRU)- przykłady
6.11. Techniczne możliwości ograniczenia emisji CO
2
w obszarze produkcji energii
1
2
Protokół z Kioto (grudzień 1997) do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian
klimatu (przyjętej w Nowym Jorku dnia 9 maja 1992 roku
(Dz.U. z dnia 17 października 2005, Nr 203, poz.1684)
Ustalenia Protokołu
W latach 2008-2012 zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych w ekwiwalencie CO
2
średnio o 5 %
w stosunku do roku 1990.
Dla krajów w okresie transformacji bazowej przyjęto inne okresy odniesienia.
Unia Europejska – 8 % w stosunku do roku 1990
Polska - 6 % w stosunku do roku 1988 (469 604 tys.ton)
Bez zmian: Federacja Rosyjska, Ukraina, Nowa Zelandia
Wzrost emisji: Islandia (o 10 %), Australia (o 8 %), Norwegia (o 1 %)
Zmniejszenie emisji: większość krajów o 8 %, USA* o 7 %
Rada Europejska, realizując politykę energetyczną kładzie ogromny nacisk na osiągnięcie
strategicznego celu polegającego na utrzymaniu wzrostu średniej globalnej temperatury na Ziemi
poniżej 2
o
C w stosunku do poziomu sprzed okresu industrializacji.
USA, Kanada i Australia wycofały się z ustaleń z Kioto – zbyt wysokie koszty
3
Gazy cieplarniane i ekwiwalent CO
2
(podany w nawiasach):
• dwutlenek węgla CO
2
(1)
• metan CH
4
(21),
• podtlenek azotu N
2
O (310),
• fluoropochodne węglowodorów (HFC
s
):
np.
fluorometan CH
3
F (97)- produkcja półprzewodnik
heksafluoropropan (9400) – środek gaśniczy, czynnik chłodniczy
• perfluoropochodne związki węgla (PFC
s
),
np. tetrafluorometan CF
4
(5700) – produkcja półprzewodników, środek gaśniczy
heksafluoroetan (11 900) – produkcja pólprzewodników
• heksafluorek siarki SF
6
(22 200) –
gaz izolacyjny (rozdzielnie wysokiego napięcia,
gaz osłonowy w produkcji magnezu, wytrawianie i
czyszczenie w branży półprzewodników)
4
6%
7%
8%
45%
34%
poprawa
efektywności
energetycznej
produkcja
energii
elektrycznej
przemysł 10 %
budownictwo 18 %
transport 17 %
wydobycie paliw 1 %
zgazowanie węgla 5%
technologia CCS 12 %
energia jądrowa 6 %
hydroenergia 2 %
biomasa 2 %
inne odnawialne 6 %
CCS w przetwarzaniu
paliw i w przemyśle
paliwa mieszane w
budownictwie i przemyśle
biopaliwa w transporcie
wg International Energy Agency (IAE), 2006
5
• Ustawa z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych
substancji (Dz.U. Nr 281 poz. 2784) - określa zasady funkcjonowania systemu handlu uprawnieniami do emisji do
powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji, którego celem jest ograniczenie tych emisji w sposób opłacalny i
ekonomicznie efektywny.
•Ustawa z dnia 17 lipca 2009 r. o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji
(Dz.U. Nr
130, poz.1070 z późniejszymi zmianami)
•
Ustawa z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. Nr
122, poz.695)
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 października 2009 r. w sprawie rodzajów programów i projektów
przeznaczonych do realizacji w ramach Krajowego systemu zielonych inwestycji (Dz.U. Nr 187, poz.1445)
• Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 2005 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału
uprawnień do emisji CO
2
oraz wykazu instalacji czasowo wykluczonych ze wspólnotowego systemu handlu
uprawnieniami do emisji w okresie od 01.01.2005 do 31.12.2007 (Dz.U. Nr 264, poz.2206)
• Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 2 października 2007 r. zmieniające rozporządzenie j.w. (Dz.U. Nr 185,
poz.1310)
• Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2008 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału uprawnień
do emisji CO
2
na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji (Dz.U. Nr 202,
poz.1248)
6
Rozróżnia się
(zawsze w odniesieniu do
wartości referencyjnej)
:
• emisję unikniętą
– jako efekt zastosowania nowej instalacji, innego rozwiązania technicznego lub
technologicznego lub innych surowców lub paliw
•
emisję zredukowaną
– jako efekt działań modernizacyjnych lub restrukturyzacyjnych
Rozróżnia się:
•
wspólnotowy system handlu uprawnieniami do emisji
– system, którym są objęte gazy cieplarniane,
ustanowiony w ramach UE
•
krajowy system handlu uprawnieniami do emisji
– system, którym są objęte substancje inne niż gazy
cieplarniane, ustanowiony w Rzeczpospolitej Polskiej w celu ograniczenia emisji tych substancji
Jednostka Kioto
– jednostka przyznanej emisji, jednostka redukcji emisji, jednostka poświadczonej redukcji
emisji, jednostka pochłaniania
• jednostka poświadczonej redukcji – mechanizm czystego rozwoju
• jednostka pochłaniania – 1 Mg CO
2
pochłonięty w w wyniku np. zalesiania
Krajowa rezerwa jednostek Kioto – ilość jednostek Kioto, jaką RP jest obowiązana utrzymywać w krajowych
rejestrze jednostek Kioto zgodnie z przepisami UE lub prawa międzynarodowego.
Jednostki Kioto mogą być:
• wykorzystywane do wypełnienia zobowiązań Protokołu z Kito,
• przedmiotem miedzynarodowego obrotu,
• przenoszone na kolejny okres rozliczeniowy za wyjątkiem jednostek pochłaniania
7
System handlu obejmuje emisję gazów cieplarnianych z:
instalacji, w której prowadzona jest działalność powodująca ich emisję i która spełnia
wartości progowe odniesione do zdolności produkcyjnych,
operacji lotniczej.
W obszarze działalności energetycznej, systemem handlu objęte są m.in. instalacje
spalania
z wyjątkiem instalacji spalania odpadów niebezpiecznych lub komunalnych
o
nominalnej mocy cieplnej ponad 20 MW
t
,
przy czym moc cieplną (energię chemiczną w paliwie) sumuje się dla wszystkich instalacji
położonych na terenie jednego zakładu
Przepisów ustawy nie stosuje się do instalacji lub jej części stosowanej wyłącznie do badań
oraz instalacji wykorzystujących wyłącznie biomasę.
8
Emisja gazów cieplarnianych z instalacji objętych systemem dotyczy:
w okresie 01.01.2008 – 31.12.2012: dwutlenku węgla (CO
2
)
od 01.01.2013:
dwutlenku węgla (CO
2
),
podtlenku azotu (N
2
O)
(oprócz CO
2
przy produkcji kwasu azotowego, adypinowego,
glioksalowego i glioksylowego
)
,
petrofluorowęglowodorów (PFCs)
(oprócz CO
2
przy produkcji pierwotnego aluminium)
W obszarze działalności energetycznej, systemem handlu objęta jest wyłacznie emisja CO
2
z:
instalacji spalania
od dnia 01.01.2008,
instalacji geologicznej sekwestracji CO
2
(wychwytywanie, transport, podziemne
składowanie) z instalacji objętych systemem
od dnia 01.01.2013
Emisja gazów cieplarnianych z operacji lotniczej dotyczy od dnia 01.01.2013 dwutlenku
węgla (CO
2
)
9
Przyznane uprawnienia do emisji można wykorzystać lub sprzedać po uzyskaniu zezwolenia (Ministra
Środowiska (?), Krajowego Administratora Systemu (?).
Za zgodą Ministra można przenieść niewykorzystane uprawnienia na kolejny okres obliczeniowy (brak
rozporządzenia). Jeśli nie ma zgody – uprawnienia umorzone. Można natomiast przenosić uprawnienia
pomiędzy instalacjami, do których ma się tytuł prawny.
W Krajowym Rejestrze Uprawnień do Emisji (dokument jawny), są gromadzone informacje o:
1) zezwoleniach;
2) przyznanych uprawnieniach do emisji;
3) sprzedanych i przeniesionych uprawnieniach do emisji;
4) umorzonych uprawnieniach do emisji;
5) wielkościach dopuszczalnej emisji i emisji rzeczywistej.
Na prowadzącym instalacje ciąży obowiązek monitorowania wielkości emisji i rozliczanie uprawnień do
emisji.
Zasady monitorowania – Rozporządzenie Ministra Środowiska (Dz.U.2006 r., Nr16, poz.124)
Wielkość emisji wynikająca z przyznanych uprawnień nie może być większa od dopuszczalnej emisji,
wyrażonej w Mg/rok, określonej w pozwoleniu na wprowadzanie gazów i pyłów do powietrza lub w
pozwoleniu zintegrowanym.
10
1 uprawnienie = prawo do emisji 1
Mg CO2
Lata 2005-2007
Lata 2008-2012
przed korektą
2005 r.
po korekcie
2007 r.
ogółem
713.300.000
716.083.665
1.042.576.975
rezerwa
2.472.405
4.105.305
37.000.270
instalacje do spalania paliw
z wyłączeniem instalacji do
spalania odpadów niebezpiecznych
i komunalnych
597.324.300
594.328.200
857.549.870
udział instalacji do spalania paliw
83,74 %
83,00 %
82,25 %
średniorocznie dla instalacji
spalania paliw
198 mln Mg
214 mln Mg
Etap I – 2005-2007- program pilotażowy
Etap II - 2008-2012
11
Średnioroczna liczba uprawnień
w latach
2005-2007
w latach
2008-2012
zmiana
BOT SA - EL BEŁCHATÓW SA
30.794.300
26.937.155
- 12,5 %
BOT SA - ELEKTROWNIA OPOLE SA
7.343.200
6.475.340
- 11,8 %
BOT SA - ELEKTROWNIA TURÓW SA
12.959.600
11.158.636
- 13,9 %
ELEKTROWNIA KOZIENICE SA
10.538.600
9.636.619
- 8,6 %
ELEKTROWNIA POŁANIEC SA
7.250.000
4.972.620
- 31,4 %
ELEKTROWNIA RYBNIK SA
8.520.800
7.607.030
- 10,7 %
ZESPÓŁ ELEKTROCIEPŁOWNI WROCŁAWSKICH
KOGENERACJA SA WROCŁAW
1.662.900
1.242.892
- 25,2 %
ZESPÓŁ ELEKTROCIEPŁOWNI WROCŁAWSKICH
KOGENERACJA SA SIECHNICE
505.500
366.688
- 27,5 %
12
IGGC (Integrated Gasification Combined Cycle) – technologia zgazowania węgla
technologia
stopień redukcji
CO
2
technologia CCS
do 90 %
zaawansowane technologie, np. IGGC
do 25 %
obiegi podkrytyczne, superkrytyczne i ultrasuperkrytyczne
do 22 %