2012-05-05
1
Zaburzenia tarczycy w
kobiet w ciąży
Beata Fojutowska
Analityka medyczna III rok
Schorzenia tarczycy stanowią jeden z
najczęstszych problemów zdrowotnych
stwierdzanych w okresie w ciąży. Są one
przeważnie uleczalne, lecz mogą wykazywać
niekorzystny wpływ na organizm matki i
płodu, jeśli nie zostaną odpowiednio wcześnie
rozpoznane i właściwie leczone.
Ciąża ma istotny wpływ na gospodarkę
hormonalną organizmu kobiety. Oś
podwzgórze-przysadka-tarczyca odgrywa
znaczącą rolę w prawidłowym przebiegu ciąży
oraz rozwoju płodu. Badania przeprowadzone
w ostatnich latach rzuciły nowe światło na
zagadnienie wpływu chorób tarczycy na
immunologię ciąży, doprowadziły do ustalenia
konsensusu dotyczącego leczenia chorób
tarczycy w ciąży a także podkreśliły znaczenie
chorób tarczycy rozwijających się w okresie
poporodowym.
Podczas ciąży również
zdrowa tarczyca
ulega silnym
przemianom. Mają
one związek z
gonadotropiną
kosmówkową (hCG)
– hormonem, który
jest wytwarzany jest
w okresie ciąży
przez łożysko.
Gonadotropina kosmówkowa (hCG) działa
jako czynnik tyreotropowy wskutek
strukturalnego podobieństwa do TSH
W pierwszym trymestrze ciąży u
kilkunastu procent zdrowych ciężarnych
dochodzi do obniżenia stężenia TSH
poniżej dolnej granicy normy, czemu nie
towarzyszą objawy kliniczne.
W miarę rozwoju ciąży – w drugim
trymestrze – dochodzi do spadku stężenia
hCG i normalizacji stężenia TSH.
Pozornie groźny w pierwszej chwili wzrost
produkcji hormonów jest również całkowicie
naturalnym procesem.
Natura zadbała o to, by duże ilości hormonów
tarczycy nie wyrządziły żadnych szkód:
Wzrost estrogenów, powoduje zwiększoną
produkcje białek. Obserwujemy wiązanie z
hormonami
Stężenie wolnych, a tym samym aktywnych
hormonów tarczycy utrzymuje się na
prawidłowym poziomie
U 1-2% ciężarnych masywna stymulacja tarczycy
może doprowadzić do rzeczywistej nadczynności
tarczycy wraz z jej wszystkimi nieprzyjemnymi
dolegliwościami.
Ponieważ jednak to zaburzenie funkcjonowania
tarczycy zazwyczaj normuje się po krótkim
czasie, tzw. hipertyreoza ciążowa rzadko wymaga
leczenia.
Krótkotrwały wzrost poziomu hormonów
tarczycowych nie stanowi jednak zagrożenia dla
dziecka, ponieważ prawie nie przedostają się one
przez łożysko do jego układu krążenia
2012-05-05
2
Niedobór jodu u matki
Niedobór jodu może okazać się szkodliwy dla przyszłej matki,
zwłaszcza w przypadku gdy już wcześniej cierpiała z powodu wola.
W okresie ciąży wole powiększa się jeszcze bardziej niż w
normalnych warunkach, czasami o więcej niż 1/3 swej wyjściowej
wielkości.
Dlatego zażywanie jodu jest korzystne również dla kobiety
spodziewającej się dziecka.
Wpływ przeciwciał przeciwtarczycowych na
płodność i utratę ciąży
Przeciwciała przeciwtarczycowe - to przeciwciała
skierowane przeciwko składnikom gruczołu tarczowego,
anty-TSHR - przeciwciała przeciwko receptorom
TSH (występują w chorobie Graves-Basedowa)
anty-TPO - przeciwciała przeciwko peroksydazie
tarczycowej
anty-TG - przeciwciała przeciwko tyreoglobulinie
anty-NIS - przeciwciała przeciwko białku części
wewnętrznej błony komórkowej tyreocytów (zaburzają
transport anionów jodkowych i kationów sodowych do
wnętrza tyreocytów)
anty-megalina - przeciwciała przeciwko megalinie -
receptorowi zlokalizowanemu na luminalnej powierzchni
niektórych komórek epitelialnych (rola w procesach
autoimmunologicznych mniej udokumentowana)
Istnieje zależność pomiędzy występowaniem tych
przeciwciał w surowicy krwi u kobiet a występowaniem
poronień czy niepłodności.
Istnieje szereg hipotez dotyczących związku pomiędzy obecnością
przeciwciał przeciwtarczycowych a zwiększonym ryzykiem
poronień.
Pierwsza z nich zakłada, że
wysokie miano przeciwciał
przeciwtarczycowych jest
wykładnikiem utajonej,
łagodnej niedoczynności
tarczycy. Potwierdzeniem tej
teorii może być fakt, że
kobiety, u których stwierdza
się w surowicy krwi
przeciwciała
przeciwtarczycowe mają
wyższy poziom TSH niż
kobiety, u których nie
stwierdza się przeciwciał.
Druga z teorii zakłada , że
przeciwciała
przeciwtarczycowe są
markerami uogólnionej reakcji
autoimmunizacyjnej
organizmu matki przeciwko
jednostce płodowo-
łożyskowej, w przebiegu
której może dojść do
poronienia. Przeciwciała
przeciwtarczycowe należą do
klasy IgG i łatwo przechodzą
przez łożysko, a ich stężenia
w surowicy płodu stopniowo
narastają, przewyższając w
okresie przedporodowym
stężenia w surowicy matki.
Tyreotoksykoza ciężarnych
2-3% ciężarnych rozwija się w I trymestrze w
wyniku nadmiernego pobudzania tarczycy przez
hCG
Jest to zwykle łagodna i samoograniczająca się
postać klinicznej nadczynności tarczycy, która
ustępuje do 18. tygodnia ciąży.
Częściej występuje w ciąży mnogiej
Współistnieje z niepowściągliwymi wymiotami
ciężarnych.
Uważa się, że nie wpływa na przebieg ciąży i stan
dziecka.
W leczeniu zwykle nie zaleca się tyreostatyku,
natomiast stosuje się β-bloker w małej dawce,
krótko, np. propranolol 30 mg/dobę .
Pierwotna nadczynność tarczycy
dotyczy 0,1-0,4%
ciężarnych
z tego 85% stanowi
choroba Gravesa-
Basedowa, której
rozpoznanie ułatwiają
cechy procesu
autoimmunologicznego,
obecność wola i dodatnie
miano przeciwciał przeciw
receptorowi TSH (TRAb).
Pozostałe przyczyny to
wole guzowate nadczynne,
podostre zapalenie
tarczycy, zaśniad
groniasty, wole jajnikowe .
Nieleczona nadczynność
tarczycy podczas ciąży
zagraża zdrowiu i życiu
dziecka.
Nadczynność często
nasila się szczególnie
podczas wczesnej ciąży
(w I trymestrze) oraz po
porodzie.
2012-05-05
3
PRZEŁOM TARCZYCOWY
NIEDOKRWISTOŚĆ
ZAKAŻEŃ
ZASTOINOWA
NIEWYDOLNOŚĆ
SERCA
NADCIŚNIENIE
TĘTNICZE
RZUCAWKA OKOŁO
PORODOWA
PRZEDWCZEESNY
PORÓD
PORONIENIA
U MATKI
HIPOTROFIA PŁODU
WOLE
WCZEŚNIACTWO
WEWNĄTRZMACICZNA
ŚMIERĆ PŁODU
WRODZONA
NADCZYNNOŚĆ/NIEDOCZYNNOŚĆ
TARCZYCY
WYŻSZA CZĘSTOŚĆ
WAD WRODZOWYCH
(UKŁAD KOSTNY)
NISKA MASA
URODZENIOWA
PŁÓD
Charakterystyczne zarówno dla ciąży, jak i nadczynności
tarczycy takie objawy, jak :
nadpobudliwość emocjonalna,
nietolerancja ciepła
cechy krążenia hiperkinetycznego
stwarzają niekiedy trudności w ustaleniu rozpoznania
nadczynności tarczycy u ciężarnej.
Dzięki takim objawom jak:
brak odpowiedniego przyrostu masy ciała (lub wręcz
chudnięcie mimo rozwoju ciąży)
osłabienie siły mięśniowej
obecność wola naczyniowego lub guzowatego,
potwierdzone wynikami badań laboratoryjnych (obniżone
stężenie TSH, podwyższone stężenie FT4 lub FT3)
umożliwiają ustalenie rozpoznania
NIEDOCZYNNOŚĆ TARCZYCY
Dotyczy 2-3,5% ciężarnych, a jawna
niedoczynność 0,3-0,5% ciężarnych
U 90% pacjentek z niedoczynnością tarczycy
stwierdza się w surowicy krwi przeciwciała
przeciwko peroksydazie tarczycowej.
W razie rozpoznania niedoczynności tarczycy u
pacjentki będącej w ciąży, należy natychmiast
wdrożyć leczenie L-tyroksyną w pełnej dawce,
dążąc do szybkiego uzyskania normalizacji TSH i
FT4.
Najczęstszą przyczyną
hipotyreozy w ciąży, na
obszarach z prawidłowym
zaopatrzeniem w jod, jest
przewlekłe autoimmunologiczne
zapalenie tarczycy typu
Hashimoto lub leczenia choroby
Gravesa-Basedowa.
Do innych rzadszych przyczyn
zalicza się niewłaściwą
substytucję hormonalną,
stosowanie preparatów litu,
niedoczynność podwzgórza lub
przysadki, chorobę Addisona,
leki: metoklopramid,
domperidon.
Obraz kliniczny
Objawy choroby są nie typowe, zdarza się, że są przez
dłuższy czas dyskretne co utrudnia diagnozę
Najczęstsze objawy to:
Uczucie zmęczenia
Senność
Łamliwość paznokci
Wypadanie włosów
Suchość skóry
Uczucie zimna
Zaparcia
Może wystąpić
Obrzęk powiek dolnych
Przybór masy ciała
Niski głos
Spuchnięcie
Wole
2012-05-05
4
NASTĘPSTWA:
U matki
upośledza płodność
zwiększa ryzyko
poronienia
porodu
przedwczesnego oraz
odklejenia łożyska,
krwotoku
poporodowego,
niedokrwistości,
nadciśnienia
tętniczego.
U płodu
gorszy rozwój
psychomotoryczny
niższy wskaźnik
inteligencji
niska masa
urodzeniowa
Kobiety, u których niedoczynność
tarczycy leczono w okresie
przedciążowym hormonami
tarczycowymi, podczas ciąży często
wymagają zwiększenia dawki tyroksyny
o 25-50%.
W okresie ciąży należy również częściej
kontrolować poziom hormonów – TSH i
wolnej T4 – i dobierać dawkę tyroksyny
stosownie do aktualnych wyników.
Przełom tarczycowy
Sytuacja stresowa wywołana przez
Zakażenie
Poród drogami natury
Cięcie cesarskie
W przebiegu ciąży powikłanie rzadkie.
Częściej występuje podczas porodu lub
połogu.
Groźne dla życia zarówno matek jak i
płodów.
Objawy
Wzrost temperatury ciała do 40ºC
Tachykardia
Biegunka
Nudności
Wymioty
Zaburzenia orientacji
Poporodowe zapalenie tarczycy
dotyczy od 3 do 17% kobiet
jest definiowane jako przejściowa
nadczynność i/lub niedoczynność tarczycy
występująca w ciągu 6 miesięcy po
porodzie
U ponad 75% pacjentek stwierdza się we
krwi przeciwciała przeciwtarczycowe
Przebieg choroby
Przejściowa nadczynność tarczycy pojawia się około 14
tygodnia po porodzie.
Około 2-3 miesięcy po porodzie występuje nadczynność
tarczycy (objawy często są interpretowane jako normalne u
matek pielęgnujących małe dzieci).
W kolejnym etapie 4-8 miesięcy po porodzie pojawiają się
objawy niedoczynności (często nie są rozpoznawane). W
tym czasie może pojawić się:
Wole
Depresja
Do 12-15 miesięcy po porodzie:
U około 80% chorych następuje eutyreoza
U pozostałych zapalenie gruczołu przechodzi w stan
przewlekły
2012-05-05
5
Wymieniony przebieg kliniczny dotyczy
jedynie 25% chorych, u około 1/3 chorych
występują objawy nadczynności tarczycy
bądź też od razu niedoczynności gruczołu
http://www.pnmedycznych.pl/shown.php?
tarczycy u kobiet w ciąży i po porodzie)
http://www.skotnicki.pl/ginekologia/conte
nt/view/49/49/