1. Komunikacja - jej cechy, elementy i poziomy
Komunikacja
jest procesem, za pomocą, którego ustalana jest wspólnota myśli przekazywanych pomiędzy jednostkami
lub przedsiębiorstwami i organizacjami.
Cechy komunikacji:
Komunikowanie jest specyficznym
procesem społecznym
, ponieważ odnosi się przynajmniej do dwóch
jednostek i przebiega zawsze w środowisku społecznym.
Komunikowanie zachodzi w określonym
kontekście społecznym
, determinowanym przez liczbę i charakter
uczestników procesu. Może to być kontekst interpersonalny, grupowy, instytucjonalny, publiczny, masowy
lub międzykulturowy.
Jest to
proces kreatywny
, polegający na budowaniu nowych pojęć i przyswajaniu wiedzy o otaczającym
świecie.
Komunikowanie ma charakter
dynamiczny
, bo polega na przyjmowaniu, rozumieniu i interpretowaniu
informacji.
Jest to proces
ciągły
, bowiem trwa od chwili narodzenia człowieka aż do jego śmierci.
Komunikowanie jest
procesem symbolicznym
, bo posługuje się symbolami i znakami. Aby mogło dojść do
porozumienia się uczestników niezbędna jest wspólnota semiotyczna, czyli operowanie tymi samymi
znakami i symbolami.
Jest to
proces interakcyjny
, tzn. że między jego uczestnikami wytwarzają się określone stosunki, które
mogą mieć charakter partnerski lub opierać się na stosunku dominacji i podporządkowania.
Komunikowanie jest zasadniczo
celowe i świadome
, ponieważ działaniem każdego uczestnika procesu
kierują określone motywy.
Komunikowanie jest
nieuchronne
– „nikt nie może się nie komunikować”, oznacza to, że ludzie zawsze i
wszędzie będą się ze sobą porozumiewać bez względu na ich uświadamiane bądź nie uświadamiane
zamiary.
Komunikowanie jest
nieodwracalne
, nie da się go cofnąć, powtórzyć czy zmienić przebiegu.
Elementy komunikacji:
Kontekst
– to warunki, w jakich odbywa się proces komunikowania.
Uczestnicy
– nadawcy lub odbiorcy.
Komunikat
– przekaz komunikacyjny, jest kompletną strukturą, na którą składają się znaczenia, symbole,
kodowanie i dekodowanie, forma i organizacja.
Kanał
– jest to droga przekazu i środki transportu, za pomocą których przekaz pokonuje drogę od nadawcy
do odbiorcy.
Szumy
– pojęcie wprowadzone przez Shannona i Weavera, jest to źródło zakłóceń. Wyróżniamy : szumy
zewnętrzne, wewnętrzne i semantyczne.
Sprzężenie zwrotne
– to reakcja odbiorcy na komunikat po jego odkodowaniu.
Poziomy komunikacji:
2. Etapy rozwoju nauki o komunikowaniu:
II i III dekadę XX wieku nazywa się okresem wstępnym, przygotowawczym lub prekursorskim. W tym okresie pojawiły
się pierwsze postulaty konstrukcji nauki społecznej, odwołującej się do empirii. Ten etap objęły swymi poszukiwania
dwie szkoły: Chicagowska i amerykański pragmatyzm społeczny.
Szkoła Chicagowska
- za jej początek przyjmuje się rok 1915,koniec zaś datuje się na 1935. Grupą badaczy
kierował Robert Ezra Park. Szkoła ta przyjęła w swoich badaniach, że: komunikowanie odgrywa ważna rolę w
życiu społecznym, nie ograniczało się do prostego przekazu informacji, ale było symboliczne i wywierało wpływ
na kulturę. Badacze tej szkoły upatrywali komunikację w sztuce, architekturze, w regułach i normach, rytuałach
i polityce. Kładli akcent na interakcje społeczne, na ich opis i relacje interpersonalne. W badaniach R.E. Park
odwoływał się do dziennikarstwa, korzystał z ankiet, obserwacji, danych statystycznych.
Amerykański paradygmat społeczny
- reprezentowany był przez pedagoga Johna Deweya. Autor traktował
komunikowanie jako instrument presji społecznej i jako fundament relacji ludzkich. Założył on, iż: bez
komunikowania idei społeczeństwo nie może istnieć; społeczeństwo istnieje dzięki transmisji, a ta zaś odbywa
się w ramach komunikowania miedzy wieloma członkami, myślami, czynami i uczuciami.
3. Definicje marketingu (ujęciu Kotlera, Kramera)
Ph. Kotler:
Marketing
jest procesem społecznym i zarządczym, dzięki któremu konkretne osoby i grupy
otrzymują to, czego potrzebują i pragną osiągnąć poprzez tworzenie, oferowanie i wymianę posiadających
wartość produktów.
T. Kramer
:
Marketing
jest filozofią podejścia do rynku polegająca na tym, by przedsiębiorstwo wykreowało taki
produkt, który potencjalny nabywca będzie chciał kupić i to w dogodnym dla niego miejscu, czasie i po cenie,
jaka mu odpowiada.
4. Zarządzanie marketingowe:
Zarządzanie marketingiem
to analiza, planowanie, wykonanie i kontrola przyjętych programów marketingowych. Ma
na celu opanowanie wymiany i stworzenie na rynku więzi wzajemnie korzystnych, pozwalających zrealizować cele
firmy i przynieść korzyści pozostałym uczestnikom rynku. Zarządzanie marketingowe jest działalnością celową. Polega
na przystosowaniu i skoordynowaniu podstawowych elementów marketingowych (produkt, cena, dystrybucja i
promocja), aby osiągnąć wyznaczone cele. Powinni je stosować zarówno pośrednicy, jak i producenci. Żadne
przedsiębiorstwo nie może efektywnie prowadzić działalności marketingowej, jeśli jednocześnie nie podejmie takiego
systemu zarządzania, który pozwoli osiągać marketingowe cele w długim okresie.
5. Koncepcje prowadzenia działań marketingowych
Koncepcje prowadzenia działań marketingowych:
koncepcja produkcji
koncepcja produktu
koncepcja sprzedaży
koncepcja marketingowa
zaspokajanie potrzeb klientów
rynek docelowy
koordynacja działań marketingowych
rentowność
6. Marketing personalny – jego istota i relacje do ZZL:
Marketing personalny:
Szerszy zasięg oddziaływania
Przewaga więzi emocjonalnych
Postrzeganie członków organizacji, jako nabywców
Postrzeganie organizacji, jako rynku
Perspektywa roli organizacyjnej
Adaptowanie metod i instrumentów marketingowych
Zarządzanie zasobami ludzkimi:
Węższy zasięg oddziaływania
Przewaga więzi ekonomicznych
Postrzeganie członków organizacji, jako pracowników
Postrzeganie organizacji, jako zbioru zasobów
Perspektywa stanowiska pracy
Nurt zarządzania
7. Dwa poglądy na proces dostarczania wartości dla klienta
Tradycyjny pogląd sekwencyjny
, kiedy działalność marketingowa rozpoczyna się dopiero po wprowadzeniu
produktu.
Sekwencyjne tworzenie i dostarczenie wartości
, gdy proces biznesu składa się z wyboru wartości,
dostarczenia jej i przekazywania informacji o niej (typowy dla gospodarek silnie konkurencyjnych).
8. Marketing mix a sytuacja klienta:
Marketing mix
(4P)
Sytuacja klienta
(4C)
Produkt
Rozwiązanie dla
klienta
Cena
Koszt klienta
Promocja
Wygoda
nabycia
Dystrybucja
Komunikowanie
się
9. System Informacji Marketingowej (SIM) i jego elementy:
System Informacji Marketingowej (SIM)
– składa się z ludzi, ze sprzętu i technik gromadzenia informacji, ich
porządkowania, analizy i oceny, a następnie przekazywania ich na czas dla osób podejmujących decyzje dotyczące
marketingu. Zakres informacji powinien być zgodny z zakresem wyznaczonym przez zleceniodawcę.
Elementy SIM
:
Zasoby archiwalne
Wywiad marketingowy
Analiza wspomagająca decyzje marketingowe
Badania marketingowe
10. Istota i etapy przebiegu badań marketingowych:
Badania marketingowe
– systematyczne, planowanie, zbieranie, analiza i przekazywanie danych i informacji istotnych
dla sytuacji marketingowej w jakiej znajduje się firma.
Przebieg badań marketingowych:
Określenie przedmiotu i celu badań
Opracowanie planu badawczego
Gromadzenie informacji
Analiza informacji
Prezentacja wyników.
11. Składniki procesu marketingu i ich definicje
Segmentacja rynku
– podział rynku według określonego kryterium na jednorodne grupy konsumentów, które
wyznaczają dla przedsiębiorstwa obszar działania i stanowią punkty odniesienia przy formułowaniu programu
tego działania.
Wybór rynku
– polega na określeniu przez firmę tych segmentów, które są z jej perspektywy najbardziej
interesujące.
Plasowanie oferty
- jest działaniem związanym z takim sposobem zaprezentowaniem oferty przedsiębiorstwa,
dzięki któremu zajmuje ona wyróżniające i wysoko ocenione miejsce w świadomości klientów tworzących
określony rynek docelowy.
Ustalanie cen
- ustalenie jej w taki sposób, by osiągnąć w dalszej lub bliższej przyszłości zamierzonych zysków
zgodnie z ogólną strategią działalności firmy.
Promocja
– polityka komunikacji lub komunikowanie się przedsiębiorstwa z rynkiem.
Dystrybucja i sprzedaż
– obejmuje wszystkie decyzje i czynności związane z dostarczeniem wytworzonych
produktów finalnemu nabywcy.
12. Segmentacja i jej kryteria:
Dwa podejścia do kryteriów segmentacji rynku:
Ze względu na ogólne cechy nabywców (dochód, płeć, wiek, cykl życia rodziny)
Na podstawie systemu wartości lub sposobu reagowania określonych grup społecznych (preferencje
warunków zakupu)
13. Wybór rynku docelowego i jego kryteria:
Wielkość
– oszacowanie i ustalenie segmentów rynkowych najbardziej atrakcyjnej dla firmy z punktu
widzenia jej możliwości.
Oczekiwany rozwój rynku
– oszacowanie oczekiwanych tendencji zmian.
Pozycja konkurencyjna
– uwzględnienie aktualnej i potencjalnej przyszłej konkurencji.
Koszt dotarcia do danego segmentu
– uwzględnienie możliwych dróg komunikacji z danym segmentem i ich
kosztów.
Poziom zgodności
z celami organizacji i pozostającymi w jej dyspozycji zasobami.
14. Wybór rynku docelowego – strategie:
Marketing niezróżnicowany
– strategia, w której firma postanawia zignorować różnice występujące między
segmentami i obsługiwać cały rynek według jednolitej oferty.
Marketing zróżnicowany
– strategia, w której firma podejmuje decyzje o wyborze kilku segmentów rynku jako
rynku docelowego i do każdego z nich przygotowuje odrębną ofertę marketingową.
Marketing skoncentrowany
– strategia, w której firma dąży do uzyskania znaczącego udziału w jednym
segmencie lub niszach.
15. Typy organizacji potencjalnie zainteresowanych marketingiem
Organizacje niekomercyjne (non-profit organization)
– niezarobkowe, służące celom społecznie użytecznym
polegającym na świadczeniu usług społecznych
Organizacje pozarządowe (non-governmental organization NGO)
– niekomercyjne tworzone w wyniku
aktywności obywatelskiej i niezależne od administracji państwowej
Organizacje publiczne
- niekomercyjne, tworzone w wyniku inicjatywy administracji państwowej lub
samorządowej, zależne od organów założycielskich, prowadzące działalność publiczną.
16. Odmienności marketingu w organizacjach komercyjnych i non profit
Organizacja non-profit
– organizacja, która prowadząc swoją działalność skupia się na wspieraniu prywatnego
lub publicznego dobra, nie kierując się osiągnięciem zysku. Najczęściej jest to stowarzyszenie – dobrowolne,
trwałe i samorządne zrzeszenie o celach niezarobkowych, które samodzielnie określa swoje cele, programy
działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące działalności, której podstawą jest
praca społeczna członków. Znaczy to, że wszystkie środki finansowe organizacji są przeznaczane na realizację
celów statutowych.
Organizacja komercyjna
- cel: zysk, przedmiot działalności: produkcja i sprzedaż towarów i świadczenie i
sprzedaż usług, założyciele: osoby prywatne, osoby prawne, Podstawowe źródło przychodów: sprzedaż
towarów i usług. Przykładowe formy: przedsiębiorstwo jednoosobowe, spółka jawna, spółka akcyjna
17. Istota marketingu idei społecznych i marketingu politycznego
Marketing społeczny
- wykorzystanie zasad i technik marketingowych do spraw i problemów charakterze
społecznym. Celem kampanii społecznych jest przekonanie docelowych odbiorców by przejęli, zmienili lub
odrzucili określone poglądy, postawy czy zachowania.
Marketingiem politycznym
nazywamy zespół technik, które wykorzystuje się do stworzenia odpowiedniego
obrazu kandydata wśród jego elektoratu, wypromowania jego osoby, wyróżnienia go spośród rywali i
uzyskania określonej liczby głosów przy jak najmniejszym zużyciu środków (lub przy poniesieniu określonych
środków uzyskać maksymalną liczbę głosów).
18. Instrumenty marketingu w organizacjach non-profit
Produkt lub usługa:
według P. Kotleta usługa posiada trzy aspekty: rdzenny, materialny i dodatkowy. Jeśli
przyjmiemy ten model usługi dla organizacji non-profit to będziemy mogli sklasyfikować elementy usługi
zarówno wobec odbiorców jak i tych, kto finansuje działania organizacji. Niezmierne ważne dla organizacji
dobroczynnych przy kształtowaniu swojej oferty usługowej jest ciągłe monitorowanie potrzeb i problemów
społeczności, w której ona działa i dostosowywanie tej oferty w miarę upływu czasu. Warto także zaznaczyć
szczególną rolę marki dla organizacji non-profit jako narzędzia przekazywania ważnej informacji grupie
docelowej.
Cena
: w kontekście działalności non-profit to narzędzie marketingowe może przybierać wiele postaci - jako
opłata za wstęp, darowizna, czesne, opłata za usługi, datek itd. Ponieważ tego typu organizacje mają do
czynienia z grupami klientów o różnych możliwościach płatniczych, rozwiązaniem normalnym w tym
przypadku jest stosowanie dyskryminacji cenowej na podstawie takich kryteriów jak: segment rynku, miejsce,
czas oraz kategoria obsługi.
Dystrybucja
: wiąże się z takimi zagadnieniami jak dostępność usługi, sposób dystrybucji tej usługi, poziom
kontroli nad pośrednikami oraz pożądany zasięg geograficzny. Jeśli chodzi o dostępność to ma ona znaczenie
jak i dla dostarczających fundusze tak i dla konsumentów zasobów. Przy wyborze lokalizacji organizacja non-
profit musi uwzględnić następujące aspekty: miejsce zamieszkania i wolontariuszy i osób korzystających z
pomocy, zasięg geograficzny świadczonych usług, możliwość pozyskiwania funduszy na danym terenie itp.
Ważny, jeśli nie najważniejszy, jest także sposób dotarcia do klienteli. Przy pozyskiwaniu funduszy tego typu
organizacje zazwyczaj korzystają z narzędzi marketingu bezpośredniego, agentów, wolontariuszy, skrzynek na
datki. Dużą rolę w dotarciu do donatorów odgrywają bezspornie media i Internet.
Promocja
: w ramach kompozycji marketingowej jest wykorzystywana do wielu celów, a przede wszystkim do:
poinformowaniu potencjalnych klientów o istnieniu usługi i związanych z nią korzyściach; przekonanie, że
oferowane korzyści są autentyczne i właściwie zaspokoją potrzeby klientów; przypomnienia o istnieniu usługi
i korzyściach z niej wynikających; odróżnienie usługi od innych usług obecnych na rynku. Dla komunikacji
organizacji non-profit z potencjalnymi i obecnymi klientami służą zazwyczaj reklama w mediach, promocja
sprzedaży, czyli wszelka bezpośrednia zachęta do dokonania zakupu lub udzielenia datku obecna w punkcie
sprzedaży lub w jego pobliżu, narzędzia public relations oraz marketingu bezpośredniego.
19. Instrumenty promocji w organizacjach non-profit
W celu wywołania pozytywnego nastawienia wśród docelowych adresatów organizacja non-profit może wykorzystać
następujące narzędzia public relations:
publikacje
czyli wszelkiego rodzaju broszury, ulotki, czasopisma, raporty roczne i biuletyny wolontariuszy,
organizowanie imprez
jest szczególnie ważną umiejętnością dla popularyzacji akcji zbierania pieniędzy.
Istnieje cały repertuar różnego rodzaju imprez: uroczystości rocznicowych, aukcji, wieczorów
charytatywnych, obiadów itp.,
elementy określające tożsamość organizacji
- papier firmowy, broszury, wywieszki i wizytówki - pomagają
one identyfikować organizację,
publicity
- upowszechnienie przez media wartych nagłośnienia działania organizacji. Działa to jako tzw.
"darmowa reklama". Istnieje jednak problem, że nie zawsze udaje się przekonać media o tym, że warto jest
podjąć ten problem,
rzecznicy-eksperci
- osoby o szczególnych kwalifikacjach lub będące rzecznikami pewnej części
społeczeństwa pracujące w danej organizacji non-profit którzy wypowiadają się w mediach na temat różnych
zagadnień,
telefoniczne "gorące linie"
- prowadzenie infolinii zapewniające pomoc i wskazówki potrzebującym.
20. Przebieg badań marketingowych w różnych typach organizacji
Plan badań:
Źródła danych: Dane wtórne, dane pierwotne
Metoda: Obserwacja, wywiad zogniskowany, ankieta, kwestionariusz, eksperyment
Narzędzia: Kwestionariusz, przyrządy mechaniczne
Dobór próby: Jednostka doboru próby, wielkość próby, procedura doboru próby
Komunikowanie: Telefon, poczta, osobiście, ankieterzy
Źródła danych:
dane wtórne (przetworzone)
- to istniejące już gdzieś informacje, które zebrano i opracowano w innym celu,
dane pierwotne (nieprzetworzone)
- to oryginalne informacje z pierwszej ręki zbierane w konkretnym celu.
Metody badawcze:
obserwacja,
wywiad zogniskowany,
wywiad za pomocą kwestionariuszy i ankiet,
eksperyment.
Narzędzia badawcze:
Wyróżniamy dwa podstawowe instrumenty badawcze:
kwestionariusz (ankieta),
urządzenia mechaniczne (galwanometry, tachtoskopy, audiometr, itp.).
Plan doboru próby:
Obejmuje zagadnienia związane z ustaleniem wielkości próby i procedury jej doboru.
Sposoby dotarcia do badanych:
poczta,
telefon,
kontakty osobiste,
Internet,
Analizowanie informacji i prezentacja wniosków
Kolejnym etapem w procesie badań marketingowych jest wyciągnięcie wniosków ze zgromadzonych informacji i
prezentacja wyników.
21. Podstawowe funkcje marketingu w różnych typach organizacji
Społeczna
Informacyjna
Ekonomiczna
Psychologiczno- socjologiczna
Integrująca
Zarządzająca
Ekologiczna
Kreatywna
Naukowo- edukacyjna
22. Główne etapy rozwoju marketingu – koncepcje marketingu
Lata 50.:
Wzrost znaczenia marki
Działania zorientowane na segmenty docelowe
Rynek determinuje całokształt działań podejmowanych w przedsiębiorstwie
Lata 60.:
Powstanie koncepcji 4P: produkt, cena, promocja i dystrybucja. Autorem tej koncepcji jest Jerome
McCarty.
Analiza zachowań nabywców rozumianych, jako proces
Zastosowanie marketingu nie tylko w celach komercyjnych, lecz także w działaniach pozaekonomicznych
Lata 70.:
Marketing społeczny
Dematketing (Ph. Kotler) rozumiany nie tylko, jako instrument wzrostu popytu, lecz jako instrument
ograniczający popyt
Pozycjonowanie produktu na rynku
Makromarketing, czyli marketing dla branży lub nawet dla całej gospodarki
Lata 80.:
Marketing wojenny, polegający na walce z konkurencją
Marketing międzynarodowy zorientowany na rynek międzynarodowy
Marketing globalny polegający na filozofii zorientowanej na rynek globalny
Marketing lokalny mający na celu uwzględnienie regionalności i lokalnych indywidualności, motto: Myśl
globalnie, działaj lokalnie
Marketing bezpośredni polegający na bezpośrednim dialogu z konsumentem
Megamarketing (Ph. Kotler): rozszerzenie o 2P: Publicity i Power, jest to marketing 6P
Lata 90. I dalsze:
Charakteryzują się zmianą uwarunkowań i dalszą atomizacją marketingu.
23. Marketingowe public relations
Marketingowe public relations
może się przyczyniać do:
wspiera produkty podczas jego wprowadzania na rynek
wspomagania zmian pozycjonowania produktu w fazie dojrzałości
kształtowania i pobudzania zainteresowania produktem
wpływania na grupy docelowe przez sponsoring
obrony produktu trafiającego na brak społecznej akceptacji bądź nawet na społeczny opór
tworzenie ogólnego dobrego wizerunku całej organizacji, a przez to także jej produktów
24. Formuła RACE w PR
RACE
- formuła autorstwa profesora J. Martsona. Wyraża ona sposób spojrzenia na public relations w kontekście
czterech faz: badanie (research), działanie (action), komunikowanie (communication) oraz ocena (evaluation).
25. Istota reklam i ich kategoryzacje
Reklama
– to działalność polegająca na doprowadzeniu do konsumentów użytecznych informacji o konkretnych
produktach, przy wykorzystaniu atrybutów samego produktu, jak i przy użyciu wszelkich masowych form i środków
przekazywania wiadomości w celu dostarczenia nabywców racjonalnych przesłanek dla nieskrępowanego wyboru i
skłonienia ich do zakupu, które najlepiej zaspokoić mogą rozbudzoną lub posiadaną potrzebę.
Typy reklamy:
Według kryterium geograficznego:
Reklama krajowa
Reklama lokalna
Reklama regionalna
Reklama globalna
Według efektów osiąganych w czasie:
Reklama bezpośrednia
Reklama pośrednia
Według poziomu wpływu na popyt:
Reklama produktów podstawowych
Reklama produktów selektywnych
Reklama produktów ekskluzywnych
Według celu reklamy:
Reklama informacyjna (pionierska)
Reklama przekonująca (konkurencyjna)
Reklama przypominająca (utrwalająca)
Według odbiorców:
Reklama konsumencka
Reklama przemysłowa
Reklama handlowa
Reklama polityczna
Reklama turystyczna
Według mediów:
Reklama transmisyjna
Reklama prasowa
Reklama bezpośrednia
Reklama zewnętrzna i ruchoma
Reklama powietrzna
Produkt placement
Reklama w punkcie sprzedaży
Reklama internetowa
Według źródeł i sposobów finansowania:
Reklama indywidualna
Reklama wspólna
26. Promocja dodatkowa jej definicje i typy
Promocja dodatkowa
(ang. sales promotion, zwana także promocją uzupełniającą lub promocją sprzedaży) to te
wszystkie elementy promocji, które nie mieszczą się w ramach pozostałych elementów promotion mix. Możemy
zatem wyróżnić tu:
promocję konsumencką (skierowaną do konsumenta, ang. consumer promotion)
obniżki cen
bezpłatne próbki towarów
kupony
premie od zakupu (tj. dodawanie bezpłatnych upominków rzeczowych)
znaczki handlowe (np. oferowane przez hipermarkety w okresie świątecznym naklejki z Mikołajami czy
bałwankami są tego rodzaju promocją. Po zebraniu określonej ilości znaczków można liczyć na rabat czy
nagrodę. Znaczki handlowe wykorzystywane są w programach lojalnościowych)
konkursy, loterie, gry
promocję wewnętrzną (skierowaną do własnego personelu, ang. staff promotion):
system wynagrodzeń
premie
promocję adresowaną do pośredników (ang. dealer promotion):
zmienna cena
rabaty
premie od sprzedaży (stosowane są zwłaszcza do produktów trudno zbywalnych, mają na celu motywowanie
agentów i pośredników do zwiększenia przepływów w kanałach dystrybucji).
27. Etapy marketingowej komunikacji z otoczeniem
Określenie docelowych odbiorców przekazu
Określenie celu komunikacji promocyjnej
Przygotowanie projektu przekazu
Wybór kanałów komunikacji promocyjnej
Ustalenie budżetu promocji
Decyzje dotyczące mixu promocyjnego
Zarządzanie właściwym procesem komunikacji promocyjnej
Ocena uzyskanych rezultatów
28. Reklama i jej podstawowe cele
Reklama
- to wszelakiego rodzaju płatne formy nieosobistej prezentacji oraz promocji produktów przez określonego
sponsora.
Podstawowe cele reklamy, to jej funkcje:
Informująca
Nakłaniająca
Przypominająca
29. Czynniki wpływające na proporcje komponentów mieszanki promocyjnej
Rodzaj rynku
Strategie tłoczenia (push) kontra strategie ssania (pull)
Etapy gotowości nabywcy
Fazy cyklu życia produktu
Pozycja rynkowa przedsiębiorstwa
30. Psychologiczne modele oddziaływania promocji, w tym reklam
SLB
– stay, look, buy
AIDA
– attention, interest, desire, action
AIDCAS
– uzupełnienie o conviction, satisfaction przekonaj argumentami o satysfakcji z produktu
DAGMAR
– defining advertising goals for measured advertising results
31. Krytyka reklam w ujęciu O. Toscaniego:
Roztrwonienie niewyobrażalnych sum
Społeczna bezużyteczność
Zbrodnia kłamstwa
Zbrodnia podejrzanej perswazji.
Zbrodnia gloryfikacji głupoty.
Zbrodnia izolacji i rasizmu.
Zbrodnia przeciwko pokojowi wewnętrznemu
Zbrodnia przeciwko językowi
Zbrodnia przeciwko kreatywności
Zbrodnia łupiestwa
32. Krytyka seksizmu w reklamach (ciało kobiety i mężczyzny w reklamie)
Seksizm powoduje stygmatyzację jednostki ze względu na płeć i przyczynia się do nierównego traktowania
ograniczenia jednostkom.
Ciało kobiet w reklamach:
Uprzedmiotowienie
Fragmentaryzacja
Useksualnienie
Uciszenie
Obsesja szczupłości
Przemoc wobec kobiet.
33. Pozytywne funkcje reklam w ujęciu M. Boguni-Borowskiej
Dostarcza informacji o produktach
Dostarcza i upowszechnia wiedzę ogólnospołeczną
Może sprzyjać rozwojowi potrzeb estetycznych i społecznych
Pełni funkcje pedagogiczną, uczy radzenia sobie z przeszkodami
Pomaga w tworzeniu wspólnoty znaczeń i komunikacji, egalitarnie dystybuuje wiedzą
34. Podstawowe decyzje w procesie tworzenia kampanii reklamowej
Analiza sytuacyjna
Przeprowadzenie analizy mocnych i słabych stron reklamowanego produktu
Określenie potencjalnych grup nabywców
Wykonanie analiz bieżącej sytuacji rynkowej
Analiza działań konkurencji
Strategia kreatywna
Określenie przekazu, który ma być wykorzystywany w reklamie. Jeśli jest ich kilka - ustalenie hierarchii
Rozważenie możliwych metod realizacji
Etap tworzenia reklam
Oszacowanie budżetu niezbędnego do osiągnięcia założonych celów kampanii oraz pozostawienie sporej
rezerwy na wypadek wystąpienia nieprzewidzianych zdarzeń
Oszacowanie terminów realizacji celów
Zatwierdzenie kampanii reklamowej
Badania i analizy końcowe, pomiar skuteczności kampanii
35. Sprzedaż osobista i jej typy:
Sprzedaż osobista
– polega na bezpośrednim kontakcie sprzedawcy z nabywcą w celu zawarcia umowy kupna-
sprzedaży.
Formy:
Sprzedaż w domu klienta
Sprzedaż w instytucjach
Sprzedaż na pokazach
Przyjacielska reklama i sprzedaż.
36. Siatka stylów sprzedaży R. R. Blake’a i J. S. Moutona:
Zbudowali siatkę stylów kierowniczych, w której na osiach wyskalowanych od 1 do 9 opisali dwa czynniki: orientację
na produkcję oraz orientację na ludzi. Na tej podstawie wyróżnili pięć typowych stylów. W rogach siatki znalazły się:
Pole (1,1)
- styl bierny (laissez-faire, zubożony). Osoba ta charakteryzuje się małą troską o pracowników,
zadania i produkcję. Często nie interesuje się biegiem spraw. Nie lubi, gdy pracownicy zwracają się do niego
ze sprawami. Mówiąc używa konstrukcji typu: "Oni zadecydowali", "Oni zrobili". Minimalizuje wysiłki, w takim
stopniu aby móc utrzymać członkostwo w organizacji.
Pole (1,9)
- styl demokratyczny. Taki kierownik przed podjęciem decyzji zasięga opinii u pracowników. Zwraca
dużą uwagę na potrzeby ludzi, na dobra i harmonijną pracę w zespole. Niestety w niskim stopniu interesuje go
produkcja. Często używa sformułowań:"my zadecydowaliśmy", "my zrobiliśmy".
Pole (9,1)
- styl autokratyczny (zadaniowy). Przeciwieństwo stylu demokratycznego. Kierownik-autokrata
koncentruje się przede wszystkim na sprawności i zadaniu. W małym stopniu interesują go podwładni. Kieruje
"twardą ręką" i podejmuje wszystkie ważne decyzje w zespole, nie dając pracownikom możliwości
samodzielnego działania. Używa zdań typu: "Ja zadecydowałem", "Ja zrobiłem".
Pole (5,5)
- styl kompromisowy (zrównoważony). W tym przypadku kierownik troszczy się zarówno o
pracowników jak i o produkcję. Zadowalająca efektywność organizacji jest osiągana przez dobre wykonywanie
zadań i troszczenie się o morale ludzi. Jest to styl pośredni między demokratycznym a autokratycznym.
Pole (9,9)
- styl przywódczy. Osoba taka w równie bardzo dużym stopniu koncentruje się na zadaniach jak i na
pracownikach. Harmonijne stosunki w zespole są tożsame z celem firmy i prowadzą do wysokich osiągnięć w
pracy. Według Blake'a i Mouton jest to najlepszy styl kierowania.
37. Znaczenie i istota marketingu bezpośredniego
Marketing bezpośredni
– to interakcyjny system marketingu, który korzysta z jednego lub więcej mediów
reklamowych, by wywołać określoną odpowiedź oraz/lub transakcje w dowolnym miejscu.
Instrumenty:
Katalogi
– marketing katalogowy zazwyczaj wykorzystywany jest przez domy towarowe; firma tworzy
interesujący asortyment produktów i swoją ofertę stara się przedstawić w jak najbardziej atrakcyjny sposób.
Marketing poczty bezpośredniej
– polega na wysyłaniu listów, ulotek, folderów, taśm magnetofonowych,
video, dyskietek komputerowych, za pomocą, których firma stara się przedstawić swoją ofertę sprzedaży.
Telemarketing
– polega na wykorzystywaniu telefonu, klient za pośrednictwem wolnej od opłaty linii
telefonicznej może składać zamówienia, uzyskać informacje o produkcie, przekazywać skargi i wnioski; a z kolei
producent może wykorzystać telefon do prezentacji swojej oferty.
Marketing telewizyjny
– polega na prezentowaniu w telewizji produktu wraz z podaniem adresu oraz numeru
telefonu, pod jakim można składać zamówienia.
Marketing bezpośredni
– relacja przez radio, gazetę lub czasopismo działa podobnie jak marketing telewizyjny,
jest nośnikiem informacji o ofertach produktów.
Zakupy elektroniczne
– mogą być dokonywane za pośrednictwem video tekstu, czyli dwukierunkowego
systemu łączącego klientów z komputerowymi bankami danych.
38. Typy środków PR
F. Ronneberger i M. Ruhl
wyróżniają 3 formy public relations:·
Mikro-PR
, czyli public relations organizacji. Rolę i znaczenie public relations rozpatruje się w kontekście
wpływu, jaki te działania wywierają na organizację bądź jej część.
Mezo-PR
, czyli public relations określonych rynków. W tym ujęciu public relations odnoszone jest do
określonych systemów społecznych, takich jak np. polityka, nauka, rodzina, gospodarka.
Makro-PR
, czyli public relations społeczeństw. W tym przypadku bada się, w jaki sposób public relations
wpływa na całe społeczeństwo.
39. Cykl życia produktu a instrumenty marketingowych promocji
Wprowadzenie
Wzrost
Dojrzałość
Nasycenie
Spadek
40. Strategiczny plan marketingowy i jego składniki
Plan marketingowy
zawiera zadania rzeczowe i zbiór działań niezbędnych do ich wykonania. Przyjmuje on formę
pisanego dokumentu (lub projektu), przeznaczonego do wdrożenia i kontrolowania. Pod względem rzeczowym plan
obejmuje strategię marketingową i odniesione do niej sposoby wdrożenia, takie jak:
składniki marketingu mix i sposób ich użycia na rynku docelowym w przekroju czasowym,
zasoby przedsiębiorstwa (występujące jako koszty w przekroju kwartałów lub miesięcy) potrzebne do realizacji
strategii,
wyniki oczekiwane (np. koszty, sprzedaż i zysk w ujęciu kwartalnym lub miesięcznym.
Plan marketingowy zawiera procedury kontrolne, które umożliwiają wychwycenie odstępstw od założeń (np.:
porównywanie faktycznej sprzedaży ze sprzedażą oczekiwaną). Planowanie jest procesem ciągłym, ponieważ
działalność przedsiębiorstwa ulega przeobrażeniu wraz z rozwojem potencjału produkcyjnego, stanem zasobów
finansowych i wpływem środowiska zewnętrznego.Plan marketingowy decyduje o rozwoju firmy. W proces jego
tworzenia powinni być zaangażowani nie tylko pracownicy działu marketingowego ale działu finansów, logistyki,
obsługi klienta. Jeśli nie zbudujemy planowania sobie, to konkurencja zrobi to za nas.
Strategiczny plan marketingowy – składniki
Misja i cele strategiczne
Odpowiedzi na pytania dotyczące rynkowego określania biznesu, typu klientów, uzadanień działań i typu
przewagi
Misja jako kierunek działania, cele jako jego zoperacjonalizowanie
Audyt zewnętrzny jako analiza otoczenia zewnętrznego, a wewnętrzny audyt jako analiza łańcucha wartości
działań M. Portera (bariery wejścia, produkcja, logistyka, marketing i sprzedaż; charakter zasobów)
Audyt strategiczny
Analiza SWOT
Analiza portfela przedsięwzięć
Przekładalność na funkcjonalne programy
41. Analiza SWOT w formułowaniu strategii – jej konsekwencje
S
trengths – siła, atuty
W
eaknesses – słabości
O
pportunities – okazje
T
hreats – zagrożenia
SWOT
– może być wykorzystywane do analizy organizacji różnych typów; jest analizą informacji, które uzyskiwane są
w oparciu o materiały wtórne lub pierwotne; ważna jest kategoryzacja czynników, zwrócenie uwagi na siłę ich
oddziaływania oraz opracowanie macierzy SWOT.
42. Macierz Boston Consulting Group (BCG) –jej wady, zalety, konsekwencje
Macierz BCG
- jest to najstarsza, najbardziej znana, a zarazem najprostsza i w dalszym ciągu bardzo użyteczna metoda
prezentacji portfela produkcji (inne metody znajdziesz w artykułach: Metody analizy strategicznej oraz Portfelowa
analiza strategiczna), oraz instrument controllingu strategicznego. Nazwa metody pochodzi od amerykańskiej firmy
consultingowej Boston Consulting Group, która jako pierwsza zastosowała to narzędzie w 1969 roku. Metoda pozwala
na ocenę możliwości rozwojowych firmy i określenie jej pozycji strategicznej. Dzięki zastosowaniu tej metody
przedsiębiorstwo może ustalić, które towary (domeny) powinny zostać wycofane z asortymentu, a które powinny
przynieść większy zysk w przyszłości.
Gwiazdy
są to tzw. produkty przebojowe, mają duży udział w szybko rozwijającym się rynku w przodujących
sektorach. Mogą one przynieść organizacji wysokie dochody, ale należy w nie inwestować w warunkach
wysokiej dynamiki otoczenia. Produkty są rozwojowe i konkurencyjne, a inwestowanie w gwiazdę daje dużą
gwarancję zysków. Gwiazdy z biegiem czasu mogą przekształcić się w dojne krowy. Możemy wyróżnić tu:
młode gwiazdy
- produkty i usługi, które wymagają dużych nakładów finansowych, ponieważ znajdują
się w trakcie powiększania udziału w rynku,
stare gwiazdy
- produkty i usługi w dużej mierze samo finansujące się.
Dojne krowy
są to produkty, będące żywicielami jednostki organizacyjnej. Mają one wysoki udział w wolno
rozwijającym się rynku. Przynoszą przedsiębiorstwu nadwyżkę dochodu, mogą więc finansować inwestycje,
pozostałe wyroby, czy być źródłem dofinansowania rozwijających się gwiazd.
Znaki zapytania
- inaczej dylematy, są to produkty deficytowe, charakteryzują się niskim udziałem w szybko
rozwijającym się rynku. Są to produkty, których możliwości są trudne do określenia, przynoszą
przedsiębiorstwu niskie dochody, jednak w dłuższej perspektywie jeżeli zostaną doinwestowane, mogą stać
się gwiazdami.
Psy
- inaczej kule u nogi, są to produkty nie przynoszące znaczącej nadwyżki i nie mające perspektyw rozwoju.
Są one rezultatem przegranej walki konkurencyjnej na rynku, który został już w pełni nasycony danym
rodzajem usług. Należy więc rozważyć możliwość wycofania się z danego sektora rynku, gdyż produkty te
pochłaniają zbyt dużo środków finansowych, przynosząc w zamian znikome dochody.
Zalety macierzy BCG:
Koncentracja uwagi na przepływach gotówki, które służą do optymalizacji portfela
Wady macierzy BCG:
Ograniczenie analizy tylko do dwóch wskaźników;
Przedsiębiorstwo może osiągać przewagę konkurencyjną dzięki innym czynnikom niż udział w rynku;
Duży udział w rynku przemysłu o niskiej dynamice może oznaczać konieczność ponoszenia wysokich nakładów
nawet na rynku dojrzałym;
Macierz BCG jest nieprzydatna na rynku, gdzie nie występuje efekt skali
Nieprzydatna w analizie monopolistów oraz spółek o niskim udziale w rynku
43. Koncepcja H. Ansoffa i wynikające z niej wnioski
Model strategii H. I. Ansoffa
jest wykorzystywany przez przedsiębiorstwa do wyboru najlepszego rynku dla jego
produktów. Autor zakłada cztery możliwe strategie rozwoju przedsiębiorstwa dla dwóch zmiennych decyzyjnych -
produktu i rynku. Zarówno dla produktu, jak i dla rynku rozważa się dwie sytuacje - stan obecny i stan nowy. Model
strategii Ansoffa przedstawia tzw. macierz Ansoffa (Okno produktu/rynku). Macierz Ansoffa jest narzędziem
wykrywania możliwości intensywnego rozwoju przedsiębiorstwa. W pierwszej kolejności sprawdza się, czy firma może
bazując na aktualnie wytwarzanych produktach rozwijać się na rynkach dotychczas obsługiwanych (penetracja rynku).
Strategia ta polega na intensyfikowaniu działań w dziedzinie sprzedaży, poprzez np. zagęszczenie sieci dystrybucji,
wzmocnienie promocji, zwiększenie opakowań jednostkowych itp., a także wzroście udziału w rynku czy też wzroście
zakresu użytkowania produktu. Następnie bada się możliwość znalezienia czy rozwinięcia nowych rynków dla obecnie
sprzedawanych produktów (rozwój rynku). Stosowanie tej strategii oznacza zarówno ekspansję geograficzną, jak
również generowanie nowych segmentów dla istniejącego produktu. W dalszej kolejności analizuje się możliwość
przygotowania nowych produktów, które potencjalnie znalazłyby zainteresowanie na obecnych rynkach (rozwój
produktu). Przedsiębiorstwo stosuje tą strategię poprzez np.:
rozszerzenie cech produktu,
programowanie nowych możliwości zastosowania produktu,
lepsze przystosowanie produktu do zróżnicowanych segmentów rynku,
udoskonalenie funkcji produktu.
W ostatniej kolejności przedsiębiorstwo rozważa możliwości rozwoju nowych produktów i zaoferowania ich na nowych
rynkach (dywersyfikacja). Dywersyfikacja może być dokonana własnym wysiłkiem przedsiębiorstwa, przez zakup
licencji, know-how, wreszcie przez nabycie innych przedsiębiorstw czy też fuzje z nimi. Dywersyfikacja może przebiegać
w trzech kierunkach: dywersyfikacja pionowa, dywersyfikacja koncentryczna oraz dywersyfikacja równoległa.
44. Modelowe strategie rynkowe M. Portera i wynikające z nich wnioski
Trzy podstawowe typy strategii wg Portera to
:
Przywództwo w zakresie kosztów
– zmierza do osiągnięcia najniższych kosztów produkcji i dystrybucji, aby
móc ustalić niższe ceny niż konkurenci i zdobyć duży udział w rynku.
Zróżnicowanie (dyferencja)
– dąży do osiągnięcia przewagi w wybranych dziedzinach ważnych dla klientów(np.
jakości obsługi, technologie, zakres obsługi). Rozwijane są te silne strony, które dają relatywną przewagę w
jednej z dziedzin.
Strategia koncentracji
– działalność koncentruje się na jednym lub kilku segmentów rynku, należy określić
potrzeby tych segmentów a następnie realizować strategię przywództwa w zakresie kosztów lub strategię
zróżnicowania.
45. Definicje i podejścia do analiz strategii organizacji
Strategia
- w znaczeniu ogólnym oznacza naczelną orientację gospodarczą, społeczną, militarną, która wyraża
dominujący kierunek działania danego systemu. Ta naczelna orientacja jest główną linią i zarazem wytyczną
postępowania kierownictwa systemu w związku z sytuacjami, jakie zachodzą w otoczeniu i przy uwzględnieniu
własnego potencjału kadrowego, organizacyjnego, finansowego i techniczno-produkcyjngo. Należy jednak podkreślić,
że strategia w wymiarze podstawowym ma zawsze charakter kompleksowy, ponieważ jest projektem przyszłej
organizacji i funkcjonowania całego systemu.
46. Kryteriami oceny strategii według S. Tilles’a
Wewnętrzna jej zgodność i spójność
Zgodność z otoczeniem
Odpowiedniość w stosunku do dostępnych zasobów
Satysfakcjonujący poziom ryzyka
Odpowiedni horyzont czasowy
Wykonalność
47. Definicje i struktura produktu według Kotlera
Produkt
– to każdy obiekt rynkowej wymiany oraz wszystko co może być oferowane na rynku. Produktem może być
dobro materialne, usługa, miejsce, organizacja bądź idea.
Pięć poziomów produktów:
Korzyść podstawowa
- (rdzeń produktu) to część produktu, której klient faktycznie potrzebuje
Produkt rzeczywisty
– całe standardowe wyposażenie produktu, najczęściej konieczne do użytkowania
Produkt oczekiwany
– oczekiwania klienta wobec produktu
Produkt ulepszony
– wszystko co przewyższa oczekiwania klienta
Produkt potencjalny
– wszystkie modernizacje jakim może zostać poddany produkt w przyszłości
48. Typy klasyfikacji produktów konsumpcyjnych i przemysłowych
Klasyfikacja produktów konsumpcyjnych
– to jest kupowanych przez nabywcę finalnego do osobistego
użytkowania.
Produkty częstego zakupu
Produkty trwałego użytkowania
Produkty specjalne
Produkty nabywane bez uprzedniego planowania, oferowane w sprzedaży bezpośredniej
Klasyfikacja produktów przemysłowych
– to jest kupowanych w celu dalszego przetwarzania lub wykorzystania
na potrzeby firmy.
Materiały i części
Dobra inwestycyjne
Produkty wymagające, które nie stają się częścią produktu finalnego, ale są potrzebne do ich użytkowania
49. Sposoby różnicowania towarów i usług
Różnicowanie towarów
:
Forma (wielkość, kształt, struktura)
Opcje – uzupełniające ich wersję podstawową
Personalizacja możliwości indywidualnego różnicowania
Jakość pod względem parametrów i specyfikacji
Trwałość i niezawodność
Naprawialność
Estetyka
Różnicowanie usług
:
Łatwość zamówienia
Dostawa
Instalacja
Szkolenia klientów
Doradztwo dla klientów
Konserwacja i naprawy
Zwroty
50. Marka jej cztery strategie i ich znaczenie
Marka
– nazwa, termin, znak, symbol, wzór lub ich kombinacja stworzona w celu rozpoznawania produktów
sprzedawcy lub grupy sprzedawców i odróżnienia ich od projektów konkurencji.
Cztery strategie marki
:
Rozwinięcie linii produktów przez wprowadzenie nowych produktów pod tą samą marką
Rozszerzenie marki o nowe kategorie produktów
Wprowadzenie nowych marek dla rozróżnienia konkretnych produktów nawet tej samej linii
Stworzenie nowych marek dla nowych produktów
51. Model EKB -podejmowania decyzji konsumenckich
Model EKB
– (Engels-Kollat-Blackwell) wyróżnia:
Rozpoznanie problem
Poszukiwanie informacji
Ocena opcji
Decyzje zakupu
Ocean post decyzyjna
52. Istota marketingu sensorycznego i merchandisingu
Merchandising
– to jedna z najczęściej stosowanych socjotechnik. Jego istotę stanowi wykorzystywanie praw
psychologicznych i socjologicznych rządzących indywidualnymi i grupowymi zachowaniami ludzi w celu
wpływania na ich decyzje. Merchandising jest, więc sztuką optymalnej organizacji sprzedaży.
Techniki merchandisingu
:
Sterowanie ruchem nabywców
Zagospodarowanie powierzchni sklepu
Asortymentacja i rozmieszczenie poszczególnych pozycji asortymentacja na półkach
Tworzenie specjalnych ekspozycji promocyjnych.
53. Przykłady i istota bojkotów konsumenckich
Bojkot (ang. boycott)
- częściowe lub całkowite zerwanie kontaktów handlowych lub stosunków dyplomatycznych z
firmą, organizacją lub państwem. Bojkot stosuje się w celu wyrażenia protestu lub wywarcia presji (wymuszenia
ustępstw). Bojkot tzn. lekceważyć kogoś lub coś, podważać jego rację lub poglądy.
Przykłady:
Browar Ciechan,
Reserved,
Shell,
Adidas
54. Istota marketingu terytorialnego - marketing wewnętrzny i zewnętrzny
Marketing terytorialny
to filozofia osiągania złożonych celów przez jednostki osadnicze w warunkach
konkurencji o ograniczone zasoby, u podstaw, której leży przekonanie od decydującym wpływie na rezultaty
właściwej orientacji na klientów – partnerów (
Szromnik
)
Marketing terytorialny
– jest narzędziem w zarządzaniu rozwojem jednostki terytorialnej w taki sposób, aby
swego rodzaju megaprodukt, jakim jest miasto, zaspokoił zidentyfikowane i antycypowane potrzeby klientów
w zamian za uzyskanie korzyści dla określonego terytorium traktowanego jako terytorialnie określony
upodmiotowiony zbiór mieszkańców
(Markowski
)
Marketing terytorialny
– jest to koncepcja zarządzania jednostką terytorialną według orientacji marketingowej
(
Florek
)
Marketing wewnętrzny
opiera się na założeniu, że w każdej organizacji istnieje wewnętrzny rynek, na
którym tradycyjną rolę klientów odgrywają pracownicy. Rynek taki poddawany jest szeroko zakrojonym
badaniom, a także oddziaływaniu marketingowemu, służącemu realizacji taktycznych i strategicznych
celów, ukierunkowanych głównie na:
procesy motywacyjne,
stymulowanie pożądanych postaw menedżerskich,
rozwój systemów wewnętrznej i zewnętrznej komunikacji.
Marketing zewnętrzny
obejmuje zwykłe działania przedsiębiorstwa polegające na przygotowaniu usługi,
określeniu jej ceny, sposobów dystrybucji i promocji
55. Megaprodukt terytorialny i subprodukty terytorialne
Megaprodukt terytorialny
– to określenie oferty terytorialnej różnych użyteczności, które składają się na
pewien uporządkowany zbiór gotowy do zaoferowania nabywcom.
Subprodukty terytorialne
:
a) turystyczne (np. zabytki, hotel, placówki turystyczne)
b) inwestycyjne (działki, grunty, lokale, siła robocza)
c) mieszkaniowe (mieszkania, domki, działki prywatne)
d) socjalne (stała i sezonowa oferta pracy)
e) oświatowo-kulturalne (szkoły, teatry, kina)
f) targowo-wystawiennicze (targi, kongresy)
g) rekreacyjno-sportowe (rajdy, turnie)
h) publiczne (usługi komunalne, zdrowotne, administracja)
56. Instrumenty promocji w marketingu terytorialnym
Narzędzia promocji miast i regionów:
reklama
– jako odpłatny i bezosobowy sposób upowszechniania informacji o mieście zachęcania do niego,
przypominania o nim
public relations
– jako zarządzanie komunikacją zmierzające do pozytywnego wykreowania wizerunku miasta
i regionu (w oparciu o upowszechnianiu informacji o nim także w sposób nieodpłatny i osobowy)
promocja dodatkowa – w postaci – pocztówek, kalendarzy, gadżetów
57. Cele działań promocyjnych w marketingu terytorialnym
Doprowadzenie do rozwoju gospodarki danego terenu
Zwiększenie zainteresowania danym terenem
Zagospodarowanie wolnych gruntów lub obiektów oraz wysokiego bezrobocia
Zwrócenie uwagi na cechy wytróżniające dany teren
58. Techniki PR w marketingu terytorialnym
Zarządzanie informacją, mającą na celu wywarcie wpływu na uczucia, opinie lub przekonania społeczności
wobec danej organizacji i jej działań, jak również stworzenie atrakcyjnego wizerunku.
Działania public relations mogą pomóc władzom samorządowym w realizacji celów, rozwiązywaniu
problemów i konfliktów społecznych.
Public relations są rodzajem komunikacji z otoczeniem, które nie jest powiązane z promocją konkretnych
produktów
59. Typy ładu społecznego w mieście (M.S. Szczepanski, B Jałowiecki)
ład urbanistyczno- architektoniczny
- stopień harmonii przestrzenii
ład funkcjonalny
– walory użytkowe osiedli, dzielnic, nasycania ich punktami usługowymi
ład estetyczny
– wartościowanie w skali piękna brzydoty
ład społeczny
– określony przez stosunki społeczne np. dobre – złe stosunki, poczucie bezpieczeństwa
ład ekologiczny
– wyrażający wartość ekologiczną osiedla, w tym troskę tereny zielone
60. Geneza marketingu personalnego i jego adresaci
Cztery etapy rozwoju marketingu personalnego:
Zarządzanie personelem
Zarządzanie zasobami ludzkimi
Marketing wewnętrzny
Marketing partnerski
61. Marketing personalny a Zarządzanie Różnorodnością ze względu na płeć
Zarządzanie różnorodnością odnosi się do takiego zarządzania zespołem ludzi, które wiąże się z poszanowaniem różnic
występujących między nimi oraz wykorzystaniem ich dla dobra organizacji. Przedsiębiorstwa europejskie
charakteryzują się coraz bardziej zróżnicowaną strukturą zatrudnienia i wzrostem udziału w zatrudnieniu kobiet.
62. Marketing personalny a Zarządzanie Różnorodnością ze względu na wiek
Zarządzanie różnorodnością odnosi się do takiego zarządzania zespołem ludzi, które wiąże się z poszanowaniem różnic
występujących między nimi oraz wykorzystaniem ich dla dobra organizacji. Przedsiębiorstwa europejskie
charakteryzują się coraz bardziej zróżnicowaną strukturą zatrudnienia i wzrostem udziału w zatrudnieniu osób
starszych.
63. Cele działań w marketingu personalnym a problemy etyczne