Wykonała: inż. arch. Julita Kozioł
Odpowiedzialny za przedmiot: dr inż. arch. Janina KOPIETZ-UNGER, prof. UZ
Prowadzący przedmiot: mgr inż. Justyna JUCHIMIUK

SYSTEMY OCEN BUDYNKÓW POD KĄTEM EKOLOGICZNYM

1.

Systemy oceny budynków pod kątem ekologicznym

Inicjatywy ekologicznego budownictwa i systemy certyfikacji, takie jak

LEED i BREEAM, oceniają zrównoważone właściwości materiałów budowlanych, a
także całego budynku (np. efektywność energetyczną). Takie inicjatywy mają coraz
większe znaczenie, a w konsekwencji wpływają na rynek wyrobów budowlanych.
Poniżej przedstawiono niektóre z najbardziej istotnych programów w zakresie
ekologicznego budownictwa. Sika aktywnie uczestniczy w tych inicjatywach i
programach.

INICJATYWA

OPIS

LEED (Leadership in Energy

and Environmental Design)

LEED jest najbardziej znanym na świecie
systemem ekologicznej certyfikacji
budynków. Został on stworzony w 2000 r.
przez amerykańską organizację USGBC (US
Green Building Council) dla Ameryki
Północnej, ale jest również stosowany w
wielu innych regionach świata, np. Ameryce
Południowej, Europie i Azji. Klasyfikacja
LEED jest punktowym systemem oceny
obiektów, w którym oceniane jest spełnienie
wymogów budownictwa zrównoważonego,
w zakresie np. transportu, recyklingu itp.

BREEAM (BRE

Environmental Assessment

Method)

System oceny wpływu budownictwa na
środowisko BREEAM, został wprowadzony
w 1990 roku przez brytyjską organizację
BRE (Building Research Establishment).
Stosowany jest także w innych krajach,
takich jak Holandia czy Hiszpania.
BREEAM ocenia ogólny wpływ
budownictwa na środowisko wykorzystując
kryteria, takie jak zużycie energii i wody,

jakość środowiska wewnętrznego (zdrowie i
komfort), zanieczyszczenie środowiska,
transport, materiały itp., przyznając punkty
w każdym obszarze w zależności od
wyników. Wpływ na środowisko jest
określany przy zastosowaniu analizy LCA.

DGNB Certification System

(Deutsches Gütesiegel für

Nachhaltiges Bauen)

Certyfikat DGNB został opracowany przez
niemieckie Stowarzyszenie Budownictwa
Zrównoważonego (DGNB) i rząd niemiecki
w 2009 roku. Obecnie w kilku krajach
przygotowywana jest jego adaptacja. System
ten oparty jest na różnych kryteriach w
zakresie 6 tematów, wśród których znajdują
się: jakość ekologiczna, jakość ekonomiczna
i jakość techniczna. Ocena w zakresie
jakości ekologicznej opiera się na analizie
LCA. Jako podstawa stosowane są
deklaracje środowiskowe produktu
(Environmental Product Declarations EPD).

2.

Polskie Świadectwo Energetyczne oraz program Narodowego Funduszu

Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej

Świadectwa charakterystyki energetycznej budynków zostały wprowadzone w

polskim ustawodawstwie poprzez nowelizację Ustawy Prawo budowlane z dnia 17
września 2007 roku. Spowodowane to było wprowadzeniem w życie unijnej
Dyrektywy w sprawie charakterystyki energetycznej budynków (Energy Performance
Building Directive – 2002/91/EC). Jej założeniem jest podniesienie świadomości o
efektywności energetycznej budynków oraz promocja energooszczędnych rozwiązań.
Jednym z elementów dyrektywy są właśnie świadectwa charakterystyki energetycznej
budynków. Według dyrektywy określać mają one wartość energii zużywanej
rzeczywiście lub szacowanej, do spełnienia różnych potrzeb budynków związanych z
jego standardową eksploatacją. Taki dokument musi zostać sporządzony dla każdego
nowego budynku jak również dla wszystkich wynajmowanych lub sprzedawanych
obiektów. Natomiast sposób wykonania, forma i zakres świadectw uchwalony został
już indywidualnie przez kraje członkowskie.

Ustawa Prawo Budowlane z dnia 17 września 2007 roku wraz z późniejszymi

zmianami określa, że dla budynków nowopowstających w momencie oddawania do
użytku (uzyskiwania pozwolenia na użytkowanie) oraz dla budynków i lokali
sprzedawanych lub wynajmowanych należy przedstawić razem z dokumentami
świadectwo charakterystyki energetycznej budynku. Jego wzór jak i sposób
sporządzenia określa Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 listopada 2008
roku w sprawie metodologii obliczania charakterystyki energetycznej budynku i
lokalu mieszkalnego lub części budynku stanowiącej samodzielna całość techniczno-
użytkową oraz sposobu sporządzania i wzorów świadectw ich charakterystyki
energetycznej, załączniki od 1-4 dla poszczególnych budynków mieszkalnych,
niemieszkalnych, lokali lub części budynków.

Obowiązek dostarczenia świadectwa w przypadku nowych budynków leży po

stronie inwestora, w przypadku sprzedaży lub wynajmu po stronie
sprzedającego/wynajmującego. Dla budynków oddawanych do użytkowania
dokument taki składa się wraz z wnioskiem o odbiór robót budowlanych i
otrzymaniem pozwolenia na użytkowanie do odpowiedniej jednostki nadzoru
budowlanego. Przy sprzedaży i wynajmie – dołącza się go do dokumentacji do aktu
notarialnego sprzedaży lub przedstawia do wglądu w przypadku najmu.

Świadectwo charakterystyki energetycznej ważne jest 10 lat. Po tym czasie

należy sporządzić nowe świadectwo. Ponadto w przypadku przebudowy, rozbudowy
lub modernizacji budynku jeśli zmiany te zmniejszą bądź zwiększą zużycie energii,
należy sporządzić nowe świadectwo.

Świadectwo energetyczne może zostać sporządzone tylko przez osobę

posiadającą odpowiednie uprawnienia. Osoba taka posiada wymaganą wiedzę i
informacje uzyskane w świadectwie jest w stanie nam dokładnie objaśnić.