Kurs Medytacji

Medytacja z Mantrą

Kurs Medytacji – część 2 – Medytacja z Mantrą

Mentalna i fizyczna praca niemal zupełnie wzajemnie się wykluczają. Poproście sprintera, żeby po
przebiegnięciu 400 metrów obliczył wam szybko, ile to jest 15 x 18. Zajmie mu to naprawdę sporo czasu zanim
odpowie – i nie ma tutaj znaczenia to, jak bardzo się stara czy jak dobry jest z matematyki. Problem tkwi w
rytmie oddechu. Dopiero, kiedy nasz oddech po wielkim wysiłku spowalnia, nasz umysł może się skupić na
mentalnym zadaniu.

Aktywność fizyczna sprawia, że serce bije mocniej i szybciej. Tkanki potrzebują wówczas więcej tlenu i
pożywienia, niż jest w stanie dostarczyć serce. Rytm oddechu przyspiesza automatycznie wraz z rytmem bicia
serca. I odwrotnie – np. przy hiperwentylacji zwiększa się rytm bicia serca.

Kiedy serce przyspiesza na skutek aktywności fizycznej, redukowana jest aktywność mentalna. Jest tak przede
wszystkim z powodu krwi, która zostaje skierowana do mięśni. Podczas tej aktywności mózg nie potrzebuje tyle
krwi.

I odwrotnie, kiedy intensywnie pracujemy umysłowo, ciało często odczuwa wychłodzenie. jest tak dlatego, że
zapotrzebowanie na krew w mózgu wzrasta i jej cyrkulacja w ciele się zmniejsza. Podczas aktywności mentalnej
rytm bicia serca zwalniaj a oddech pogłębia się i staje bardziej regularny. Aktywność mentalna potrzebuje
wyciszenia i spokoju, podczas gdy aktywność fizyczna – pobudzenia. W skrócie – wolny i regularny oddech to
zmniejszenie rytmu bicia serca, które przekłada się na fale mózgowe i zwiększoną koncentracja. Ta „linia
oddziaływania” – oddech – serce – fale mózgowe działa też w drugą stronę. Kiedy ktoś jest mentalnie
pobudzony – np. rozzłości się – jego twarz czerwienieje (zwiększony rytm bicia serca) a oddech przyspiesza.
Tracimy wówczas mentalną zdolność do racjonalnego myślenia a ciało jest gotowe do walki. Wszystko to są
odruchy spowodowane wydzielaniem się w ciele określonych hormonów. Każde silne emocje powodują silną
reakcję fizyczną.

W przypadku silnych emocji pobudzone fale mózgowe powodują pobudzenie ciała. Kiedy nauczymy się, jak
koncentrować (uspokajać) umysł, działać to będzie uspokajająco także na nasze ciało. Emocje najczęściej są
czymś, nad czym nie panujemy a reakcja na nie jest natychmiastowa. Te same fizyczne reakcje powtarzały się
przez miliony lat, aż w końcu ciało wyewoluowało złożony system endokrynologicznych gruczołów, które
automatyzują dane reakcje. Z pewnością owe reakcje powstały w wyniku potrzeb. Lecz dzisiaj wiele z nich
wskutek stosunkowo szybkich zmian środowiska, w jakim żyjemy, stało się niepotrzebnych i warto nauczyć się
panować nad nimi. Kluczem do tego jest właśnie nasz oddech.

Ponieważ na początku skupianie się na samym oddechu często powoduje, iż staje się on nieregularny, łatwiej
jest uczyć się głębokiego spokojnego oddechu ćwicząc asany, z których wiele wymaga kontrolowania rytmu
oddychania.

Zanim nauczymy się koncentrować, musimy uspokoić ciało i umysł. Kiedy umysł jest spokojny, ciało także się
uspokoi. Asany pozwalają uspokoić umysł dosyć szybko, lecz efekt ten jest krótkotrwały. Techniką pomagającą
uspokoić umysł i skoncentrować go na dłużej jest medytacja z mantrą. Dzięki medytacji skupienie i koncentracja
stopniowo stają się czymś ciągłym i w końcu odmieniają życie osoby, która medytuje.

Medytacja oznacza skoncentrowane myślenie: koncentrowanie się na idei - uczuciu - błogości (nieskończonej
radości).Koncentracja oznacza wyłącznie jedną myśl. Lecz umysł często wypełniony jest różnymi myślami.
Więc jak je kontrolować? Musimy wszystkie nasze myśli skierować ku większej idei - idei silniejszej i bardziej
pozytywnej. A najsilniejszą i najbardziej pozytywną myślą jest błogość - doskonały spokój i zadowolenie -
esencja naszej egzystencji.

Tę pozytywną myśl pozwala nam utrzymać w umyśle coś, co nazywamy mantrą. Mantra jest grupą fal
dźwiękowych, które mogą w umyśle wytworzyć potężny rezonans, czyli współbrzmiącą wibrację. Mantra jest
podstawą nauki tantry; oznacza „to, co wyzwala umysł” od więzów Prakrti [kosmicznej energii
przekształcającej Świadomość w odbierany przez nas Wszechświat] i przywraca go do stanu czystej
Świadomości („man” – „kontemplować”; „trae” – „uwalniać”).

Wyjątkowym rodzajem mantry jest siddha mantra. To taka mantra, w którą prawdziwy guru (nauczyciel
duchowy) włożył moc. W procesie tworzenia mantry guru wznosi swoją własną kuńdalinii (energię duchową) do
najwyższego punktu, do sahasrára czakry i wówczas powtarza mantrę, obdarzając ją intensywną duchową
energią. Następnie obniża ponownie swą kuńdalinii.

Kurs Medytacji

Medytacja z Mantrą

2

Chociaż polegamy głównie na tym, co widzą nasze oczy, tak naprawdę to dźwięk ma największy wpływ na nasz
umysł. Dlatego wewnętrzny dźwięk mantry to najpotężniejszy sposób koncentrowania umysłu. Koncentruje on
umysł na określonej idei - idei (a raczej uczuciu) nieskończonego spokoju i radości.

Tak potężną energię mantra posiada dzięki trzem swoim cechom:

1. Pulsacyjna. Powinna składać się z dwóch sylab, aby płynąć rytmicznie zgodnie z wdychaniem i
wydychaniem. Nauka zachodnia dzisiaj odkrywa ścisły związek pomiędzy oddechem a stanami psychiki.
Rytmiczny, głęboki oddech utrzymuje umysł w spokojnym, zrównoważonym stanie. Powtarzanie dwusylabowej
mantry pozwala medytującemu zachować ów głęboki rytm oddechu, dzięki czemu umysł może z łatwością
osiągnąć stan głębokiego spokoju.

2. Inkantacyjna. Każda istota posiada swoją własną określoną wibrację – sumę wszystkich jej fizycznych,
mentalnych i duchowych wibracji – która odróżnia ją od wszystkich innych istot we wszechświecie. Nazywa się
ją „rytmem jednostkowym.” Suma wszystkich wibracji we wszechświecie jest nieskończoną, prostolinijną
wibracją rytmu Kosmicznego. Rytm jednostkowy jest ściśle powiązany z rytmem Uniwersalnym niczym
szybujący wysoko pod niebem latawiec połączony nicią z ręką dziecka. Osoba żyjąca w jaskini czy poruszająca
się w jakimkolwiek zakątku wszechświata połączona jest z tą uniwersalną wibracją a także ze wszystkimi
innymi bytami. Ten uniwersalny rytm jest wspólnym rytmem łączącym ze sobą cały wszechświat. Ci, którzy są
w stanie zjednoczyć się z tym uniwersalnym rytmem, osiągają w swoim życiu spełnienie; ci, którzy nie mogą go
odczuć, zmuszeni są odczuwać frustrację. Gdy ktoś może zachować ciągły paralelizm pomiędzy swoim własnym
rytmem i rytmem kosmicznym, wyzwoloną duszą. Dla niego każda cząsteczka wszechświata jest słodka niczym
miód; także jego egzystencja jest taką dla wszechświata.

Łącze pomiędzy tymi dwoma rytmami – jednostkowym i uniwersalnym – jest rytmem inkantacyjnym, rytmem
mantry, którą powinno się powtarzać. Sádhana jest systematycznym procesem, jaki poprzez kontynuowane
powtarzanie łączącej wibracji - mantry - stopniowo przekształca rytm jednostkowy w rytm Kosmiczny.

Najbardziej efektywne inkantacyjne rytmu odnajdziemy w języku duchowym, w Sanskrycie. Samskrta został
skonstruowany tysiące lat temu metoda naukową dla poszerzania świadomości („sam” – „dobrze”; „krta” –
„zrobione”). Antyczni jogini kierowali swe skoncentrowane umysły do wnętrza i odkryli wokół czakr
pięćdziesiąt grup subtelnych gruczołów, z których każdy kształtuje jedno z pięćdziesięciu vrtti czyli skłonności
umysłu. W tych stanach głębokiej koncentracji jogini dopasowywali swe umysły do wibracji płynących z
każdego z owych subtelnych gruczołów, po czym na głos wymawiali te wewnętrzne dźwięki. Każdy z tych
dźwięków stał się jedną literą sanskryckiego alfabetu. Istnieje pięćdziesiąt gruczołów i pięćdziesiąt liter alfabetu
sanskryckiego. Stąd język Sanskrytu jest wieczną pieśnią ludzkiego ciała. Uważnie dobrane kombinacje owych
sanskryckich liter, takie, jakie spotykamy w mantrach, mogą w specyficzny sposób rozwibrowywać te gruczoły;
a gdy oddziałujemy na gruczoły i vrtti, pośrednio oddziałujemy także na umysł.

Dlatego mantry Sanskryckie są w stanie wytworzyć w umyśle potężny wznoszący efekt. Z tego właśnie powodu
w Indiach wszystkie duchowe pieśni i mantry dawane są w Sanskrycie.

Jeżeli pragniesz prawdy, powiem tobie prawdę,
Wsłuchaj się w tajemniczy dźwięk wewnątrz siebie.
Ten, o którym nikt nie mówi, sam do Siebie wymawia tajemniczy dźwięk
I jest On tym, który stworzył to wszystko.

(pieśń Kabira)

3. Ideacyjna. Nawet inkantacyjny rytm mantry może przynieść niewielki efekt, gdy jej powtarzaniu nie
towarzyszy całkowita ideacja znaczenia. Bez ideacji medytujący jest tylko papugą intonującą dźwięki, których
nawet nie rozumie. Ideacją mantry najczęściej jest jedność Boga, Wszechświata i indywidualnej świadomości:
„Ja jestem Nim” lub „Wszystko jest Nim.”

„Idea jest mentalną tendencją… a praktyka prowadzi do ekspansji i osiągnięcia… Gdy ktoś ciągle medytuje nad
Parama Puruszą, ciągłe powiązanie spowoduje przybliżanie zakrzywionych fal psychicznych do prostolinijnego
promieniowania Kosmicznej Świadomości…

Najwyższa wiedza (Ja jestem Brahmanem) wyprowadza nas poza ignorancję; oświecenia nie może przynieść nic
innego. Lecz gdy te prawdę ograniczyć jedynie do słów, jest ona bezwartościowa. Ideacyjny przepływ mantry

Kurs Medytacji

Medytacja z Mantrą

3

musi być przesiąknięty ciągłą sugestią a nie jest to możliwe poprzez zwykłe powtarzanie. Ta psychiczno-
duchowa zasada jest odkryciem Tantry…

Tantrycy twierdzą, iż zwykła japa [powtarzanie] nie może stać się owocna dopóki w falach umysłu
jednostkowego i przepływu mantry nie zaistnieje rytmiczny paralelizm. Gdy podczas mentalnego recytowania
mantry zaabsorbowani jesteśmy myśleniem o czymś innym, taka recytacja jest bezużyteczna. Oby osiągnąć
dobre rezultaty, musimy skoncentrować wszystkie mentalne zdolności i proces oddychania na rezonansie z
mantrą…

Z umysłem włóczącym się z dala od Świętego obiektu i rozproszonymi zupełnie gdzieś indziej oddechem oraz
energią witalną medytacja jest niemożliwa… Umysł kontroluje narządy a [oddech] kontroluje umysł. Żadnego z
tych dwóch nie można więc zignorować. Każdy czynnik składowy musi być pod kontrolą i skierowany ku
Najwyższemu Panu…

Bez ideacyjnej koncepcji wszelkie powtarzania mantr są stratą czasu.”

(Supreme Expression I, str. 324-326)

„Gdy mantra i osoba ją powtarzająca są rozłączone, wówczas nie ma spełnienia.”

(Shrikańtha Samhitá).

Dzięki regularnej ideacji na myśli o błogości nasz umysł stopniowo się rozszerza a ta ekspansja do momentu,
gdy nasze ograniczone poczucie egzystencji nie połączy się w nieskończonej egzystencji kosmicznej. Nasze
indywidualne odczuwanie przyjemności i bólu ostatecznie zostanie przekształcone w ciągłe poczucie kosmicznej
błogości niczym rzeka, która osiąga uwolnienie, gdy łączy się z oceanem.

Asany – część 2

Siddhasana (Półlotos)

Korzyści: pomaga zmniejszyć ciśnienie krwi;
zmniejsza mentalne znużenie. Wzmacnia serce.
Czas trwania 3 - 10 minut. W czasie medytacji nie
ma limitu czasowego wykonywania tej asany

Janushirasana

Korzyści: pomaga w przypadku rwy kulszowej,
wzmacnia żołądek, nerki, kontroluje negatywne
myślenie i popęd seksualny.

Sposób wykonania: 2 X 4 X 8 sekund,
wstrzymanie powietrza na wydechu przy skłonie.

Kurs Medytacji

Medytacja z Mantrą

4

Shashaungasana (Królik)

Korzyści: Poprawia pamięć i koncentrację; dobra
przed medytacją; redukuje tkankę tłuszczową
brzucha; pomocna przy problemach z tarczycą i
gruczołem przytarczycznym.

Sposób wykonania: W pozycji klęczącej chwycić
się dłońmi za pięty. Przy wydechu wykonać skłon
dotykając czubkiem głowy podłogi jak najbliżej
kolan. Podnieść pośladki z pięt. Wstrzymać
oddech na 8 sekund. Ćwiczyć 8 X 8 sekund.

Korzyści z Kaosi’kii:

1. Ćwiczenie na wszystkie gruczoły i kończyny

2. Długowieczność

3.Polepsza trawienie

4. Uelastycznia kręgosłup

5. Usuwa artretyzm z kręgosłupa, szyi, krzyża i
innych stawów.

6. Usuwa podagrę z kręgosłupa, szyi, krzyża i
innych stawów.

7. Umysł staje się silny i bystry.

8. Leczy zaburzenia miesiączki.

9. Reguluje pracę gruczołów.

10. Leczy problemy z pęcherzem i cewką
moczową.

11. Pozwala kontrolować kończyny.

12.Dodaje uroku i promienności skórze i twarzy

13. Usuwa zmarszczki

14.Usuwa ospałość.

15. Leczy bezsenność.

16. Leczy histerię

17. Usuwa kompleks strachu.

18. Leczy brak nadziei

19. Pomaga w wyrażaniu siebie i rozwijaniu
własnego potencjału.