Maszyna przędzalnicza

Przędzarka - maszyna przerabiająca półprodukt przędzalniczy na przędzę.

Twórcą

pierwszej przędzarki

był Anglik James Hargreaves, który w 1765 roku obmyślił

maszynę w postaci szeregu pionowych wrzecion, napędzanych przez jedno koło ręczne z

korbą. Jego maszyna zwana potocznie "Jenny" pozwalała jednemu robotnikowi prząść nici

początkowo na ośmiu wrzecionach (później ich liczba wzrosła do ponad osiemdziesięciu),

natomiast

kołowrotek

, który zastąpiła, prządł na jednym. Jako że przędzarka stanowiła

poważne zagrożenie ekonomiczne dla ogółu prządek pracujących chałupniczo, w roku

1767 tłum wdarł się do jego domu i zniszczył maszynę o mało nie zabijając jej twórcy.

Wkrótce jednak wielcy przedsiębiorcy wzięli górę nad ubogimi chałupnikami i do czasu

śmierci wynalazcy pracowało już około 20 tysięcy takich maszyn.

Drugim twórcą angielskiego przędzalnictwa był angielski wynalazca Richard

Arkwright z zawodu fryzjer. Zbudował on w roku 1769 pierwszą przędzarkę o

pracy ciągłej - bardzo wydajną i produkującą dobrą przędzę - do tego czasu

przędza bawełniana była tak niedoskonała, że nadawała się tylko jako wątek, na

osnowę stosowano przędzę lnianą. Do jej poruszania użyto

koła wodnego

(stąd

jej współczesna potoczna nazwa "water frame", czyli rama wodna).

W roku 1775 Arkwright zawiązał spółkę z pewnym przemysłowcem i zainstalował

nowe maszyny w zakładzie, położonym nad rzeką w Derbyshire - tak powstała pierwsza

na świecie przędzalnia mechaniczna.

Po pięcioletniej pracy Samuel Crompton, skonstruował w roku 1779 maszynę

przędzalniczą własnego wynalazku, w której połączył najbardziej udane pomysły z

maszyn Hargreavesa i Arkwrighta, co umożliwiło wytwarzanie przędzy cieńszej i

mocniejszej niż przedtem. W roku 1825 jego maszyna została całkowicie

zmechanizowana.