Gotowość szkolna dziecka

CHCĘ BYĆ MĄDRY!

•

Pytaj mnie każdego dnia, co robiliśmy w

przedszkolu, co się działo? Nie tylko o to, czy

wszystko zjadłem.

•

Rozmawiaj ze mną na różne tematy, kiedy

tylko nadarza się ku temu okazja! To rozwija mój

język, poszerza mój zasób słów.

•

Oglądaj ze mną telewizję, tłumacz mi rzeczy

niezrozumiałe. Dzisiejsze bajki i programy dla

dzieci- nie zawsze są dla nas dobre!

•

Zapisz mnie do biblioteki! Chodźmy tan razem.

•

Czytaj mi codziennie książki i rozmawiaj ze

mną o tym, czego się dowiedziałem.

•

Gdy przechodzimy przez ulicę, utrwalaj mi nawyk

prawidłowego

wykonywania

tej

czynności-

wkrótce będę chodził do szkoły sam!

CHCĘ BYĆ MĄDRY!

•

Oglądaj ze mną książki, albumy i filmy edukacyjne na
interesujące mnie tematy! Tak rozwijają się moje
zainteresowania i poszerza zakres mojej wiedzy.

•

Zaczynam się interesować literami i czytaniem,
pomagaj mi, podawaj nazwy liter o które pytam.

•

Graj ze mną w gry planszowe, one bardzo dobrze
rozwijają mój mózg!

•

Sprawdź, czy dobrze liczę przedmioty, bo często to
robię. Wymyślaj dla mnie zadania!.

•

Organizuj dla mnie wycieczki. Nie muszą być dalekie,
ale spędzaj tak ze mną czas.

•

Pokazuj i objaśniaj mi różne zjawiska, to dla mnie
bardzo ciekawe.

CHCĘ BYĆ SAMODZIELNY!

- Nie wyręczaj mnie podczas czynności

związanych z samoobsługą, nawet jak

się śpieszymy, pozwól, bym robił to sam!

W szkole nikt mnie nie wyręczy,

będzie mi źle, gdy wszyscy inni sami się

rozbiorą, ubiorą, a ja nie będę potrafił.

- Pomóż mi w

nauce samodzielnego

wiązania sznurowadeł.

Przyda mi się ta

umiejętność,

zwłaszcza w szatni

i podczas lekcji

gimnastyki w szkole.

CHCĘ BYĆ SAMODZIELNY

•

Pozwól pomagać sobie w kuchni! Nawet

jak trochę nabrudzę, ćwiczę swoje ręce

i paluszki, a przy tym wiele ważnych

funkcji, przydatnych w szkole.

•

Potrafię

nakryć

do

stołu.

W

przedszkolu uczę się posługiwania nożem

i widelcem! W ciągu dnia zjedzmy

przynajmniej jeden wspólny posiłek- całą

rodziną!

•

Pozwól mi pomagać w czynnościach

porządkowych w domu! Nawet jak nie

zrobię tego tak porządnie jak ty, za

każdym razem zrobię to lepiej.

•

Od czasu do czasu przydzielaj mi

odpowiedzialne zadanie!

Pochwal mnie, gdy się z nich dobrze

wywiążę.

CHCĘ BYĆ SPRAWNY!

•

Wychodź ze mną każdego dnia na spacer lub na plac zabaw.

•

Pozwól mi biegać, pokonywać przeszkody, wspinać się i
korzystać z drabinki. To wzmocni mój kręgosłup, który niedługo
będzie dźwigał ciężki tornister do szkoły.

•

Graj ze mną w piłkę! To wyrabia mój refleks, sprawność rzutu i
chwytu, a każda z tych zabaw wspomaga pracę oka i ręki. To tak
ważne w przygotowaniu do nauki pisania i czytania!

•

Naucz mnie jeździć na rowerze! Organizuj rodzinne wycieczki
rowerowe.

•

Rób dla mnie ścieżki zdrowia,
pokonujmy je razem.
Zrobi to dobrze i Tobie i mnie.

CHCĘ BYĆ SPRAWNY!

•

Pozwól mi się samemu ubierać i rozbierać. Wiem, że robię to
bardzo długo, ale z każdym dniem będę lepszy. Pomóż mi,
abym sam sznurował buty.

•

Ćwicz ze mną całe ciało, nie zapominając o dłoniach i palcach.
Przed nimi nauka pisania.

•

Zwróć uwagę, czy prawidłowo trzymam kredkę, ołówek.

•

Zwracaj uwagę, czy siedząc przed telewizorem, komputerem
czy przy stole zachowuję prawidłową postawę! To bardzo
ważne dla mojego kręgosłupa. Niedługo będzie musiał
prawidłowo utrzymać moje plecy w ławce.

•

Sprawdź, czy nie za dużo czasu przesiaduję przed
komputerem czy telewizorem! Pamiętaj, że to Ty jesteś dla
mnie wzorem.

CHCĘ MIEC SPRAWNE RĘCE!

•

Urządź mi kącik w domu, w którym będę

rozwijał umiejętności manualne. Czasami

w nim trochę naśmiecę, ale to ważne, bym

miał sprawne ręce, nim zacznę pisać.

•

Kup mi nożyczki, plastelinę, kredki, farby,

ołówek.Wyposaż mój kącik w papier i

gazety.

•

Baw się ze mną

w wycinanie.

Ze starych gazet

możemy wycinać

wszystko!

To rozwija moje

dłonie, ale również

wyobraźnię.

CHCĘ MIEC SPRAWNE RĘCE!

•

Pozwól mi lepić plasteliną mimo, że

czasami przyklei się do podłogi.

Plastelina wspaniale rozwija pracę

palców.

•

Pozwól mi malować farbami na

starych papierach, gazetach. Na nich

można wymalować wszystko.

•

Zadawaj mi do rysowania szlaczki!

Pamiętaj o dużej liniaturze i o ich

stopniu trudności.

•

Baw się ze mną w gry i rysowanie na

dużych arkuszach papieru. Gra w

Kartofla

przypomni

Ci

Twoje

dzieciństwo.

CHCĘ PIĘKNIE PISAĆ!

•

Pozwól mi na aktywność w kąciku manualnym w domu, bym wycinał,
lepił, malował, rysował do woli. Dopilnuj, bym później posprzątał i pochwal
mnie za to.

•

Dostarczaj mi motywacji do kreślenia szlaczków i innych wzorów. Mimo,
że nie od razu mi wyjdą, chwal mnie za najmniejsze postępy.

I.

Na początku daj mi duże arkusze papieru i pozwól kreślić nieregularne
linie, wypełniać przestrzenie kolorem czy farbą.

II.

Następnie mogę próbować rysować ołówkiem lub kredką linie proste, od
lewej do prawej, odwrotnie, z góry na dół, z dołu do góry.

III.

Kolejnym etapem jest kreślenie linii prostych w liniaturze. Nie może to
być zeszyt! To musi być duża kartka i szeroka liniatura. Będę kreślił linie
proste od lewej do prawej strony.

IV.

Następnie mogę zacząć rysować zygzaki i fale. Gdy je opanuję, kolejne
wzory.

V.

Na końcu uczę się rysować wzory pętelkowe, przypominające litery.
Ciągle jednak rysuję wzory w szerokiej liniaturze.

CHCĘ PIĘKNIE PISAĆ!

•

Przed pójściem do szkoły,
z dobrze opanowanymi
wzorami

stopniowo

możesz mi zmniejszać
liniaturę.

•

Przez cały czas tych
ćwiczeń sprawdzaj, czy
siedzę prawidłowo przy
stole, czy dobrze mam
ułożoną

kartkę

i

czy

przybór

do

pisania

trzymam w odpowiedni
sposób.

CHCĘ DOBRZE CZYTAĆ!

•

Czytaj przy mnie gazety i książki - pamiętaj, że

uczę się przez naśladownictwo.

•

Pomagaj mi w opanowaniu kierunków, czyli

odróżnianiu strony prawej od lewej.

•

Baw się ze mną w kodowanie obrazków i

odczytywanie kodów- to już elementy czytania!

•

Rozwiązuj ze mną rebusy i zagadki, układaj

puzzle- rozwijają moją spostrzegawczość.

•

Urządźmy wyścigi, kto znajdzie więcej szczegółów

lub różnic na obrazku?

•

Sprawdź, czy dobrze orientuję się na kartce

książki i potrafię wskazać np. jej prawy dolny

róg?

•

Baw się ze mną w sylabizowanie, bym dzielił

wyraz na sylaby, liczył sylaby w wyrazie, łączył

sylaby w nowe wyrazy.

•

Pomóż mi w opanowaniu głoskowania! To dość

trudne i wymaga wiele czasu. Muszę wykształcić

umiejętność wyodrębniania głosek w wyrazie,

łączenia głosek w wyraz, określania pierwszej,

środkowej i ostatniej.

CHCĘ WYRAŹNIE MÓWIĆ!

•

Baw się ze mną w teatr w domu. To
doskonale wpływa na rozwój mojej mowy.

•

Proś bym ci mówił wiersze, śpiewał
piosenki, których się nauczyłem w
przedszkolu.

•

Wyjaśniaj mi niezrozumiałe słowa.

•

Jeżeli moja mowa nie jest prawidłowa,
odwiedźmy logopedę - on na pewno mi
pomoże. Nie będę miał później problemów
w szkole.

CHCĘ DOBRZE LICZYĆ!

•

Sprawdzaj, czy dobrze liczę! Pozwól mi liczyć

na

palcach,

lub

wskaż

przedmioty

do

przeliczenia. Nawet do 100!

•

Baw się ze mną w dodawanie i odejmowanie

przedmiotów. Ale na razie tylko do 10, bo dalej

nie potrafię.

•

Sprawdź, czy odróżniam pojęcia: na, pod, za,

przed itp.

•

Zwracaj uwagę, czy w dobrej kolejności

wymieniam dni tygodnia, pory roku i nazwy

miesięcy.

•

Urządźmy wyścigi, zobacz czy potrafię określić,

kto przybył do mety pierwszy, drugi czy

trzeci?

•

Rozwiązuj ze mną zagadki matematyczne.

•

Zobacz, czy prawidłowo szereguję przedmioty-

np. od największego do najmniejszego.

•

Układaj ze mną rytmiczne kompozycje- to

fajna zabawa!

•

Zrób ze mną grę, wymyślmy reguły i

zagrajmy całą rodziną!

CHCĘ MIEĆ PRZYJACIÓŁ!

•

Zwracaj uwagę na moje zachowanie w domu i na podwórku -
względem kolegów, rodzeństwa, osób starszych.

•

Jeżeli stanę przed sytuacją trudną, rozmawiaj ze mną i
wyjaśniaj, co zrobiłem źle, a pochwal mnie zawsze, gdy
zrobię coś dobrze.

•

Podkreślaj mi często wagę koleżeństwa, przyjaźni, podawaj
dobre przykłady- postaram się je naśladować.

•

Rozmawiaj ze mną o moich kolegach.

•

Nie krytykuj przy mnie innych- będę robił to samo.

•

Pilnuj, bym nie krzywdził zwierząt, kiedyś mógłbym
skrzywdzić człowieka.

•

Bądź konsekwentny w tym co mówisz i robisz- jak coś
obiecasz, dotrzymaj słowa. Nawet, jak ma to być kara.

PODZIAŁ WYRAZU NA SYLABY:

•

ZACZYNAMY OD
BARDZO KRÓTKICH
WYRAZÓW:

•

1 sylabowych:

•

2 sylabowych:

•

3 sylabowych:

•

DZIECKO
KLASZCZE,
MÓWIĄC WYRAZ:

•

ul, las, lis, dom, kot,

•

ma-ma, ta-ta, lo-dy,
ko-ty, la-la, me-ta,

•

sa-mo-lot, ce-bu-la,
ba-na-ny, la-ta-wiec,

PODZIAŁ WYRAZU NA GŁOSKI

•

ZACZYNAMY OD BARDZO
KRÓTKICH WYRAZÓW:

•

2-3 głoskowych

Gdy dziecko opanuje umiejętność
głoskowania krótkich wyrazów,
można przystąpić do głoskowania
dłuższych.

•

4 głoskowych

Gdy dziecko opanuje umiejętność
głoskowania 4- głoskowych
wyrazów, można przystąpić do
głoskowania dłuższych.

•

5-6 głoskowych

w zależności od umiejętności
dziecka

•

DZIECKO KRÓTKO
WYMAWIA GŁOSKĘ:

•

u-l, l-a-s, l-i-s, d-o-m,
k-o-t, o-k-o, u-ch-o

•

m-a-m-a, t-a-t-a, l-o-d-y,
k-o-t-y, l-a-l-a, m-e-t-a,

•

s-e-l-e-r, l-a-l-k-a,
c-e-b-u-l-a, b-a-n-a-n-y

WYODRĘBNIANIE GŁOSEK:

•

ZACZYNAMY OD BARDZO
KRÓTKICH WYRAZÓW:

•

Co słyszysz na początku wyrazu
UL?
Gdy dziecko opanuje umiejętność
wskazywania pierwszej głoski,
można przystąpić do wskazywania
ostatniej.

•

Co słyszysz na końcu wyrazu
LAS?
Gdy dziecko opanuje umiejętność
wskazywania ostatniej głoski,
można przystąpić do wskazywania
środkowej.

•

Co słyszysz w środku wyrazu LIS?

• DZIECKO KRÓTKO

WYMAWIA GŁOSKĘ:

–

U

–

S

–

I

GŁOSKOWANIE!

UWAGA!

NIE NALEŻY Z DZIECKIEM GŁOSKOWAĆ
WYRAZÓW O ZŁOŻONEJ, BĄDŹ
TRUDNEJ WYMOWIE:

•

autobus, auto, jabłko, automat, eukaliptus,
itp.

•

WYRAZY TE INACZEJ WYMAWIAMY, A
INACZEJ PISZEMY.

NAUKA LICZENIA:

•

Niech Twoje dziecko zawsze liczy na

konkretach, czyli na przedmiotach: palcach,

klockach. Niech dodaje przedmioty, odejmuje,

ale nie wymagaj, by robiło to w pamięci.

•

Zwróć uwagę, czy Twoje dziecko liczy

prawidłowo. To, że liczy pamięciowo i

wymienia w kolejności liczby np. do 20, to

jeszcze nie liczenie. Jeżeli przeliczy 20

kasztanów, czy cukierków, wskazując każdego

po kolei, dopiero możemy powiedzieć, że

posiada tę umiejętność.

PISOWNIA SZLACZKÓW

•

NA OPANOWANIE SZLACZKÓW DZIECKO MA CZAS DO WAKACJI.

WAŻNE, BY :

•

STARAŁO SIĘ TRZYMAĆ WZORU,

•

PISAŁO OD LEWEJ STRONY DO PRAWEJ,

•

KRESECZKI STAWIAŁO Z GÓRY DO DOŁU,

•

KOŁA KREŚLIŁO W KIERUKU PRZECIWNYM DO KIERUNKU WSKAZÓWEK

ZEGARA,

•

NA POCZĄTKU MOŻE PISAĆ WOLNO, ALE Z CZASEM POWINNO

WYRÓWNAĆ TEMPO,

•

TRZYMAŁO SIĘ LINIATURY.

•

ZWRACAMY UWAGĘ NA UŁOZENIE KARTKI, SPOSÓB TRZYMANIA

PRZYBORU ORAZ NA STOPIEŃ NACISKU OŁÓWKA (jeżeli dziecko zbyt

mocno naciska, kupujemy mu ołówek z serii B, jeżeli zbyt lekko, z serii H).

•

JEŻELI DZIECKO DOBRZE RADZI SOBIE Z KREŚLENIEM WZOROW, MOŻNA

ZMNIEJSZYĆ – ZWĘŻYĆ LINIATURĘ.

KIEDY DZIECKO NIE JEST GOTOWE, ABY

PÓJŚĆ DO SZKOŁY?

GDY MA TRUDNOŚCI EMOCJONALNE:

•

W zabawie reaguje gniewem, złości się, obraża.

•

Łatwo wybucha złością, płaczem, reaguje bardzo
impulsywnie.

•

Okazuje lęk, wycofuje się.

•

Stara się przebywać blisko nauczyciela lub innej osoby
dorosłej w stopniu utrudniającym zabawę i naukę
w grupie.

•

Unika sytuacji wymagających samodzielności.

•

Gdy ma zaburzone procesy poznawcze.

•

Napotyka na trudności w spostrzeganiu oraz
klasyfikowaniu.

•

Koncentracja uwagi jest chwiejna, bardzo podatna na
rozproszenie.

•

Ma trudności z zapamiętywaniem informacji.

KOLEJNOŚĆ WPROWADZANIA

SZLACZKÓW

1.Linie proste pionowe, poziome i ukośne.
2.Linie łamane, zygzaki.
3.Linie faliste, zaokrąglone i koła.
4. Pętelki i ślimaki.

•

5.Szlaczki literopodobne.

WYBÓR SZKOŁY

– na co zwrócić uwagę?

•

Atmosfera panująca w szkole. Warto brać
pod

uwagę

zdanie

dziecka

i

jego

samopoczucie podczas zajęć adaptacyjnych
w szkole. Opinie rodziców dzieci, które
uczęszczają już do tej szkoły.

•

Warto

odwiedzić

wybraną

szkołę

i

porozmawiać z wychowawcami Państwa
dzieci.

Porozmawiać

z

rodzicami

najmłodszych

uczniów,

którzy

już

uczęszczają do tej szkoły – zapytać ich o
wrażenia na temat warunków nauki.

•

Ważne są wyniki jakie osiągają dzieci na
zakończenie szkoły, a nie tylko bogata oferta.

WYBÓR SZKOŁY

– na co zwrócić uwagę?

•

Pójście dziecka do szkoły jest dla niego
ogromnym przeżyciem i stresem (tak jak dla
nas pójście do nowej pracy). Należy ten stres
minimalizować poprzez uczestnictwo dziecka
w dniach adaptacyjnych.

•

Szkoła, oczywiście, powinna kłaść nacisk na
jak najlepszy poziom edukacji, ale równie
ważny jest program wychowawczy szkoły
oraz wartości jakie przekazuje dzieciom.

PAMIĘTAJMY!

•

Dzieci potrzebują spokoju. Nerwowość i
rozdrażnienie działają na nie jak wiatr na
wydmach.

Małe drzewka źle rosną tam, gdzie

wieją huragany.

•

Dziękujemy za uwagę i życzymy powodzenia!