W1
1. Zakres stosowania psychoogi i socjologii
a. Podstawy psychologii
b. Konflikty
c. Mediacje
d. Komunikacja
2. Charakterystyka Informatyka
a. 40 lat aktywności zawodowej
b. Kilka razy zmiana pracy i przekfalifikowania
Przekwalifikowania - bo wiedza się szybko starzeje, ok. 80% dzisiaj się
zdezaktualizuje, trzeb się samodoskonalić, studia niewiele nauczą
Od strony psychologicznej to w wieku 45 lat nie będzie zabawne, bo kryzys
dotychczasowych kompetencji
Wiedza informatyczna w wersji optymistycznej nie będzie potrzebna, w
pesymistycznej – gdy okaże się ze jego kompetencje nie wystarczą (np., sytuacja z
językami) no i ekonomia
Kariera w wersji 1 – z młodymi się nie wygra. Dla pracodawcy niebezpieczeństwo że
starszy pracownik ma problemy ze zdrowiem, ze ma stare nawyki, zna prawa pracy za
nadgodziny, zlecenia handlowe, rozliczenia zespołu (starszy pracownik), ale mniej
informatyki jako takiej. Natomiast trzeba się edukować np. prawo, studia
podyplomowe. 50% absolwentów uczelni technicznych menagerów są sprawniejsi niż
osoby przygotowane do tego
Wersja pesymistyczna – dużo programowania staże itd., w końcu(???). brak planu B -
> konieczność przekwalifikowania się, brak prostej komunikacji doświadczenia
zawodowego.
Problem z tempem pracy – za dużo do nauki, młode pokolenie uczy starszych, tylko
takie ogólne wsparcie ale nie podpowie,
Kwestia mentalności – rodzice mogą się czegoś nauczyć ale mają pewne ograniczenia
(przykład z pieniądzem elektronicznym)
Przykład – pokolenie FaceBooka – wymiana informacji
Problem – bo większość osób nie będzie pracować na etacie .
Struktura sieciowa – tworzona pod kątem danego zadania. Często jako telepraca.
Futerologia – przewidywanie przyszłości, ale nikt nie przewidział internatu i
telefonów, coś co zrewolucjonizowało gospodarkę. Nie znamy technologii, nie da się
przewidywać, nic nie jest pewne, pułapki własnej specjalizacji, ale ma być tak
szczegółowe ze nie ma innych możliwości prac
Widać ze nie da się nauczyć wszystkiego co potrzebne bo ludzie musieli by siedzieć
24/dobę siedzieć
Samoedukacja – na studiach dostajemy pigułki wiedzy, potem sami się edukujemy
Z informatyki możemy wyskoczyć łatwo do innych zajęć . Oprócz informatyki trzeba
mieć prawo i ekonomię. Trzeba umieć przeczytać ustawę żeby iść do doradcy
prawnego, trzeba też umieć kierować zespołem, trzeba jak najwięcej kompetencji,
unikalne połączenia dość powszechnych kompetencji.
1. Kompetencje twarde
2. Kompetencje miękkie
3. Kapitał społeczny (znajomości)
Procenty zatrudnienia
15% ogłoszenia
15% biura pośrednictwa
5% inne
65% znajomości
W2
Model kognitywny (poznawczy) - wyjaśnia emocjonalne i fizjologiczne reakcje oraz
zachowanie jednostki, poprzez to, że wskazuje na pośredniczącą rolę poznania (czyli
myślenia) w odbiorze własnych doświadczeń, samego siebie oraz interakcji z innymi ludźmi.
Osobowość – system struktur poznawczych ujęty jako względnie trwałe cechy
W3
Struktura poznawcza – siatka w głowie, filtr informacji, wielopoziomowa
Struktury poznawcze - zestaw kategorii i wymiarów za pomocą których człowiek
postrzega i charakteryzuje otaczającą go rzeczywistość.
Cechy struktur poznawczych:
proste
⇔ złożone
konkretne(np. krzesło)
⇔ abstrakcyjne (np. inflacja, bo jej nie widać)
liniowe
⇔ hierarchiczne
zamknięte (brak wniosków z doświadczeń)
⇔ otwarte (łatwość modyfikowania
nawyków, wniosków)
bierne (nie poszukuje nowej wiedzy)
⇔ aktywne (chętnie wchodzi w nowe struktury
poznawcze)
Po lewej - skłonności
Po prawej - wymagania
Konflikt – ludzie patrzą na to samo, reagują różnie
Źródła informacji:
zewnętrzne aktualne działania (środowisko),
wewnętrzne doświadczenie, system wiedzy zdobyty w przeszłości (pamięć);
Informacja ZAWSZE musi zostać zinterpretowana
Źródła wewnętrzne -> Struktury poznawcze (wszystko, co wiemy)
Znaczna część tych struktur jest wspólna dla całej rasy, grupy.
Większy poziom zaufania społecznego -> łatwiej robić interesy, zwiększenie zysków
Funkcja informacji:
budują poczucie tożsamości
Ułatwia orientację w świecie
budują system wartości
budują system reguł działania (w tym także metainformacje) np. uczenie się 1 dzień
przed egzaminem-> reguła
Metainformacje – „meta” to coś ponad, wyższy poziom, informacje o informacji,
informacje, gdzie zdobywać, weryfikować informacje
Matajęzyk – język wyższego poziomu
Nawyk – bardzo trudne do wyeliminowania
Sterowanie zewnętrzne
deprywacja sensoryczna stan,w którym do organizmu dopłynie minimum bodźców
zewnętrznych,
nadmiar informacji,
dysonans poznawczy stan nieprzyjemnego napięcia psychicznego pojawiającego się
gdy dana osoba posiądzie jednocześnie dwa elementy poznawcze (np. myśli lub sądy),
które są niezgodne ze sobą
dysonans poznawczy stan nieprzyjemnego napięcia, pojawiający się, gdy mamy 2
sprzeczne informacje. Wywołuje napięcie motywacyjne i związane z nim zabiegi,
mające na celu zredukowanie, lub złagodzenie napięcia
Dysonans może pojawić się także wtedy, gdy zachowania nie są zgodne z postawami. Stan
dysonansu wywołuje napięcie motywacyjne i związane z nim zabiegi mające na celu
zredukowanie lub złagodzenie napięcia.
Sposoby rozwiązywania dysonansu:
wartościowanie informacji
wiarygodność źródła
W4
Perswazja - proces prowadzący do zmiany postawy wskutek odebrania konkretnego
przekazu. Jest procesem prowadzącym do zmiany w prywatnych postawach wskutek
odebrania przez jednostkę. Cechy sprzyjające oddziaływaniu perswazyjnemu:
1. Cechy nadawcy:
wiarygodność (zaufanie, sympatia, autorytet itp.)
2. Cechy przekazu:
racjonalny, czy emocjonalny?
emocje pozytywne, czy negatywne? (negatywne tylko wtedy gdy zawiera
także instrukcję, co robić, by uniknąć zagrożenia)
jednorodny czy mieszany(za i przeciw)?
efekt świeżości (pierwszeństwo ma argument nowszy lub pierwszy)
3. Cechy kanału komunikacyjnego:
wzrokowy/słuchowy/zapachowy
krótki (bez pośredników)
bez szumów informacyjnych (osłabia perswazję celowe dodanie tzw. Szumów
informacyjnych)
4. Cechy odbiorcy:
wys. stopień zaangażowania
wys. podatność na sugestię, niska samoocena, wysoka ufność
pozytywny nastrój
wiek (?)
Człowiek w otoczeniu społecznym
złożony świat społeczny, bogaty w informacje
ograniczone możliwości poznawcze
Podstawowy cel: zminimalizowanie wysiłku umysłowego->Poznawcze strategie
upraszczające poznawanie społeczne
1. Strategia potwierdzenia – zapamiętujemy tylko te informacje, które potwierdzają
nasze oczekiwania, a eliminujemy te, które ich nie potwierdzają
Przykładowy efekt:
samospełniające się przepowiednie -> błędne oczekiwania prowadzą do działań
powodujących spłenienie tych oczekiwań
2. Strategia wnioskowania o cechach osobowości (przekonanie, że zachowanie osób
wynika z ich cech osobowych)
błąd atrybucji (przypisania) przeceniamy wpływ cech osobowościowych, nie
doceniamy wpływu okoliczności sytuacji
Przykładowy efekt:
asymetria aktor obserwator – skłonność do określania własnych zachowań jako
powodowanych przez czynniki sytuacyjne, a zachowanie innych ludzi jako
wynikające z ich cech osobowościowych
3. Strategia reprezentatywów (na podstawie powierzchniowego podobieństwa)
4. Strategia dostępności (na podstawie najbardziej wyraziście pamiętanych przykładów)
5. Strategia posługiwania się uczuciem (na podstawie emocji)
Mechanizm przeniesienia – np. tata dostał wypowiedzenie z pracy i wyładowuje się na
dziecku
W5
Autoprezentacja
Wartość postrzegania siebie jako osoby działąjacej skutecznie
vs
Wartość postrzegania siebie jako osoby tworzącej dobre relacje społeczne
Podstawowy cel: podtrzymanie i poprawienie wizerunku własnej osoby -> Strategie obrony
podnoszenia poczucia własnej wartośc
1. Strategia porównania społecznego - oceniamy siebie poprzez porównanie z osobami
w lepszej lub gorszej sytuacji
Przykładowy efekt:
efekt fałszywej zgodności
efekt fałszywej wyjątkowości
Nasze potknięcie to rzecz normalna.
Nasze zasługi to rzecz wyjątkowa.
Przykazanie
Czy przestrzegam
Czy większość przestrzega
Nie cudzołóż
90%
54%
Nie kradnij
88%
33%
Nie kłam
76%
23%
2. Strategia atrybucji obronnych - skłonności do przypisywania sobie zasług za
odniesione sukcesy oraz do obwiniania czynników zewnętrznych za poniesione
porażki.
3. Strategia poczucia kontroli - przekonanie, że kontroluje się przebieg wydarzeń.
W6
Model góry lodowej jako model kultury:
1. Widzimy:
Wiedza
Umiejętności
2. Nie widzimy
Postawy
Cele
Motywacje
W7
Konformizm normatywny - ulegamy, bo obawiamy się odrzucenia przez grupę
(deindywidualizm)
Konformizm poznawczy (informacyjny) – z powodu niejednoznaczności informacji (ich
braku) przyjmujemy postawę grupy (ujednolicenie zachowań) (facylitacja)
Komunikowanie się - to wzajemne przekazywanie informacji, umiejętności, pojęć, uczuć itp.
za pomocą symboli tworzonych przez słowa, dźwięk, obrazy lub dotyk czyli doprowadzenie
do wspólnego zrozumienia określonych treści.
Poziomy komunikacji:
kulturowy -> społeczeństwo -> organizacja -> rodzina/grupa
różnice kulturowe:
orientacja czasowa
hierarchiczność
indywidualizm/kolektywizm
rywalizacyjność
unikanie niepewnosci
poziom emocjonalności
Model procesu komunikacyjnego:
Psychologiczne zasady wywierania wpływu:
wzajemność ludzie są bardziej skłonni ulegać prośbom, jeśli osoba prosząca wcześniej
sama wyświadczyłą im jakąś przysługę np. darmowe próbki towaru, drobne podarunki
zaangażowanie ludzie chętniej robią rzeczy, które postrzegają jako zgodne z podjętym
już wcześniej zobowiązaniem
społeczny dowód słuszności ludzie chętniej stosują się do zaleceń, jeśli wiedzą jak
wiele innych osób się też do nich stosuje
autorytet ludzie są bardziej skłonni słuchać wskazań, zaleceń osób, które postrzegają
jako autorytety (np. zawody cieszące się publicznym prestiżem w reklamach)
niedostępność ludzie oceniają coś jako atrakcyjniejsze, gdy jest trudniej dostępne (np.
promocja ograniczona)
sympatia ludzie wybierają osoby, które postrzegają jako sympatyczne
Przykładowe techniki wywierania wpływu:
“stopa w dzrzwiach” np. uzyskaj zgodę na drobną prośbę -> złóż kolejną,
poważniejszą prośbę
“niska piłka” np. uzyskaj zgodę na konkretną umowę -> zaproponuj częściową zmianę
warunków umowy
“przynęta i zamiana” np. skłoń do pewnego działania -> przedstaw to działanie jako
nieracjonalne, zaproponuj inne działanie
“etykietowanie” np. przypisz osobie pewne cechy -> skłoń do działań zgodnych
zprzypisaną etykietą
Najważniejsze aspekty funkcjonowania zespołu
cele i misje
strategie (sposoby osiągania celów)
polityka firmy
przywództwo
współpraca
elastyczność
komunikacja
kultura zespołu
sprawność (efektywność)
Rozwiązywanie konfliktów w zespole
Konflikt - to spór dwóch lub więcej osób, któremu towarzyszy napięcie, emocje, niezgoda i
polaryzacja stanowisk, w wyniku czego wzajemne relacje stron ulegają popsuciu lub
przerwaniu.
Konflikty występują, gdy:
strony są od siebie w jakiś sposób zależne
dobra które uznają za ważne są ograniczone
któraś strona zauważa, że jej cele i działanie są sprzeczne z celami i działaniami
drugiej strony
jedna ze stron rywalizuje, utrudnia drugiej osiąganie celów
Konflikt może być konstruktywny. Prowadzi wówczas do :
rozpoznania problemu
wyjaśnienia sytuacji
nowych rozwiązań
samopoznania
zmian
a ponadto:
pobudza ciekawość
niweluje stagnację
wzmacnia integrację z zespołem
Konflikty możemy podzielić następująco:
konflikt wewnętrzny pracownika
konflikt w zespole (grupie)
konflikt w organizacji
konflikt między organizacjami
Przyczyny organizacyjne:
niejasne kompetencje
nieuregulowane kompetencje
niedokładne instrukcje
przeciążenie pracą
ciężka zmiana reguł dla pracownika
głęboka reorganizacja
zmiany struktury podzielonych już ról (stanowisk)
Przyczyny społeczne:
niedostateczna gotowość do kompromisu
słaba współpraca
niewystarczająco uznawane wydajności
zbyt duże wymagania
niedostateczne wspieranie pracowników
stosowanie przez przełożonych technik “zwodzenia i łudzenia”
zatrzymywanie informacji
stosowanie strachu lub siły
bariery komunikacyje
stosunek zależności
występowanie osobistych interesów
Przyczyny osobiste:
brak umiejętności przekonywania
brak umiejętności rozwiazywania problemów
skłonności do despotyzmu
skłonności do perfekcji
silne zaznaczenie swojej woli
dominacja dużych potencjałów (zdolności, umiejętności)
interesy osobiste
brak umiejętności i gotowości do dostosowywania się
nieprzystępność, nadpobudliwość
niska samoocena
frustracja
nierozwiązane problemy osobiste
Jak radzić sobie z konfliktem w zespole
Nieefektywne strategie rozwiazywania konfliktów:
brak działania
granie na zwłokę
pozorne działanie
szukanie kozła ofiarnego
Sposoby zapobiegania konfliktom w zespole:
precyzowanie celów i standardów działania
wprowadzenie stałych i ustrukturyzowanych zadań
usprawnienie komunikacji między członkami grupy
unikanie prowokowania sytuacji wygrana-przegrana
Wymień strategie rozwiązywania konfliktów
unikanie
rywalizacja
kompromis
współpraca
uleganie
Władza (kontrola nad sytuacją, wolność działań):
wynikająca z pozycji (szef, rodzic, nauczyciel)
wynikająca ze zdolności do osiągania własnych celów („wbrew innym”, pomimo
oporu)
Walka o władze
to rywalizacja woli (albo ja - albo ty; wygrany - przegrany)
lub o podział władzy (tu ja, tam ty, trochę ja , trochę ty)