Fizykoterapia kliniczna

Biomasaż sem. I

Fizykoterapia

Rys historyczny

Historia fizykoterapii sięga zamierzchłej przeszłości, w której człowiek, poszukując w otaczającej

go przyrodzie środków leczących choroby, odkrył leczniczy wpływ ciepła, zimna,
promieniowania słonecznego i wód mineralnych.

Leczniczy wpływ ciepła i promieni słonecznych stanowił główną podstawę do utrwalenia się kultu

ognia i słońca u ludów starożytnych.

Wykorzystanie przez człowieka od niepamiętnych czasów leczniczego wpływu wody znajduje swój

wyraz u różnych ludów w przetrwałych do dnia dzisiejszego obrzędach i zwyczajach
rytualnych.

Kolebką fizykoterapii są ziemie basenu Morza Śródziemnego. Ludy Egiptu, Grecji, Bliskiego

Wschodu i Rzymianie przykładali dużą wagę do leczniczego wpływu, naturalnych fizycznych

bodźców przyrody.

Rzymianom zawdzięcza się stworzenie podwalin lecznictwa uzdrowiskowego, a wiele

wykorzystywanych przez nich uzdrowisk cieszy się do dnia dzisiejszego zasłużoną sławą.

Już w starożytności dokonywano pierwszych zabiegów elektroleczniczych. Źródłem elektryczności

były ryby-drętwy, mające zdolność gromadzenia ładunku elektrycznego. Przykładanie tych

ryb do ciała ludzkiego było pierwszym zastosowaniem elektryczności w celach leczniczych.

Wraz z rozwojem nauki i nowymi odkryciami tj. zbudowanie ogniwa elektrycznego przez Voltę

(elektrolecznictwo), badania zjawiska piezoelektrycznego przez braci Piotra i Jakuba Curie

(ultradźwięki), teoria promieniowania kwantowego Einsteina (laseroterapia) itp..

Doprowadziły do prężnego rozwoju dziedziny jaką jest fizykoterapia.

Fizykoterapia dziś

Def.: Fizykoterapia jest działem lecznictwa, w którym stosuje się występujące w przyrodzie

naturalne czynniki fizyczne, jak czynniki termiczne, promieniowanie słońca oraz czynniki fizyczne

wytworzone przez różnego rodzaju urządzenia dostarczające np.. Energii cieplnej, prądów małej

częstotliwości, prądów wielkiej częstotliwości, promieniowania świetlnego, nadfioletowego,

podczerwonego oraz ultradźwięków.

Fizykoterapię można podzielić na:

Elektroterapia

Prąd stały :

Galwanoterapia
Jonoforeza
Kąpiele elektryczno-wodne

Prąd małej częstotliwości

Elektrostymulacja
Impulsy trójkątne
Impulsy prostokątne
Prąd faradyczny
Prąd neofaradyczny
Przezskórna stymulacja nerwów - TENS
Prądy diadynamiczne - Prądy DD, czyli prądy Bernarda

Prąd średniej częstotliwości

Prądy interferencyjne Nemeca

Pola elektromagnetyczne wielkiej częstotliwości

Diatermia krótkofalowa
Diatermia mikrofalowa

Pola elektromagnetyczne niskiej częstotliwości

Magnetoterapia
Magnetostymulacja

Ultrasonoterapia - Ultradźwięki
Aerozoloterapia - Wziewania
Balneoterapia

:

Woda mineralna
Borowina
Kąpiel :
Kąpiel solankowa
Kąpiel kwasowęglowa
Kąpiel siarkowodorowa

Klimatologia i lecznictwo uzdrowiskowe
Laseroterapia

Helioterapia - kąpiele słoneczne
Światłolecznictwo

Promieniowanie podczerwone
Promieniowanie nadfioletowe

Hydroterapia

- kąpiele, półkąpiele, natryski, polewania, okłady w tym bicze szkockie

Termoterapia

- oddziaływanie temperaturą

Krioterapia miejscowa - np. owiewanie zimnym powietrzem

ogólna - np. zabieg w kriokomorze

Ciepłolecznictwo:
Sauna
Łaźnia sucha - Łaźnia rzymska
Parafina

MECHANIZM DZIAŁANIA BODŹCÓW FIZYKOTERAPEUTYCZNYCH NA ORGANIZM

CZŁOWIEKA:

reakcje miejscowe:bodźce fizjoterapeutyczne działając na skórę powodują:-zmiany
naczynioruchowe-zmiany przepuszczalności ścian naczyń-zwiększenie dostarczania tlenu,
substratów energetycznych -zwiększenie wydalania odpadowych produktów przemiany materii-
zmiany funkcji gruczołów łojowych i potowych -przyspieszenie procesów przemiany materii
reakcje ogólne: - poprawa wydolności ogólnej i odporności

Podział czynników fizycznych ze względu na ich właściwości:

-termiczne:bodźcem dla organizmu jest energia cieplna- fotochemiczne reakcje fotochemiczne
zachodzące w tkankach(prom. nadfioletowe)

- elektrokinetyczne pobudzenie tkanki nerwowej i mięśni(prądy imp. wywołujące skurcz mm)

–

elektrochemiczne wpływ na chemizm tkanek (galwanizacja)- mechaniczne i
kinetyczne(masaż, nacieranie, bicze wodne, fala ultradźwiękowa)

Łuk odruchowy

W skórze są zakończenia nerwów dośrodkowych – receptory, są odbiornikami bodźców. Pobudzone
receptory zostają drogą nerwów dośrodkowych przekazane do ośrodkowego układu nerwowego,
skąd przez nerwy odśrodkowe zostają wysyłane impulsy nerwowe do narządów wykonawczych,
czyli efektorów( naczynia krwionośne, gruczoły łojowe, mięśnie)Pobudzenie receptorów skóry
może powodować na drodze odruchowej odczyn nie tylko w samej skórze lecz również w
narządach wewnętrznych w wyniku odruchów skórno-trzewnych.
łuk odruchowy = receptor – nerw odśrodkowy – OUN( ośrodkowy układ nerwowy) – nerw
odśrodkowy – efektor