background image

 

 

 

 

W

W

Y

Y

K

K

Ł

Ł

A

A

D

D

 

 

1

1

0

0

 

 

R

R

Ó

Ó

W

W

N

N

A

A

N

N

I

I

E

E

 

 

N

N

A

A

V

V

I

I

E

E

R

R

A

A

 

 

 

 

S

S

T

T

O

O

K

K

E

E

S

S

A

A

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“Gallery of Fluid Motion”-M. Samimy, K.S. Breuer

 

background image

W

W

Y

Y

P

P

R

R

O

O

W

W

A

A

D

D

Z

Z

E

E

N

N

I

I

E

E

 

 

R

R

Ó

Ó

W

W

N

N

A

A

N

N

I

I

E

E

 

 

R

R

U

U

C

C

H

H

U

U

 

 

D

D

L

L

A

A

 

 

P

P

Ł

Ł

Y

Y

N

N

U

U

 

 

N

N

E

E

W

W

T

T

O

O

N

N

A

A

 

 

 
Wychodzimy 

z równania Cauchy’ego. Przypomnijmy to równanie  

dla składowych 
 
 
 
 
 
i tensor 

naprężenia dla płynu Newtona 

 
 
 
 
 
 
 
 
 

i

k

l

ik

ik

ik

k

i

l

v

v

v

T

p

x

x

x

 

 

 

ik

k

k

k

T

dv

F

dt

x

 

background image

Wstawmy definicję tensora do równania Cauchy’go. Dostaniemy 
wtedy :

 

 

k

k

k

k

dv

F

v

div v

dt

x

 

  

 

Dla gazu, którego cząsteczki mają właściwości zderzeniowe kulek 
sprężystych, suma lepkości dynamicznej i objętościowej jest 
równa: 
 
 
 
 
Dla gazu o niesymetrycznych własnościach zderzeniowych: 
 
 
 
 

3

 

 

 

'

3

 

  

 

druga lepkość 

background image

R

R

Ó

Ó

W

W

N

N

A

A

N

N

I

I

A

A

 

 

N

N

A

A

V

V

I

I

E

E

R

R

A

A

 

 

-

-

 

 

S

S

T

T

O

O

K

K

E

E

S

S

A

A

 

 

 
Biorąc pod uwagę powyższe informacje dostaniemy 

trzy 

równania 

ruchu 

dla płynu Newtona zwane równaniami Naviera – Stokesa. 

Postać równań dla składowych k=1,2,3: 

 
 

 

 

 

 
 
Forma wektorowa: 
 
 
 
 
 
 
 

k

i

k

k

k

k

i

dv

v

p

F

v

'

dt

x

3

x

x

  

 

dv

F grad p

v

' grad diw v

dt

3

  

 

przyspieszenie 

pole sił 

zewnętrznych  

siły wynikające 

z ciśnienia  

siły wynikające z lepkości 

background image

 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Równania Naviera - Stokesa są równaniami ruchu. Wiążą one 

pole przyspieszeń z polem sił zewnętrznych, polem sił 

ciśnieniowych i siłami wynikającymi z lepkości.

 

Zawiera

ją trzy pola: wektorowe pole prędkości i dwa pola 

skalarne 

ciśnienia i masy właściwej, czyli pięć niewiadomych: 

 

v

1

, v

2

, v

3

, p, ρ

 

Aby znaleźć rozwiązania równań Naviera – Stokesa trzeba 
dołączyć: 

 

Równanie ciągłości 

 R

ównanie energii wraz z określeniem energii wewnętrznej i 

wektora strumienia ciepła oraz pomocnicze związki opisujące 
lepkości, itp., 

 Warunek 

początkowy na pole prędkości  

 

Prędkość brzegową, określoną tak, by dawała zbilansowaną 

masę. 

background image

T

T

R

R

U

U

D

D

N

N

O

O

Ś

Ś

C

C

I

I

 

 

W

W

Y

Y

N

N

I

I

K

K

A

A

J

J

Ą

Ą

C

C

E

E

 

 

P

P

R

R

Z

Z

Y

Y

 

 

R

R

O

O

Z

Z

W

W

I

I

Ą

Ą

Z

Z

Y

Y

W

W

A

A

N

N

I

I

U

U

 

 

R

R

Ó

Ó

W

W

N

N

A

A

Ń

Ń

 

 

N

N

A

A

V

V

I

I

E

E

R

R

A

A

 

 

-

-

 

 

S

S

T

T

O

O

K

K

E

E

S

S

A

A

 

 

 
 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Równanie N - S jest 

równaniem drugiego rzędu – 

potrzeba więcej danych 

granicznych niż dla 

równania Eulera 

Równanie N - S jest równaniem o 

niewielkim współczynniku przy 

najwyższych pochodnych (lepkość µ 

jest dla wielu ważnych przypadków 

niewielka). Powoduje to 

niestateczność rozwiązania, czyli 

istotną zmianę rozwiązania przy 

niewielkiej zmianie danych 

 

Aby uzyskać dobrą 

aproksymację rozwiązania 

równania N - S przy użyciu 

metod numerycznych trzeba 

wprowadzić wiele punktów 

dyskretyzacji 

 

 

background image

U

U

P

P

R

R

O

O

S

S

Z

Z

C

C

Z

Z

E

E

N

N

I

I

E

E

 

 

R

R

Ó

Ó

W

W

N

N

A

A

N

N

I

I

A

A

 

 

N

N

A

A

V

V

I

I

E

E

R

R

A

A

 

 

 

 

S

S

T

T

O

O

K

K

E

E

S

S

A

A

 

 

D

D

L

L

A

A

 

 

C

C

I

I

E

E

C

C

Z

Z

Y

Y

 

 

 

 

Gęstość jest stała –

 

ρ = const 

 

 

Równanie ciągłości 

 

 

 

 

 

Równanie N - S

 

 

 

 

 

 
 

+ warunki początkowe i brzegowe. 

 
Dla szczególnie prostych kształtów obszaru ruchu i przy wielu 
założeniach dotyczących kinematyki równania N – S można 
rozwiązać analitycznie  

  

diw v

0

 

dv

F grad p

v

dt

 

 

background image

P

P

R

R

Z

Z

Y

Y

K

K

Ł

Ł

A

A

D

D

 

 

1

1

 

 

Drgająca wzdłużnie płyta w nieograniczonym zbiorniku 

wypełnionym cieczą. Płyta wykonuje ruch w kierunku 0x

2

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

 

 

 

x

x

 

v

 

Pole prędkości ma jedyną niezerową 

składową

v

2

= v

2

(t, x

1

)

 

Prędkość 

v

2

 

nie zależy od 

x

2

, bo wobec 

nieograniczoności płyty i zbiornika, dla 

każdego 

x

2

 ruch jest taki sam. 

 

 
Równanie ciągłości:   

 
 

 
Równanie ruchu w kierunku 

0x

2

:

 

 

2

2

2

1

2

v

diw v

0,

bo

v

v

t, x

x

 

2

2

2

1

2

2

1

2

0

0

2

v

v

v

1

p

v

v

v

t

x

x

x

 

 

 

background image

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
Po rozpisaniu laplasjanu i uproszczeniu otrzymamy:   

 

2

2

2

2

2

1

v

v

1

p

t

x

x

 

 

 
Określmy ciśnienie. Z równania ruchu dla kierunku 

0x

1

 

wobec znikania 

v

1

 

pozostaje 

 

1

1

p

0

x

 

 

Stąd  

p = f(x

2

– nie zależy od 

x

1

.

 

Dla wielkich  

x

ciśnienie jest takie samo jak na powierzchni płyty. Ale 

dostatecznie daleko od miejsca wzbudzenia ruchu prędkość znika, a 
ciśnienie jest stałe:

 

2

f (x )

const

p

const

 

 

background image

 
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 

Równanie ruchu po uproszczeniu ma postać: 

2

2

2

2

1

v

v

t

x

 

 

Jeśli płyta drga harmonicznie to wtedy   

1

i t

2 x 0

v

A e

 

 

 

daleko od płyty ruch zanika i      

1

2 x

v

0



 

 

 
Rozwiązaniem zadania jest: 

 

1

x

1

i

t

2

2

2

1

1

v (t, x )

Be

x e

 

background image

P

P

R

R

Z

Z

Y

Y

K

K

Ł

Ł

A

A

D

D

 

 

2

2

 

 

Ruch ustalony w nieskończenie długim przewodzie o 

niezmiennym przekroju. 

 

 

 

 

 
 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

 

 

x

 

x

 

x

 

x

 

x

 

Rura ma nie

ograniczoną długość, więc dla każdego 

x

ruch jest taki 

sam a pole prędkości nie zależy od 

x

1

Załóżmy też, że 

2

3

1

1

2

3

v

v

0 i v

v (x , x )

 

To równanie ruchu dla kierunku 

0x

ma postać: 

 

2

2

1

1

1

1

1

1

1

2

3

2

2

1

2

3

1

2

3

v

v

v

v

v

v

p

v

v

v

t

x

x

x

x

x

x

 

 

 
 

 

background image

 

 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Dla pozostałych kierunków wobec znikania 

2

3

v i v

 

mamy: 

 

 

1

2

3

p

p

0 i

0

p

p x

x

x

 

 

 
Równanie ruchu upraszcza się do postaci: 
 

2

2

1

1

2

3

1

2

3

dp(x )

v x , x

dx

x

x

 

 
 
 

Wniosek: 

lewa strona musi mieć wartość niezależną od x

1, 

czyli stałą! 

 

zależy od x

1

 

zależy od x

2

 i x

3

 

 

background image

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Zatem: 

2

2

1

1

2

3

1

2

3

dp(x )

v x , x

dx

x

x

 

  

 

 
 

Ciśnienie: 
 
 
 
 
 
Prędkość:

   

 

0

1

p

p

x

 

Jest liniową funkcją długości 
przewodu

 

x

 

p(x

1

 

p

0

 

1

1 brzeg

v

v

0


  

 

Wyraża warunek przylepienia cieczy 

do rury. 

Zagadnienie Dirichleta

 

background image

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 

 

Dla przewodu kołowego: 
 
 
 
 
 

 
 

 
 
Rozwiązanie: 
 
 
Ostatecznie 

 

 

  

 

x

2

 

x

3

 

θ 

2R 

1

1

1 r R

1 d

d

v

r

v

r dr dr

v

0


 

 

 

2

1

v

r

A ln r

B

4

 

 

A=0

 bo 

r = 0

 należy do 

obszaru ruchu, 

B

 wyznaczamy z 

warunku brzegowego 

2

2

1

1

dp dx

v

R

r

4

 

 

Rozkład prędkości jest 

paraboliczny