Bezpieczny rozwój

Dziecko ma ogromną ciekawość świata - lubi oglądać, dotykać,
manipulować, a nawet wkładać do buzi niemal wszystko. W ten
sposób uczy się i doskonali swoje umiejętności. Dom to fascynujące
miejsce dla dziecka - uwielbia go poznawać i odkrywać.

To od nas, dorosłych, zależy, czy dom będzie dla niego miejscem radosnych eksperymentów,
czy raczej źródłem potencjalnych zagrożeń. Co zrobić, aby nasz dom był bezpieczny dla
małego ciekawskiego człowieka? Najlepszy sposób to spacer po własnym mieszkaniu i próba
spojrzenia na nie oczami dziecka. Przy odrobinie wyobraźni uda się określić zagrożenia i
poczynić odpowiednie zabezpieczenia.

Uwielbiam gotować z mamą

Kuchnia to pomieszczenie, w którym zazwyczaj tętni życie rodzinne. Kolorowe naczynia,
błyszczące noże, płomień ognia, garnki z bulgoczącą wodą zwracają uwagę małych
wędrowców. Co zrobić, by zredukować potencjalne zagrożenia dla dziecka?

•

Kuchenka gazowa i garnki - warto zamontować zabezpieczenie, które
powstrzymywałoby dziecko przed sięganiem rączkami do palników. Uchwyty garnków
powinny być zawsze skierowane do środka kuchenki.

•

Blaty i stół - nie zostawiajcie naczyń i przedmiotów blisko krawędzi blatu. Dopóki
dziecko jest małe, nie używajcie obrusów. Nawet siedzące w foteliku lub raczkujące
dziecko potrafi ściągnąć sobie na głowę obrus razem ze wszystkim, co na nim stoi.

•

Szafki i szuflady - te, w których przechowywane są leki, środki chemiczne lub ostre
przedmioty, powinny być zabezpieczone specjalnymi zamknięciami.

•

Drzwi - drzwi ze szklanymi powierzchniami warto okleić naklejkami ostrzegającymi
dziecko przed znajdującą się tam szybą. Należy również zabezpieczyć drzwi
wahadłowe i samozamykające się, aby dziecko nie zostało nimi uderzone lub nie
przytrzasnęło sobie rąk.

•

Krzesła - wysokie krzesełko, w którym siedzi dziecko, powinno stać z dala od okna,
drzwi i przejść.

Moje małe królestwo

Pokój dziecka - najważniejsze pomieszczenie dla małego domownika. Tu spędza najwięcej
czasu, szczególnie w pierwszym roku życia - śpi, je i jest przewijany, tu również sporo się
bawi. Świecące żarówki, zabawki oraz meble stanowią prawdziwe atrakcje, na które żaden
mały odkrywca nie pozostanie obojętny.

•

Łóżko - musi być stabilne. Materac umieszczamy na tyle nisko, aby dziecko nie mogło
nawet z pozycji stojącej wydostać się z łóżeczka.

•

Meble - w pokoju dziecka nie powinno być żadnych lekkich mebli, które mogłoby
przewrócić na siebie.

•

Oświetlenie - pokój dziecka powinien być oświetlony lampami ściennymi i
sufitowymi. Zwisające z mebli przewody elektryczne od lamp stojących stanowiłyby
zbyt wielką pokusę.

•

Ogrzewanie - nie wolno pozostawiać włączonych piecyków gazowych ani

elektrycznych w pokoju dziecka, kiedy przebywa ono tam same, nawet gdy śpi.

•

Zabawki - należy je trzymać w jednym specjalnie w tym celu wyznaczonym miejscu,
aby dziecko nie potykało się o nie. Koniecznie trzeba zawsze sprawdzić, czy nie mają
ostrych krawędzi, nie są zbyt ciężkie itd.

Czas na kąpiel

Łazienka - w tym pomieszczeniu największymi potencjalnymi zagrożeniami dla maluszka są:
woda, środki kosmetyczne i chemiczne oraz urządzenia elektryczne. Kolorowe opakowania
kosmetyków, lekarstw i środków czyszczących wzbudzają zainteresowanie dziecka. Guziczki
w urządzeniach na prąd, takich jak suszarka czy pralka, same zachęcają do zabawy.

•

Wanna - podczas kąpieli umieszczamy w niej gumową matę, aby dziecko się nie
poślizgnęło. Nigdy nie pozostawiamy dziecka w kąpieli samego, nawet na chwilę.

•

Lekarstwa i kosmetyki - szafka na lekarstwa powinna znajdować się w miejscu
całkowicie niedostępnym dla dziecka. Lekarstwa należy trzymać w pojemnikach,
których dziecko nie jest w stanie otworzyć. Kosmetyki, zwłaszcza te w aerozolu,
powinny być przechowywane w miejscu niedostępnym dla dziecka.

•

Chemiczne środki czyszczące - należy trzymać je w zamkniętej szafce.

•

Podłoga - wyłożona kafelkami może być bardzo śliska, połóżmy na niej chodnik, który
uchroni dziecko przed poślizgnięciem się.

Wyobraźnia dziecka naprawdę nie zna granic. Jednak dzięki kilku prostym czynnościom oraz
pamiętaniu o podstawowych zasadach możemy w znacznym stopniu zmniejszyć ryzyko
wypadku naszego malca. Choć doświadczenie życiowe mówi, że najlepiej się uczyć na
własnych błędach, to jednak warto poświęcić nieco czasu i energii, by nasze dzieci popełniły
ich jak najmniej.