dyfuzja innowacji

background image

2011-04-27

1

Bankowość elektroniczna

Innowacja

• definiuje się ją jako „ideę, sposób działania lub

obiekt, który jest postrzegany jako nowy
przez jednostkę (grupę, organizację etc.)”

• Postrzeganie jakiegoś obiektu jako „nowości”

determinuje reakcję jednostki (czy też grupy) na
ten obiekt niezależnie od tego, czy faktycznie
jest to rzecz nowa.

background image

2011-04-27

2

Dyfuzja innowacji

• Innowacja rozprzestrzenia w danej zbiorowości

poprzez proces dyfuzji.

• Dyfuzją innowacji nazywa się ciąg zdarzeń, w

wyniku których innowacja jest komunikowana
poprzez różne kanały, w jakimś okresie
czasu, pomiędzy członkami danego systemu
społecznego

Przebieg dyfuzji

background image

2011-04-27

3

Przebieg dyfuzji

0,0

50 000,0

100 000,0

150 000,0

200 000,0

250 000,0

300 000,0

350 000,0

Przebieg dyfuzji

background image

2011-04-27

4

Przebieg dyfuzji

Od czego zależy tempo dyfuzji?

• Cechy innowacji:

ƒ

Relatywna przewaga — stopień w jakim innowacja postrzegana

jest jako przewyższająca poprzednie rozwiązania stosowane w

tym samym obszarze (przewaga ta może wyrażać się w

kategoriach ekonomicznych, prestiżu społecznym, walorach

użytkowych),

ƒ

Kompatybilność — postrzegana zgodność z istniejącymi

wartościami,

ƒ

Złożoność — postrzegana łatwość użytkowania,

ƒ

Możliwość testowania — możliwość wypróbowania innowacji na

ograniczoną skalę,

ƒ

Obserwowalność — stopień, w jakim rezultaty działania

innowacji są widoczne dla innych

background image

2011-04-27

5

Od czego zależy tempo dyfuzji?

• Typ decyzji o akceptacji innowacji:

ƒ

Opcjonalna — zależna od indywidualnych wyborów,

ƒ

Kolektywna — podejmowana przez zbiorowość,

ƒ

Autorytatywna — narzucana przez władzę, np.
poprzez zmianę przepisów.

• Typ kanałów komunikacyjnych — np. mass media,

komunikacja interpersonalna itd.

• Rodzaj systemu społecznego.
• Działania agenta zmiany — podmiotu wprowadzającego

innowację

Reakcja na innowację

background image

2011-04-27

6

Innowatorzy

Innowatorzy (innovators — 2,5% populacji) — kategoria,

która jako pierwsza zapoznaje się z nowościami.
Podstawową cechą tej grupy jest skłonność do ryzyka.
W przypadku zaawansowanych technologicznie
produktów, innowatorzy to ludzie ceniący technologię nie
ze względu na jej walory użytkowe, lecz z uwagi na jej
niezbadane możliwości.

Innowatorzy pozostają na uboczu społeczeństwa, a ich
kontakty społeczne ograniczają się do niewielkiej liczby
osób o podobnej pasji. Z reguły są jednostki dobrze
wykształcone, o wyższym niż przeciętnie statusie
ekonomicznym.

Wcześni naśladowcy

Wcześni naśladowcy (early adopters — 13,5% populacji)

— to osoby często pełniące w swoim środowisku rolę
lidera opinii.
Nie angażują się pochopnie w każdą nowinkę, ale
poszukują nowych możliwości pasujących do ich wizji. W
odróżnieniu od innowatorów cieszą się poważaniem
są kimś, kogo warto się poradzić.

Ich rola jest kluczowa dla procesu akceptacji innowacji
przekazują informację o nowości szerszemu
ogółowi
, a ich pozycja społeczna jest dla sceptycznej
większości swoistą gwarancją.

background image

2011-04-27

7

Wczesna większość

• Wczesna większość (early majority — 34%

populacji) — decyzja o przyjęciu innowacji w
przypadku tej grupy podyktowana jest
ostrożnością, poprzedzona namysłem.

Wczesna większość poszukuje przede
wszystkim usprawnienia dotychczasowych
sposobów działania, a nie rewolucyjnych zmian.
Główną cechą tej kategorii jest pragmatyzm.

Późna większość

Późna większość (late majority — 34% populacji)

— najważniejszym rysem tej kategorii jest
konserwatyzm.

Grupa ta obawia się nowych technologii i daje
się przekonać, gdy jasne się staje że innowacja
okrzepła na tyle by stać się nowym standardem.

background image

2011-04-27

8

Laggards

Maruderzy (laggards — 16% populacji) —

niechętni zmianom, przyjmują je tylko wtedy, gdy
stają się koniecznością. Ostatni przyjmują
innowację lub nie przyjmują jej wcale.

Punktem odniesienia dla tej kategorii jest
przeszłość. Maruderzy to z reguły osoby
starsze, gorzej wykształcone, zorientowane na
najbliższe otoczenie — nie posiadające rozległej
sieci stosunków interpersonalnych.

„Wyrwa” w procesie akceptacji

innowacji

• „Wyrwa” powstaje pomiędzy segmentem

wczesnych naśladowców a wczesną

większością.

• Te dwie grupy mają znacząco różne

oczekiwania i wymagają odmiennych strategii

marketingowych.

• Innowatorzy i wcześni naśladowcy są skłonni

podjąć ryzyko i sprawdzić nowe rozwiązania. Są

skłonni podjąć wysiłek intelektualny by nauczyć

się korzystać z innowacji. Nie liczą się z opinią

otoczenia tak bardzo jak pozostałe kategorie.

background image

2011-04-27

9

„Wyrwa” w procesie akceptacji

innowacji

• Dla pragmatycznej wczesnej większości najbardziej liczy

się korzyść ekonomiczna i możliwość bezproblemowego

połączenia dotychczasowego sposobu działania z

pojawiającą się innowacją (jej kompatybilność).

• Powoduje to powstanie błędnego koła — innowacja nie

może zostać zaakceptowana bo nie jest powszechnie

stosowana, nie może być powszechnie stosowana bo

nie została jeszcze zaakceptowana przez większość.

• Niechęć do wyjścia naprzeciw nowości oznacza, że

wprowadzający na rynek innowacyjny produkt musi go

przeprojektować tak by spełniał oczekiwania tej

kategorii.

• Jeśli tak się nie stanie, to innowacje ugrzęźnie w

„wyrwie” podobnie jak wiele innych produktów

skazanych na marginalną popularność.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Dyfuzja innowacji produktowych w przedsiębiorstwie na przykładzie XXX
Dyfuzja innowacji ekologicznych Nieznany
Wykład 7 - Komunikacja i rozwój - dyfuzja innowacji, Notatki, Dziennikarstwo i komunikacja społeczna
Teoria dyfuzji innowacji 20s
Banachowicz, Beata Obserwatorium Innowacji jako narzędzie dyfuzji innowacji sektora publicznego (20
predygier innowacyjna rola klastrow
Wyklad 5a Dyfuzja
Porównanie dwóch regionalnych strategii innowacji
Źródła innowacji1
Ustalony ruch przez dyfuzje gazow wg Maxwella
Prezentacja Zarządzanie innowacjami 1
Innowacyjne urządzenia i technologie
IM 5 dyfuzja wyklad 03
cw 1 dyfuzja

więcej podobnych podstron