2011-04-27
1
Bankowość elektroniczna
Innowacja
• definiuje się ją jako „ideę, sposób działania lub
obiekt, który jest postrzegany jako nowy
przez jednostkę (grupę, organizację etc.)”
• Postrzeganie jakiegoś obiektu jako „nowości”
determinuje reakcję jednostki (czy też grupy) na
ten obiekt niezależnie od tego, czy faktycznie
jest to rzecz nowa.
2011-04-27
2
Dyfuzja innowacji
• Innowacja rozprzestrzenia w danej zbiorowości
poprzez proces dyfuzji.
• Dyfuzją innowacji nazywa się ciąg zdarzeń, w
wyniku których innowacja jest komunikowana
poprzez różne kanały, w jakimś okresie
czasu, pomiędzy członkami danego systemu
społecznego
Przebieg dyfuzji
2011-04-27
3
Przebieg dyfuzji
0,0
50 000,0
100 000,0
150 000,0
200 000,0
250 000,0
300 000,0
350 000,0
Przebieg dyfuzji
2011-04-27
4
Przebieg dyfuzji
Od czego zależy tempo dyfuzji?
• Cechy innowacji:
Relatywna przewaga — stopień w jakim innowacja postrzegana
jest jako przewyższająca poprzednie rozwiązania stosowane w
tym samym obszarze (przewaga ta może wyrażać się w
kategoriach ekonomicznych, prestiżu społecznym, walorach
użytkowych),
Kompatybilność — postrzegana zgodność z istniejącymi
wartościami,
Złożoność — postrzegana łatwość użytkowania,
Możliwość testowania — możliwość wypróbowania innowacji na
ograniczoną skalę,
Obserwowalność — stopień, w jakim rezultaty działania
innowacji są widoczne dla innych
2011-04-27
5
Od czego zależy tempo dyfuzji?
• Typ decyzji o akceptacji innowacji:
Opcjonalna — zależna od indywidualnych wyborów,
Kolektywna — podejmowana przez zbiorowość,
Autorytatywna — narzucana przez władzę, np.
poprzez zmianę przepisów.
• Typ kanałów komunikacyjnych — np. mass media,
komunikacja interpersonalna itd.
• Rodzaj systemu społecznego.
• Działania agenta zmiany — podmiotu wprowadzającego
innowację
Reakcja na innowację
2011-04-27
6
Innowatorzy
Innowatorzy (innovators — 2,5% populacji) — kategoria,
która jako pierwsza zapoznaje się z nowościami.
Podstawową cechą tej grupy jest skłonność do ryzyka.
W przypadku zaawansowanych technologicznie
produktów, innowatorzy to ludzie ceniący technologię nie
ze względu na jej walory użytkowe, lecz z uwagi na jej
niezbadane możliwości.
Innowatorzy pozostają na uboczu społeczeństwa, a ich
kontakty społeczne ograniczają się do niewielkiej liczby
osób o podobnej pasji. Z reguły są jednostki dobrze
wykształcone, o wyższym niż przeciętnie statusie
ekonomicznym.
Wcześni naśladowcy
Wcześni naśladowcy (early adopters — 13,5% populacji)
— to osoby często pełniące w swoim środowisku rolę
lidera opinii.
Nie angażują się pochopnie w każdą nowinkę, ale
poszukują nowych możliwości pasujących do ich wizji. W
odróżnieniu od innowatorów cieszą się poważaniem —
są kimś, kogo warto się poradzić.
Ich rola jest kluczowa dla procesu akceptacji innowacji
— przekazują informację o nowości szerszemu
ogółowi, a ich pozycja społeczna jest dla sceptycznej
większości swoistą gwarancją.
2011-04-27
7
Wczesna większość
• Wczesna większość (early majority — 34%
populacji) — decyzja o przyjęciu innowacji w
przypadku tej grupy podyktowana jest
ostrożnością, poprzedzona namysłem.
Wczesna większość poszukuje przede
wszystkim usprawnienia dotychczasowych
sposobów działania, a nie rewolucyjnych zmian.
Główną cechą tej kategorii jest pragmatyzm.
Późna większość
Późna większość (late majority — 34% populacji)
— najważniejszym rysem tej kategorii jest
konserwatyzm.
Grupa ta obawia się nowych technologii i daje
się przekonać, gdy jasne się staje że innowacja
okrzepła na tyle by stać się nowym standardem.
2011-04-27
8
Laggards
Maruderzy (laggards — 16% populacji) —
niechętni zmianom, przyjmują je tylko wtedy, gdy
stają się koniecznością. Ostatni przyjmują
innowację lub nie przyjmują jej wcale.
Punktem odniesienia dla tej kategorii jest
przeszłość. Maruderzy to z reguły osoby
starsze, gorzej wykształcone, zorientowane na
najbliższe otoczenie — nie posiadające rozległej
sieci stosunków interpersonalnych.
„Wyrwa” w procesie akceptacji
innowacji
• „Wyrwa” powstaje pomiędzy segmentem
wczesnych naśladowców a wczesną
większością.
• Te dwie grupy mają znacząco różne
oczekiwania i wymagają odmiennych strategii
marketingowych.
• Innowatorzy i wcześni naśladowcy są skłonni
podjąć ryzyko i sprawdzić nowe rozwiązania. Są
skłonni podjąć wysiłek intelektualny by nauczyć
się korzystać z innowacji. Nie liczą się z opinią
otoczenia tak bardzo jak pozostałe kategorie.
2011-04-27
9
„Wyrwa” w procesie akceptacji
innowacji
• Dla pragmatycznej wczesnej większości najbardziej liczy
się korzyść ekonomiczna i możliwość bezproblemowego
połączenia dotychczasowego sposobu działania z
pojawiającą się innowacją (jej kompatybilność).
• Powoduje to powstanie błędnego koła — innowacja nie
może zostać zaakceptowana bo nie jest powszechnie
stosowana, nie może być powszechnie stosowana bo
nie została jeszcze zaakceptowana przez większość.
• Niechęć do wyjścia naprzeciw nowości oznacza, że
wprowadzający na rynek innowacyjny produkt musi go
przeprojektować tak by spełniał oczekiwania tej
kategorii.
• Jeśli tak się nie stanie, to innowacje ugrzęźnie w
„wyrwie” podobnie jak wiele innych produktów
skazanych na marginalną popularność.