Bankowo
ść
Wykład 2012/2013
1
Wykład 2012/2013
Karol
Ś
ledzik
Struktura wykładu [24h]:
T1 – Pieni
ą
dz, rynek, polityka pieni
ęż
na [4h]
T2 – System bankowy [4h]
T3 – Struktura organizacyjna banku [2h]
T4 – Operacje bankowe [4h]
2
T4 – Operacje bankowe [4h]
T5 – Kredyty bankowe [8h]
Egzamin „zerowy” [2]
Temat I
- Pieni
ą
dz, rynek, polityka pieni
ęż
na (4h)
3
Cechy „dobrego” pieni
ą
dza:
Łatwo
ść
przenoszenia z miejsca na miejsce
Trwało
ść
(odporno
ść
na zniszczenie)
Rozpoznawalno
ść
przez uczestników rynku
Jednorodno
ść
4
Jednorodno
ść
Stało
ść
warto
ś
ci pieni
ą
dza w czasie
Ograniczony dost
ę
p
Funkcje pieni
ą
dza:
Pieni
ą
dz jako miernik warto
ś
ci
Pieni
ą
dz jako
ś
rodek wymiany
Pieni
ą
dz jako
ś
rodek przechowywania warto
ś
ci
(tezauryzacji)
5
Powszechny
ś
rodek płatniczy
Pieni
ą
dz
ś
wiatowy, je
ś
li cztery pozostałe funkcje
wypełnia w kraju i za granic
ą
Podstawowe rodzaje pieni
ą
dza:
-pieni
ą
dz zdawkowy (gotówkowy)
•pieni
ą
dz kruszcowy
•pieni
ą
dz metalowy (monety)
•pieni
ą
dz papierowy (banknoty)
-pieni
ą
dz rozrachunkowy (bezgotówkowy)
•czeki
6
•czeki
•weksle
•obligacje
•bony
•karty płatnicze i kredytowe
•pieni
ą
dz bankowy
•pieni
ą
dz elektroniczny
-pieni
ą
dz mi
ę
dzynarodowy
7
Rynek pieni
ęż
ny jest podstawowym elementem rynku finansowego,
na którym przedmiotem obrotu s
ą
krótkoterminowe instrumenty
kredytowe (roszczenia finansowe) o najwy
ż
szym stopniu płynno
ś
ci i
tradycyjnym terminem ich spłaty do 1 roku.
kształtuje si
ę
na nim popyt i poda
ż
pieni
ą
dza oraz aktualna cena
pieni
ą
dza;
Rynek pieni
ęż
ny
8
pieni
ą
dza;
jest w znacznym stopniu kontrolowany przez bank centralny;
wyst
ę
puje na nim znaczna liczba po
ś
redników finansowych;
dostarcza kapitału na finansowanie działalno
ś
ci bie
żą
cej banków;
jest rynkiem hurtowym, transakcje prowadzone s
ą
w znacznym
rozmiarach, du
ż
ymi kwotami, na krótkie terminy;
Struktura rynku finansowego
9
Rynek pieni
ęż
ny
Podział rynku pieniężnego wg kryterium:
Powszechności zawieranych transakcji
finansowych
10
Zamkni
ę
ty
(tzw. mi
ę
dzybankowy)
Otwarty
(rynek emisji i obrotu
ró
ż
nych instrumentów
dłu
ż
nych podmiotów
niebankowych)
Rynek pieni
ęż
ny
Podział rynku pieniężnego wg
kryterium:
rodzajów kontrahentów dokonuj
ą
cych transakcji
11
Pierwotny
(wprowadzenie do obrotu
papierów warto
ś
ciowych)
Wtórny
(obrót wprowadzonymi papierami)
Rynek pieni
ęż
ny
Podział rynku pieniężnego wg
kryterium:
liczby kontrahentów dokonuj
ą
cych transakcji
12
Hurtowy
(rynek lokat mi
ę
dzybankowych
i krótkoterminowych dłu
ż
nych
papierów warto
ś
ciowych)
Detaliczny
(rynek operacji bankowych z klientem)
rynek pieni
ęż
ny
detaliczny rynek
bankowy
(lokacyjno-kredytowy)
krótkoterminowych
bonów lokacyjnych
walutowy
mi
ę
dzynarodowy
STRUKTURA RYNKU
PIENI
ĘŻ
NEGO
13
• MI
Ę
DZYBANKOWY –prowadzone na nim operacje instrumentami finansowymi s
ą
zastrze
ż
one wył
ą
cznie dla banków komercyjnych i banku centralnego
•DETALICZNY RYNEK BANKOWY – rynek lokat krótkoterminowych i kredytów bankowych
ró
ż
nych podmiotów gosp.: gospodarstw domowych, przedsi
ę
biorstw, sektora publicznego i
niebankowych instytucji finansowych
•RYNEK KRÓTKOTERMINOWYCH BONÓW LOKACYJNYCH –rynek weksli i innych
papierów warto
ś
ciowych emitowanych przez niebankowe podmioty gosp.
•RYNEK WALUTOWY- segment rynku pieni
ęż
nego, na którym dominuj
ą
banki komercyjne
wykonuj
ą
ce na nim operacje walut
ą
obc
ą
i dewizami
UCZESTNICY RYNKU PIENIĘŻNEGO:
-Banki
-Podmioty gospodarcze
-Instytucje finansowe
-Państwo
-społeczeństwo
14
-społeczeństwo
Funkcje rynku pieni
ęż
nego:
1)
ź
ródło utrzymania płynno
ś
ci finansowej wszystkich
podmiotów gospodarczych
2) rynek rezerw kasowych sektora bankowego i
gospodarki finansowej pa
ń
stwa
15
3) miejsce kształtowania stóp procentowych w
krótkoterminowych i
ś
rednioterminowych operacjach z
klientami
4) stworzenie bankowi centralnemu mo
ż
liwo
ś
ci
wywierania wpływu na koniunktur
ę
popyt na
ś
rodki
pieni
ęż
ne
poda
ż
ś
rodków
pieni
ęż
nych
•banki,
•wolne zasoby pieni
ęż
ne:
16
•banki,
•niebankowe instytucje finansowe,
•pa
ń
stwo,
•instytucje publiczne,
•operatorzy giełdowi
•wolne zasoby pieni
ęż
ne:
•osób fizycznych,
•banków krajowych i zagranicznych,
•instytucje finansowe – towarzystwa
ubezpieczeniowe, fundusze
powiernicze
Polityka pieni
ęż
na
17
Polityka pieni
ęż
na
Funkcje i skład RPP
Zgodnie z art. 227 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 6
Ustawy o Narodowym Banku Polskim, Rada Polityki Pieni
ęż
nej jest
organem NBP.
Rada Polityki Pieni
ęż
nej ukształtowała si
ę
w dniu 17 lutego 1998 r. W skład
18
Rada Polityki Pieni
ęż
nej ukształtowała si
ę
w dniu 17 lutego 1998 r. W skład
Rady wchodz
ą
:
Przewodnicz
ą
cy Rady, którym jest Prezes NBP,
9 członków, powoływanych w równej liczbie przez: Prezydenta RP, Sejm i
Senat.
Członkowie Rady Polityki Pieni
ęż
nej powoływani s
ą
na 6 lat.
Zgodnie z art. 12 Ustawy o NBP, Rada Polityki Pieni
ęż
nej:
-ustala corocznie zało
ż
enia polityki pieni
ęż
nej i przedkłada je do
wiadomo
ś
ci Sejmowi równocze
ś
nie z przedło
ż
eniem przez Rad
ę
Ministrów
projektu ustawy bud
ż
etowej,
-składa Sejmowi sprawozdanie z wykonania zało
ż
e
ń
polityki pieni
ęż
nej w
ci
ą
gu 5 miesi
ę
cy od zako
ń
czenia roku bud
ż
etowego,
-ustala wysoko
ść
stóp procentowych NBP,
19
-ustala zasady i stopy rezerwy obowi
ą
zkowej banków,
-okre
ś
la górne granice zobowi
ą
za
ń
wynikaj
ą
cych z zaci
ą
gania przez NBP
po
ż
yczek i kredytów w zagranicznych instytucjach bankowych i
finansowych,
-zatwierdza plan finansowy NBP oraz sprawozdanie z działalno
ś
ci NBP,
-przyjmuje roczne sprawozdanie finansowe NBP,
-ustala zasady operacji otwartego rynku.
Rada Polityki Pieni
ęż
nej dokonuje oceny działalno
ś
ci Zarz
ą
du NBP w zakresie
realizacji zało
ż
e
ń
polityki pieni
ęż
nej i uchwala zasady rachunkowo
ś
ci NBP,
przedło
ż
one przez Prezesa NBP.
Skład Rady Polityki Pieni
ęż
nej:
Przewodnicz
ą
cy Rady Polityki Pieni
ęż
nej
Prezes NBP
–
Marek Belka
20
Członkowie Rady Polityki Pieni
ęż
nej
Andrzej Bratkowski
El
ż
bieta Chojna-Duch
Zyta Gilowska
Adam Glapi
ń
ski
Jerzy Hausner
Andrzej Ka
ź
mierczak
Andrzej Rzo
ń
ca
Jan Winiecki
Anna Zieli
ń
ska-Gł
ę
bocka
21
Narodowy Bank Polski realizuje zało
ż
enia polityki pieni
ęż
nej stanowione przez
Rad
ę
Polityki Pieni
ęż
nej.
Podstawowym zadaniem polityki pieni
ęż
nej jest utrzymywanie stabilnego
poziomu cen.
Od 1998 r. NBP stosuje strategi
ę
bezpo
ś
redniego celu inflacyjnego.
Od pocz
ą
tku 2004 r. ci
ą
gły cel inflacyjny wynosi 2,5 proc. z mo
ż
liwo
ś
ci
ą
22
Od pocz
ą
tku 2004 r. ci
ą
gły cel inflacyjny wynosi 2,5 proc. z mo
ż
liwo
ś
ci
ą
odchylenia do 1 punktu procentowego w gór
ę
lub w dół.
Oznacza to,
ż
e roczny wska
ź
nik CPI powinien w ka
ż
dym miesi
ą
cu znajdowa
ć
si
ę
jak najbli
ż
ej 2,5 proc.
NBP wpływa na poziom inflacji przede wszystkim poprzez okre
ś
lanie
wysoko
ś
ci oficjalnych stóp procentowych, które wyznaczaj
ą
rentowno
ś
ci
instrumentów polityki pieni
ęż
nej.
W celu kształtowania krótkoterminowych stóp procentowych na rynku
pieni
ęż
nym NBP wykorzystuje nowoczesne instrumenty polityki pieni
ęż
nej,
w tym:
- operacje otwartego rynku
23
- operacje otwartego rynku
- operacje depozytowo-kredytowe
- rezerw
ę
obowi
ą
zkow
ą
Operuj
ą
c wymienionymi instrumentami, NBP d
ąż
y do kształtowania takiego
poziomu stóp procentowych w gospodarce, który maksymalizuje
prawdopodobie
ń
stwo osi
ą
gni
ę
cia celu inflacyjnego.
24
Zało
ż
enia polityki pieni
ęż
nej
25
Decyzje RPP:
26
27
28
Ź
ródło: NBP
Stawka POLONIA – stawka POLONIA (ang. Polish Overnight Index Average)
została wprowadzona przez NBP oraz ACI Polska z pocz
ą
tkiem 2005 r. Jest ona
ś
redni
ą
stawk
ą
overnight wa
ż
on
ą
wielko
ś
ci
ą
transakcji na rynku depozytów
mi
ę
dzybankowych. Poziom stawki odzwierciedla rzeczywiste oprocentowanie
krótkoterminowych lokat mi
ę
dzybankowych. Stawka POLONIA publikowana jest
przez NBP na stronie serwisu informacyjnego Reuters (NBPS) ka
ż
dego dnia o
godzinie 17:00.
Fixing stawki POLONIA jest przeprowadzany w ka
ż
dym dniu operacyjnym przez
29
Fixing stawki POLONIA jest przeprowadzany w ka
ż
dym dniu operacyjnym przez
NBP o godz. 16.45. Jego uczestnik zobowi
ą
zany jest do przekazania bankowi
centralnemu wykazu transakcji o terminie O/N zawartych z innymi uczestnikami i
przesłanych do rozliczenia w danym dniu do godz. 16.30.
30
Instrumenty polityki pieni
ęż
nej c.d.
31
Instrumenty
polityki
pieni
ęż
nej
32
Instrumenty
kontroli
ogólnej
Instrumenty
kontroli
selektywnej
Oddziaływanie
przez
perswazj
ę
Instrumenty kontroli ogólnej:
1.
Operacje otwartego rynku
2.
Polityka rezerw obowi
ą
zkowych
3.
Polityka refinansowania banków
33
3.
Polityka refinansowania banków
Operacje otwartego rynku
inicjuje zawsze bank centralny, kupuj
ą
c lub sprzedaj
ą
c
tyle papierów warto
ś
ciowych (bony skarbowe, obligacje
skarbowe, bony pieni
ęż
ne) ile uwa
ż
a za wła
ś
ciwe w
celu po
żą
danego kształtowania poda
ż
y pieni
ą
dza.
34
Operacje otwartego rynku
wywieraj
ą
wpływ na poziom stopy procentowej.
Sprzeda
ż
bonów skarbowych przez bank centralny
powoduje spadek ich kursów realizacyjnych, co
oznacza faktyczny wzrost stopy procentowej. Skup
35
oznacza faktyczny wzrost stopy procentowej. Skup
obligacji czy bonów skarbowych wywiera bezpo
ś
redni
wpływ na obni
ż
enie ich stopy procentowej.
Polityka rezerw obowi
ą
zkowych
Rezerwy tworzone s
ą
dzi
ę
ki odprowadzeniu przez bank
komercyjny na rachunek w banku centralnym cz
ęś
ci
ś
rodków pieni
ęż
nych zgromadzonych wcze
ś
niej w
postaci depozytów.
Wysoko
ść
rezerw obowi
ą
zkowych ustala bank
centralny. Głównym celem stosowania rezerw jest
36
centralny. Głównym celem stosowania rezerw jest
regulowanie
ilo
ś
ci
pieni
ą
dza kreowanego przez banki
komercyjne
Wady polityki rezerw obowi
ą
zkowych:
Bankom trudno jest si
ę
dostosowa
ć
do wymaganego
poziomu rezerw
Rezerwy nie gwarantuj
ą
wypłacalno
ś
ci banków.
37
Rezerwy nie gwarantuj
ą
wypłacalno
ś
ci banków.
Polityka refinansowania banków
polega na udzielaniu przez bank centralny bankom
komercyjnym kredytów: redyskontowego,
lombardowego i innych kredytów refinansowych.
38
Kredyt redyskontowy-
w gospodarce rynkowej jest podstawow
ą
form
ą
zasilania finansowego banków komercyjnych przez
bank centralny. Operacja redyskontowa polega na
zakupie przez bank centralny weksli, których termin
wykupu jeszcze nie nadszedł. W wyniku tego
39
wykupu jeszcze nie nadszedł. W wyniku tego
zwi
ę
kszaj
ą
si
ę
aktywa banku centralnego oraz
powi
ę
ksza si
ę
poda
ż
pieni
ą
dza bankowego,
pozostawionego do dyspozycji banków komercyjnych.
Kredyt lombardowy-
udzielany jest bankom komercyjnym na bardzo krótkie
terminy pod zastaw papierów warto
ś
ciowych, zwykle do
warto
ś
ci 75% ich warto
ś
ci nominalnej.
40
Instrumenty selektywnej kontroli polityki pieni
ęż
nej
(instrumenty sterowania bezpo
ś
redniego)
Bezpo
ś
rednie instrumenty polityki pieni
ęż
nej:
•
Kontrola wielko
ś
ci udzielanych kredytów (pułapy kredytowe)
•
Kontrola stóp procentowych
41
•
Polityka selektywnych wska
ź
ników rezerwowych
•
Wskazywanie bankom komercyjnym celów, na które mog
ą
by
ć
przeznaczone kredyty, lub te
ż
całkowity zakaz ich
udzielania
Polityka pieni
ęż
na –
o co toczy si
ę
bój?
42
Inflacja – wrogiem pieni
ą
dza
spadek warto
ś
ci realnej pieni
ą
dza
Rodzaje inflacji:
pełzaj
ą
ca – < 5% rocznie,
43
pełzaj
ą
ca – < 5% rocznie,
krocz
ą
ca – 5-10% rocznie,
galopuj
ą
ca – wzrost cen od kilkudziesi
ę
ciu
do ok. 150 % w skali rocznej,
hiperinflacja – roczny wzrost cen o ok. 150%
lub wi
ę
cej.
Poziom inflacji w Polsce w latach 1992-2012
44
Inflacja w Polsce w latach 1950 - 2009
45
2007
2,5%
2008
2009
3,3%
3,5%
Od czego zale
ż
y warto
ść
pieni
ą
dza
w czasie?
46
Oprocentowanie
procent, forma dochodu od kapitału pożyczkowego,
uzyskiwanego przez właścicieli kapitału w postaci
pieniężnej z tytułu jego udostępnienia innym
użytkownikom.
47
użytkownikom.
Zjawisko procentu wiąże się przede wszystkim
z bankowością:
Kredyty
Oszczędności
48
Konta osobiste
Książeczki mieszkaniowe
Lokaty kapitału
Oprocentowanie
wyznaczanie przyszłej
warto
ś
ci danej kwoty
przy
okre
ś
lonych warunkach*
Dyskontowanie
Wyznaczanie warto
ś
ci bie
żą
cej
49
Wyznaczanie warto
ś
ci bie
żą
cej
danej kwoty przy okre
ś
lonych
warunkach*
* stopa dyskontowa.
ponownie
Od czego zale
ż
y warto
ść
pieni
ą
dza
w czasie?
50
Inflacja ?
Ryzyko
Mo
ż
liwo
ś
ci inwestycyjne
51
Mo
ż
liwo
ś
ci inwestycyjne