background image

1

EKG, tony serca, 

echokardiografia serca

Ćwiczenie 8

CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

ELEKTROKARDIOGRAFIA

podstawowa metoda diagnostyczna chorób 

podstawowa metoda diagnostyczna chorób 

serca 

serca 

wykorzystuje zjawisko aktywności 
bioelektrycznej serca

polega na rejestracji na powierzchni ciała 
zmian potencjałów elektrycznych 
powstających pod wpływem 

depolaryzacji

depolaryzacji

lub 

repolaryzacji 

repolaryzacji 

serca 

background image

2

ELEKTRODY - Trójkąt Einthovena

3 + 3 + 6 = 12

II

III

I

Uziemienie`

CECHY WYKRESU EKG               

wychylenia linii 
izoelektrycznej

odległość między 

sąsiednimi załamkami

łączny czas trwania załamka i 

następującego po nim odcinka

background image

3

JAK POWSTAJĄ WYCHYLENIA W ZAPISIE EKG ?

JAK POWSTAJĄ WYCHYLENIA W ZAPISIE EKG ?

Prawidłowy wykres 

EKG odebrany w II 

odprowadzeniu 

kończynowym

depolaryzacja 
przedsionków

depolaryzacja 

komór

repolaryzacja 

komór

załamek

załamek

zespół

jest najbardziej czytelny, 

ma największe 

wychylenia, ponieważ oś 

elektryczna serca 

przebiega wtedy 

najbardziej zgodnie z 

kierunkiem 

odprowadzenia.

Miejsca najlepszego osłuchu tonów serca nad zastawkami:

Zastawka dwudzielna 

(V 

międzyżebrze, linia 

środkowo-obojczykowa 

lewa)

Zastawka 

trójdzielna 

(prawa 

strona mostka na 

wysokości przyczepu 

V i VI prawej 

chrząstki żebrowej)

Zastawka aorty 

(II międzyżebrze, 

linia mostkowa 

prawa)

Zastawka pnia płucnego 

(II 

międzyżebrze, linia mostkowa 

lewa) 

Punkt Erba 

(

III międzyżebrze przy mostku -

miejsce najlepszej słyszalności 

szmeru skurczowego w  

niedomykalności zastawki 

dwudzielnej)

background image

4

Zjawisko Dopplera

Zjawisko Dopplera

Częstotliwość fal akustycznych zwiększa się (maleje 

długość) gdy ich źródło zbliża się do odbiornika. Maleje zaś 
(długość się zwiększa) gdy źródło oddala się od odbiornika.

przesunięcie dopplerowskie

przesunięcie dopplerowskie

Christian Andreas 

Doppler 1845 r.

Zjawisko Dopplera w medycynie

Zjawisko Dopplera w medycynie

Fala odbita od ruchomego środowiska zmienia częstotliwość. Takim
ruchomym środowiskiem jest organizm człowieka:

narządy wewnętrzne,

tkanki,

naczynia krwionośne

Tkanki o różnej gęstości w różny sposób odbijają ultradźwięki (2-14 MHz).
Najczęściej stosowane głowice: 3,75 MHz i 7,5 MHz

ULTRASONOGRAFIA 

ULTRASONOGRAFIA → 

→ 

dziedzina medycyny wykorzystująca efekt Dopplera do 

diagnostyki.

Ultrasonograf Dopplera:

Ultrasonograf Dopplera:

przyrząd służący do badania przepływów naczyniowych (wykrywa schorzenia naczyń
krwionośnych: zwężenia, zakrzepy, zastoje)

Fala ultradźwiękowa emitowana przez głowicę przemierza ciało, odbija się od
ośrodka będącego w ruchu np. krwi i powraca do głowicy

krew płynie w kierunku odbiornika - częstotliwość fal powracających > częstotliwość fal
wysyłanych.

krew oddala się od odbiornika → częstotliwość fal maleje.

Różnica, proporcjonalna do liniowej prędkości przepływu krwi jest przekładana na sygnał 

Różnica, proporcjonalna do liniowej prędkości przepływu krwi jest przekładana na sygnał 

elektryczny, który można zarejestrować graficznie. 

elektryczny, który można zarejestrować graficznie. 

background image

5

Inne wykorzystanie ultrasonografii dopplerowskiej:

Inne wykorzystanie ultrasonografii dopplerowskiej:

Do badania (obrazowania) narządów wewnętrznych, ich wielkości i kształtu

Do badania ruchu:

Serca w czasie cyklu hemodynamicznego

Płodu w łonie matki

Przepływu krwi w narządach wewnętrznych

Obraz powstaje po przetworzeniu powracającej fali dźwiękowej (echa) na podstawie jej
częstotliwości → odzwierciedla to różnice gęstości poszczególnych tkanek i narządów

Często obraz jest często komputerowo kolorowany

Badanie dopplerowskie:

Nieinwazyjne

Bezbolesne

Nie ma ograniczeń wiekowych

Może być powtarzane wielokrotnie

Nie wymaga specjalnych przygotowań (tylko badanie wątroby i tętnic nerkowych 
na czczo)

Wykonanie

Wykonanie::

W miejscu badania nałożyć na skórę specjalny żel (ułatwia przesuwanie głowicy i przenikanie fali
ultradźwiękowej)

Wodzić głowicą nad badanym obszarem anglizując dźwięk z mikrofonu aparatu lub obserwując obraz
narządów wewnętrznych na ekranie