Diagnostyka i postępowanie z
buhajami reproduktorami oraz
nasieniem przy występowaniu IBR/IPV,
brucelozy bydła, enzootycznej
białaczki bydła, gruźlicy bydła,
choroby mętwikowej, choroby
rzęsistkowej oraz BVD/MD
Prof. dr hab. Tomasz Janowski
Czynniki istotne dla jakości/zakażeń
nasienia
• Zdrowie buhajów
• Warunki utrzymania
• Warunki pobierania nasienia
• Postępowanie z nasieniem
Choroby zakaźne przekazywane u
bydła przez nasienie/sztuczną
inseminację
Choroba
Stopień zagrożenia
IBR/IPV
+++
Pryszczyca
+++
Księgosusz
+++
BVD/MD
+++
Choroba rzęsistkowa
+++
Choroba mętwikowa
+++
Bruceloza
++
Gruźlica
++
Leptospiroza
++
Mykoplazmoza
++
Białaczka
0
BSE i inne
0
Buhaje powinny być poddawane
badaniom na obecność następujących
chorób:
1.
Gruźlica (wieloukładowa)
2.
Bruceloza (głównie układ rozrodczy)
3.
Enzootyczna białaczka bydła (wieloukładowa)
4.
Zakaźne zapalenie nosa i tchawicy/otręt (IBR/IPV)
(układ oddechowy/rozrodczy)
5. Choroba mętwikowa (Campylobacter foetus) (układ rozrodczy)
6.
Zaraza rzęsistkowa (Trichomonas foetus) (układ rozrodczy)
7.
Choroba błon śluzowych/wirusowa biegunka bydła (BVD/MD) (układ
pokarmowy/rozrodczy)
Gruźlica (1)
• Prątki z rodzaju Mycobacterium (bovis/tuberculosis) wywołują
proces chorobowy przebiegający z tworzeniem się w tkankach
swoistych ziarniaków (gruzełki gruźlicze), które są głównym
odczynem w tej chorobie.
• Choroba najczęściej rozwija się w węzłach chłonnych, płucach,
jelitach, wątrobie i śledzionie oraz błonach surowiczych (opłucna,
otrzewna) , ale może dotyczyć wszystkich układów i organów.
• Zakażenie najczęściej drogą aerogenną (wykrztusina, powietrze
obory), niekiedy także pokarmową (pojenie)
Gruźlica (2)
• Obraz kliniczny jest wielopostaciowy i zależy od rozległości i
stopnia uszkodzenia objętych narządów wewnętrznych.
• Początkowo tzw. zespół pierwotny (płuca, jelita) bez
widocznych objawów klinicznych. Długa inkubacja trwająca
kilka miesięcy lub lat.
• Następnie tzw. okresy uogólnienia wczesnego (następnie
późnego) – we krwi prątki i objawy ogólnie (temperatura
↑ , apatia, chudnięcie).
• Kolejno choroba przechodzi w fazę przewlekłą (okresowo
temperatura , zmienny apetyt, apatia, niedokrwistość,
spadek kondycji).
Gruźlica (3) - niektóre objawy
- Skóra - twarde guzki, niebolesne występujące w okolicy przednich
kończyn.
- Stawy – miejscowe deformacje, kulawizny.
- Płuca – kaszel suchy, potem wilgotny, utrudnione oddychanie,
rzężenia.
- Wątroba i śledziona – początkowo brak objawów, później obraz
niewydolności tych narządów.
- Mózg i opony mózgowe – naprzemienne podniecenie lub apatia,
zaburzenia ruchu, czasami ślepota, tężca karku (opony mózgowe)
Gruźlica
• Okres inkubacji
-
> 3 tygodnie
• Rezerwuar
-
chronicznie zainfekowane zwierzęta
• wydalanie zarazka -
wydzielina z nosa
• Okres transmisji /
-
całe życie, zwłaszcza w fazie otwartej
bakteriemia gruźlicy
• zakażenie przez
nasienie SU
-
wysoce prawdopodobne (++)
Bruceloza (1)
• Brucella abortus, rzadziej B melitensis – czynniki wywołujące
• Okres inkubacji zróżnicowany – 14 – 180 dni
• Zakażenie najczęściej drogą alimentarną poprzez zarazki
wydalane z lochiami, wodami płodowymi, mlekiem, łożyskiem,
płodem, możliwe także zakażenie przez błony śluzowe
• Objawy kliniczne:
ronienia w 5 - 7 miesiącu ciąży wraz z zatrzymaniem łożyska,
łożysko zmienione nekrotycznie, płody martwe zmienione,
niekiedy zmumifikowane później ropne endometritis, możliwa
także gorączka, zapalenie stawów.
Bruceloza - buhaje (2)
• bolesne zapalenie jąder i najądrzy, z czasem stwardnienie i
nekroza tych narządów.
• podwyższona temperatura ciała, zapalenie stawów
• zaburzenia ogólnego stanu zdrowia, postępujące wychudzenie
• niemożność krycia
• możliwość transmisji zarazka przez nasienie (++)
Zapalenie ogona prawego najądrza
Zapalenie jąder
Bruceloza
• Okres inkubacji
-
14 - 120 dni
• Rezerwuar zarazka -
chronicznie/latentnie zakażone
zwierzęta
• Wydalanie zarazka -
wydzielina z pochwy, wody i błony
płodowe
• Okres transmisji/
wiremii
-
niektóre przedłużone okresy trwania
choroby
• zakażenie przez
nasienie i SU
-
wysoce prawdopodobne (++)
Białaczka (1)
• Wirus należy do grupy retrowirusów
• Dwie formy enzootycznej białaczki bydła (EBL)
- u dorosłego bydła (bovine leukemia virus – BLV)
- u młodego bydła (sporadic bovine leucosis – SBL)
• Najczęściej występuje u zwierząt w wieku 3 - 8 lat.
• Zawarty jest w mleku, siarze, krwi (elementy komórkowe)
brak go w surowicy, kale, moczu i nasieniu.
Białaczka (2)
• u 60% zwierząt choroba przebiega bezobjawowo
• u pozostałych dominuje zjawisko powstawania guzów w
powierzchownych węzłach chłonnych, głównie w okolicy karku i oraz
zadu.
• często także są powiększone wewnętrzne węzły chłonne (okolice serca,
przedżołądków, itp.) – jeśli jest to jedyny objaw to utrudnia to diagnozę.
• dochodzi także do braku apetytu, apatii, kulawizn, przemieszczeń
trawieńca itp. (objawy zależą od lokalizacji guzów).
• w obrazie białokrwinkowym – leukocytoza, często poprzedzająca ww.
objawy kliniczne.
Białaczka - choroba u buhajów
- Inkubacja choroby – do 35 dni
- Objawy kliniczne niespecyficzne:
apatia, brak apetytu, kulawizny, guzy białaczkowe zewnętrzne
lub/i wewnętrzne
- Leukocytoza (poprzedza z reguły kliniczną fazę).
- Zakażenia przez krew (iniekcje, pobieranie krwi, owady (poziome)
oraz mleko i łożysko (pionowe)
- Choroba nieuleczalna
Enzootyczna białaczka
• Okres inkubacji
-
do 35 dni
• Rezerwuar zarazka
-
chronicznie zakażone
zwierzęta
• Wydalanie wirusa -
pełna krew, limfocyty
• Okres transmisji/
wiremii
-
całe życie po infekcji
• zakażenie przez
nasienie i SU
-
0
Otręt / grudkowe zapalenie sromu
i pochwy/ IBR/IPV (1)
• Ostra wirusowa choroba przebiegająca z objawami zapalenia błony
śluzowej sromu i pochwy (IPV), z towarzyszącą wydzieliną śluzowo-
ropną.
• Czynnikiem jest wirus herpes (BHV
1
), wykazujący także tropizm do
układu oddechowego (IBR).
• Wirus ten wywołuje w odrębne syndromy, nie występujące łącznie.
• Źródło zakażenia to klinicznie i subklinicznie chore zwierzęta, a także
ozdrowieńcy (do 1 roku wydalają wirusa)
• Infekcja szerzy się podczas krycia i inseminacji, za pośrednictwem
sprzętu oraz przez bezpośredni kontakt.
• Wirus jest obecny w nasieniu (+++).
Otręt (2)
• Okres wylęgania choroby krótki (2-10 dni).
• Objawy: błona śluzowa sromu obrzmiała, zaczerwieniona, pokryta
grudkami, wzrasta temperatura ciała (40,5
0
C). Później grudki
pękają, pojawiają się owrzodzenia, czasami pozostawiające ślady
na błonie śluzowej. Towarzyszy temu skąpy wyciek z pochwy.
• Choroba u krów kończy się wyzdrowieniem po 2-3 tygodniach, przy
rozrodczości upośledzonej nieznacznie.
• U zwierząt ciężarnych notowano ronienia.
Otręt (3) Buhaje
• Niekorzystna prognoza u buhajów
• Podobne zmiany na błonie śluzowej dotyczą prącia i worka
napletkowego (grudki, wrzody).
• Może jednak dochodzić do powstawania zrostów prącia z
napletkiem
a także deformacji napletka
• Notowano także zapalenia jader oraz uszkodzenia nabłonka
plemnikotwórczego (histologicznie)
• Chorujący buhaj może być siewcą wirusa przez 600 dni.
• Wirus łatwo przeżywa w środowisku zewnętrznym (niskie
temperatury, duża wilgotność).
• Wirus występuje także w nasieniu.
Zrosty błony śluzowej napletka - mankiet
IBR/IPV
• Rezerwuar -
latentnie zakażone zwierzęta
• Wydalanie wirusa
-
głównie wydzielina z nosa i oczu oraz
pochwy i napletka
• Okres inkubacji
-
2-5 dni
• Okres transmisji/
wiremii
-
2 – 20 dni
• zakażenie przez
nasienie i SU
-
wysokie niebezpieczeństwo (+++)
Zaraza mętwikowa (1)
• Campylobacter foetus ssp. venerealis powoduje infekcje narządu
płciowego przebiegającą z tzw. powtarzaniem rui (obniżona
płodność), ronieniami oraz rodzeniem słabych cieląt.
• Zarazek wnika do macicy (objawy endometritis), w której
przebywa ok. 4 miesięcy,
• Objawy: obniżona płodność, cykle przedłużone, nieregularne, u
10% zwierząt ronienia w 4 – 6 miesiącu ciąży.
• Zapalenia macicy są niskiego stopnia, zwierzęta nabywają
odporności na
1-3 lata
• Zarazek bytując w macicy powoduje zamieranie zarodków (4-5
tydzień po kryciu)
Zaraza mętwikowa - buhaje (2)
• Zakażenie przenosi się przez krycie, zabiegi inseminacji, sprzęt itp.
• U buhajów zakażenie dotyczy worka napletkowego i prącia, objawy
zapalenia są słabo wyrażone.
• Zarazki znajdują się również w nasieniu, także mrożonym.
Zaraza mętwikowa
• Okres inkubacji
< 3 dni
• Rezerwuar
trwale zainfekowane zwierzęta
buhaje bez objawów klinicznych
• Zakażenie
krycie
• Siewstwo
całe życie po infekcji
• Zakażenie przez
nasienie
łatwe (+++)
Rzęsistkowica (1)
• Wiciowiec z rodzaju Trichomonas foetus jest przyczyną stanów
zapalnych błony śluzowej narządu płciowego krów.
• Po 2 -3 tygodniach pojawia się stan zapalny (zaczerwienienie,
obrzęk grudek chłonnych („tarka”)
• W jego wyniku krowy mogą nie zacielać się .
• W przypadku zacielenia, może dochodzić do zamierania
zarodków/płodów oraz przy trwającej infekcji – ropomacicza.
• Może także mieć miejsce ronienie (6 -16 tydzień ciąży) lub
rodzenie osłabionych cieląt.
• Krowy nabywają odporności miejscowej (6-8 tygodni), co
utrudnia badania diagnostyczne.
• Nie zawsze i nie u wszystkich zwierząt można wykryć rzęsistki.
Rzęsistkowica - buhaje (2)
• Buhaje zarażają się podczas krycia
• Brak u nich ewidentnych zmian chorobowych
• Rzęsistki wykrywa się metodą hodowlaną z wypłuczyn z worka
napletkowego.
• Jest to możliwe przy silnych infekcjach i wielokrotnych badaniach.
• Buhaje nie nabywają odporności, przez co samowyleczenia nie
mają u nich miejsca.
• Zarazki znajdują się także w nasieniu
• Konieczna jest eliminacja zainfekowanych zwierząt.
Rzęsistkowica
• Okres inkubacji
< 3 dni
• Rezerwuar
trwale zainfekowane zwierzęta
buhaje bez objawów klinicznych
• Zakażenie
krycie
• Siewstwo
całe życie po infekcji
• Zakażenie przez
nasienie
łatwe (+++)
Choroba błon śluzowych / wirusowa
biegunka bydła (1)
Dwie postacie kliniczne wywołane przez ten sam wirus.
Cecha charakterystyczna – ostre, zapalno-martwicowe zmiany w
błonach śluzowych różnego stopnia i rozprzestrzenienia.
Choroba występuje sporadycznie (MD) lub enzootyczne (VD).
Bardzo rozpowszechniona na całym świecie.
Straty: obniżona mleczność, ronienia, zamieranie zarodków,
uboje z konieczności.
Choroba błon śluzowych /wirusowa
biegunka bydła (2)
• wirus występuje w wysięku z błon śluzowych, a także kale i
moczu.
• wrażliwe zwierzęta w każdym wieku, ale szczególnie młode (3 - 18
mies.)
• wiele zwierząt po przechorowaniu staje się siewcami.
• wirus jest oporny na czynniki środowiskowe.
• ww. czynniki sprzyjają łatwemu szerzeniu się choroby.
Choroba błon śluzowych/ wirusowa
biegunka bydła (3)
• po 2 -14 dniowej inkubacji pojawiają się gorączka, która szybko
znika,
a następnie w 7 -9 dniu pojawia się ponownie.
• posmutnienie, liczba oddechów ↑, zmniejszony apetyt, wypływ z
nosa.
• wrzodziejące zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, języka,
śluzawicy itp., czasami duszność i kaszel (MD).
• niekiedy choroba obejmuje także skórę, racice i układ rodny.
• zachorowalność 2 – 50% stada, śmiertelność 90% w okresie 2 – 3
tygodni.
• w postaci VD dominuje biegunka – kał płynny, brunatny,
zielonkawy, może być z domieszką śluzu, krwi lub włóknika.
• objawy łagodniejsze, trwają dłużej, śmiertelność mniejsza (5%)
BVD/MD
• Okres inkubacji
-
2 -15 dni
• Rezerwuar
-
trwale zakażone zwierzęta,
szczególnie do 56 dnia po infekcji
• Wydalanie wirusa
-
ślina, wszystkie wydaliny i wydzieliny
zainfekowanych zwierząt
• Okres transmisji/
-
zróżnicowany, zwykle 2-15-56 dni
wiremii
• Zakażenie przez
nasienie i SU
-
bardzo łatwe (+++)
Badania diagnostyczne (1)
1.
Gruźlica:
- test śródskórnej tuberkulinizacji przy użyciu tuberkuliny bydlęcej i
ptaków.
2.
Bruceloza:
- test seroaglutynacji (miano < 30 jednostek /1 ml)
- próba wiazania dopełniacza (miano < 20 EEC/1 ml)
3.
Enzootyczna białaczka bydła:
- skrinigowy test serologiczny
- test ELISA
4.
IBR/IPV:
- test seroneutralizacji
- test ELISA
Badania diagnostyczne (2)
5. Choroba mętwikowa:
- badania hodowlane próbek pochodzących z napletka
6. Zaraza rzęsistkowa:
- badania próbek pochodzących z napletka
7. BVD/MD
- test seroneutralizacji
11. Buhaje przebywające w centrum pozyskiwania nasienia
powinny raz w roku zostać poddane z wynikiem ujemnym
następującym badaniom na:
1) gruźlicę- testem śródskórnej tuberkulinizacji przy użyciu
tuberkuliny bydlęcej i ptaków
2) Brucelozę- testem seroaglutynacji wykazującym miano niższe
niż 30 jednostek aglutynacyjnych na mililitr lub próbie wiązania
dopełniacza, wykazującej miano na brucelozę niższe niź 20
EEC/ mililitr (20 ICFT jednostek;)
3) Enzootyczną białaczkę bydła- skriningowym testem
serologicznym lub testem ELISA;
4) Zakaźne zapalenia nosa i tchawicy/ otręt bydła (IBR/IBV)-
testem seroneutralizacji lub testem ELISA (badanie surowicy
krwi w stosunku do całego wirusa)
5) Chorobe mętwikową (Campylobacter foetus ssp. venerealis)-
testem hodowli przeprowadzonym na próbce materiału z
napletka- w przypadku buhajów
używanych do pozyskiwania
nasienia lub mających kontakt z takimi buhajami;
Jeżeli wynik przynajmniej jednego z okresowych
badań był dodatni, zwierzęta izoluje się, a
pozyskane od nich nasienie, licząc od dnia
ostatniego ujemnego wyniku badania, nie może
być przedmiotem handlu;
nasienie pozyskane od wszystkich innych zwierząt
w centrum pozyskiwania nasienia, od momentu
kiedy uzyskano wynik dodatni, przechowuje się
oddzielnie i nie może być przedmiotem handlu do
momentu przywrócenia statusu zdrowotnego
centrum pozyskiwania nasienia.
Decyzja/postępowanie BVD/MD
• Od zwierząt, które wykazały dodatni wynik badaniem
serologicznym, próbkę (nasienia) poddaje się testowi izolacji
wirusa lub testowi ELISA z antygenem wirusa.
• Wynik dodatni powoduje zniszczenie całości nasienia oraz
usunięcie zwierzęcia z centrum
Słabe strony procesu
diagnostycznego
1.
Częstotliwość badań/testów
(IBR/IPV i BVD/MD co 3 tygodnie, z przechowywaniem
nasienia w okresie 5 tygodni).
2. Jakość testów
(w regulacjach nie wymieniono poszczególnych
testów oraz nie sprecyzowano ich czułości i specyfiki).
3.
Pobieranie prób
∙ wirus IBR/IPV, nie jest rozmieszczony w nasieniu
homogennie (należy badać 10% próbek)
∙ BVD/MD wystarczy badanie tylko 3 próbek
∙
pełne nasienie może neutralizować zarazki,
niektórzy
preferują badanie nasienia rozcieńczonego.
4. Seronegatywne wyniki (IBR/IPV) miały miejsce u
zainfekowanych zwierząt.
UWAGI
1.
Niektóre choroby nie obejmują układu rozrodczego lub dają tylko
bardzo niewielkie objawy kliniczne u buhajów, dlatego diagnoza
bazuje na objawach u samic, głównie zaś na testach
laboratoryjnych.
2.
Istnieją ogromne różnice dotyczące okresu inkubacji oraz
sposobu, miejsca i długości wydalania (siewstwa) zarazków.
3.
Stopień niebezpieczeństwa zakażenia związany z nasieniem
(SU) jest także różny:
1 – Białaczka (b. niewielki)
2 – Bruceloza, gruźlica (możliwy)
3 – IBR/IPV, BVD/MD (b. wysoki)
4. Badania laboratoryjne są podstawą decyzji administracyjnych, ale
w obwiązujących przepisach dotyczących ich wykonywania jest
wiele niejasności.
Dziękuję Państwu za uwagę