BIEGUNKI U DZIECI
•
Biegunka ostra ( wg. definicji WHO)
•
stan chorobowy utrzymujący się nie dłużej
niż 10 dni, w którym niemowlę karmione
sztucznie oddaje 3 lub więcej stolców
płynnych lub półpłynnych w ciągu 24-godz.
lub 1 tzw. stolec patologiczny tzn.
zawierający krew, śluz, ropę.
•
Biegunkę ostrą można również zdefiniować
jako stan, w którym zwiększa się objętość
stolców u niemowląt
•
U niemowląt karmionych piersią ostrą
biegunką nazywamy stan, w którym
dziecko oddało 6 lub więcej płynnych
stolców w ciągu 24 godz. lub też oddało
jeden płynny stolec z domieszką
składników patologicznych.
•
Jeżeli biegunka ostra przedłuża się
ponad 14 dni stan ten określamy
biegunką przewlekłą
.
Czynniki etiologiczne ostrej biegunki:
1
. bakteryjne
( Salmonella, Shigella, Escherichia coli, Yersinia,
Campylobacter jejuni, gronkowce, )
2. wirusowe
( 40-50% rotawirusy- w okresie jesieni i zimy,
rzadziej adenowirusy i wirusy coxsackie)
3. inne czynniki etiologiczne
- pasożyty ( lamblie, glista ludzka)
- chlamydie ( Chlamydia tracheomatis)
- Kryptosporidia.
4. zatrucia pokarmowe
Diagnostyka różnicowa:
•
nieprawidłowości anatomiczne ( np. wady
przewodu pokarmowego, zespoły poresekcyjne)
•
biegunki polekowe ( antybiotykoterapia !)
•
alergia pokarmowa np. alergia na białka mleka
krowiego, soję
•
nietolerancja pokarmowa ( nietolerancja
dwusacharydów np. laktozy,
•
endokrynopatie np. nadczynność tarczycy
•
nieswoiste zaburzenia jelit ( colitis ulcerosa,
choroba Leśniowskiego-Crohna)
•
zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego
•
zatrucia np. metale, grzyby, substancje używane w
gospodarstwie domowym
•
nowotwory np. rakowiak, guz chromochłonny
40-60% przypadków biegunki ma
nieustaloną etiologię
Przebieg biegunki wirusowej jest
zazwyczaj łagodny, charakteryzuje się:
•
wodnistymi stolcami
•
współwystępowaniem wymiotów
•
nieżytami górnych dróg oddechowych
•
gorączką
•
diagnostyka laboratoryjna opiera się o test
ELISA
•
pojawienie się krwi w stolcu wskazuje na
współistniejące zakażenie bakteryjne
Ostra biegunka pochodzenia bakteryjnego
a także i wirusowego jest chorobą
ograniczoną w czasie i w zasadzie nie
wymaga stosowania chemioterapeutyków.
Najważniejszym powikłaniem ostrej
biegunki jest odwodnienie, którego
nasilenie determinuje zarówno wybór
postępowania leczniczego, jak też ma
wpływ na rokowanie.
Ogólne zasady postępowania:
•
zebranie informacji dotyczących czasu
trwania objawów
•
ocena stopnia odwodnienia
•
obserwacja bilansu płynowego
•
w odwodnieniu lekkim i umiarkowanym
nawadnianie płynami doustnymi (DPN)
•
u niemowląt karmionych piersią
kontynuujemy żywienie naturalne
•
u karmionych sztucznie realimentację
rozpoczyna się po 4 godz. nawadniania
doustnego
•
wskazania do chemioterapii-
antybiotykoterapii są bardzo ograniczone :
biegunka w okresie noworodkowym,
zakażenia uogólnione lub współistniejące
zakażenia z innych układów ( np. biseptol,
furazolidon, metronidazol, colistin)
•
Badania:
-
elektrolity
-
gazometria
-
OB.
-
CRP
-
morfologia z rozmazem
-
GOT GTP
-
mocznik, kreatynina
-
pozostałe w zależności od badania podmiotowego i
przedmiotowego
( kał: rota-adenowirusy, posiew ogólny kału, DPCZ)
Elementy leczenia ostrej biegunki:
•
nawadnianie doustne lub w razie
konieczności nawadnianie pozajelitowe z
pełnym wyrównaniem deficytów:
-wodnych
-zaburzeń elektrolitowych
-zaburzeń gospodarki kwasowo-zasadowej
•
leczenie żywieniowe lub wczesna realimentacji
•
stosowanie probiotyków
•
ograniczenie stosowania leków p/bakteryjnych
•
stosowanie preparatów kaolinowo-
pektynowych
•
przeciwskazania do stosowania leków
hamujących motorykę przewodu
pokarmowego!!!
•
Preparaty do nawadniania doustnego
dostępne w Polsce- DPN:
Gastrolit, Saltoral, Ziołolit, HIPP ORS 200
płyny do nawadniania doustnego należy podawać
małymi porcjami, lekko ochłodzone.
•
Probiotyki dostępne w Polsce:
Lakcid, Lakcid forte, Acidolac,Trilac, Enterol
•
Preparaty adsorbujące-kaolinowo-
pektynowe:
preparat Smecta, Carbo medicinalis,
•
Zupa marchwiowa wg. Moro
( marchwianka) jest właściwą mieszaniną
do nawadniania
- 500g oczyszczonej marchwi gotować w 1 l
wody przez 1-1,5 h; zmiksować i dopełnić
wodą do 1l . Nie słodzić.
Dodać 3 g soli kuchennej ( płaska
łyżeczka).
Rodzaj odwodnienia:
•
Hipotoniczne
Na < 130 mmol/l (1:1) ( 5% glukoza do 0,9%
NaCl)
•
Izotoniczne
> 130 na < 150 (2:1)
•
Hipertoniczne
Na > 150 (3:1)
Objawy kliniczne w zależności od stopnia odwodnienia
Brak
Brak
objawów
objawów
Odwodnienie
Odwodnienie
umiarkowane
umiarkowane
Odwodnienie
Odwodnienie
ciężkie
ciężkie
Stan ogólny
Stan ogólny
Spokojne,
Spokojne,
przytomne
przytomne
Niespokojne,
Niespokojne,
pobudzone
pobudzone
Podsypiające
Podsypiające
lub
lub
nieprzytomne,
nieprzytomne,
wiotkie
wiotkie
Gałki oczne
Gałki oczne
Prawidłowo
Prawidłowo
napięte
napięte
Zapadnięte
Zapadnięte
Bardzo
Bardzo
zapadnięte,
zapadnięte,
podsychające
podsychające
Łzy
Łzy
Obecne
Obecne
Brak
Brak
Brak
Brak
Jama ustna,
Jama ustna,
język
język
Wilgotne
Wilgotne
Sucha
Sucha
Bardzo sucha
Bardzo sucha
Pragnienie
Pragnienie
Pije normalnie
Pije normalnie
Pije łapczywie,
Pije łapczywie,
spragnione
spragnione
Pije słabo
Pije słabo
Skóra
Skóra
Fałd skórny
Fałd skórny
rozprostowuje
rozprostowuje
się szybko
się szybko
Fałd
Fałd
rozprostowuje
rozprostowuje
się powoli
się powoli
Fałd
Fałd
rozprostowuje
rozprostowuje
się bardzo
się bardzo
powoli
powoli
Ubytek masy
Ubytek masy
ciała %
ciała %
< 5
< 5
5 -10
5 -10
> 10
> 10
Niedobór
Niedobór
płynów ml/kg
płynów ml/kg
< 50
< 50
50 - 100
50 - 100
> 100
> 100
•
Wyrównanie kwasicy metabolicznej ( pH, HCO3 –BE)
8,4% Natrium bicarbonicum
8,4% Natrium bicarbonicum(ml) = 0,3 x BE x masa
ciała w kg
podaż 1/2 - 2/3 wyliczonej dawki
i powtórna ocena gazometrii i elektolitów
•
Hypokaliemia K < 3,7 mmol/l
uzupełniamy po uzyskaniu diurezy
1 – 3 mEq /kg mc 15% KCL
1 ml 15% KCL = 2 mEq K
Nawadnianie składa się z dwóch etapów:
-
Uzupełnienie niedoborów
-
Uzupełnianie dokonujących się nadal strat
•
Ogólne zasady dawkowania DPN u dzieci:
-
nie ma cech odwodnienia
10 ml / kg mc. / stolec
-
odwodnienie niewielkie ( do 5%)
50 ml / kg mc. - korekta odwodnienia
10 ml / kg mc. / stolec - uzupełnienie strat
-
odwodnienie umiarkowane ( do 9%)
100 ml / kg mc. – korekta odwodnienia ( przez
4-6 godz)
uzupełnianie strat
•
Saltoral:
-
glukoza 111mmol/l
-
Na+ 90 mmol/l
-
K+ 20 mmol/l
-
Cl- 80 mmol/l
-
HCO3 - 30 mmol/l
-
osmolarność 310 mmol/l
•
Gastrolit:
-
Glukoza 80 mmol/l
-
Na+ 60 mmol/l
-
K+ 20 mmol/l
-
Cl- 50 mmol/l
-
HCO3- 30 mmol/l
-
Osmolarność 240 mmol/l
Podstawowe wskazania do nawadniania
dożylnego:
•
biegunka przebiegająca z ciężkim
odwodnieniem (>10%)
•
wstrząs
•
chory nieprzytomny
•
niedrożność przewodu pokarmowego
•
uporczywe wymioty pomimo
odpowiedniego nawadniania doustnego
•
niepowodzenie nawadniania doustnego
•
Zapotrzebowanie w odniesieniu do masy ciała
wynosi:
- do 10 kg mc.: 100 ml /kg
- 10 -20 kg mc.: 1000 ml + 50 ml na każdy kg
mc. powyżej 10 kg mc.
- > 20 kg mc.: 1500 ml+ 20 ml na każdy kg mc.
powyżej 20 kg mc
Dodatkowo należy uzupełnić ok.100-200 ml płynów
na każdy płynny stolec
•
Postępowanie w odwodnieniu ze
wstrząsem:
szybki dostęp dożylny
5% albuminy lub roztwór Ringera:
20 ml/kg mc/ 30-60 min
dalej jak w odwodnieniu ciężkim
•
Nawadniania dożylne w ciężkim odwodnieniu
- pierwsze 12 godzin:
1 ml/ kg mc. NaHC03( 1;4 z aqua pro in.)
roztwór Ringera 40-60 ml/ kg mc./ 4
godz.
70 ml/kg mc./8 godz. 5% glukoza
+1,5 ml/kg mc. 10%NaCl
+1-2ml/ kgmc. 8,4% NaHCO3
+ 0,5 ml/kg mc. 15% KCL
•
Nawadniania dożylne w ciężkim
odwodnieniu
- druga połowa pierwszej doby:
70 ml/ kg mc./ 12 godz. 5% glukoza
+1,25 ml/ kg mc. 10% Nacl
+0,75 -1,0 ml/kgmc. 15% KCL
•
W razie ciężkiego stanu ogólnego, wysokiej
leukocytozy, gorączki:
- badanie ogólne moczu + posiew
- rtg klatki piersiowej
- nakłucie lędźwiowe
- posiew krwi