Naegleria fowleri

Pełzaki w płynie mózgowo-rdzeniowym pacjenta z

negleriozą.

Naegleria fowleri to kosmopolityczny

pierwotniak, pasożyt ośrodkowego układu
nerwowego człowieka

.

Występowanie

• Przypadki inwazji tym pierwotniakiem

obserwuje się na całym świecie. Do

zarażenia dochodzi jednak niezwykle

rzadko. W Polsce nie odnotowano

jeszcze takiego przypadku.

• Naegleria fowleri występuje w wodach

słodkich, wilgotnych glebach i

powietrzu w postaci dwóch trofozoitów

(pełzakowaty i wiciowaty) i cysty.

Trofozoity Naegleria fowleri

Do zarażenia może dojść w

środowisku wodnym podczas kąpieli
przez połknięcie trofozoitu lub cysty.
Z jamy nosowo-gardłowej
pierwotniak przenika przez kość
sitową, wzdłuż nerwów wzrokowych
do ośrodkowego układu nerwowego.
Wywołuje chorobę zwaną negleriozą.

Cykl rozwojowy Naegleria

fowleri

Neglerioza

Jest to choroba opisywana jako ostre
pierwotne pełzakowe zapalenie mózgu i opon
mózgowych (PAM). Objawy występują po 5-7
dniach od zarażenia. Najpierw są to: silne
bóle głowy, gorączka, brak łaknienia,
nudności i wymioty, czasami nadmierna
senność lub pobudzenie, niepokój i
halucynacje. Następnie zaburzenia ze strony
narządu wzroku, porażenie nerwu
twarzowego. Zwykle dochodzi do śmierci
chorego w ciągu 72 h.

Leczenie negleriozy

Nie jest dostatecznie opracowane. W
leczeniu mogą być wykorzystywane
preparaty przeciwgrzybicze, takie jak:
• amfoterycyna B (Fungizon)
• ketokonazol (Nizoral)
• mikonazol (Daktarin)
• niektóre sulfonamidy.

Wykrywanie

Diagnostyka negleriozy i wykrywanie pełzaka

jest bardzo trudne.

Można go wykryć w preparatach

bezpośrednich, trwałych barwionych (np.
barwnikiem Giemsy), głównie z płynu
mózgowo-rdzeniowego. Ma on wtedy barwę
żółtobiałą lub szarawą, podbarwioną krwią, ze
zwiększonym odsetkiem granulocytów i
stężeniem białka. Inną metodą wykrywania
jest zakładanie hodowli próbek pobranych
podczas biopsji lub autopsji.

Zwalczanie

Zwalczanie Naegleria fowleri jest

utrudnione ze względu na powszechność

występowania pełzaków, jak również

brak skutecznych środków odkażających

wodę. W niektórych państwach (np.

Nowej Zelandii) wprowadzono tablice

ostrzegające przed zarażeniem się

podczas pływania wokół zbiorników

wodnych w których wykryto obecność

chorobotwórczych pierwotniaków.