Trichuris trichiura (Linnaeus, 1771) Stiles, 1901 – włosogłówka ludzka
stadia cyklu życiowego: jajo, larwa (4 stadia larwalne), osobniki dorosłe, cykl prosty –
homokseniczny, monoksenia, geohelminty;
Samica składa jaja zawierające wczesne, niezdolne do inwazji zarodki. Czas rowoju zarodka
zależy od temperatury otoczenia. Człowiek zaraża się poprzez połknięcie jaj inwazyjnych z
pokarmem zanieczyszczonym ziemią. W jelicie cienkim larwy wylęgają się, linienie larw i
osiągnięcie postaci dojrzałej następuje w jelicie grubym.
parazytoza: włosogłówczyca, trichuroza (trichurosis), trichocefaloza (trichocephalosis);
diagnostyka bezpośrednia: badanie kału w kierunku obecności jaj pasożyta (analiza
koproskopowa, metody zagęszczające – sedymentacja, dekantacja, flotacja);
Wykorzystanie niepatogenicznych nicieni rodzaju Trichuris w modulowaniu reakcji alergicznej alternatywą wobec konwencjonalnej farmakoterapii?
Hipoteza higieny: Wykorzystanie do badań włosogłówki świń. Badanie działań immunomodulujących, głównie na włosogłówce świń, która jest niepatogenna u ludzi. Wykazano skuteczność tej metody u pacjentów z chorobami zapalnymi jelit.
Rozwój schorzeń autoimmunologicznych i alergicznych mogą być modyfikowane przez zakażenia pasożytami jelitowymi. Zaproponowano kilka mechanizmów do wyjaśnienia przeciwzapalnych skutków zakażenia pasożytami jelitowymi, w tym produkcji IL-10 i TGF-β przez limfocyty T.
Trichuris suis: wydzielanie chymotrypsyny - inhibitor elastazy z potencjałem jako immunomodulatora.
Zwiększona ekspozycja na wiele gatunków robaków jelitowych sprzyja silniejszej regulacji immunologicznej.Aafrykańskich dzieci wydzielają więcej cytokin immunoregulujących (interleukiny [IL] -10 i transformujący czynnik wzrostu [TGF] - β1) w warunkach narażenia na nicienie jelitowe Trichuris trichiura. Wyniki wskazały, że nicienie są ważnymi mediatorami immunoregulacji.
Naegleria fowleri Carter, 1970
Pełzaki grupy limax (ang. limax aoebae) – określenie nieprecyzyjne i nieuzasadnione, lepszym
pomysłem jest stosowanie terminu – pełzaki amfizoiczne; stadia cyklu życiowego (cysta, trofozoit
wiciowy, trofozoit pełzakowy; cykl prosty - holokseniczny);
Występuje w postaci 2 trofozoitów (pełzakowaty, wiciowaty) oraz cysty w wodach słodkich,
wigotnych glebach i powietrzu.
Trofozoit wiciowaty powstaje z trofozoitu pełzakowatego, wytwarzając wici, które przy
przechodzeniu w postać pełzakowatą zwykle w ciągu doby ulegają wessaniu. Trofozoit wiciowaty nie
ma zdolności podziału.
Zarażenie następuje prawopodobnie postacią trofozoitu jak i cysty, przez jamę nosowo-gardłową,
dalej inwazja postępuje przez kość sitową, wzdłuż nerwów wzrokowych do ośrodkowego układu
nerwowego. Do zarażenia dochodzi w środowisku wodnym.
parazytoza (neglerioza = naegleriosis, pierwotne pełzakowe zapalenie opon mózgowych i mózgu =
ang. primary amoebic meningoengoencephalitis, PAM, MEAP = meningoencephalitis amoebica
primaria);
diagnostyka bezpośrednia: analiza rozmazu płynu mózgowo-rdzeniowego;
diagnostyka pośrednia i molekularna: biochemiczna/molekularna analiza płynu mózgowordzeniowego
Trichuris suis: A Secretory Chymotrypsin/Elastase Inhibitor with Potential as an Immunomodulator, M.L. Rhoads, R.H. Fetterer, D.E. Hill, J.F. Urban Jr.
Parasite Biology and Epidemiology Laboratory, Livestock and Poultry Sciences Institute, USDA, ARS, BARC, Beltsville, Maryland, 20705
Intensity of Intestinal Infection with Multiple Worm Species Is Related to Regulatory Cytokine Output and Immune Hyporesponsiveness, Joseph D Turner, School of Biology, Nottingham UniversityNottingham, (2008) 197 (8): 1204-1212. doi: 10.1086/586717.
Trichuris suis ova: testing a helminth-based therapy as an extention of the hygiene hypothesis. J Allergy Clin Immunol. 2012 Jul; 130(1): 3-10.
Chronic intestinal helminth infection are associated with immune hyporesponsiveness and induction of a regulatory network. Infect Immunol. 2010 Jul; 78 (7): 3160-7.
Molekularne podłoże patogeniczności Naegleria fowleri:
Gdy wszczepiono N. fowleri do hodowli tkankowej komórek, niszczyły ona monowarstwy komórek, powodując efekt cytopatyczny (CPE). Ameby produkują przydatki, które „skubią” dalekie komórki hodowli tkankowej.
Inne możliwe czynniki patogeniczności obejmują wytwarzanie;
Fosfolipazy A i B
Czynnik cytolityczny, powodujący zniszczenie błony komórkowej
neuraminidazę lub elastazę- aktywują ułatwienie niszczenia hodowli tkankowej komórek
białko podobne do perforyny
białko tworzące pory
białka cytopatyczne, które rozpoczynają szlak apoptozy w hodowli tkankowej komórek podatnych.
Konkawalina A- indukuje aglutynację Naegleria.
Hsp70- heat shock protein 70- ważny czynnik proliferacji i cytotoksyczności in vitro.
Działanie proteaz N. fowleri zależy od pH i temperatury. Proteazy serynowe mogą pozwolić amebie nabyć składniki odżywcze, pochodzące z różnych źródeł, również od gospodarza. Proteazy mogą uczestniczyć w uszkadzaniu ludzkiego centralnego układu nerwowego.
Po dłuższym okresie utrzymywania N. fowleri na podłożu Nelsona zaobserwowano, że utraciła ona swoją naturalną wirulencję dla myszy.
A real-time PCR diagnostic method for detection of Naegleria fowleri, Lucia Maďarová,
Experimental Parasitology, Volume 126, Issue 1, September 2010, Pages 37–41.
Development of a nested PCR assay to detect the pathogenic free-living amoebaNaegleria fowleri, Parasitology Research, May 2002, Volume 88, Issue 5, pp 443-450.
Heat shock protein 70 of Naegleria fowleri is important factor for proliferation and in vitro cytotoxicity. Parasitology Research, July 2008, Volume 103, Issue 2, pp 313-317
A Biochemical Comparison of Proteases from Pathogenic Naegleria fowleri and Non-Pathogenic Naegleria gruberi, Journal of Eukaryotic Microbiology, Volume 54, Issue 5, pages 411–417, September–October 2007.
Changes in the Virulence of Naegleria fowleri Maintained In vitro, Ming M. Wong, The Journal of Parasitology, Vol. 63, No. 5 (Oct., 1977), pp. 872-878.