ORGANIZACJA I

REALIZACJA ROZKAZÓW

(1)



Rozkazy przesłań



Rozkazy arytmetyczne i logiczne

Rozkazy przesłań:

MOV -

move

- przesłanie słowa między dwoma rejestrami

STR -

store

- przesłanie słowa ze wskazanego w rozkazie rejestru do

komórki pamięci

LD -

load

- przesłanie słowa z pamięci do wskazanego rejestru

XCH -

exchange

- wymiana zawartości rejestrów

Rozkazy arytmetyczno-logiczne:

ADD -

addition

- dodawanie

SUB -

subtraction

- odejmowanie

MUL -

multiplication

- mnożenie

DIV -

division

- dzielenie

NEG -

negate

- negacja

DEC -

decrement

- zmniejszanie wartości o

jeden

INC -

increment

- awiększanie wartości o

jeden

Rozkazy sterujące pracą programu:

JMP -

jump

- skok bezwarunkowy do wyspecyfikowanego miejsca w

pamięci

CALL -

jump to subroutine

- wywołanie podprogramu

RET -

return

- skok powrotny z podprogramu

SKIP -

skip

- przeskok przez jeden rozkaz

Rozkazy sterujące pracą procesora :

HALT -

stop

- zatrzymanie wykonania programu

NOP -

no operation

- rozkaz pusty

AND -

conjuction

- iloczyn

OR -

disjunction

- suma

EXOR -

exclusive-OR

-suma mod 2

NOT -

complement

- negacja

LISTA ROZKAZÓW - PRZYKŁADY

ROZKAZÓW

ROZKAZ PRZESYŁANIA DANYCH



Zostanie przedstawiony jeden podstawowy
rozkaz



MOV

Instrukcja

MOV

należy

grupy

instrukcji

przesyłania danych i stanowi jeden z podstawowych
rozkazów używanych w asemblerze.

Zadaniem jej jest kopiowanie danej z jednego do
drugiego miejsca (nie można jednak przesyłać
danych między komórkami pamięci - musi się to
odbywać poprzez rejestr procesora).

Przykład:

mov

operand1,operand2

źródło (skąd lub

co?)

cel (gdzie?)

ROZKAZ PRZESYŁANIA DANYCH -

MOV

Tryb rejestrowy

W zależności od trybu adresowania użycie tej instrukcji może
wyglądać:

Przykład:

MOV AX,BX

0000000100010

111

0000000000100

011

0000000000010

000

0000000000000

000

0000000000100

011

0000000000010

000

0000000000000

000

0000000000100

011

rejestry przed

wykonaniem

rozkazu

rejestry po

wykonaniu rozkazu

Jeżeli argument znajduje się w rejestrze, to tryb adresowania nazywa

się trybem rejestrowym (register mode). Można zauważyć, że rozkaz

zawiera numer rejestru procesora, w którym przechowywany jest

argument operacji.

KOD

OPERACJI

NR REJESTRU

BLOK REJESTRÓW

ARGUMENT

ROZKAZ PRZESYŁANIA DANYCH -

MOV

Tryb natychmiastowy

Przykład:

MOV CL,5DH

0000000100010

111

0000000000100

011

0000000000010

000

0000000000000

000

0000000000100

011

00000000

01011

101

0000000000000

000

rejestry przed

wykonaniem

rozkazu

rejestry po

wykonaniu rozkazu

01011101

0000000100010

111

Jeżeli argument znajduje się w kodzie rozkazu, to tryb adresowania

nazywa się trybem natychmiastowym (immediate mode). Można

zauważyć, że stała 8-, 16- czy 32-bitowa jako argument źródłowy

zawarta jest w rozkazie (umieszczona tam przez asembler), a nie w

rejestrze czy komórce pamięci.

KOD

OPERACJI

ARGUMENT

ROZKAZ PRZESYŁANIA DANYCH -

MOV

Jeśli adres znajduje się w rejestrze, to tryb taki nazywany jest trybem
adresowania pośredniego przez rejestr (register indirect mode).
Wykorzystuje się rejestry: bazowy (BX), wskaźnik bazy (BP - odnosi się
do rejestru SS), indeksowy (SI lub DI).

KOD OPERACJI

NR REJESTRU

BLOK REJESTRÓW

ADRES

ARGUMENTU

SEGMENT DANYCH

ARGUMENT

...............

Tryb adresowania pośredniego przez rejestr (1/2)

ROZKAZ PRZESYŁANIA DANYCH -

MOV

Rejestr jako argument pośredni zapisuje się w asemblerze w nawiasie

kwadratowym (w odróżnieniu od rejestru jako argumentu).

Przykład:

MOV AX,BX do rejestru AX ładowana jest zawartość rejestru

Tryb adresowania pośredniego przez rejestr (2/2)

MOV AX,[BX] do rejestru AX ładowana jest zawartość komórki

pamięci, której adres od początku segmentu danych (offset)

określa rejestr BX

MOV BX,0001

.........................

MOV AX,[BX]

000

1A8B

0001

ROZKAZ PRZESYŁANIA DANYCH -

MOV

bajt o adresie młodszym

bajt o adresie starszym

młodszy bajt starszy

bajt

Przykład: Stosując tryb adresowania pośredniego przez rejestr

chcemy w akumulatorze umieścić bajt pamięci o adresie

0C3F:0100

ROZKAZ PRZESYŁANIA DANYCH -

MOV

ROZKAZ PRZESYŁANIA DANYCH -

MOV

Zasadnicze ograniczenia instrukcji MOV:



MOV nie może przenosić danych z jednej komórki pamięci

do innej, np. instrukcja:

MOV [SI],[BX] w procesie kompilacji będzie błędem



MOV nie może przenosić zawartości jednego rejestru

segmentowego do innego np. instrukcja:

MOV CS,DS w procesie kompilacji będzie błędem

Toteż by np. przenieść zawartość rejestru DS do CS trzeba

wpierw przenieść zawartość DS do innego rejestru

ogólnego przeznaczenia i dopiero jego zawartość do CS, np.

MOV AX,DS

;AX:=DS

MOV CS,AX

;CS:=AX



MOV nie może przenosić danych natychmiastowych do

rejestru segmentowego, np. instrukcja:

MOV CS,0B80H w procesie kompilacji będzie błędem



MOV nie może przenosić jednej z 8-bitowych połówek

rejestru do rejestrów 16-bitowych i odwrotnie.

ROZKAZ PRZESYŁANIA DANYCH -

MOV

Zobacz jak może wyglądać realizacja rozkazów przesyłania
danych

zrealizowana

wykorzystaniem

symulatora

procesora SMS32v50

program:

in_mov1.asm

ROZKAZY LOGICZNE



Zostaną przedstawione rozkazy



NOT



AND



XOR

ROZKAZY LOGICZNE



Wszystkie te rozkazy, których działanie jest oparte

bezpośrednio

zasadach

logiki

nazywamy

bezpośrednio

zasadach

logiki

nazywamy

rozkazami logicznymi.



Rozkazy te operują na poszczególnych bitach

wewnątrz rejestrów czy komórek pamięci. Z tego

też względu rozkazy logiczne (wraz z rozkazami

przesunięć)

często

są

nazywane

rozkazami

przesunięć)

często

są

nazywane

rozkazami

operowania na bitach.



Do najważniejszych rozkazów tej grupy należą:



Negacja logiczna (bajtu lub słowa) - NOT



Mnożenie logiczne (bajtu lub słowa) - AND



Dodawanie logiczne (bajtów lub słów) - OR



Logiczna nierównoważność (bajtów lub słów) - XOR

Rozkaz NOT neguje logicznie bity argumentu, tzn.
odwraca stan każdego bitu rejestru lub komórki
pamięci. Nie wpływa na stan rejestru znaczników
(flag).

Przykład:

jeśli do rejestru BL przesłano liczbę

H =

10011100B

, to po użyciu rozkazu

NOT BL

otrzymamy:

01100011B

MOV BL,9C

NOT BL

;ładuj do BL wartość 9CH = 10011100B

;w BL otrzymamy liczbę 01100011 B = 63H

W języku asemblera można to przedstawić jako:

ROZKAZ NEGACJI LOGICZNEJ -

NOT

Rozkaz AND wykonuje mnożenie logiczne odpowiadających sobie bitów

dwóch argumentów (operandów) i umieszcza wynik w miejscu lewego

argumentu (operandu).

Bit wyniku ma wartość 1 wówczas, gdy odpowiadające sobie bity w obydwu

argumentach mają wartość 1, w pozostałych przypadkach bit wyniku ma

wartość 0.

Przykład

jeśli do rejestru AL przesłano liczbę

H =

10011100B

, a do BL

H =

01001100B

to po użyciu rozkazu

AND AL,BL

otrzymamy w

rejestrze AL liczbę

H =

00001100B

ROZKAZ MNOŻENIA LOGICZNEGO -

AND

Rozkaz OR wykonuje dodawanie logiczne odpowiadających sobie bitów dwóch

argumentów (operandów) i umieszcza wynik w miejscu lewego argumentu

(operandu).

Bit wyniku ma wartość O wówczas, gdy odpowiadające sobie bity w obydwu

argumentach mają wartość O, w pozostałych przypadkach bit wyniku ma wartość

Przykład

jeśli do rejestru AL przesłano liczbę

H =

10011100B

, a do BL

H =

01001100B

to po użyciu rozkazu

OR AL,BL

otrzymamy w rejestrze AL

liczbę

H =

11011100B

ROZKAZ DODAWANIA LOGICZNEGO -

Rozkaz

XOR

wykonuje

funkcję

nierównoważnści

(sumę

modulo

Rozkaz

XOR

wykonuje

funkcję

nierównoważnści

(sumę

modulo

odpowiadających sobie bitów dwóch argumentów (operandów) i umieszcza

wynik w miejscu lewego argumentu (operandu).

Bit wyniku przyjmuje wartość 1 tylko wówczas, gdy odpowiadające sobie bity w

obydwu argumentach mają wartość przeciwną. Rozkaz XOR może być użyty do

odwrócenia ustawień wybranych bitów bądź też do określenia, który z bitów

dwóch argumentów różni się od siebie.

Przykład

jeśli do rejestru AL przesłano liczbę

H =

10011100B

01001100B

po użyciu rozkazu

XOR AL, 4CH

otrzymamy w rejestrze AL liczbę

11010000B

ROZKAZ NIERÓWNOWAŻNOŚCI

LOGICZNEJ - XOR

Zobacz jak może wyglądać realizacja rozkazów logicznych
zrealizowana z wykorzystaniem symulatora procesora
SMS32v50

program: logic.asm

ROZKAZY LOGICZNE

ROZKAZY ARYTMETYCZNE



Do najważniejszych rozkazów tej grupy należą:



Dodawanie - ADD, ADC



Odejmowanie - SUB, SBB



Mnożenie - MUL, IMUL



Dzielenie - DIV, IDIV



Powielanie długości argumentu - CBW, CWD



Negacja lub uzupełnienie do dwóch - NEG



Inkrementacja i dekrementacja - INC, DEC



Porównywanie przeznaczenia ze źródłem - CMP

Dodawania całkowite dokonujemy za pomocą rozkazu ADD

ADD argument1,argument2

rejestr

komórka pamięci (z pewnymi

wyjątkami)

rejestr

komórka pamięci (z pewnymi

wyjątkami)

dana natychmiastowa

argumentu1

dodaj

argument2

i wynik zapisz w

argument1

Przykłady:

ADD AL,BL

ADD AL,4Ch

Rozkaz ten ma wpływ na następujące znaczniki rejestru flagowego

(zależne od wyniku dodawania):

OF - flaga nadmiaru

(przepełnienia)

SF - flaga znaku

ZF - flaga zera

AF - flaga przeniesienia

pomocniczego

PF - flaga parzystości

CF - flaga

przeniesienia

DODAWANIE

Zobaczmy dwa przykłady realizacji dodawania:

DODAWANIE

Zadanie

: dodaj zawartość komórki pamięci DS:0100 do

DS:102

Dodawanie zawartości komórki pamięci do zawartości

komórki pamięci jest niedozwolone

ADD word ptr DS:[100], word ptr DS:[102]

DODAWANIE

Można to jednak wykonać – zobacz przykład

Zadanie

: dodaj zawartość komórki pamięci DS:0100 do

DS:102

10H

+50H

60H

DODAWANIE

Dodawania całkowite bajtów lub słów z uwzględnieniem przeniesienia z

dolnego do górnego bajtu dokonujemy za pomocą rozkazu ADC

ADC argument1,argument2

rejestr

komórka pamięci (z pewnymi

wyjątkami)

rejestr

komórka pamięci (z pewnymi

wyjątkami)

dana natychmiastowa

argumentu1

dodaj

argument2

i przeniesienie CF a wynik zapisz w

argument1

Rozkaz ten ma wpływ na następujące znaczniki rejestru flagowego (zależne od

wyniku dodawania):

OF - flaga nadmiaru

(przepełnienia)

SF - flaga znaku

ZF - flaga zera

AF - flaga przeniesienia

pomocniczego

PF - flaga parzystości

CF - flaga

przeniesienia

Rozkaz ten musi występować zawsze po rozkazie ADD, gdyż dopiero po rozkazie

ADD może być wiadomo, że występuje (bądź nie występuje) przeniesienie. W

przypadku gdyby nie było przeniesienia to rozkaz ADC zadziała dokładnie tak jak

rozkaz ADD.

DODAWANIE

Dodawanie liczb w kodzie BCD dokonujemy za pomocą rozkazu ADD (ADC)

z zastosowaniem instrukcji DAA.

DAA dokonuje poprawki dziesiętnej po dodawaniu dwójkowym w kodzie

BCD. Liczba podlegająca korekcji musi się zawsze znajdować w rejestrze

skoryguj wynik w akumulatorze AL po

dodawaniu BCD z przeniesieniem lub bez

DAA

Algorytm dla DAA jest następujący:

częśćY

częśćX

Jeśli AF=1 lub

częśćX

> 9

to [AL]=[AL]+06h oraz AF=1

AF - flaga przeniesienia

pomocniczego

CF - flaga

przeniesienia

Jeśli CF=1 lub

częśćY

> 9

to [AL]=[AL]+06h oraz CF=1

DODAWANIE

częśćY

częśćX

Jeśli AF=1 lub

częśćX

> 9

to [AL]=[AL]+06h oraz

AF=1

Flagi:

CF - przeniesienie

AF - przeniesienie

pomocnicze

Jeśli CF=1 lub

częśćY

> 9

to [AL]=[AL]+06h oraz

CF=1

AF=0

AF=1

Przykład:

dodać w kodzie BCD dwie liczby dziesiętne 8 i 4

0000 1000

0000 0100

0000 1100

+ poprawka

0000 0110

0001 0010

1 2

większe od 9

DODAWANIE - algorytm dla DAA

Dodawanie liczb w kodzie BCD dokonujemy za pomocą rozkazu ADD

(ADC). Zamiast instrukcji DAA można użyć AAA.

AAA dokonuje poprawki dziesiętnej po dodawaniu dwójkowym w kodzie

BCD. Liczba podlegająca korekcji musi się zawsze znajdować w rejestrze

skoryguj wynik w akumulatorze AL po

dodawaniu BCD z przeniesieniem lub bez

AAA

DODAWANIE

•

przeniesienie dziesiętne przechodzi do AH (nie do starszej

tetrady AL, która jest zawsze zerowana) i jednocześnie CF = AF =

•

przy braku przeniesienia CF = AF = 0

Przykład:

dodać w kodzie BCD dwie liczby dziesiętne 8 i 4

0000 0000 0000 1000

0000 0000 0000 0100

0000 0000 0000 1100

+ poprawka

0000 0000 0000 0110

0000 0001 0000 0010

1 2

DODAWANIE- zasada działania

AAA

Przypomnijmy zasadę zapisu U2 (uzupełnienie do 2)

W zapisie U2 (uzupełnień do 2) liczbę binarną można przedstawić jako:

n-1

...a

= -a

n-1

n-2

...

Najstarszy bit nie jest tylko bitem znaku ale niesie wraz ze swoją wagą wartość ujemną

W zapisie U2 (uzupełnień do 2) liczbę binarną można przedstawić jako:

n-1

...a

= -a

n-1

n-2

...

Najstarszy bit nie jest tylko bitem znaku ale niesie wraz ze swoją wagą wartość ujemną

1101

= -1

= -8+4+1 =

-3

0111

= -0

= 4+2+1 =

~0111

1000

+ 1

1001

negacja wszystkich bitów i dodanie 1

-7

110111

+111000

1 101111

-9

-1

32+1

16+0

8+1

4+1

2+1

-8

-1

32+1

16+1

8+0

4+0

2+0

-17

-1

32+0

16+1

8+1

4+1

2+1

bit poza zakresem -

odrzucamy

10111

+11000

1 01111

-9

= -1

16+0

8+1

4+1

2+1

-8

= -1

16+1

8+0

4+0

2+0

-17

-1

32+0

16+1

8+1

4+1

2+1

bit poza zakresem - nie

odrzucamy

DODAWANIE LICZB ZE ZNAKIEM

Stosujemy zapis U2

Wpiszmy do AX liczbę -9

= 11111111 11110111 = FFF7H

Wpiszmy do BX liczbę -8

= 11111111 11111000 = FFF8H

11111111 11101111 = -17

Wykonajmy dodawanie: -9

+ (-8

)

Bit znaku wskazuje na liczbę

ujemną

DODAWANIE LICZB ZE ZNAKIEM

Rozkaz negacji (uzupełnienia do dwóch) bajtu lub słowa -

NEG

, jest rozkazem, który odwraca znak zmiennej zawartej w

pamięci lub w rejestrach powszechnego stosowania.

NEG odejmuje argument (operand) przeznaczenia od zera,
tworząc w ten sposób uzupełnienie do dwóch.

-9

= 11111111 11110111 = FFF7H

NEGACJA LUB UZUPEŁNIENIE DO

DWÓCH - NEG

A jak realizować dodawanie liczb ze znakiem stosując NEG?

Zawartość rejestrów przed dodawaniem

Zawartość rejestrów po dodawaniu

Realizacja dodawania

-9

+ (-8

)

11111111 11101111 = -17

NEGACJA LUB UZUPEŁNIENIE DO

DWÓCH - NEG

Odejmowanie całkowite dokonujemy za pomocą rozkazu SUB

SUB argument1,argument2

rejestr

komórka pamięci

rejestr

komórka pamięci

dana

natychmiastowa

argumentu1

odejmij

argument2

i wynik zapisz w

argument1

Przykłady:

SUB AL,BL

SUB AL,4Ch

Rozkaz ten ma wpływ na następujące znaczniki rejestru flagowego

(zależne od wyniku odejmowania):

OF - flaga nadmiaru

(przepełnienia)

SF - flaga znaku

ZF - flaga zera

AF - flaga przeniesienia

pomocniczego

PF - flaga parzystości

CF - flaga

przeniesienia

ODEJMOWANIE

Odejmowanie całkowite bajtów lub słów z uwzględnieniem pożyczki
dokonujemy za pomocą rozkazu SBB

SBB argument1,argument2

rejestr

komórka pamięci

rejestr

komórka pamięci

dana natychmiastowa

argumentu1

odejmij

argument2

i wartość flagi przeniesienia CF

a wynik zapisz w

argument1

Rozkaz ten ma wpływ na następujące znaczniki rejestru flagowego (zależne od

wyniku odejmowania):

OF - flaga nadmiaru

(przepełnienia)

SF - flaga znaku

ZF - flaga zera

AF - flaga przeniesienia

pomocniczego

PF - flaga parzystości

CF - flaga

przeniesienia

Rozkaz ten musi występować zawsze po rozkazie SUB, gdyż dopiero po rozkazie

SUB może być wiadomo, że występuje (bądź nie występuje) przeniesienie. W

przypadku gdyby nie było przeniesienia to rozkaz SBB zadziała dokładnie tak jak

rozkaz SUB.

ODEJMOWANIE

Odejmowanie liczb w kodzie BCD dokonujemy za pomocą rozkazu SUB
(SBB) z zastosowaniem instrukcji DAS.

DAS dokonuje poprawki dziesiętnej po odejmowaniu dwójkowym w kodzie
BCD. Liczba podlegająca korekcji musi się zawsze znajdować w rejestrze
AL

skoryguj wynik w akumulatorze AL po

odejmowaniu BCD z pożyczką lub bez

DAS

Algorytm dla DAS jest następujący:

częśćY

częśćX

Jeśli AF=1 lub

częśćX

> 9

to [AL]=[AL]-06h oraz AF=1

AF - flaga przeniesienia

pomocniczego

CF - flaga

przeniesienia

Jeśli CF=1 lub

częśćY

> 9

to [AL]=[AL]-60h oraz CF=1

ODEJMOWANIE

Rozkaz negacji

NEG

jest użyteczny tam, gdzie nie wystarcza rozkaz

odejmowania SUB, a mianowicie podczas odejmowania argumentu np. typu

rejestr lub komórka pamięci od wartości natychmiastowej.

Np. jeżeli zechcemy odjąć 35h od wartości w AL (np. AL=30h), to nie możemy

tego zrobić za pomocą rozkazu SUB, gdyż wartość natychmiastowa nie stanowi

przecież przeznaczenia:

SUB 35,AL

;jest niedozwolony

Dlatego:

NEG AL

ADD AL,35

ODEJMOWANIE

Mnożenie liczb całkowitych bez znaku dokonujemy za pomocą

rozkazu MUL

MUL argument2

rejestr (rej)

komórka pamięci (mem)

Pomnóż

argumentu2

przez niejawny argument1 (wartość rejestru AL

lub AX)

a wynik zapisz w

rejestrze AL lub AX

Rozkaz ten ma wpływ na następujące znaczniki rejestru flagowego

(zależne od wyniku):

OF - flaga nadmiaru

(przepełnienia)

CF - flaga

przeniesienia

przy czym jeśli ”górna” połowa wyniku znajdująca się w rejestrach

AH lub DX zawiera same zera to OF i CF ustawiane są na wartość 0, w

przeciwnym razie na 1.

MNOŻENIE

Przykład mnożenia liczb całkowitych bez znaku

Wynik=6A0

CF=1

OF=1

CF=1

OF=1

Wynik=5D4A8

MNOŻENIE

IMUL argument2

rejestr (rej)

komórka pamięci (mem)

Pomnóż

argumentu2

przez niejawny argument1 (wartość rejestru AL

lub AX)

a wynik zapisz w

rejestrze AL lub AX

Rozkaz ten ma wpływ na znaczniki rejestru flagowego (zależne od

wyniku): OF i CF

Przykład

mnożenia liczb całkowitych ze znakiem

Wynik=FFFFDB9

1234 h * (-2h) =

FFFFDB98

4660

* (-2

) =-

9320

MNOŻENIE LICZB CAŁKOWITYCH ZE

ZNAKIEM

MOV AL,3 ;pierwszy czynnik=003

MOV BL,2 ;drugi czynnik=002

MUL BL

;AX=0006H=0006

MOV AL,3 ;pierwszy czynnik=003

MOV BL,2 ;drugi czynnik=002

IMUL BL

;AX=0006H=0006

Obydwa rozkazy dają identyczne wyniki dopóty dopóki liczby ze

znakiem są zgodne z liczbami bezznakowymi

MOV AL,FFH ;pierwszy czynnik=255

MOV BL,2 ;drugi czynnik=002

MUL BL

;AX=01FEH=00510

Obydwa rozkazy wykonują operacje na tych samych liczbach ale wyniki

są inne

MOV AL,FFH ;pierwszy czynnik=-001

MOV BL,2 ;drugi czynnik=002

IMUL BL

;AX=FFFEH=-00002

MUL

IMUL

MOV AX,FFFFH ;pierwszy czynnik=65535

MOV BX,2 ;drugi czynnik=0002

MUL BX

;DX:AX=0001H:FFFEH=131070

MOV AX,FFFFH ;pierwszy czynnik=-0001

MOV BX,2 ;drugi czynnik=002

IMUL BX

;DX:AX=FFFFH:FFFEH=-00002

lub

MNOŻENIE

Dzielenie liczb całkowitych bez znaku dokonujemy za pomocą

rozkazu DIV

DIV argument2

rejestr (rej)

komórka pamięci (mem)

Podziel niejawny argument1 (wartość rejestru AL lub AX) przez

argumentu2

a wynik zapisz w

rejestrze AL lub AX

natomiast resztę

z dzielenia w AH lub DX

Gdy iloraz nie pomieści się w AL czy AX, czy też nawet w

przydzielonej mu specjalnej komórce pamięci, procesor

wygeneruje przerwanie nr 0 (błąd dzielenia przez zero) i

poinformuje nas o tym.

DZIELENIE

Przykład dzielenia liczb całkowitych bez znaku

iloraz

reszta

DZIELENIE

IDIV argument2

rejestr (rej)

komórka pamięci (mem)

Podziel niejawny argument1 (wartość rejestru AL lub AX) przez

argumentu2

a wynik zapisz w

rejestrze AL lub AX

natomiast resztę

z dzielenia w AH lub DX

Podczas dzielenia ze znakiem, może nastąpić zniszczenie bitu znaku

(nastąpi przepełnienie) i wówczas generowane jest przerwanie INT 0.

Dla rozkazu IDIV obowiązują następujące zasady dotyczące znaków

argumentów i wyniku rozkazów:

DZIELENIE LICZB CAŁKOWITYCH ZE

ZNAKIEM

ROZKAZY ARYTMETYCZNE

Zobacz

jak

może

wyglądać

realizacja

rozkazów

arytmetycznych zrealizowana z wykorzystaniem symulatora
procesora SMS32v50

program:

in_arith1.asm

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ !

Document Outline

Slide 1
Slide 2
Slide 3
Slide 4
Slide 5
Slide 6
Slide 7
Slide 8
Slide 9
Slide 10
Slide 11
Slide 12
Slide 13
Slide 14
Slide 15
Slide 16
Slide 17
Slide 18
Slide 19
Slide 20
Slide 21
Slide 22
Slide 23
Slide 24
Slide 25
Slide 26
Slide 27
Slide 28
Slide 29
Slide 30
Slide 31
Slide 32
Slide 33
Slide 34
Slide 35
Slide 36
Slide 37
Slide 38
Slide 39
Slide 40
Slide 41
Slide 42
Slide 43
Slide 44
Slide 45
Slide 46

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
architektura sk 05
architektura sk 01
architektura sk 04
architektura sk 03
architektura sk 08
architektura sk 09
architektura sk 13
architektura sk 06
architektura sk 11
architektura sk 02
architektura sk 12
architektura sk 10
architektura sk 05
architektura sk 01
renowator zabytkow architektury 712[07]
00 Program nauki Renowator zabytków architektury 712 07
07 OZE 2014 01 10 sk
USTAWA 20.07.2010, Architektura Krajobrazu, PRAWA I NORMY, Ustawy
07.10.18 Architektura - styl romański i styl gotycki

więcej podobnych podstron

architektura sk 07

Document Outline