ARCHITEKTURA

ARCHITEKTURA

PROCESORA

PROCESORA



Schemat blokowy procesora

Schemat blokowy procesora



Rejestry

Rejestry



Blok arytmetyczno-logiczny (ALU)

Blok arytmetyczno-logiczny (ALU)



Układ sterowania

Układ sterowania

ALU

ALU

JEDNOSTKA

JEDNOSTKA

WYKONAWCZA

WYKONAWCZA

układ

układ

sterowania

sterowania

d

e

k

o

d

e

r

d

e

k

o

d

e

r

ro

zk

a

zó

w

ro

zk

a

zó

w

re

je

s

tr

re

je

s

tr

ro

zk

a

zó

w

ro

zk

a

zó

w

rejestry części

rejestry części

wykonawczej

wykonawczej

DANE

DANE

PROGRAM

PROGRAM

WYNIKI

WYNIKI

wewnętrzne

wewnętrzne

sygnały

sygnały

sterujące

sterujące

zewnętrzne

zewnętrzne

sygnały

sygnały

sterujące

sterujące

JEDNOSTKA

JEDNOSTKA

STERUJĄCA

STERUJĄCA

Zadaniem

jednostki

Zadaniem

jednostki

wykonawczej

jest

wykonawczej

jest

wykonywanie

operacji

wykonywanie

operacji

arytmetycznych i logicznych

arytmetycznych i logicznych

w

zależności

od

w

zależności

od

wewnętrznych

sygnałów

wewnętrznych

sygnałów

sterujących

sterujących

Jednostka

sterująca

z

Jednostka

sterująca

z

programu dekoduje rozkaz i

programu dekoduje rozkaz i

na

jego

podstawie

na

jego

podstawie

generowane są wewnętrzne i

generowane są wewnętrzne i

zewnętrzne sygnały sterujące

zewnętrzne sygnały sterujące

SCHEMAT BLOKOWY PROCESORA

SCHEMAT BLOKOWY PROCESORA

SCHEMAT BLOKOWY PROCESORA

SCHEMAT BLOKOWY PROCESORA

8086

8086

Do podstawowych danych mikroprocesora 8086 zaliczamy:



20 linii adresowych definiujących bezpośrednio 2

20

= 1M

8-bitowych komórek pamięci,



16 linii adresowych dla rozkazów definiujących lokacje 2

16

= 64K portów WE/WY,



dwa niezależne układy operacyjne:

o

dla realizacji rozkazu bieżącego (EU),

o

dla równoległego pobierania rozkazu następnego
(BIU),

Układ wykonawczy zawiera:

•

16-bitową jednostkę arytmetyczno-

logiczną,

•

układ sterowania z rejestrem

rozkazów,

•

cztery 16-bitowe rejestry

użytkownika

•

cztery 16-bitowe rejestry adresacji

•

16-bitowy rejestr wskaźników

(rejestr flagowy)
Zadaniem układu wykonawczego
jest dekodowanie i wykonywanie
rozkazów gromadzonych w kolejce.
W trakcie wykonywania rozkazów w
układzie

wykonawczym

układ

sprzęgający magistrali zewnętrznej
otrzymuje zezwolenie na pobranie
rozkazu

następnego

z

pamięci

programu.

Układ sprzęgający magistrali
zawiera:

•

układ generacji adresu

fizycznego,

•

układ kolejkowania rozkazów,

•

16-bitowe rejestry adresacji

(segmentowe i IP)

•

bufor WE/WY

Układ

sprzęgający

przesyła

dane między procesorem a
pamięcią

operacyjną

lub

układami WE/WY pod nadzorem
układu wykonawczego. W czasie
gdy układ wykonawczy realizuje
kolejny rozkaz, BIU pobiera
nowy

rozkaz

z

pamięci

operacyjnej i przekazuje go do
kolejki.
Drugim

istotnym

zadaniem

układu sprzęgającego BIU jest
wyznaczania adresu fizycznego
(m.in. na podstawie danych
przekazywanych z EU)

REJESTRY

REJESTRY

dostępne

dostępne

programowo

programowo

niedostępne

niedostępne

programowo

programowo

(na przykładzie procesora 8086/8088)

(na przykładzie procesora 8086/8088)

FLAGS

FLAGS

AX

AX

AX

AX

BX

BX

CX

CX

DX

DX

SI

SI

DI

DI

BP

BP

SP

SP

IP

IP

CS

CS

DS

DS

ES

ES

SS

SS

15

15

0

0

7

7

15

15

0

0

Rejestr

Rejestr

znacznikó

znacznikó

w

w

(flagowy

(flagowy

Rejestry

Rejestry

powszechneg

powszechneg

o stosowania

o stosowania

Rejestry

Rejestry

wskaźniko

wskaźniko

we i

we i

indeksowe

indeksowe

Rejestry

Rejestry

segmento

segmento

we

we

Wskaźnik

Wskaźnik

rozkazów

rozkazów

OF

OF

DF

DF

IF

IF

TF

TF

SF

SF

ZF

ZF

AF

AF

PF

PF

CF

CF

OF - flaga nadmiaru

OF - flaga nadmiaru

(przepełnienia)

(przepełnienia)

DF - flaga kierunku

DF - flaga kierunku

IF - flaga zezwolenia na

IF - flaga zezwolenia na

przerwanie

przerwanie

TF - flaga pracy krokowej

TF - flaga pracy krokowej

SF - flaga znaku

SF - flaga znaku

ZF - flaga zera

ZF - flaga zera

AF - flaga przeniesienia

AF - flaga przeniesienia

pomocniczego

pomocniczego

PF - flaga parzystości

PF - flaga parzystości

CF - flaga

CF - flaga

przeniesienia

przeniesienia

AH

AH

AL

AL

BH

BH

BL

BL

CH

CH

CL

CL

DH

DH

DL

DL

Wskaźnik stosu

Wskaźnik stosu

Wskaźnik bazy

Wskaźnik bazy

Rejestr

Rejestr

indeksowy

indeksowy

przeznaczenia

przeznaczenia

Rejestr

Rejestr

indeksowy

indeksowy

źródła

źródła

Rejestr danych

Rejestr danych

Rejestr

Rejestr

zliczający

zliczający

Rejestr bazowy

Rejestr bazowy

Akumulator

Akumulator

Rejestr

Rejestr

programu

programu

Rejestr danych

Rejestr danych

Rejestr

Rejestr

dodatkowy

dodatkowy

Rejestr stosu

Rejestr stosu

Znaczniki

Znaczniki

kontrolne

kontrolne

Znaczniki stanu

Znaczniki stanu

REJESTRY

REJESTRY

REJESTRY OGÓLNEGO

REJESTRY OGÓLNEGO

PRZEZNACZENIA

PRZEZNACZENIA



Rejestry ogólnego przeznaczenia

Rejestry ogólnego przeznaczenia

- rejestry przeznaczone

- rejestry przeznaczone

do przechowywania dowolnych danych i wykonywania

do przechowywania dowolnych danych i wykonywania

operacji (arytmetycznych i logicznych), ale jednocześnie

operacji (arytmetycznych i logicznych), ale jednocześnie

spełniające pewne funkcje specjalne. Rejestry te

spełniające pewne funkcje specjalne. Rejestry te

podzielone są na dwie 8-bitowe części: dolną (L) i górną

podzielone są na dwie 8-bitowe części: dolną (L) i górną

(H). Działając na danych 1-bajtowych każdy część może

(H). Działając na danych 1-bajtowych każdy część może

być wykorzystana niezależnie.

być wykorzystana niezależnie.



AX

AX

- (akumulator) rejestr przeznaczony do przechowywania

- (akumulator) rejestr przeznaczony do przechowywania

jednego z operandów (argumentów) wykonywanej operacji

jednego z operandów (argumentów) wykonywanej operacji

oraz wyniku wykonywanej operacji (tylko czasami wynik może

oraz wyniku wykonywanej operacji (tylko czasami wynik może

być umieszczany w innym rejestrze)

być umieszczany w innym rejestrze)



BX

BX

- rejestr bazowy wykorzystywany jest do wskazywania

- rejestr bazowy wykorzystywany jest do wskazywania

położenia i lokalizacji pamięci lub do adresowania położenia w

położenia i lokalizacji pamięci lub do adresowania położenia w

pamięci.

Domyślnie

rejestr

BX,

wraz

z

rejestrem

pamięci.

Domyślnie

rejestr

BX,

wraz

z

rejestrem

segmentowym DS, jest używany jako wskaźnik pamięci.

segmentowym DS, jest używany jako wskaźnik pamięci.



CX

CX

- rejestr wykorzystywany jest głównie jako licznik

- rejestr wykorzystywany jest głównie jako licznik

odliczający powtarzające się fragmenty programów bądź

odliczający powtarzające się fragmenty programów bądź

pojedynczych rozkazów.

pojedynczych rozkazów.



DX

DX

- rejestr wykorzystywany głównie jako wskaźnik adresów

- rejestr wykorzystywany głównie jako wskaźnik adresów

w rozkazach IN i OUT (rozkazy wejścia i wyjścia). Adresowanie

w rozkazach IN i OUT (rozkazy wejścia i wyjścia). Adresowanie

portów odbywać się może tylko poprzez użycie rejestru DX.

portów odbywać się może tylko poprzez użycie rejestru DX.

REJESTRY SEGMENTOWE

REJESTRY SEGMENTOWE



Rejestr CS

Rejestr CS

wskazuje na początek 64KB bloku pamięci lub na

wskazuje na początek 64KB bloku pamięci lub na

segment kodu, w którym rezyduje następny do wykonania rozkaz.

segment kodu, w którym rezyduje następny do wykonania rozkaz.

Dokładne położenie tego rozkazu w segmencie wskazywane jest

Dokładne położenie tego rozkazu w segmencie wskazywane jest

przez offset, którego wartość zawiera rejestr IP. Pełny adres to

przez offset, którego wartość zawiera rejestr IP. Pełny adres to

CS:IP. Rejestr CS może być zmieniany przez niektóre rozkazy ale

CS:IP. Rejestr CS może być zmieniany przez niektóre rozkazy ale

nie można go ładować bezpośrednio.

nie można go ładować bezpośrednio.



Rejestr DS

Rejestr DS

wskazuje na początek segmentu danych czyli 64KB

wskazuje na początek segmentu danych czyli 64KB

blok pamięci zawierający argumenty. Zazwyczaj rejestrami

blok pamięci zawierający argumenty. Zazwyczaj rejestrami

stowarzyszonymi z DS, określającymi offset w tym segmencie są

stowarzyszonymi z DS, określającymi offset w tym segmencie są

rejestry BX, SI lub DI.

rejestry BX, SI lub DI.



Rejestr ES

Rejestr ES

wskazuje na początek 64KB bloku pamięci zwanego

wskazuje na początek 64KB bloku pamięci zwanego

dodatkowym. Segment ten nie jest przypisany do pojedynczych

dodatkowym. Segment ten nie jest przypisany do pojedynczych

zastosowań - stosowany jest do różnych pojawiających się

zastosowań - stosowany jest do różnych pojawiających się

potrzeb. Często używany jest w operacjach łańcuchowych

potrzeb. Często używany jest w operacjach łańcuchowych

(wykorzystują pary rejestrów ES:DI) lub w operacjach na blokach

(wykorzystują pary rejestrów ES:DI) lub w operacjach na blokach

np. kopiowanie, porównywanie, przeszukiwanie, czyszczenie.

np. kopiowanie, porównywanie, przeszukiwanie, czyszczenie.



Rejestr SS

Rejestr SS

wskazuje na początek 64KB bloku pamięci zwanego

wskazuje na początek 64KB bloku pamięci zwanego

segmentem stosu. Wszystkie rozkazy na stosie - odkładania

segmentem stosu. Wszystkie rozkazy na stosie - odkładania

danych na stos, zdejmowania ze stosu, wywołania i powroty

danych na stos, zdejmowania ze stosu, wywołania i powroty

używają segmentu stosu (w tych rozkazach rejestr SP jest zdolny

używają segmentu stosu (w tych rozkazach rejestr SP jest zdolny

tylko do adresowania w obszarze stosu). Z rejestrem SS

tylko do adresowania w obszarze stosu). Z rejestrem SS

skojarzony jest rejestr BP do adresowania parametrów i

skojarzony jest rejestr BP do adresowania parametrów i

zmiennych zawartych w stosie.

zmiennych zawartych w stosie.

Rejestry wskaźnikowe i

Rejestry wskaźnikowe i

indeksowe

indeksowe



SI

SI

- rejestr indeksowy źródła wykorzystywany jest (podobnie

- rejestr indeksowy źródła wykorzystywany jest (podobnie

jak BX) głównie jako wskaźnik pamięci.

jak BX) głównie jako wskaźnik pamięci.



DI

DI

- rejestr indeksowy przeznaczenia wykorzystywany jest

- rejestr indeksowy przeznaczenia wykorzystywany jest

(podobnie jak SI) głównie jako wskaźnik pamięci.

(podobnie jak SI) głównie jako wskaźnik pamięci.



Istnieje tu pewna analogia między rejestrem bazowym BX a

Istnieje tu pewna analogia między rejestrem bazowym BX a

rejestrami indeksowymi SI i DI. Oba te rejestry mogą być użyte

rejestrami indeksowymi SI i DI. Oba te rejestry mogą być użyte

jako wskaźniki pamięci podczas przetwarzania łańcuchów:

jako wskaźniki pamięci podczas przetwarzania łańcuchów:



rejestr DI adresuje przesunięcie przeznaczenia danych w

rejestr DI adresuje przesunięcie przeznaczenia danych w

połączeniu z rejestrem segmentowym ES

połączeniu z rejestrem segmentowym ES



rejestr SI adresuje przesunięcie źródła (wyniku) danych w

rejestr SI adresuje przesunięcie źródła (wyniku) danych w

połączeniu z rejestrem segmentowym DS.

połączeniu z rejestrem segmentowym DS.



Podczas przetwarzania danych nie łańcuchowych oba rejestry

Podczas przetwarzania danych nie łańcuchowych oba rejestry

używane są jako wskaźniki pamięci zawsze względem rejestru

używane są jako wskaźniki pamięci zawsze względem rejestru

segmentowego DS.

segmentowego DS.



BP

BP

(wskaźnik bazy) - rejestr ten używany jest jako wskaźnik

(wskaźnik bazy) - rejestr ten używany jest jako wskaźnik

pamięci, podobnie jak BX, SI, DI, z tą jednak różnicą, że

pamięci, podobnie jak BX, SI, DI, z tą jednak różnicą, że

dotyczy obszaru segmentu stosu i dlatego rejestr ten

dotyczy obszaru segmentu stosu i dlatego rejestr ten

wykorzystywany jest wspólnie z rejestrem segmentowym SS.

wykorzystywany jest wspólnie z rejestrem segmentowym SS.



SP

SP

(wskaźnik stosu) - rejestr ten podaje bieżące położenie

(wskaźnik stosu) - rejestr ten podaje bieżące położenie

wierzchołka stosu.

wierzchołka stosu.

lub

lub

stos

stos

stos

stos

Adres

Program główny

101

Instrukcja

102

Instrukcja

103

Call

Wywołanie podprogramu I

(adres 104 na stos)

1002

Instrukcja

1003

Instrukcja

1004

Call

Wywołanie podprogramu II

(adres 1005 na stos)

2001

Instrukcja

2002

Instrukcja

2003

Ret

1005

Instrukcja

1006

Instrukcja

1007

Ret

Powrót z podprogramu II

(do adresu 1005

odczytanego ze stosu)

104

Instrukcja

105

Instrukcja

106

Instrukcja

Powrót z podprogramu I

(do adresu 104

odczytanego ze stosu)

107

Instrukcja

STOS

STOS



Stosem nazywamy wyróżniony obszar w pamięci używany wg

Stosem nazywamy wyróżniony obszar w pamięci używany wg

reguł:

reguł:



informacje zapisane są na stos do kolejnych komórek (pod kolejnymi

informacje zapisane są na stos do kolejnych komórek (pod kolejnymi

adresami), przy czym żadnego adresu nie wolno pominąć

adresami), przy czym żadnego adresu nie wolno pominąć



odczytujemy informacje w kolejności odwrotnej do ich zapisu

odczytujemy informacje w kolejności odwrotnej do ich zapisu



informacje odczytujemy z ostatnio zapełnionej komórki, natomiast

informacje odczytujemy z ostatnio zapełnionej komórki, natomiast

zapisujemy do pierwszej wolnej

zapisujemy do pierwszej wolnej



Czyli obowiązuje reguła LIFO - ostatni wchodzi pierwszy wychodzi

Czyli obowiązuje reguła LIFO - ostatni wchodzi pierwszy wychodzi

zobacz

prezentację

działania

zobacz

prezentację

działania

stosu

stosu

CALL adres oznacza:
[SP] <— (IP) : zapis do stosu,
SP <— (SP-2) : modyfikacja wskaźnika
stosu po odłożeniu
dwóch
bajtów licznika IP,
IP <— adres : lokacja podprogramu.

RET oznacza:
IP <— [SP] : odczyt ze stosu;
SP <— (SP+2) : modyfikacja wskaźnika
stosu.

REJESTRY

REJESTRY

DF - flaga kierunku

DF - flaga kierunku

DN (down)

DN (down)

UP (up)

UP (up)

IF - flaga zezwolenia na przerwanie

IF - flaga zezwolenia na przerwanie

EI (enables int)

EI (enables int)

DI

DI

(disables int)

(disables int)

OF - flaga nadmiaru (przepełnienia)

OF - flaga nadmiaru (przepełnienia)

OV (over)

OV (over)

NV (not

NV (not

over)

over)

SF - flaga znaku

SF - flaga znaku

NG (negative)

NG (negative)

PL

PL

(plus)

(plus)

ZF - flaga zera

ZF - flaga zera

ZR (zero)

ZR (zero)

NZ (not zero)

NZ (not zero)

AF - flaga przeniesienia pomocniczego

AF - flaga przeniesienia pomocniczego

AC (aux. carry)

AC (aux. carry)

NA (not aux. carry)

NA (not aux. carry)

PF - flaga parzystości

PF - flaga parzystości

PE (parity even)

PE (parity even)

PO (parity odd)

PO (parity odd)

CF - flaga przeniesienia

CF - flaga przeniesienia

CY (arry yes)

CY (arry yes)

NC (no

NC (no

carry)

carry)

Znaczniki

Znaczniki

kontrolne

kontrolne

Znaczniki stanu

Znaczniki stanu

=1

=1

=0

=0

TF - flaga pracy krokowej

TF - flaga pracy krokowej

REJESTR IP I FLAGOWY

REJESTR IP I FLAGOWY



IP

IP

(wskaźnik rozkazów)- rejestr ten zawiera zawsze offset pamięci, w

(wskaźnik rozkazów)- rejestr ten zawiera zawsze offset pamięci, w

którym zawarty jest następny rozkaz do wykonania. Bazowy adres

którym zawarty jest następny rozkaz do wykonania. Bazowy adres

segmentu kodu zawarty jest w rejestrze CS. Stąd pełny adres logiczny

segmentu kodu zawarty jest w rejestrze CS. Stąd pełny adres logiczny

wykonywanego rozkazu wskazywany jest parą rejestrów CS:IP.

wykonywanego rozkazu wskazywany jest parą rejestrów CS:IP.



Oznacza to, że jeśli wykonywany jest rozkaz to wskaźnik rozkazów

Oznacza to, że jeśli wykonywany jest rozkaz to wskaźnik rozkazów

ustawiany jest do następnego adresu pamięci, pod którym znajduje

ustawiany jest do następnego adresu pamięci, pod którym znajduje

się rozkaz do wykonania. Wyjątek stanowią rozkazy wywołania i

się rozkaz do wykonania. Wyjątek stanowią rozkazy wywołania i

skoku.

skoku.



FLAGS

FLAGS

(rejestr znaczników, rejestr flagowy)- rejestr ten jest zbiorem

(rejestr znaczników, rejestr flagowy)- rejestr ten jest zbiorem

poszczególnych bitów kontrolnych (znaczników), które wskazują

poszczególnych bitów kontrolnych (znaczników), które wskazują

wystąpienie określonego stanu procesora.

wystąpienie określonego stanu procesora.

zobacz prezentację działania rejestru

zobacz prezentację działania rejestru

flagowego

flagowego

akumulator rejestr bazowy

rejestr

zliczający

rejestr danych

wskaźnik stosu

wskaźnik bazy

rejestr indeksowy

źródła

rejestr indeksowy

przeznaczenia

rejestr danych

rejestr dodatkowy

rejestr stosu

rejestr programuwskaźnik rozkazów

rejestr flagowy

(znaczników)

DEBUG

DEBUG

flaga parzystości

flaga przeniesienia

pomocniczego

flaga zera

flaga zezwolenia

na przerwanie

flaga nadmiaru

flaga kierunku

flaga znaku

flaga przeniesienia

Flaga (znacznik)

symbol

=1

=0

Flaga nadmiaru

OF

OV

NV

Flaga kierunku

DF

DN

UP

Flaga zezwolenia na przerwanie

IF

EI

DI

Flaga znaku

SF

NG

PL

Flaga zera

ZF

ZR

NZ

Flaga przeniesienia pomocniczego

AF

AC

NA

Flaga parzystości

PF

PE

PO

Flaga przeniesienia

CF

CY

NC

DEBUG

DEBUG

A

A

0

0

- A

- A

3

3

B

B

0

0

- B

- B

3

3

S

S

0

0

- S

- S

3

3

M

M

F

F

0

0

- F

- F

3

3

Sygnały sterujące do

Sygnały sterujące do

wyboru mikrooperacji

wyboru mikrooperacji

logicznej (M=0) lub

logicznej (M=0) lub

arytmetycznej (M=1)

arytmetycznej (M=1)

Przykład 4 bitowego ALU

Przykład 4 bitowego ALU

SN74181

SN74181

BLOK ARYTMETYCZNO-LOGICZNY

BLOK ARYTMETYCZNO-LOGICZNY



Blok

arytmetyczno-logiczny

(ALU)

Blok

arytmetyczno-logiczny

(ALU)

-

jest

uniwersalnym

układem

-

jest

uniwersalnym

układem

kombinacyjnym, który realizuje operacje matematyczne i logiczne w zależności

kombinacyjnym, który realizuje operacje matematyczne i logiczne w zależności

od zaprogramowanej operacji tj. rozkazu umieszczonego w programie.

od zaprogramowanej operacji tj. rozkazu umieszczonego w programie.



Rozkazy mogą dotyczyć

Rozkazy mogą dotyczyć



operacji dwuargumentowych: operacji arytmetycznych (dodawanie i odejmowanie) i

operacji dwuargumentowych: operacji arytmetycznych (dodawanie i odejmowanie) i

operacji logicznych (sumowanie mnożenie, sumowanie mod 2, itp.)

operacji logicznych (sumowanie mnożenie, sumowanie mod 2, itp.)



operacji jednoargumentowych (np. negowanie bitów lub przesuwanie zawartości

operacji jednoargumentowych (np. negowanie bitów lub przesuwanie zawartości

rejestrów)

rejestrów)



Argumentami rozkazów są najczęściej dwa słowa binarne, od długości których

Argumentami rozkazów są najczęściej dwa słowa binarne, od długości których

mówi się o liczbie bitów ALU.

mówi się o liczbie bitów ALU.

Lp. S

Lp. S

0

0

- S

- S

3

3

M=0 M=1

M=0 M=1

A

F

B

A

F

B

A

F

F

AB

F

B

F

B

A

F

B

A

F

B

A

F

B

A

F

B

F

AB

F

F

B

A

F

B

A

F

A

F













































1

0

)

1

(

)

(

)

(

2

)

1

(

)

(

)

1

(

)

1

(

)

(

1

)

(

)

(

0

0

0

0

0

0

0

0

0

0

0

0

0

0

0

0

C

A

F

C

A

B

A

F

C

A

AB

F

C

A

F

C

AB

F

C

AB

B

A

F

C

B

A

F

C

AB

A

F

C

A

F

C

B

A

F

C

B

A

B

A

F

C

B

A

A

F

C

F

C

B

A

F

C

B

A

F

C

A

F



































































































16

15

14

13

12

11

10

9

8

7

6

5

4

3

2

1

1111

0111

1011

0011

1101

0101

1001

0001

1110

0110

1010

0010

1100

0100

1000

0000

UKŁAD STEROWANIA

UKŁAD STEROWANIA



Często (a może najczęściej) procesor wykonuje rozkazy

Często (a może najczęściej) procesor wykonuje rozkazy

nie w jednym kroku (jak np. dodawanie) ale w wielu

nie w jednym kroku (jak np. dodawanie) ale w wielu

krokach (np. mnożenie lub dzielenie jako ciąg dodawań i

krokach (np. mnożenie lub dzielenie jako ciąg dodawań i

przesunięć).

przesunięć).



W tym celu potrzebny jest złożony automat sekwencyjny,

W tym celu potrzebny jest złożony automat sekwencyjny,

generujący odpowiednie ciągi słów podawanych na

generujący odpowiednie ciągi słów podawanych na

wejścia sterujące układu ALU - układ sterowania.

wejścia sterujące układu ALU - układ sterowania.



Cechy takiego automatu to:

Cechy takiego automatu to:



konieczność

posiadania

bardzo

dużej

liczby

stanów

konieczność

posiadania

bardzo

dużej

liczby

stanów

dostosowanych

do

wymaganej

liczby

wykonywanych

dostosowanych

do

wymaganej

liczby

wykonywanych

rozkazów;

rozkazów;



konieczność

zapewnienia

synchronizacji

pracy

układu

konieczność

zapewnienia

synchronizacji

pracy

układu

sterowania

i

wykonawczego

(uwzględnienie

czasów

sterowania

i

wykonawczego

(uwzględnienie

czasów

wykonywania poszczególnych operacji).

wykonywania poszczególnych operacji).



W praktyce realizowane są jako:

W praktyce realizowane są jako:



generatory sekwencyjne

generatory sekwencyjne



układy mikroprogramowalne

układy mikroprogramowalne

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ !

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ !