• Po szczycie w Rio de Janeiro
Gro Harlem Brundtland, ówczesna

premier Norwegii, w 1987 roku wraz z
całą komisją tworzą raport

• Nazwa raportu „Our Common Future”,
„Nasza wspólna przyszłość”
• Po raz pierwszy pojawia się definicja

pojęcia „zrównoważony rozwój”

Kim byli, są autorzy raportu

„Nasza wspólna

przyszłość”

Czego dotyczy raport

Brundtland?

• Definicja i popularyzacja pojęcia

„zrównoważony rozwój”

• Definicja ta brzmi:

To taki rozwój, który zaspokaja

potrzeby współczesności, nie

odbierając przyszłym

pokoleniom zdolności do

zaspokojenia ich własnych

potrzeb

Autorzy raportu „Nasza

wspólna przyszłość”

1. Gro Harlem Brundtland (Norwegia) -

przewodnicząca

2. Mansour Khalid (Sudan) -

wiceprzewodniczący

3. Susanna Agnelli (Włochy)
4. Saleh Abdulrahman Al-Athel

(ArabiaSaudyjska)

5. Pablo Gonzalez Casanova (Meksyk)
6. Bernard T. G. Chidzero (Zimbabwe)
7. Lamine Mohamed Padika (Wybrzeże Kości

Słoniowej)

8. Volker Hauff (Niemcy)
9. Istvan Lang (Węgry)
10. MaShijun (Chińska Republika Ludowa)

11. Margarita Marino de Botero
(Kolumbia)
12. Nagendra Singh (Indie)
13. Paulo Nogueira-Neto (Indie)
14. Saburo Okita (Japonia)
15. Shridath S. Ramphal (Gujana)
16. WilliamDoyle Ruckelshaus (USA)
17. Mohamed Sahnoun (Algieria)
18. Emil Salim (Indonezja)
19. Bukar Shaib (Nigeria)
20. Vladimir Sokolov (Rosja, dawniej
ZSSR)
21. Janez Stanovnik (dawniejsza
Jugosławia)
22. Maurice Strong (Kanada)
23. JimMacNeill (Kanada)

Gro Harlem Brundtland

- ur. 20 kwietnia 1939 r. w Bærum pod Oslo w
Norwegii
- 1946 dziecięca sekcja Norweskiej Partii Pracy
- 1963 magister medycyny (Uniwersytet w Oslo)
- 1965 magister zdrowia publicznego (Harvard)
- 1974-1979 minister ochrony środowiska
- 1975-1981 – wiceprzewodnicząca NPP
-1981-1992 – przewodnicząca NPP
-1977 – deputowana do parlamentu
- 1981, 1986-1989, 1990-1996 – premier,
pierwsza kobieta w Norwegii na tym stanowisku
- 1984-1987 – przewodnicząca Światowej
Komisji ds. Środowiska i Rozwoju
- 1994 – otrzymała Międzynarodową Nagrodę
Karola Wielkiego
- 1998 – dyrektor generalny Światowej
Organizacji Zdrowia

Mansour Khalid

- ur. 1931 w Omdurman w Sudanie
- wiceprzewodniczący komisji Brundtland
- korespondent Agence France Presse w
Chartumie

- studium języka francuskiego w Centrum Kultury
Francuskiej

- pisarz książek o tematyce politycznej
- 1956 praktyka prawna, potem studia ekonomiczne
na Uniwersytecie w Pensylwanii, Filadelfia

- członek zarządu UNESCO
- 2006-2007 Specjalny doradca prezydenta
- 2007-2008 Ministrem Handlu Zagranicznego

Susanna Agnelli

- ur. 24 kwietnia 1922 r. w Turynie
- 1974-1984 burmistrz Monte Argentario
- 1976-1979 – członkini Izby Deputowanych
- 1983-1987 – senator
- 1979-1981 – zasiadała w Parlamencie
Europejskim
- 1983-1993 – podsekretarz stanu w
Ministerstwie Spraw Zagranicznych
-1995-1996 – Minister Spraw Zagranicznych i
wicepremier
- 1996 – przewodnicząca Rady Ministrów
- członkini Grupy Doradczej Rady Kobiet –
Światowych Przywódców
- autorka wielu książek
- obecnie udziela się charytatywnie

Jim MacNeill

- ur. 22 kwietnia 1928 w Saskatchewan w Kanadzie
- 1974-1976 – zastępca ministra Kanady ds. problemów
urbanistycznych
- 1976 – główny komisarz i ambasador nadzwyczajny
na Konferencji Narodów Zjednoczonych (ONZ) ds.
ludzkiego środowiska w Vancouver
- 1978-1984 dyrektor ds. Środowiska w OECD
- 1984 – sekretarz generalny WCED (komisji Brundtland)
- 1988-1993 – członek IRPP (instytut badań polityki
publicznej)
- 1990 – członek Międzynarodowego Instytutu ds.
Zrównoważonego Rozwoju
- 1992-1997 – doradca prezydenta ds. IDRC
( międzynarodowe centrum gospodarki)
- 1994-1997 starszy doradca administratora UNDP (programu
rozwoju narodów zjednoczonych) , gdzie poświęca się pracy
nad środowiskiem i zrównoważonym rozwojem
-1994-1997 członek rady nadzorczej w Ontario Hydro –
największej elektrycznej potęgi w Ameryce Płn.
- 1997 – przewodnicz acy World Bank
- 2003 – członek Caspian Development Advisory Panel

Abdul Rahman Saleh Al- Athel

- ur. W 1940 w Al-Rus, Arabii Saudyjskiej
- 1962- 1971 studiował na Uniwersytecie w

Teksasie oraz na Uniwersytecie Stanford na

wydziale Mechaniki

- 1975-1976 był dziekanem wydziału

inżynieryjnego Uniwersytetu Króla Sauda

- Od 1976 do 1984 pełnił funkcję wicedyrektora
Oddziału Badawczego
- jest członkiem ONZ, Światowej Komisji ds.

Środowiska i Rozwoju, ONZ Komitetu

Doradczego ds. Nauki i Technologii na rzecz

Rozwoju

- jest założycielem Fellow Islamskiej

Akademii Nauk i służył jako jego

wiceprzewodniczący. Jest również byłym

członkiem Komitetu Wykonawczego z OKI

ministerialnego Komitetu Naukowo-

Technologicznego Co-operation

- Jest autorem ponad 50 artykułów na temat

nauki, inżynierii i technologii opublikowanych

w różnych międzynarodowych publikacji i

czasopism

Volker Hauff

-ur.09 sierpnia 1940 w Backnang
- od roku 1959 jest członkiem niemieckiej

partii SPD( Socjaldemokratyczna Partia
Parlamentarna) oraz posłem
Parlamentu Europejskiego

- od 1972 do 1978 był Sekretarzem Stanu
ds. Nauki i Badań Technologii
- 1979 został mianowany na stanowisko

Ministra. Funkcję tą pełnił przez rok

- Od 1980 do 1982 r. sprawował stanowisko

Ministra Transportu

- od 1995 do 2001 r. był dyrektorem

naczelnym i członkiem zarządu KPMG
Deutsche Treuhand-Gesellschaft AG

- od 2001 do 2002 r. dyrektor ds.

Infrastruktury i sektora publicznego KPMG
Consulint

- 2002 r. Senior Vice President w Bearing

Point

Statystyki

W skład komisji weszły 3 kobiety czyli 13%

Resztę czyli 87% stanowili mężczyźni

Procent członków pochodzących z

Europy

5 członków
22%

Procent członków pochodzących z

Ameryk

6 członków
26%

Procent członków pochodzących z Afryki

6 członków
26%

Procent członków pochodzących z Azji

6 członków

26%

Członkowie należący do

bloku wschodniego:

5 członków

Volker Hauff (Niemcy)

Istvan Lang (Węgry)

MaShijun (Chińska Republika Ludowa)

Vladimir Sokolov (Rosja, dawniej ZSSR)

Janez Stanovnik (dawniejsza Jugosławia)

- Pod przewodnictwem Gro Harlem Brundtland i Mansoura Khalida w

maju 1984 roku w Genewie odbyło się pierwsze posiedzenie

Światowej Komisji do Spraw Środowiska i Rozwoju

- dzięki współpracy ludzi, których połączył wspólny cel trzy lata później

ukazał się raport:

„Our Common Future”

„Nasza wspólna przyszłość”

- Sukces jest wynikiem ciężkiej pracy 23 osób o różnej narodowości.

- Po raz pierwszy pojawia się definicja pojęcia
„zrównoważony rozwój”

To taki rozwój, który zaspokaja potrzeby współczesności,

nie odbierając przyszłym pokoleniom zdolności do

zaspokojenia ich własnych potrzeb

PODSUMOWANIE