CZYM JEST DIAGNOZA
PSYCHOLOGICZNA
Trzy znaczenia słowa „dignoza”
1. Proces diagnozowania (assessment)
2. Efekt tego procesu (diagnosis)
3. Dziedzina nauki i praktyki
Co to jest diagnozowanie
• Psychologiczna ewaluacja to proces
zbierania informacji o kliencie, z
użyciem, wywiadu, testów
psychometrycznch i innych technik
psychologicznych, po to by
wnioskować o obecnym i przyszłym
funkcjonowaniu klienta (pacjenta)
Elementy procesu
diagnozowania (assessment)
diagnozowanie obejmuje:
1. Sformuowanie pytań diagnostycznych
2. Wybór adekwatnych narzędzi
diagnozowania
3. Zbieranie danych
4. Ocena i integracja zebranych danych
5. Sformuowanie odpowiedzi na pytania
diagnostyczne
6. Postawienie nowych pytań i hipotez
• EFEKT PROCESU DIAGNOZOWANIA
(DIAGNOSIS, ROZPOZNANIE,
ORZECZENIE, OPINIA)
1. Rozpoznanie zaburzenia (diagnoza
nozologiczna)
2. Wyjaśnienie uwarunkowań zjawiska,
jego mechanizmów i dynamiki,
prognoza.
Diagnoza psychologiczna jako
dyscyplina naukowa
Zbiór zasad postępowania, które
obowiązują diagnostę podczas
diagnozowania
Wymagane Kompetencje
Psychologa (Europejski Dyplom
Psychologa)
1. Określenie celów usługi psychologicznej
2. Daignoza psychologiczna
3. Projektowanie usługi psychologicznej
4. Planowanie i realizacja interwencji
5. Ocena realizacji interwencji
6. Komunikowanie informacji zwrotnych
Wymagane kompetencje
diagnostyczne
1.
Znajomość teorii pomiaru
psychologicznego
2.
Znajomość technik diagnozowania i
umiejętność ich stosowania
3.
Umiejętność zbudowania i utrzymania
współpracującej relacji z klientem
4.
Umiejętność krytycznej oceny danych
zebranych podczas diagnozowania z
uwzględnieniem kontekstu (ról, relacji) w
jakim funkcjonuje klient i psycholog
5.
Rozumienie związku między diagnozą a
interwencją i jej planowaniem
Wymagane techniczne
umiejętności diagnostyczne
1. Rozpoznanie i zrozumienie problemu
2. Wybór odpowiednich technik
diagnostycznych
3. Analiza, wnioskowanie i integracja
zebranych informacji
4. Sformuowanie zaleceń
5. Dostarczenie klientowi zrozumiałych i
użytecznych informacji zwrotnych
Rodzaje diagnozy
1. Diagnoza róznicowa
2. Diagnoza funkcjonalna
Diagnoza róznicowa
(nozologiczna)
Rozpoznanie jednostki chorobowej u osoby
diagnozowanej w oparciu o systemy
klasyfikacji chorób. Obecnie obowiązujące
to ICD-10 (w Europie) i DSM IV-R (w USA)
Do stawiania diagnoz w oparciu o
klasyfikacje tworzy się standaryzowane
procedury wywiadu (Structured Clinical
Interview dla DSM i Composite
International Diagnostic Interview dla ICD)
Diagnoza funkcjonalna
• Diagnoza funkcjonalna dotyczy
określonej funkcji (np czytania) lub
funkcjonowania w danym obszarze (np.
szkoła). Określamy poziom rozwoju
danej funkcji w stosunku do oczekiwań
płynących z wieku chronologicznego i
rozwojowego oraz adekwatność
zachowania osoby badanej w stosunku
do wymagań otoczenia
Podejście Nomotetyczne i
Idiograficzne
Nomotetyczne ( normatywne):
koncentryje się na porównaniu danej
osoby z z innymi jednostkami i
wskazaniu na ile typowe lub nietypowe,
dla danej populacji, są jej właściwości.
Idiograficzne: koncentruje się na opisie
okoliczności i czynników wpływających
na funkcjonowanie danej jednostki.
Procedura diagnostyczna w
podejściu Nomotetycznym
Procedura diagnostyczna jest:
• wystandaryzowana
• zobiektywizowana
• oparta o normy (porównanie wyniku
badanego z rozkładem danej cechy w
populacji)
Procedura diagnostyczna w
podejściu idiograficznym
Procedura diagnostyczna opiera się na
zrozumieniu obiektywnej i
subiektywnej rzeczywistości
badanego. Metody diagnostyczne to
pogłębiony wywiad obserwację i
analizę danych
• Model funkcjonalny zawiera:
Opis zjawiska
Wyjaśnienie tego zjawiska w oparciu o
wybraną koncepcję psychologiczną i
z użyciem terminów danej koncepcji
Rozpoznanie zarówno deficytów jak i
zasobów w danym zakresie
Diagnoza kliniczna
vs Diagnoza statystyczna
(
diagnoza ustrukrturalizowana lub nie)
1. Diagnoza kliniczna (nieformalna,
nieustrukturalizowana) to
procedura...w której diagnosta
zestawia razem różne dane i wyciaga
wnioski, stosując metody nieformalne.
2. Diagnoza statystyczna (formalna,
algorytmiczna) procedura, w której
wnioski z danych wyciąga się na
podstawie algorytmu)
(Grove 2000)
Diagnoza kliniczna
• wnioskowanie oparte na indywidualnym
doświadczeniu klinicysty oraz
przeczytaną i zapamiętaną przez niego
literaturę. Diagnosta zestawia ze sobą
dane i wyciąga wnioski, stosując metody
nieformalne, subiektywne. Każdy
klinicysta tworzy swój indywidualny
sposób diagnozowania a proces ten jest
na tyle nieformalny, że regół nie da się
opisać
Diagnoza statystyczna
(formalna, algorytmiczna,
aktuarialna, mechaniczna)
Każda procedura, w której wnioski
diagnostyczne wyprowadza się z
danych, stosując pewien algorytm
Wszelkie dane mogą być użyte do
diagnozy jeśli ich użyteczność wynika z
badań, ale sposób zestawienia
rożnorodnych danych musi być oparty
na jawnych, dobrze zdefiniowanych,
powtarzalnych regułach
Jak pogodzić diagnozę kliniczną
i statystyczną
Zarówno dane ilościowe jak jakościowe
mogą być użyte do diagnozy, ważne
jest tylko by sposób ich zestawienia
był oparty na jasnych, wyrażnie
określonych, wynikających z badań,
regułach.
CELE DIAGNOZY KLINICZNEJ
1. Postawienie diagnozy potrzebnej do
lepszego zrozumienia trudności dziecka,
ustalenia prognozy i zaplanowaniu
oddziaływania
2. Ocena zasobów i deficytów klienta
3. Ocena gotowości do zmiany
4. Ocena motywacji do pracy
5. Ocena tego kto powinien udzielić
pomocy
6. Ocena jakiego rodzaju pomoc
psychologiczna jast potrzebna
Cele badań psychologicznych
dzieci i młodzieży
1. Badania przesiewowe by wykluczyć
zaburzenia rozwojowe
2. Badania psychologiczne ukierunkowane
na postawienie diagnozy potrzebnej do
lepszego zrozumienia trudności dziecka,
ustalenia prognozy i zaplanowaniu
oddziaływania.
3. Badania psychologiczne dla ustalenia
przyczyn konkretnego zachowania
dziecka
Cele badań psychologicznych
dzieci i młodzieży c.d.
4. Śledzenie postępu w terapii
5. Ocena zasobów i deficytów rodziny i
dziecka
6. Ocena gotowości do zmiany
7. Ocena motywacji do pracy
8. Ocena tego kto powinien udzielić
pomocy
Proces diagnozowania
1. Zbieranie informacji
2. Stawianie hipotez
3. Weryfikacja hipotez