1
Profilaktyka
Stomatologiczna
2006/2007
WYKŁAD 7
cracked by bonns
created by sobxxx
Dziękuję wszystkim
doceniającym pracę
i zaopatrującym się u
źródła ;)
Aspekt
Aspekt
stomatologiczny
stomatologiczny
choroby refluksowej
choroby refluksowej
przełyku
przełyku
2
Choroba refluksowa przełyku
, albo inaczej refluks
żołądkowo- przełykowy (gastroesophageal reflux
disease -
GERD
) polega na
wstecznym zarzucaniu
treści żołądkowej do przełyku
Niewielkiego stopnia refluks jest
zjawiskiem fizjologicznym,
występującym sporadycznie u
każdego człowieka, głownie po
posiłkach obfitujących w tłuszcze
3
Dane epidemiologiczne wskazują, że około 4 do 7 %
dorosłych osób cierpi regularnie z powodu objawów,
to znaczy codziennie lub prawie codziennie. Jeżeli
uwzględni się także chorych, u których objawy
występują co najmniej raz w tygodniu, to częstość
wzrasta do około 1/5 lub nawet ¼ populacji
dorosłych.
W Polsce częstość choroby zbliża się do 40%, a
na
świecie w krajach rozwiniętych prawie połowa
dorosłej populacji cierpi na chorobę refluksową.
4
Refluks żołądkowo-przełykowy jest częstym
stanem patologicznym spotykanym u
niemowląt i u dzieci. Brak jest natomiast
danych epidemiologicznych (Barlett i wsp.
2000r.)
Refluks,
nie powoduje następstw
patologicznych przy sprawnym
opróżnianiu się przełyku z zarzuconej
treści. Problemem staje się wtedy, gdy
dolegliwości są silne lub często
nawracają.
Za
refluks patologiczny
uznaje się stan,
w którym
liczba epizodów refluksowych
wzrasta, a kontakt przełyku z kwaśną
treścią żołądkową w ciągu doby trwa
dłużej niż 5.8% czasu.
5
Patogeneza reflusku
ma wiele przyczyn. Niektóre z
nich odgrywają zasadniczą rolę, ale najbardziej
istotne spowodowane są zaburzeniami kurczliwości
przełyku lub żołądka
6
Mechanizmy prowadzące do refluksu
Zaburzenia pracy dolnego zwieracza przełyku
(lower esophageal sphinter - LES)
Dolny zwieracz przełyku stanowi strefę o długości
ok. 4 cm, w której ciśnienie spoczynkowe jest
wyższe o 10-30 mmHg niż ciśnienie w żołądku.
W chorobie refluksowej następuje spontaniczne,
głębokie
obniżenie ciśnienia w dolnym zwieraczu
przełyku
, niezależnie od aktu połykania i
przechodzenia fali perystaltycznej przez strefę
zwieracza.
7
U większości chorych dochodzi do
przemijających relaksacji
związanych z:
Wazowagalnym łukiem odruchowym
, za
który odpowiedzialne są nerwy błędne.
Najnowsze badania wskazują, że
mediatorami
rozluźnienia strefy zwieracza są
neuroprzekaźniki o wpływie hamującym-
naczynioruchowy peptyd jelitowy- VIP, tlenek
azotu (NO) i kwas gamma-aminomasłowy
(GABA)
8
Przepukliną wślizgową rozworu przełykowego-
w
której częstość relaksacji wzrasta
proporcjonalnie do wielkości przepukliny
zaburzoną czynnością oczyszczania przełyku-
z
kwasu i enzymów żołądkowych, które przez to
działają silniej i dłużej
zaburzonym opróżnianiem żołądkowym
refluksem zasadowym
z niekorzystnym
działaniem soli kwasów żółciowych, co może
prowadzić do zaawansowanych zapaleń,
szczególnie do metaplazji przełyku
9
Lekami
- obniżającymi ciśnienie w dolnym
zwieraczu przełyku- preparaty antycholinergiczne,
leki działające antagonistycznie w stosunku do
wapnia, azotany, mięta pieprzowa i inne
niektórymi zespołami pooperacyjnymi,
nieodpowiednią dietą lub/i używkami
10
Lekami
- obniżającymi
ciśnienie w dolnym zwieraczu
przełyku - preparaty
antycholinergiczne, leki
działające antagonistycznie w
stosunku do wapnia, azotany,
mięta pieprzowa i inne
niektórymi zespołami
pooperacyjnymi,
nieodpowiednią dietą lub/i
używkami
11
Zachorowalność i powikłania refluksu należy
uznać za poważny problem współczesnej
medycyny, dlatego należy rozpoznać
chorobę jak najwcześniej, w czym może być
również pomocna wiedza lekarza dentysty o
aspekcie stomatologicznym w tej chorobie.
12
Najczęściej występującą
postacią GERD jest
refluks
objawowy
, w którym
objawom klinicznym
nie
towarzyszą zmiany w
przełyku
, wykrywane
podczas badania
endoskopowego
13
Najbardziej charakterystycznymi
objawami
refluksu
są:
• Zgaga, czyli pieczenie za mostkiem, występujące
u 75% chorych
• Rzadziej odbijanie, nudności, utrudnione
przełykanie lub odynofagia
14
Pozaprzełykowe
, nietypowe objawy refluksu
mogą imitować zmiany chorobowe z:
• Układu oddechowego-
pod
postacią dychawicy
oskrzelowej, nawracającego
zapalenia oskrzeli, rozstrzeni
oskrzeli, a nawet
zachłystowego zapalenia płuc
• Układu sercowo-
naczyniowego-
przejawiającego się
zamostkowym bólem w klatce
piersiowej, omdleniami,
biciem i kołataniem serca
• A nawet
narządu słuchu-
szczególnie u niemowląt i
małych dzieci
15
• A także z dolegliwościami
laryngologicznymi
w
postaci zmiany barwy głosu, dławienia w gardle,
chrypki, bólu gardła, uporczywym kaszlem,
przewlekłym zapaleniem zatok, nadmiernym
ślinieniem się czy tzw. Gałką histeryczną
16
Medyczne postępowanie lecznicze w GERD
oparte jest na:
• Wytycznych postępowania
nieinwazyjnego
mającego na celu spowodowanie ustąpienia lub
przynajmniej zmniejszenia objawów choroby
• Wytycznych postępowania inwazyjnego, ze
zmianą obecnie podejścia do leczenia
chirurgicznego GERD
17
Postępowanie nieinwazyjne
zmierza do
wyleczenia zapalenia przełyku oraz do
zapobiegania wystąpieniu powikłań choroby
refluksowej takich jak:
• Owrzodzenia
• Aspiracji treści żołądkowej w czasie snu
• Metaplazji nabłonka błony śluzowej przełyku
• Zwężenia przełyku prowadzącego do dysfagii i
odynofagii
18
Metody niefarmakologiczne
• Bardzo ważne jest racjonalne żywienie( posiłki
jeść częściej, za to w małej objętości)
• Unikać pokarmów szczególnie szkodliwych, takich
jak dania tłuste, gazowane napoje, duże ilości
przypraw i słodyczy, soków cytrusowych,
owocowych, czekolady, kawy i alkoholu
• Ostatni posiłek należy spożyć nie później niż 3
godz. przed położeniem się do łóżka
• Należy dążyć do normalizacji masy ciała
• Spać z uniesioną o kilkanaście centymetrów
głową i tułowiem, co może zmniejszyć
dolegliwości refluksowe
19
Farmakologiczne metody leczenia
• Leki prokinetyczne -
antagoniści dopaminy
(metoklopramid, domperydon) oraz agoniści rec.
5-HT4 (cyzapryd) mają na celu poprawę
czynności motorycznej, poprawią jakość
perystaltyki i samooczyszczania przełyku
• Leki zmniejszające kwaśność soku żołądkowego -
H2 blokery lub inhibitory pompy proteinowej, w
celu uzyskania zmniejszenia objętości i kwaśności
zarzuconej do przełyku treści z żołądka
20
Inhibitory pompy protonowej
(IPP) na początku
leczenia podawane są w dawce 40 mg/ dobę,
następnie stopniowo dawka jest obniżana w
miarę uzyskiwania poprawy.
21
Inhibitory pompy protonowej są lekami z wyboru u
chorych z GERD, ze zmianami przełykowymi lub
bez, a także u pacjentów z objawami
pozaprzełykowymi refluksu, jak niewyjaśniony ból w
klatce piersiowej, astma, zapalenie krtani,
przewlekły kaszel.
IPP dają remisję u ok. 90% chorych, natomiast
podczas leczenia H2 - blokerami i lekami
prokinetycznymi u niespełna 60% chorych
22
Innym, analizowanym od wielu lat problemem
towarzyszącym chorobie refluksowej jest zakaże
nie
Helicobacter pylori
Chociaż badania kliniczne niektórych
autorów wskazują, że erydykacja
bakterii HP nie wywołuje objawów
choroby refluksowej lub zapalenia
przełyku, ani też nie pogarsza
przebiegu choroby, to jednak za
erydykacją przemawia coraz więcej
dowodów na
związek tego zakażenia
z występowaniem raka żołądka!!!!
23
Aspekt stomatologiczny
Literatura dotycząca powiązania
choroby refluksowej przełyku
ze stanem
błony śluzowej jamy ustnej i uzębienia
na dziś jest stosunkowo skąpa, dlatego
wiedza na temat GERD warta jest
poszerzenia, zarówno w środowisku
lekarzy medycyny, jak i lekarzy
stomatologów
24
Jarvinem i wsp. (1988) oraz Meurman i wsp. (1996)
wykazali, że u
pacjentów z refluksem
którzy
uskarżali się na pieczenie jamy ustnej,
nadwrażliwość języka, niespecyficzne uczucie
palenia lub swędzenia w jamie ustnej lub gardle,
dolegliwości te bezpośrednio nie korelowały z
obecnością i nasileniem refluksu
25
Opublikowane w 2001 roku przez Silva i wsp. wyniki
badań morfometrycznych obrazu
histopatologicznego nabłonka pobranego z
podniebienia
, wykazały zmniejszenie grubości
nabłonka, poszerzenie połączeń mdz-nabłonkowych
oraz większą liczbę fibroblastów / mm2, niż u osób
zdrowych z grupy kontrolnej. U pacjentów z bardzo
nasiloną postacią reflusku wystąpiła znaczna
atrofia
nabłonka.
26
W przeciwieństwie do tk. miękkich jamy ustnej,
uszkodzenie zębów
, przebiegające pod postacią
nadżerek szkliwa
, uważane są za dominujący objaw
ch. refluksowej w jamie ustnej.
Kliniczna ocena nadżerek oparta jest na trzy
stopniowej skali Aine - nasilenie
łagodne, średnie i
znaczne
27
W odwapnionym, osłabionym
szkliwie
, powstałe
pęknięcia mogą powodować w miejscach
odsłoniętej zębiny
występowanie nadwrażliwości
na
bodźce termiczne lub
dolegliwości bólowych
podczas żucia.
Nadwrażliwość i dolegliwości bólowe prowadzą do
zmniejszenia wydolności żucia
oraz dolegliwości ze
strony stawów s-ż w skutek obniżenia wysokości
zwarciowej, przemieszczeń zębów, powstania
diastemy i związanych z nią zaburzeń
fonetycznych, a także zmiany wyrazu twarzy i
niekorzystnych zmian estetycznych
spowodowanych zmianą koloru zębów.
28
Według Pindborga
nadżerki szkliwa
definiuje się jako
nieodwracalne uszkodzenia zmineralizowanych
tkanek zęba powstałe w następstwie procesu
chemicznego
bez udziału bakterii
, podczas którego
tworzą się wklęsłe ubytki o gładkiej i błyszczącej
powierzchni.
Charakterystyczną cechą tych ubytków jest
wąska
strefa nieuszkodzonego szkliwa
, wzdłuż brzegu
dziąsła, dzięki buforowej zdolności płynu z rowka
dziąsłowego, penetrującego do tej okolicy
29
Nadżerki szkliwa powstają w procesie przewlekłym
.
Początkowo uszkodzenie dotyczy tylko szkliwa, z
przebiegiem bezobjawowym. Objęcie zębiny
procesem demineralizacyjnym prowadzi do
występowania dolegliwości bólowych podczas
działania bodźców termicznych, mechanicznych lub
chemicznych.
Nieleczone nadżerki pogłębiają się. prowadząc do
powikłań ze str. miazgi zęba o charakterze
martwicy.
30
Na powstanie nadżerek mogą mieć wpływ:
• czynniki pochodzenia wewnętrznego
• czynniki pochodzenia zewnętrznego
31
Wg. badań autorów Lazarchik i Filler
opublikowanych w 2000 r. spowodowane
czynnikami zewnętrznymi
uszkodzenia
szkliwa i zębiny głownie występują
na
wargowych i żujących powierzchniach zębów
32
Natomiast
nadżerki pochodzenia
wewnętrznego
zwykle zlokalizowane są
na powierzchniach
podniebiennych
oraz powierzchniach
żujących głownie
zębów przednich w szczęce
oraz na
powierzchniach
policzkowych
i
powierzchniach
żujących zębów
żuchwy.
33
Czynniki zewnętrzne
mające wpływ na
powstawanie nadżerek
• środowiskowe
- związane z działaniem kwasów
zawartych w powietrzu w miejscu pracy, określone
jako zawodowe
• dietetyczne
- związane z bardzo częstą konsumpcją
kwaśnych pokarmów i napojów
• związane ze
stylem życia-
picie napojów
dietetycznych oraz przesadne szczotkowanie zębów
• związane z
zażywaniem leków
np. preparatów
zawierających w swoim składzie żelazo, beta-
blokery, trankwilizery, leki o kwaśnym odczynie np.
witaminę C, kwas acetylosalicylowy- ASA
• status socjoekonomiczny
34
Czynniki wewnątrzpochodne
w powstawaniu
nadżerek
• anoreksja
oraz
bulimia
- uszkodzenia w następstwie
wymiotów
• przewlekły
alkoholizm
i zapalenie żołądka wywołane
nadużywaniem alkoholu, prowadzące do
występowania wymiotów oraz subklinicznego
zarzucania treści żołądka do jamy ustnej
• zespół złego wchłaniania
• refluks
u kobiet ciężarnych, związany z wymiotami i
obniżonymi wartościami pH śliny
• zaburzenia ilościowe oraz jakościowe wydzielania
śliny
i związany z tym spadek zdolności buforujących
• refluks
żołądkowo- przełykowy
35
Pierwsze doniesienie
na temat związku mdz.
nadżerkami zębów a zaburzeniami żołądkowo-
jelitowymi
opublikowane zostały w 1937 r. przez
Bergena i Austina, w oparciu o przypadek pacjentki
z przewlekłymi wymiotami i zmianami na
podniebiennych powierzchniach górnych siekaczy.
U pacjentki liczne wypełnienia były uniesione ponad
powierzchnie zębów, ze zniszczeniem
zmineralizowanych tkanek zęba. ale bez naruszenia
kształtu wypełnienia
36
W przewlekłych wymiotach, szczególnie w
przebiegu
anoreksji
lub
bulimii
, kwas żołądkowy w
ciągu doby bardzo często osiąga jamę ustną,
prowadząc do demineralizacji tkanek zęba.
37
Czy w przypadku refluksu kwas
w jamie ustnej może mieć
stężenie wystarczające do
powstania uszkodzeń szkliwa?
Kwas żołądkowy może osiągnąć wartości pH
1-2, a
erozje szkliwa powstają już przy
spadku pH poniżej poziomu 5,5 zwanego pkt.
krytycznym
, przy którym rozpoczyna się
proces rozpuszczania szkliwa. Jednocześnie
proces demineralizacji szkliwa zębów
uwarunkowany jest m.in. zawartością w ślinie
jonów wapniowych i fosforanowych.
38
Prowadzone w 2001 r. przez Bartletta i wsp.
badania
in vitro
, wykazały, że kwas żołądkowy z pH 2.92, w
porównaniu np. z napojami gazowanymi o ph=
2,45, ma silniejsze działanie erozyjne, ponieważ
uwalnianie wapnia zarówno ze szkliwa jak i zębiny,
było znacznie bardziej nasilone, przy czym zębina
szybciej niż szkliwo ulegała demineralizacji.
Klinicznie także po odsłonięciu zębiny znacznie
gwałtowniej przebiega proces powstawania
nadżerek.
39
Częstość powstawania nadżerek szkliwa
nie jest
jednakowa w różnych badaniach:
• Schroeder i wsp. u pacjentów z GERD występowanie
nadżerek stwierdzili w 55% przypadków
• Bartlett i wsp. – 64%
• Meurman i wsp. – 24%
• Jarvinen i wsp. – 7%
40
Wszyscy autorzy uważają, że pacjenci z
nietypowymi erozjami w uzębieniu, zarówno
mlecznym i stałym
powinni być diagnozowani w
kierunku choroby refluksowej przełyku
, nawet przy
braku typowych objawów refluksu.
41
Osobnym problemem jest GERD u dzieci.
O’Sullivan i wsp. badali nadżerki
tylko na zębach mlecznych,
tłumacząc powstawanie zmian
niecałkowicie niecałkowicie
zmineralizowanym i cieńszym
szkliwem niż na zębach stałych, a
tym samym szkliwem bardziej
podatnym na działanie kwasu, a
także tym, że
refluks często
pojawia się u niemowląt i małych
dzieci, u których mechanizmy
antyrefluksowe nie są w pełni
wykształcone i dojrzałe.
42
Dahshan i wsp. (2002) w badaniach
dzieci i
młodzieży z GERD
w przedziale wieku 2-18 lat,
stwierdzili występowanie nadżerek w przeszło
83%
przypadków, z
większą częstością w zębach
tylnych
.
Wytłumaczyć można tym, że
refluks u niemowląt i
małych dzieci często pojawia się w czasie snu
i
właśnie te zęby mają największy kontakt z nie
rozcieńczonym kwasem żołądkowym, w porównaniu
do zębów przednich, które chronione są przez
mechanizmy buforujące śliny.
43
Ślina modyfikuje działanie kwasów
, pełniąc rolę
ochronną poprzez ich neutralizacje i
buforowanie, remineralizację oraz formowanie na
zębach błonki nabytej.
Osoby z nadżerkami zębowymi mają
znacząco mniejsze zdolności buforujące
śliny, niż osoby zdrowe.
W innych badaniach wykazano, że
osoby ze
zmniejszoną ilością wydzielanej śliny są 5-
krotnie częściej narażone na erozje
44
Anorexia nervosa - jadłowstręt psychiczny
jest stanem niedożywienia
ilościowego (niedobór kalorii),
czasami również niedożywienia
jakościowego, spowodowanym
odmawianiem pobierania
pokarmów lub wstrętem do
przyjmowania określonych
pokarmów.
Ostatnie 20 lat, to w medycynie i
mediach zalew informacji na
temat anoreksji, chociaż sam
termin medyczny na już prawie
100 lat, a pierwsze wzmianki wg.
historyków (Jakubów 1992)
sięgają 895 r.
45
Anorexia nervosa
jest złożoną jednostką
chorobową, w której
czynniki biologiczne
splatają się z
czynnikami psychologicznymi
.
Kobiety chorują 9-krotnie częściej niż
mężczyźni.
46
Wg. Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego
anorexia nervosa ma zdefiniowane
4 kryteria
diagnostyczne:
• utrata lub brak przybierania na wadze w okresie
wzrostu, przy braku zgody chorego na utrzymanie
minimalnej wagi dla swojego wzrostu i wieku oraz
spadku ciężaru ciała o 15% poniżej średniej
• lęk przed przybieraniem na wadze
• zakłócenie subiektywnego obrazu własnego ciała
np. odbicie w lustrze
• brak trzech kolejnych miesiączek (amenorrhoea)
47
Etiopatogeneza anorexia
nervosa
Jako przyczynę jadłowstrętu
psychicznego podaje się
psychonerwicę
charakteryzującą się lękami
przed wszelką
odpowiedzialnością oraz
lękiem przed skutkami
dojrzałości płciowej lub
lękiem przed wiekiem
dojrzałym.
48
W
anorexia nervosa
przyczynami nerwicy
często są konflikty w szczególności z matką
lub konflikty na tle problemów seksualnych
Stosunek dziecka lub nastolatka do
matki może mieć cechy wzajemnej
wrogości. Niektórzy autorzy
jadłowstręt psychiczny uważają za
nerwicę natręctw
lub nawet
psychozę
49
U chorych z
anorexia nervosa
stwierdzane jest:
• upośledzenie wydzielana przysadkowych gonadotropin,
niskie stężenie
estrogenów i trójjodotyroniny
• subnormalną sekrecję hormonu tyreotropowego
oraz
zwiększone stężenie hormonu wzrostu i
testosteronu
w
surowicy krwi
Niestety dotychczas nie wyjaśniono, czy opisane zmiany
hormonalne są
przyczyną
, czy też
następstwem choroby.
50
Obraz kliniczny choroby
charakteryzuje się skrajnym
stanem niedożywienia
organizmu, graniczącym
często z wycieńczeniem, ale
pomimo tego chorzy
wykazują zaskakującą
sprawność psychiczną i
fizyczną.
51
Powikłania towarzyszące anoreksji
• znaczna utrata wagi i zaburzenia fizyczne
• niskie nieregularne tętno krwi i ciśnienie krwi
• hipoglikemia, hipotermia
• zrzeszotnienie kości- zwiększone ryzyko złamań
spowodowane niedoborem estrogenu, z towarzyszącym
zatrzymaniem miesiączki
• zaburzenia pracy nerek
• z układu pokarmowego- bóle brzucha, uporczywe zaparcia
na przemian z biegunką, odwodnienie i nierównowaga
elektrolityczna
• skórę całego ciała pokrywa meszek jak u niemowlęcia
• charakterystyczna jest „twarz wiewiórki”- objaw wywołany
obrzękiem gruczołów ślinowych, przez to uszy są bardziej
odstające od głowy, a sama twarz wygląda pucołowato,
przy wręcz szkieletowym wyglądzie
52
Bulimia
- można stwierdzić na podstawie 5
kryteriów diagnostycznych
• powtarzające się przypadki objadania się większą ilością
pożywienia w krótkim czasie
• poczucie braku samokontroli podczas objadania się
• nadużywanie środków przeczyszczających
• co najmniej 2 razy tygodniowo objadanie się, z
równoczesnym stosowaniem środków przeczyszczających
przez okres 3 miesięcy
• trwała i przesadna troska o wagę i wygląd ciałą
53
Zapobieganie oraz postępowanie
w przypadku
stwierdzenia uszkodzeń zębów przede wszystkim
oparte są na jak najwcześniejszym zdiagnozowaniu i
leczeniu refluksu żołądkowo-jelitowego, tak aby nie
doszło do progresji uszkodzeń w obrębie jamy
ustnej
Należy pamiętać, że leczenie stomatologiczne nie
będzie skuteczne w razie postępującego
nieleczonego refluksu
54
Postępowanie stomatologiczne
powinno być
ukierunkowane na leczenie przyczynowe tj.
leczenie GERD oraz na działanie
profilaktyczne i terapeutyczne powstałych
nadżerek zębowych.
55
Postępowanie stomatologiczne polega na:
• Usunięciu lub zmniejszeniu ekspozycji jamy ustnej na
kwas żołądkowy, tzn.
zmniejszenie lub eliminacja
kwasów w diecie, zwłaszcza między posiłkami, a
szczególnie przed udaniem się na spoczynek nocny
(podczas snu jest mniejsze fizjologiczne wydzielanie
śliny, a także słabsze działanie jej układów
buforujących), zalecenie nie przetrzymywania w ustach
spożywanych kwaśnych napojów
• neutralizacji kwasów poprzez kończenie spożytych
posiłków pokarmami o pH zasadowym, przepłukiwaniu
jamy ustnej preparatami zobojętniającymi, takimi jak
wodny roztwór dwuwęglanu sodu, płyny do płukania
zawierające związki fluoru, mleko
56
• zapobieganiu rozpuszczenia szkliwa tzn. unikania
szczotkowania zębów bezpośrednio po epizodach refluksu
(możliwość uszkodzenia osłabionego przez kwas szkliwa),
używanie past do zębów
o niskim stopniu ścieralności i
wysokim stężeniu jonów fluorkowych, stosowania żeli
fluorkowych
, żuciu bezcukrowych gum w celu stymulacji
śliny działającej buforująco na kwas, w szczególnych
przypadkach stosowanie substytutów śliny
• ochronie mechanicznej
, czyli zabezpieczeniu powierzchni
zębów narażonych na działanie kwasów poprzez
stosowanie
miękkich akrylowych szyn ochronnych na
zęby
. Niektórzy autorzy zalecają umieszczenie niewielkiej
ilości
dwuwęglanu sodu
na powierzchni szyny, która
powinna być noszona w czasie snu oraz podczas epizodów
reflusku. W sytuacji, gdy
u pacjenta dodatkowo występuje
bruksizm
, konieczne jest wykonanie
twardej akrylowej
szyny
, w celu ochrony uszkodzonego kwasem szkliwa
57
Powierzchnie zębów uszkodzone w niewielkim
stopniu można
odbudować przy użyciu materiałów
szklano-jonomerowych lub kompozytowych
.
Większe uszkodzenia zębów mogą wymagać
odbudowy
koronami porcelanowymi lub złotymi.
W przypadku wystąpienia przemieszczeń zębów
może być wskazane
leczenie ortodontyczne.
Zęby ze znacznym uszkodzeniem szkliwa i zębiny,
powikłanym obnażeniem miazgi powinny być
leczone endodontycznie.
58
Postępowanie
z pacjentami z chorobą refluksową
przełyku wymaga wielospecjalistycznej diagnostyki,
profilaktyki i leczenia.
Niektórzy autorzy uważają, że każdą osobę, u której
występują nadżerki zębów o niejasnej etiologii,
należy diagnozować w kierunku choroby refluksowej
przełyku
59
Lekarze pierwszego kontaktu powinni do lekarza
dentysty kierować pacjentów, u których
stwierdzono lub podejrzewa się GERD, a
szczególnie dzieci i osoby starsze.
Bezpośredni związek między GERD a
powstawaniem uszkodzeń w zębach lub na błonie
śluzowej jamy ustnej, wymaga dalszych badań
stomatologicznych w celu dostarczenia
niepodważalnych dowodów naukowych