1
2
Ekologia
to nauka o strukturze i
funkcjonowaniu przyrody, zajmująca się badaniem
oddziaływań pomiędzy organizmami, a ich
środowiskiem.
Ekologia jest to nauka o domu, zamieszkałym
przez wszystkie organizmy
3
Na organizmy w środowisku oddziaływują
czynniki:
ABIOTYCZNE
(nieożywione)
światło, woda, gleba, gazy
atmosferyczne, rzeźba terenu,
klimat, temperatura
BIOTYCZNE (żywe)
Oddziaływania pomiędzy
wszystkimi żywymi
organizmami (roślinnymi i
zwierzęcymi
Tworzą
biotop
Tworzą
biocenozę
4
Poziomy organizacji
ekologicznej
Ekologia może być uprawiana na różnych
poziomach organizacji biologicznej
Wyróżnia się 4 poziomy organizacji:
Osobniczy (organizmalny)
Populacyjny
Biocenotyczny
Ekosystemalny
5
Organizm – twór fizykochemiczny, zdolny do życia i
samoutrzymywania
się przy nim dzięki stałej wymianie materii i energii ze
środowiskiem,
w którym żyje.
Sposoby przekazywania informacji między osobnikami:
Chemiczne (np. feromony)
Akustyczne (np. pieśni godowe ptaków, owadów)
Wzrokowe (np. szaty godowe)
6
Populacja
– zbiór osobników tego samego
gatunku,
mogących
się
skutecznie
i
swobodnie krzyżować, zajmujący tę samą
niszę ekologiczną tj. przestrzeń która
zapewnia im niezbędne warunki życiowe
(terytorium, schronienie i pożywienie), oraz
funkcje jakie spełnia w ekosystemie
Cechy populacji:
liczebnoś
ć
rozrodczość
śmierteln
ość
struktura
wiekowa
rozprzestrzenianie się
struktura
przestrzenna
7
Liczebność populacji- to liczba osobników
składających się na populację, ich liczbę
przypadającą na określoną jednostkę powierzchni
określa się jako zagęszczenie
Tempo wzrostu ilościowego populacji obrazują
dwie krzywe wzrostu. Wzrost może być:
Ograniczony (warunkami środowiska np. obecność
drapieżników, klimatem, chorobami)
Nieograniczony- wówczas liczba osobników stale
wzrasta
-
8
Rozrodczość
- stosunek liczby nowo urodzonych
osobników do liczebności całej populacji
Śmiertelność-
dotyczy umieralności osobników
populacji. Obrazują ją krzywe przeżywania
wskazujące na:
Wskaźnik śmiertelności bardzo wysoki (mięczaki, ostrygi,
żaby) najczęściej występujący (III)
Wskaźnik śmiertelności wypośrodkowany, rzadko występujący
(jaszczurki, owady o przeobrażeniu zupełnym) (II)
Niski wskaźnik śmiertelności wynikający z umieralności
związanej dopiero ze starością (człowiek, bizony) (I)
9
Struktura wiekowa-
przedstawia się ja
graficznie w podstacji tzn. piramid wiekowych. W
zależności od wieku osobników wyróżniamy
populacje:
Rozwijające się -gdzie dominują osobniki młode (A)
Ustabilizowaną – gdzie udział poszczególnych grup
wiekowych jest stały (B)
Wygasającą – gdzie dominują osobniki stare ( C)
A B
C
wiek
przedrozrodc
zy
rozrodczy
porozrodczy
10
Rozprzestrzenienie
polega na przemieszczaniu się
organizmów dorosłych lub młodocianych (larw, nasion,
zarodków) do wewnątrz lub na zewnątrz populacji.
Istnieją 3 formy rozprzestrzeniania:
Emigracja- jednokierunkowy ruch na zewnątrz
Imigracja- jednokierunkowy ruch do wewnątrz
Migracja- ruch dwukierunkowy (wychodzenie na zewnątrz i
powracanie)
Struktura przestrzenna
populacji związana jest z
rozprzestrzenianiem się osobników oraz ich liczebnością . Wyróżnia
się rozmieszczenie
Równomierne np. rośliny w sadzie
Losowe np. muchy
Skupiskowe. np. antylop, pawianów, dębów
Wyspowe
a
b
c
d
Rozmieszczenie osobników
populacji:
a – skupiskowe,
b – losowe,
c – równomierne,
d – wyspowe.
11
Tolerancja ekologiczna - zdolność organizmu
do przystosowania się do zmian danego
czynnika
• Prawo minimum Liebiga – czynnik, który jest w minimum,
działa ograniczająco na dany organizm (określa możliwość
rozwoju organizmu)
• Prawo tolerancji Shelforda – zarówno niedobór, jak i nadmiar
czynnika mają ograniczający wpływ na życie danego
organizmu
Zakres tolerancji ekologicznej
Zakres tolerancji opisują 3
wskaźniki:
1.
Minimum (dolna wartość
czynnika)
2.
Maksimum (górna wartość
czynnika)
3.
Optimum (wartość w której
organizm ma najlepsze warunki
bytowania)
12
Biocenoza
Biocenoza jest to zespół organizmów złożony z
populacji wszystkich gatunków, zasiedlających
określony teren (las, łąka).
Przedstawiciele tego zespołu wchodzą ze sobą w
różne zależności.
Populacje, zasiedlające daną biocenozę, oddziałują
na siebie wzajemnie poprzez współzawodnictwo o
pokarm, światło, przestrzeń życiową, zgodne
współżycie i zjadanie się.
13
Rodzaje biocenoz
Morze
Rzeka
Las
Łąka
Pole
Sad
Staw
NATURALNA
SZTUCZNA
14
Funkcjonowanie
biocenozy
Warunkiem trwałości biocenozy jest obecność w niej populacji,
należących do trzech grup ekologicznych.
Powinny występować w niej:
producenci,
konsumenci
destruenci (reducenci)
Grupy te charakteryzują się odmiennym sposobem zdobywania
pokarmu.
Każda biocenoza charakteryzuje się określoną strukturą
troficzną (pokarmową), na którą składają się łańcuchy
troficzne (pokarmowe) i poziomy troficzne
15
D
E
S
T
R
U
E
N
C
I
Poziomy troficzne
Zwierzęta mięsożerne – KONSUMENCI II, III, IV rzędu
Zwierzęta roślinożerne – KONSUMENCI I rzędu
Rośliny - PRODUCENCI
16
Producenci
Producenci rozpoczynają
każdy łańcuch pokarmowy
Producentami są rośliny,
które wykorzystują energię
promieniowania
słonecznego do wytwarzania
związków organicznych z
nieorganicznych w procesie
fotosyntezy
17
Konsumenci
Organizmy cudzożywne, korzystające z substancji
organicznych pobranych wraz z pokarmem
Spożywają i zużywają wytworzoną przez producentów
materię organiczną jako materiał budulcowy i
energetyczny
W zależności od typu pokarmu wśród konsumentów
wyróżnia się:
konsumentów I rzędu (roślinożercy), np. sarna,
królik,
konsumentów II rzędu – odżywiających się
zwierzętami roślinożernymi np. żaba, sikora, kret,
konsumenci III rzędu odżywiają się zwierzętami
mięsożernymi np. lis, wilk.
18
Reducenci
Są konsumentami
Odżywiają się martwą materią
organiczną i rozkładają ją do
prostych związków nieorganicznych.
Proces redukcji związków
organicznych do nieorganicznych
(mineralizacja) umożliwia krążenie
pierwiastków w przyrodzie
Reducentami są bakterie i grzyby
MARTWA
MATERIA
ORGANICZNA
ZWIĄZKI
NIEORGANICZNE
REDUCENCI
19
Łańcuchy pokarmowe
Życie konsumentów zależy od producentów, a
wzrost i rozwój producentów zależy od soli
mineralnych w glebie, których dostarczają
destruenci – łańcuch pokarmowy
Łańcuch pokarmowy pokazuje zależności
pokarmowe pomiędzy organizmami w biocenozie.
Łańcuch, którego poszczególne ogniwa stanowią
producencji i konsumencji kolejnego rzędu to
łańcuch spasania
Łańcuch detrytusowy
zaczyna się od detrusu,
zjadanego przez mikroorganizmy, które są
pokarmem drapieżników
roślina
pasikonik
żaba
lis
wilk
20
Sieci
pokarmow
e
Rzadko się zdarza, aby
konsumenci ograniczali
się do jednego źródła
pokarmu
Łańcuchy pokarmowe
rozdzielają się i łączą,
tworząc skomplikowane
sieci pokarmowe
21
Typy współzależności w biocenozie
Charakter
interakcji
Interakcja
Populac
jaA
B
Przykłady
NEUTRALNE
Neutralizm
0
0
jemioła - konwalia
ANTAGONISTY-
CZNE
(ujemne)
Konkurencja
+ -
Wróbel – gołąb, drzewa w drzewostanie
Drapieżnictw
o
+ -
Wilk- sarna, lis-zając
Pasożytnictw
o
+ -
Tasiemiec – ssaki, kleszcz - borsuk
Allelopatia
+ -
Grzyby – rośliny, bylice – inne rośliny
Amensalizm
0 -
Grzyb-bakterie, wrzos - dąb
PROTEKCJONI
S-
TYCZNE
(dodatnie)
Komensalizm
+
0
Padlinożercy – drapieżca
Protokoopera
cja
+
+
Bąkojady – bawoły, krab - ukwiał
Mutualizm
+
+
termity – wiciowce jelitowe
Klasyfikacja oparta na korzyściach lub
szkodach, jakie odnosi jedne lub oba gatunki
22
Ekosystem
– obszar, w którym środowisko
nieożywione
oraz żywe organizmy nawzajem na siebie
oddziałują
Ekosystem = biotop + biocenoza
W ekosystemie wyróżnia się poziom producentów i
konsumentów, które tworzą łańcuchy pokarmowe
oraz sieci pokarmowe
23
Każdy ekosystem naturalny stanowi układ
otwarty i funkcjonuje dzięki przepływowi energii i
krążeniu materii
Przepływ materii i energii zachodzi za pomocą
łańcuchów pokarmowych (troficznych)
Wszystko to jest możliwe gdy dociera do niego
energia słoneczna
Pobrana energia zostaje
zużyta na:
Produkcję – przyrost biomasy i
liczebności
Koszty utrzymania-
metabolizm, aktywność ,
termoregulacja, oddychanie
Część energii
niewykorzystana , odrzucona w
podstacji fekalii
Przepływ energii przez ekosystem
24
Rozwój ekosystemów-
Sukcesja ekologiczna
Uporządkowany, stopniowy proces kierunkowych zmian
biocenozy, prowadzący do przeobrażenia się prostych
ekosystemów a bardziej złożone.
– sukcesja pierwotna –
gdy na terenie, gdzie
zachodzi nie istniała wcześniej żadna inna biocenoza
(bardzo powolna-1000 lat)
– sukcesja wtórna
– zachodzi w miejscu zajmowanym
poprzednio przez inna (niestabilną) biocenozę (np. po
zniszczeniu poprzedniego ekosystemu) (50-200 lat)
25
OCHRONA EKOSYSTEMÓW
Zgodnie z obowiązującą w naszym kraju
ustawą o ochronie przyrody z 16 kwietnia 2004
r., przestrzenne formy ochrony obejmują:
– parki narodowe
– rezerwaty przyrody
– parki krajobrazowe
– obszary chronionego krajobrazu
– pomniki przyrody
– stanowiska dokumentacyjne
– użytki ekologiczne
– zespoły przyrodniczo-krajobrazowe