Prezentacja
działalności

organizacji

społecznych –PTTK i

ZHP.

Agata Gruntkowska

Justyna Żyławska

PTTK

Polskie Towarzystwo

Turystyczno-

Krajoznawcze

PTTK (1950r.)

Powstało z połączenia Polskiego

Towarzystwa Tatrzańskiego (PTT –
1873r.) i Polskiego Towarzystwa
Krajoznawczego (PTK –1906r.)

Działalność PTTK



Upowszechnia krajoznawczy program turystyki

związany z poznawaniem Ojczyzny, ochroną

przyrody, krajobrazu i zabytków.



Stwarza warunki ułatwiające turystom i

krajoznawcom wędrowanie po kraju i za granicą -

pomaga w wędrowaniu indywidualnym.



stworzyło i upowszechnia system odznak

turystyki kwalifikowanej służący rozwojowi

zainteresowania różnymi formami turystyki i

krajoznawstwa.



popularyzuje wiedzę o najbardziej atrakcyjnych

turystycznie regionach Polski.



promuje w kraju i zagranicą polski

produkt turystyczny – turystykę aktywną.



zrzesza blisko 70 tysięcy członków w

ponad 3 tysiącach kół i klubów PTTK (koła

i kluby tworzą odziały PTTK - terenowe

jednostki Towarzystwa posiadające

osobowość prawną. Obecnie w Polsce

działa około 340 oddziałów PTTK.



wyznaczanie, znakowanie i konserwacja

szlaków turystycznych (pieszych

nizinnych, górskich, rowerowych,

narciarskich, wodnych i innych )



Opieka nad szlakami dalekobieżnymi

(europejskimi)



dysponuje prawie dwustoma obiektami

turystycznymi, w których znajduje się ponad

20 tysięcy miejsc noclegowych. Składa się na

to 60 domów turysty, 77 schronisk górskich,

35 stanic i ośrodków turystyki wodnej, 33

ośrodki campingowe i 5 zajazdów o

zróżnicowanym standardzie.



wydawca książek, map i folderów - posiada

własne wydawnictwo „Kraj” Sp. Z o.o., które

istnieje od 1975 r.



Prowadzenie 16 muzeów (Radom, Puławy,

Starachowice, Gorlice)



dysponuje systemem szkolenia i doskonalenia

kadr dla turystyki kwalifikowanej.



Organizacja rajdów, zlotów, spływów i rejsów.



Praca międzynarodowa (z innymi

organizacjami)

Członkostwo



Zapoznać się ze Statutem PTTK oraz z „Karta praw i

obowiązków członka PTTK”



Odnaleźć oddział PTTK, który najbardziej odpowiada

naszym zainteresowaniom turystycznym



Środowiskowy (Np. akademicki, przewodnicki)



Terenowy (w naszym mieście, dzielnicy



Udać się do wybranego oddziału i opłacić wpisowe oraz

składkę członkowską (należy również zabrać dokument

tożsamości, 2 zdjęcia formatu 30x40



28 zł - składka normalna



14 zł - składka ulgowa



Wpisowe:



10 zł dla osoby opłacającej składkę normalną,



6 zł dla osoby opłacającej składkę ulgową (z wyjątkiem uczniów),



3 zł dla uczniów do poziomu szkoły ponadgimnazjalnej włącznie.

Członkiem zwyczajnym
PTTK może być:



obywatel polski lub cudzoziemiec,
mający pełną zdolność do czynności
prawnych i nie pozbawiony praw
publicznych;



niepełnoletni w wieku od 16 do 18 lat,
mający

ograniczoną

zdolność

do

czynności prawnych;



małoletni w wieku poniżej 16 lat za
zgodą jego przedstawicieli ustawowych.

Młodzież szkolna może być zrzeszana w

szkolnych kołach krajoznawczo-
turystycznych PTTK co nie ogranicza jej
prawa do zrzeszania się w innych
kołach i klubach PTTK - jednostkach
organizacyjnych oddziałów PTTK.

Członkostwo zwyczajne w PTTK powstaje

przez złożenie pisemnej deklaracji i
przyjęcie w poczet członków przez
zarząd koła, klubu lub oddziału PTTK.

Członek zwyczajny PTTK
ma prawo:



wybierać i być wybieranym do władz
PTTK;



zgłaszać wnioski dotyczące działalności
PTTK;



brać udział w działalności oraz
korzystać z pomocy, obiektów i
urządzeń PTTK na zasadach
określonych przez Zarząd Główny;



nosić odznakę organizacyjną PTTK.

Członek zwyczajny PTTK
jest obowiązany:



przestrzegać postanowień Statutu,
regulaminów i uchwał władz PTTK;



uczestniczyć w działalności PTTK;



reprezentować godnie imię turysty
polskiego;



regularnie opłacać składkę
członkowską.

Ulgi



USŁUGI FOTOGRAFICZNE
oferowane przez Laboratoria
"KODAK EXPRESS„ (usługi 10%
rabatu, zakup wyrobów 5%
rabatu)



Zniżki 10-15% na zakup
odzieży i sprzętu marki
HiMountain

Imprezy



akademickie



żeglarskie



kajakowe



przewodnickie



kolarskie



„na orientację”



konne

okolicznościowe
Lokalne
Dla kadry
Konferencje
Seminaria
Szkolenia

Aktualności



Kurs przewodnika
turystycznego miejskiego po
Warszawie



Kurs pilota wycieczek



Kurs przewodnika
terenowego po Mazowszu

Centralna

Biblioteka PTTK

im. K. Kulwiecia

00-261 Warszawa, ul.

Podwale 23

email: [e-mail]

czynna: wtorki i piątki 12:00-

19:00; środy i czwartki 10:00-

15:00

w wakacje: wt. i piątki 12:00-

18:00; środy i czwartki 11:00-

15:00

Biuro Zarządu

Głównego PTTK

00-075 Warszawa, ul.

Senatorska 11

tel. (centrala) 022 826-22-51;

tel. (sekretariat) 022 826-57-

35,

022 826-01-56; fax. 022 826-

25-05

http://www.pttk.pl/; email:

[e-mail]

Co oznacza pojęcie

harcerstwo?

Harcerstwo

–

polski system wychowywania dzieci i

młodzieży wzorowany na skautingu, oparty o służbę,

samodoskonalenie (pracę nad sobą) i braterstwo.

Zasady postępowania harcerza wyznacza Przyrzeczenie

Harcerskie i Prawo Harcerskie. Zasady postępowania

zucha wyznacza Obietnica Zucha i Prawo Zucha.

Harcerstwem nazywane są także organizacje harcerskie

pracujące w kraju i poza jego granicami (wśród Polonii

zagranicznej), w oparciu o powyższe zasady i unikalną

metodę harcerską.

Krótko o historii
skautingu…



Przełom XIX i XX w. to czas, kiedy w światowej pedagogice
następuje rozwój nowych prądów filozoficznych, które zmieniły
dotychczasowy sposób postrzegania wychowania jednostki
ludzkiej: obok rozwoju umysłowego zwrócono uwagę na
znaczenie emocjonalnego rozwoju dzieci i młodzieży (poprzez
rozwój ich wyobraźni, wrażliwości oraz życzliwości w stosunku
do otaczającego ich świata

).



W krajach Europy Zachodniej tworzą się ruchy młodzieżowe
wcielające w większym lub mniejszym stopniu te nowatorskie
koncepcje pedagogiczne. Jednym z takich ruchów powstałym w
Wielkiej Brytanii jest wówczas skauting(1907). Za jego twórcę
uznaje się generała o imieniu Robert Baden-Powell.

Ruch skautowy



Ruch skautowy został zdefiniowany jako dobrowolny,

apolityczny

ruch

wychowawczy

dla młodzieży, otwarty dla

wszystkich, bez względu na pochodzenie, rasę czy wyznanie,

zgodny z celem, zasadami i metodą, które ustalił założyciel

Robert Baden-Powell.



Celem ruchu skautowego jest przyczynianie się do rozwoju

młodych ludzi w taki sposób, by w pełni mogli wykorzystać swoje

możliwości fizyczne, umysłowe, społeczne i duchowe jako
jednostki, jako odpowiedzialni obywatele i jako członkowie

wspólnot lokalnych, narodowych i międzynarodowych.



Skauting oparty jest na trzech ogólnych zasadach, które

reprezentują jego podstawowe prawa i wierzenia. Są to:

"obowiązek wobec Boga", "obowiązek wobec bliźnich" i

"obowiązek wobec samego siebie".

„Harcerstwo to skauting plus
niepodległość”



Geneza ruchu skautowego w Polsce sięga 1909 roku, i wiąże się z przeniknięciem

na polskie tereny pierwszych wiadomości o rozwijającym się w Wielkiej Brytanii

skautingu (w dwóch czasopismach warszawskim i lwowskim). Jego początki

można również kojarzyc z tłumaczeniem na język polski przez Andrzeja

Małkowskiego podręcznika Roberta Baden-Powella "Scouting for boys” w 1910 r.



Młodzież polska, wychowana w duchu pozytywizmu, przeniknięta hasłami

niepodległościowymi, uznała metody skautowe za atrakcyjne i przydatne do

celów wyszkolenia wojskowego, walki o niepodległośc.



Wartości pedagogiczne skautingu, bardzo szybko zostały przejęte przez niektóre

z organizacji młodzieżowych takich jak: Organizacja Młodzieży

Niepodległościowej "Zarzewie", Towarzystwo Gimnastyczne Sokół, Ruch Etyczny

"Eleusis". To one jako pierwsze przystąpiły do tworzenia polskiego skautingu, a

następnie przekształcenia go w harcerstwo.



Harcerstwo odróżnia się od innych organizacji skautowych patriotyzmem. Jedynie

harcerstwo jako organizacja czynnie walczyło z okupantem. Inne organizacje

skautowe tego nie czyniły uważając, że są to działania sprzeczne z zasadą

braterstwa wszystkich ludzi.

Tworzenie się ZHP



za symbolicznych założycieli harcerstwa uważa się Andrzeja

Małkowskiego i jego żonę Olgę Drahonowską-Małkowską.



1910 -powstanie pierwszego zastępu (podst. jednostka drużyny

harcerskiej)



22 maja 1911 -powstanie pierwszych drużyn



ZHP powstał w dniu 1 listopada 1916 roku, z połączenia

wszystkich wcześniej działających organizacji harcerskich i

skautowych, z trzech zaborów. Przewodniczącym ZHP został ks.

Jan Mauersberger.



Formalnie działalnośc ZHP została zatwierdzona 1 i 2 listopada

1918 kiedy to w Lublinie odbył się zjazd połączeniowy.

Uchwalono na nim połączenie się harcerstwa w jedną

organizację noszącą nazwę ZHP z Naczelną Radą Harcerską na

czele.



Podczas II wojny światowej ZHP staje się organizacją

konspiracyjną przyjmując kryptonim Szare Szeregi.

Związek Harcerstwa
Polskiego dzisiaj…



Związek Harcerstwa Polskiego to obecnie największe, liczące 134

655 członków, ogólnopolskie, patriotyczne stowarzyszenie dzieci

i młodzieży. To organizacja wychowawcza, którą cechuje przede

przede wszystkim otwartośc i apolitycznośc.



To

organizacja non-profit

, od 16 lutego 2004 roku zarejestrowana

jako organizacja pożytku publicznego. Ponadto przez wiele lat

posiadała status

stowarzyszenia wyższej użyteczności

.



Od lat 20. Związek jest współzałożycielem Światowej Organizacji

Ruchu Skautowego (WOSM) oraz Światowego Stowarzyszenia

Przewodniczek i Skautek (WAGGGS). Po II wojnie światowej ZHP

traci co prawda członkostwo w WOSM i WAGGGS ale odzyskuje je

ponownie w 1996 roku.

Główne założenie
działalności ZHP stanowi:



wychowywanie młodych ludzi na prawych, aktywnych i
odpowiedzialnych obywateli w duchu wartości zawartych
w Prawie Harcerskim; wartości te to:

patriotyzm,

braterstwo, przyjaźń, służba, wiara, praca,
sprawiedliwość, wolność i pokój.



jest to zatem wychowanie w oparciu o normy kulturowe i
etyczne wartości chrześcijańskie



dbanie o wszechstronny rozwój jej członków tj. harcerek i
harcerzy poprzez stawianie wyzwań.

Podstawowe jednostki
organizacyjne ZHP



zastępy, szóstka zuchowa, patrol,
wachta



gromady zuchowe (jest ich 2111)-dzieci
w wieku 6-10 lat



drużyny harcerskie 11-13 lat



drużyny starszoharcerskie 14-16 lat



drużyny wędrownicze 16-25 lat

(drużyn jest łącznie 4079)

Struktura ZHP



Na poziomie powiatu, gminy, dzielnicy

poszczególne jednostki reprezentuje

hufiec harcerski



Na poziomie województwa harcerki i

harcerze reprezentowani są przez

chorągiew ( jest ich 17 przy czym osobną

stanowi aglomeracja warszawska)



Władze naczelne, zarząd stowarzyszenia

w postaci Głównej Kwatery ZHP

Zasady harcerskiego
wychowania:



Służba- czynna, pozytywna postawa
wobec świata i wobec człowieka, służba
Bogu, Polsce i bliźnim



Braterstwo- przyjacielska i serdeczna
postawa wobec innych



Praca nad sobą- nieustanne
kształtowanie i doskonalenie własnej
osobowości

Metoda harcerska



Założenia, zgodnie z którymi w mniemaniu

harcerstwa należy działac. Wykorzystywana

przez instruktorów harcerskich w obrębie

wszystkich jednostek organizacyjnych.



Cechuje ją :



Pozytywnośc



Dobrowolnośc



Świadomośc celów



Indywidualnośc



Pośredniośc



Naturalnośc



Wzajemnośc oddziaływań

środki metody



Forma realizacji metody harcerskiej tj. :



Oddziaływanie poprzez udział w małych i

neutralnych grupach w obrębie zastępu,

drużyny itd.



Wzorzec osobowy instruktora-wpływ osoby

starszej, bardziej doświadczonej na

młodszych uczestników



Stopniowanie trudności- zadania

dostosowywane do wieku członka ZHP



Wychowanie w oparciu o przyrodę-

wytworzenie emocjonalnego stosunku do

natury, otoczenia.

Obecnośc turystyki w ZHP

Krajoznawstwo i turystyka w
harcerstwie:



Stanowią jedną z podstawowych dziedzin w działalności

harcerstwa



Przejawiają się w organizowanych zbiórkach-wycieczkach

po okolicy odpowiednich dla zuchów oraz biwakach,

obozach, rajdach, wędrówkach właściwych dla harcerzy.



Dostarcza wiedzy na temat własnego kraju, umożliwia

poznawanie nieznanych terenów, zapewnia przeżycia

patriotyczne czy estetyczne, już od najmłodszego

poznajemy cenne sposoby aktywnego spędzania

wolnego czasu. Wszystko to nieodłącznie wiąże się z

podstawowym założeniem ZHP- samodoskonalenia,

wszechstronnego rozwoju.

Jak przejawia się turystyka w
działalności harcerskiej?



Obozowanie, biwakowanie wymagają od harcerza opanowania pewnych

technik, umiejętności posługiwania się sprzętem turystycznym. Chociażby

z tego względu można harcerstwo zaliczyc do turystyki kwalifikowanej a

tym samym do turystyki campingowej, która wyróżnia się tym, że turysta

przebywa we własnym, przewożonym lub przenoszonym przez siebie

namiocie (także w przyczepie), potrafi samodzielnie zagospodarowac

teren w tym wypadku wybudowac biwak lub obozowisko.



widoczne są w niej elementy surwiwalu- czyli niekonwencjonalnej

odmiany turystyki przygodowej polegającej na umiejętności przetrwania

w niedostępnych miejscach dobrowolnie lub w sytuacjach mających

charakter przymusowy. Doskonałym przykładem jest ustanowiona jeszcze

w początkowych fazach kształtowania się ruchu skautowego sprawnośc

„trzech piór”, której założenia były identyczne jak w szkole przetrwania.



Harcerstwo na dzień dzisiejszy odgrywa główną rolę w rozwoju szkół

przetrwania. Pierwsza zorganizowana została w latach 80. przez jedną ze

starszoharcerskich drużyn.



Ok. 60% sympatyków survivalu zrzesza obecnie właśnie harcerstwo

Jaką formę przybiera
działalnośc turystyczna w
ZHP? Czyli formy
organizacyjne

Specjalności harcerskie:



W ramach organizacji harcerskich

istnieją harcerskie kluby specjalnościowe

– realizują one program harcerski

wzbogacony o treści charakterystyczne

dla innej aktywności, nazywany

specjalnością harcerską. Wyróżnia się

m.in. specjalności: artystyczną,

ekologiczną, jeździecką, kawaleryjską,

lotniczą a także turystyczną (m.in.

Harcerski Klub Turystyczny)

Harcerski Klub Turystyczny
(HKT)



Rodzaj specjalistycznej jednostki,
działającej w Związku Harcerstwa
Polskiego, realizującej program
harcerski, wzbogacony turystyką i
krajoznawstwem.



Do jednostek tego typu należą m.in.:

Harcerski Klub Turystyczny "Azymut" w Swarzędzu,
Harcerski Klub Turystyczny "10,5 km" im. Jerzego
Kukuczki w Pile

„Harctour”



Biuro Usług Turystycznych ZHP



Wyspecjalizowana w zakresie obsługi

krajowego i zagranicznego ruchu

turystycznego, agenda harcerstwa.



Jego działalnośc sprowadza się do organizacji

imprez zwłaszcza w okresie letnim i zimowym

przeznaczonych dla młodzieży ale także kadry

instruktorskiej, nauczycieli, wychowawców.



Swoją działalnością ma na celu upowszechnic

wzory dobrej i jednocześnie zdrowej rozrywki.

Odznaczenia i inne formy
honorowania

Formy honorowania
zdobytych umiejętności
przyznawane są w postaci:



zuchowych i harcerskich sprawności



znaków służb



uprawnień państwowych

Oraz realizację zadań zespołowych i

projektów.

Sprawności:



Określają poziom nabytej wiedzy ale także co ważne

zdobyte umiejętności specjalistyczne, praktyczne w

zakresie danej dziedziny turystyki.



Dostosowywane są do wieku harcerza, a co za tym idzie

każdą sprawnośc cechuje odpowiednia trudnośc

wykonania zadania. Stąd wyróżniamy jedno, dwu i

trzygwiazdkowe sprawności a ponadto mistrzowskie (po

wcześniejszym zdobyciu wyżej wymienionych). Zuchy

posiadają swój odrębny system sprawności.



Rodzaje sprawności to m.in. kajakarz, ratownik, narciarz-

alpejski, technik obozowy, terenoznawca, przewodnik po

mieście, przyjaciel przyrody.

stopnie



W ich ramach pracuje się nad różnymi
aspektami swojej osobowości



W odróżnieniu od sprawności stopnie
wyrażają ogólną wiedzę harcerską



Zuchy zdobywają gwiazdki, harcerze-
stopnie

Stopień instruktorski



Stopień o charakterze wychowawczym przyznawany wyłącznie

pełnoletnim członkom ZHP.



wyróżniamy następujące stopnie instruktorskie:



Swoją postawą propaguje harcerski system wartości. Odgrywa

zasadniczą rolę jeżeli chodzi o wdrażanie w wychowanie

harcerza środków metody. Jest wychowawcą harcerskim i

opiekunem. Rozumie ludzi i otaczającą go rzeczywistość –

reaguje na ich potrzeby. Potrafi zauważyć sytuacje problemowe

i je rozwiązywać. Umie spojrzeć na nie szerzej, niż tylko z

perspektywy własnego środowiska.

I. przewodnik / przewodniczka,

II. podharcmistrz /

podharcmistrzyni,

III. harcmistrz / harcmistrzyni.

Podsumowując:



System wychowawczy wykorzystywany

przy organizacji krajoznawstwa i

turystyki (odnoszący się również do

innych dziedzin) oparty o dostosowanie

trudności zadań do wieku, wzajemnym

oddziaływaniu członków ZHP, także

samodoskonaleniu, samodzielnym

działaniu, sprawia, że ZHP stanowi

najlepszą z możliwych formę

wychowania do turystyki.