Ogólne zasady
projektowania dróg i ulic
Specjalistyczne pomiary inżynieryjne
Wykład 5
Zgodnie z ustawą o drogach publicznych z dnia
21 marca 1985 r. drogi dzieli się na następujące
kategorie:
krajowe,
wojewódzkie,
powiatowe,
gminne.
Klasyfikacja, budowa, zasady planowania
i opracowania projektu
Do dróg krajowych zalicza się:
autostrady i drogi ekspresowe oraz drogi leżące
w ich ciągach,
drogi międzynarodowe,
drogi stanowiące inne połączenia
stanowiące spójność sieci dróg krajowych,
dojazdy drogowe do ogólnodostępnych przejść
granicznych obsługujących ruch osobowy i towarowy
bez ograniczeń ciężaru całkowitego pojazdów,
drogi alternatywne dla autostrad płatnych,
drogi stanowiące ciągi obwodnicowe dużych
aglomeracji miejskich,
drogi o znaczeniu obronnym.
Do dróg wojewódzkich zalicza się drogi
stanowiące połączenia między miastami,
mające znaczenie dla województwa
i drogi o znaczeniu obronnym
nie zaliczone do dróg krajowych.
Do dróg powiatowych zalicza się
drogi stanowiące połączenia miast
będących siedzibami powiatów
z siedzibami gmin i siedzib gmin między sobą
Do dróg gminnych zalicza się drogi o znaczeniu lokalnym
stanowiące uzupełnienie sieci dróg służących miejscowym potrzebom,
z wyłączeniem dróg wewnętrznych.
Drogami wewnętrznymi są drogi nie zaliczone
do żadnej kategorii dróg publicznych,
w szczególności drogi w osiedlach mieszkaniowych,
dojazdowe do gruntów rolnych i leśnych,
dojazdowe do obiektów użytkowanych przez podmioty
prowadzące działalność gospodarczą,
place przed dworcami kolejowymi i autobusowymi i portami.
Drogi pod względem technicznym i eksploatacyjnym
dzielą się na siedem klas technicznych.
Podstawą zaliczenia drogi do danej klasy
są w pierwszej kolejności parametry techniczne i eksploatacyjne,
a następnie znaczenie gospodarcze i administracyjne.
Klasyfikacja
techniczna
Przeznaczenie
Podstawowe funkcje
Charakterystyka
Prędkość
projekto
wa
Dostęp-
pność
Ilość
jezdni
Wytyczne
I
Wyłącznie dla
pojazdów
samochodowy
ch
Połączenie głównych
ośrodków gosp. i
adm. kraju, obsługa
ruchu międzyn. w
europejskiej sieci
autostrad
120-100-
80
całkowici
e
ograniczo
na
dwu-
jezdniow
a
Wytyczne
projekto
wanie
dróg I i
II klasy
technicz
nej
II
Połączenie głównych
ośrodków gosp. ,
adm. i turystycznych,
obsługa ruchu
międzyn.
120-100-
80
całkowici
e lub
częściowo
ograniczo
na
dwu- lub
wyjątkow
o
jedno-
jezdniow
a
III
Dla wszystkich
użytkowników
Połączenie
regionalnych
ośrodków gosp. ,
adm. i turystycznych,
obsługa ruchu
międzyn.
100-80-
60
Częściow
o lub
wyjątkow
o nie
ograniczo
na
jedno-
lub dwu-
jezdniow
a
Wytyczne
projekto
wanie
dróg III -
V klasy
technicz
nej
IV
Połączenie
regionalnych
ośrodków gosp. i
adm. między sobą i z
innymi ośrodkami.
70-60-50
nie
ograniczo
na
nie
ogranicz
ony
V
Połączenie
regionalnych
ośrodków z
siedzibami gmin.
60-50-40
VI
Połączenia zewn. i
wewn.
wsi o małym
natężeniu ruchu.
50-50-40
Wytyczne
projekto
wanie
dróg VI i
VII klasy
technicz
nej
VII
Pozostałe połączenia
wewn. i zewn. wsi o
bardzo małym
natężeniu ruchu.
40-40-30
Klasyfikacja dróg
torowisk
o
pas drogowy
korona drogi
jezdnia
korona pasa drogowego
rów
pobocze
warstwa ścieralna
warstwa wiążąca
warstwa nośna
warstwa odsączająca
podłoż
e
nawierzchnia
Droga i jej części składowe
Warunki ekonomiczno-gospodarcze
powiązanie osiedli i istniejących dróg z nową trasą,
ochrona cennych gruntów rolnych i leśnych,
minimalizacja nakładów i kosztów,
zgodność z planem zagospodarowania przestrzennego
Warunki mające wpływ
na przebieg trasy drogowej
Warunki topograficzne,
hydrologiczne
i geologiczne
uwzględnienie rzeźby terenu,
uwzględnienie przebiegu cieków
wodnych,
wkomponowanie drogi w istniejący
krajobraz,
uwzględnienie warunków
klimatycznych,
uwzględnienie budowy geologicznej.
Warunki ruchu i eksploatacji
przebieg trasy dostosowany do bezpiecznego
ruchu
przy planowanej prędkości,
wybór najkrótszej drogi
przy maksymalnym ograniczeniu liczby dolin i
wzniesień,
zapewnienie odpowiedniej widoczności
Zaleca się stosowanie odcinków prostych
na terenie płaskim lub w rozległych płaskich dolinach,
jeśli jest to zgodne z zasadami wkomponowania drogi
w teren oraz przy ograniczeniu długości prostych
stosownie do wytycznych technicznych,
w obrębie skrzyżowań i węzłów,
na obiektach mostowych i dojazdach do nich,
dla zapewnienia możliwości wyprzedzania,
gdy droga jest trasowana równolegle do prostoliniowego
elementu przestrzennego zagospodarowania.
Zasady kształtowania geometrii drogi
Odcinki krzywoliniowe
zaleca się stosować o możliwie dużych promieniach,
na ile pozwala na to ukształtowanie terenu
oraz istniejące i planowane zagospodarowanie
w celu lepszego dostosowania drogi
do ukształtowania i zagospodarowania terenu,
podniesienia walorów estetycznych drogi,
eliminacji monotonności jazdy.
Dla zwiększenia bezpieczeństwa poprawienia komfortu jazdy
poruszania się w łuku poziomym stosuje się:
krzywe przejściowe,
zmianę pochylenia poprzecznego
oraz poszerzenie jezdni.
Krzywą przejściową stosuje się w celu:
wprowadzenia stopniowej wartości
przyspieszenia odśrodkowego przy przejściu
z prostej w łuk,
uzyskania płynnej zmiany krzywizny drogi,
zapewnienia optycznej płynności trasy
.
Zmianę pochylenia poprzecznego
przeprowadza się na długości:
krzywej przejściowej,
w połowie na prostej i w połowie na łuku kołowym,
jeżeli krzywa przejściowa nie jest wymagana,
a jest stosowana przechyłka
łuku kołowego o większym promieniu
w przypadku stosowania krzywej koszowej.
Przy projektowaniu niwelety
trasy drogowej należy uwzględnić:
dostosowanie jej przebiegu do ukształtowania terenu
i warunków gruntowo wodnych przy dążeniu
do ograniczenia wartości pochyleń podłużnych,
zapewnienie odprowadzania wody z korpusu drogi
przez wyniesienie krawędzi korony drogi ponad teren,
zapewnienie wymaganych warunków widoczności,
stosowanie pochylenia niwelety nie mniejszego niż 0.3%,
w wyjątkowych przypadkach dopuszcza się
niweletę poziomą
Wyspa kierująca
Wyspy trójkątne
Skrzyżowanie jednopoziomowe
- zwykłe
-skanalizowane
-bezkolizyjne
Przy projektowaniu skrzyżowania jednopoziomowego
należy uwzględnić następujące warunki:
- zachowanie pierwszeństwa przejazdu dla kierunków
dróg głównych
- w punktach rozdziału powinny odgałęziać się
nie więcej niż dwa kierunki
- promienie łuków powinny umożliwiać skręcanie
największych pojazdów
-wyspy kierujące powinny być podniesione o
10-15 cm, a wyspy trójkątne należy odsunąć
od zewnętrznej krawędzi jezdni drogi głównej o 50 cm
Skrzyżowanie bezkolizyjne
Skrzyżowania o ruchu okrężnym. Najczęściej są stosowane wyspy centralne
w kształcie koła.
Skrzyżowanie wielopoziomowe
-układ w kształcie liścia koniczyny
-układ w kształcie trąbki
-układ z pierścieniem rozdzielającym
Ogólne wiadomości o ulicach
Elementy w przekroju poprzecznym
1. Pasy ruchu i pasy postojowe
2. Pasy dzielące
3. Opaski prowadzące
4. Chodniki i przejścia
5. Ścieżki rowerowe
6. Krawężniki
7. Tory tramwajowe
8. Przystanki komunikacji miejskiej
9. Zieleńce
Kategoria
Klasa Prędkoś
ć proj.
Liczba
jezdni
Liczba
pasów
ruchu
Szer. jezdni
E
I
100
2
3
2x11,25
II
2
2x7,5
P
I
70
2
3
2x10
II
2
2x7
IIA
1
4
13
III
60
3
10,5
IV
2
7
N
I
50
2
1
3
6
2x10
21
II
2
1
2
4
2x7
13
III
3
9-10
IV
2
6-7
W
IV
30
1
2
6
V
1
2
3,5
5,5
Klasyfikacja ulic
Li
n
ia
z
a
b
u
d
o
w
y
Lin
ia
z
a
b
u
d
o
w
y
0
0
2
2
2
1
1
1
C
y
B
x
A
C
y
B
x
A
0
2
2
2
2
2
2
2
2
1
2
1
1
1
1
B
A
C
y
B
x
A
B
A
C
y
B
x
A
Równanie dwusiecznej
Równania prostych linii zabudowy
wyznaczone na podstawie dwóch par
współrzędnych punktów
Regulacja osi
ulic