Niesieniem pomocy w górach zajmuje się

Górskie

Ochotnicze Pogotowie

Ratunkowe (GOPR)

oraz

Tatrzańskie Ochotnicze

Pogotowie Ratunkowe (TOPR).

Zanim jednak na miejscu wypadku

narciarskiego zjawi się ekipa ratownicza,

do obowiązku każdego narciarza należy

udzielenie pierwszej pomocy.

Co robić, gdy jesteśmy świadkiem wypadku

narciarskiego?

• Zabezpiecz miejsca wypadku
• Zabezpiecz poszkodowanego przed dalszymi

urazami

• Ochrona przed utratą ciepła
• Powiadomienie służb ratowniczych

– Tel. Ogólnopolski - 601-100-300
– Tel. Ogólnopolski - 985

• Oczekiwanie na przybycie ratowników
• Pomoc ratownikom przy likwidacji wypadku

Jak wezwać pomoc w
górach, jeśli nasz telefon
nie działa:

Międzynarodowym znakiem wzywania

pomocy w górach jest sygnał dźwiękowy

(np. wołanie, krzyk) lub świetlny (np.

latarka) nadawany 6 razy na minutę. Po

tej serii następuje minuta przerwy.

Gdy sygnał zostanie odebrany

potwierdzamy go 3 razy na minutą

metodą dźwiękową lub świetlna.

Sygnałem wzywania pomocy dla pilota
śmigłowca jest uniesienie rak do góry
zachowując sylwetkę litery Y (YES / TAK).

W razie, gdy pomoc jest nam

niepotrzebna podnosimy prawą rękę
do góry, a lewą trzymamy lekko
pochyloną w dół. Sylwetka powinna
przypominać literę N (NO / NIE).

ZNAKI NAZIEMNE

Gdy powyższe metody zawiodły, należy

zastosować międzynarodowe znaki na

ziemi (mogą być to znaki ułożone z

patyków lub wydeptane w śniegu):

- „HELP” – „POMOCY”,
- „I” – potrzebny/a lekarz/pomoc,
- „Y” – z ang. „Yes” - potrzebna pomoc,
- „X” – nie mogę się poruszać.
Jeśli nie chcemy, aby nasze symbole

zostały zignorowane, muszą one

wielkością przekraczać 3 m (mniej więcej

wysokość dwóch osób).

Co zrobić, gdy dotrzemy do
ofiary wypadku:



Ocena sytuacji pod kątem dalszego zagrożenia życia

(kolejna lawina, inni narciarze, ryzyko obsunięcia się, szczelina w
lodowcu)

i co się z tym wiąże, czy istnieje konieczność

przetransportowania rannego.



Zorientowanie się czy stan poszkodowanego jest

stanem zagrażającym jego życiu

(szok, brak oddechu,

brak akcji serca)



Dokonanie dokładnych oględzin poszkodowanego

„od stóp do czubka głowy”



Właściwe ułożenie poszkodowanego



Zabezpieczenie przed utratą ciepła



Powiadomienie służb ratowniczych o zaistniałym

wypadku



Oczekiwanie na przybycie ratowników



Ciągła rozmowa z poszkodowanym, aby zauważyć

czy traci przytomność

SPRAWDZAMY CZY

POSZKODOWANY

ODPOWIADA NA ZADANE

PYTANIA

TAK
Poszkodowany jest

przytomny – jest

zachowana akcja serca

i oddech

Oceniamy rodzaj urazu

i okoliczności wypadku

Sprawdzamy czy ma

widoczne obrażenia

(krwotok, złamanie

kończyn, obrażenia

klatki piersiowej,

głowy, miednicy)

NIE

Oceniamy czy oddycha

TAK

NIE

Na pewno funkcjonuje

serce

Sprawdzamy czy jest akcja

serca

Sprawdzamy czy jest akcja
serca

TAK

Jeśli brak jest oddechu

musimy rozpocząć sztuczną

wentylację

Jeśli oddech jest

przystępujemy do dalszej

oceny poszkodowanego

Sprawdzamy czy ma

widoczne obrażenia

(krwotok, złamanie

kończyn, obrażenia klatki

piersiowej, głowy, miednicy)

NIE

Podejmujemy akcję

reanimacyjną

NAJCZĘSTSZE URAZY

NARCIARSKIE



Kolano 30%



Glowa 16%



Przedramię/dłoń 9%



Podudzie/stopa 10%



Korpus/uda15%



Bark/ramię 20%

GDY TO TY ULEGŁEŚ
WYPADKOWI

- swoje wezwania pomocy kieruj w stronę

prawdopodobnego przejścia szlaku, lub trasy

- w razie usłyszenia głosów lub zauważenia świateł

ponów wołanie o pomoc, lub sygnalizację świetlną

- gdy jesteś w terenie eksponowanym postaraj się

ulokować w miejscu dającym bezpieczne

schronienie np. (na półce skalnej, osłoniętej przed

spadającymi kamieniami) czekając na nadejście

pomocy

- w przypadku gdy znajdujesz się na trasie

narciarskiej lub szlaku poproś turystę lub

narciarza o przekazanie informacji o wypadku

ratownikowi GOPR lub osobie z obsługi

schroniska, kolejki, wyciągu, żołnierzowi straży

granicznej.

Gdy odebrałeś sygnał
wzywania pomocy to:

- postaraj się określić miejsce skąd dochodzi sygnał
- odnieś swoją pozycję do otoczenia, aby trafić lub

wskazać to miejsce ponownie

- postaraj się zapamiętać możliwie dużo szczegółów

dotyczących miejsca wypadku i w miarę możliwości

samego poszkodowanego

- jeśli jest was kilkoro zostaw kogoś na miejscu wypadku

z poszkodowanym i możliwie szybko wezwij pomoc

- zależnie od sytuacji zawiadom ratownika GOPR, osobę

z obsługi schroniska, żołnierza Straży Granicznej lub

pracownika kolejki, albo o zaistniałej sytuacji

powiadom telefonicznie Centralną Stację

Ratownictwa Grupy Beskidzkiej GOPR telefon

alarmowy:

985

lub

601 100 300

ZASADY WZYWANIA
SŁUŻB

1)

przedstaw się;

2)

zawiadom o rodzaju wypadku (co go

spowodowało), bądź sprawie, w jakiej

dzwonisz;

3)

ile osób potrzebuje pomocy i w jakim są

stanie;

4)

w miarę możliwości podaj swoje

położenie, uwzględniając punkty

charakterystyczne;

5)

zapytaj, za ile możesz się spodziewać

pomocy;

6)

nigdy nie odkładaj pierwszy słuchawki!

Czekaj na ewentualne pytania!

NA OTWARTYM STOKU..

..pierwsza pomoc nie jest tak

skomplikowana. Wystarczy zdjąć
narty poszkodowanemu i powyżej
miejsca wypadku, w odległości co
najmniej 15 metrów, wbić je
skrzyżowane w śnieg.