Zarządzanie przez jakość /Total
Quality Management - TQM/
Zarządzanie przez jakość
• Zarządzanie przez jakość
stanowi pewien rodzaj kultury
organizacji uświadamiając jej
członkom proces ciągłego
doskonalenia i dążenia do
ideału
Wybrane techniki
• Just In Time,
• Benchmarking,
• Statystyczna kontrola procesu,
• Failure Mode and Effects Analysis,
• Metoda Taguchi,
• Quality Function Deployment,
• Systemy zapewnienia jakości
Just In Time (JIT).
• Istotą Just In Time jest
realizacja dostaw dokładnie w
momencie, kiedy istnieje na nie
zapotrzebowanie, co przyczynia
się do wydatniej redukcji
kosztów działalności związanych
z magazynowaniem towarów.
Just In Time (JIT).
• Skuteczność wdrażania tejże metody
zależy w głównej mierze od
znalezienia równowagi pomiędzy
elastycznością dostawców a stałością
użytkowników, przy właściwym
zaangażowaniu kierownictwa,
pracowników oraz wykorzystaniu
zalet pracy zespołowej.
Zasady Just In Time
• każdy proces jest dostawcą innego
procesu; każdy proces jest klientem
innego procesu;
• kierownictwo nie powinno wywierać
nacisku na produkcję;
• prowadzone działania powinny być
nastawione na wspieranie rozwoju oraz
stymulowanie procesu wytwórczego;
Zasady Just In Time
• indywidualne potrzeby klientów powinny
być zaspokajane w drodze produkcji
masowej;
• proces produkcji musi być wolny od
defektów;
• wymiana produktów, usług i informacji w
przedsiębiorstwie oraz z kooperantami
zewnętrznymi powinna być realizowana w
możliwie najkrótszym czasie;
Zasady Just In Time
• informacje dotyczące decyzji
kierownictwa, rozmiarów i wyników
produkcji, stanu magazynowego itd.
powinny być wyraźnie i jasno
przedstawiane;
• do przedsiębiorstwa należy dostarczać
tylko to, co jest potrzebne,
wtedy, kiedy jest potrzebne i dokładnie
tam gdzie jest potrzebne;
Zasady Just In Time
• transport powinien być przystosowany do dostaw i
rozładunku
bezpośrednio na linię produkcyjną
• dla zapewnienia uniwersalności działania komórek
roboczych tworzący je pracownicy powinni być
przeszkoleni w wielu dziedzinach;
• przedsiębiorstwa powinno dążyć do ciągłej redukcji
kosztów produkcji;
• dostawcy muszą być włączeni do projektowania
produktu i procesu
Zasady Just In Time
• wskazane jest podejmowanie długoterminowych
wspólnych inwestycji z dostawcami.
• zalecane jest ciągłe rozszerzanie ściśle
określonych oczekiwań jakościowych na
dostawców;
• zalecane jest ciągłe przenoszenie nowych
technologii do dostawców;
• ekspedycja zamawianych przez odbiorców
towarów powinna dokonywać się z ominięciem
wcześniejszego magazynowania
;
Zasady Just In Time
• przeprowadzane przez kierownictwo inspekcje
nowych stanowisk
pracy powinny być wykonywane ze szczególną
dokładnością;
• kontrole powinny mieć na celu wspieranie
działań ulepszających miejsce i zakres
wykonywanych prac;
• zakupów należy dokonywać uwzględniając
jakość, nie cenę, ograniczać liczbę dostawców
do minimum, zawierać z dostawcami
długoterminowe kontrakty;
Zasady Just In Time
• Wprowadzanie programu JIT wymaga
budowania długoterminowych
związków producent-dostawca
zmierzających do ograniczania liczby
tych ostatnich.
• Okres funkcjonowania JIT, podobnie
jak i zarządzania przez jakość, uważa
się za nieograniczony.
Zasady Just In Time
• Główną zasadą JIT jest
dokonywanie zmian dopiero z
chwilą uzyskania całkowitej
pewności co do gotowości
organizacji. Powszechnie uznaje
się, iż omawianą metodę należy
wprowadzać sukcesywnie, nie
oczekując szybkich rezultatów.
Benchmarking.
Benchmarking - założenia
• W dzisiejszym rynku przedsiębiorstwo
nie może funkcjonować w izolacji z
otoczeniem w końcu to od tego jak je
rozpozna zależy jego sukces.
• Stare dobre przysłowie głosi iż „lepiej
dobrze skopiować niż kiepsko
wymyślić”.
Benchmarking - założenia
• Benchmarking po raz pierwszy
zastosowany został przez
amerykańską korporację Rank Xerox
pod koniec lat siedemdziesiątych w
rezultacie wyniszczającej walki
konkurencyjnej z japońskimi rywalami;
• Jej celem było zdominowanie rynku
urządzeń do wykonywania fotokopii.
Benchmarking - założenia
• Benchmarking nie jest związany jedynie z
tradycyjnie pojmowaną działalnością
produkcyjną lub usługową,
• System ten ma zastosowanie również w
przypadku uzyskiwania wewnętrznych
standardów usług.
• W rezultacie odniesień do otoczenia firmy
budowały własne programy szkoleniowe
korzystając z osiągnięć przedsiębiorstw
uzyskujących najlepsze rezultaty w zakresie
działań edukacyjnych.
Benchmarking – kluczowe
pytania
• Stosowanie benchmarkingu ma na celu
uzyskanie odpowiedzi na dwa pytania :
— jak można ocenić podejmowane przez
przedsiębiorstwo działania w porównaniu z
przedsięwzięciami konkurencji?
— czy istnieją przedsiębiorstwa lub gałęzie
przemysłu, które wykonują określone działania
i na ile - korzystając z ich doświadczeń -
można zaadoptować stosowany przez nie
sposób działania?
Benchmarking – odpowiedzi
• Odpowiedzi na powyższe pytania możemy
uzyskać na podstawie :
— rzetelnej oceny porównawczej produktów i
usług własnych oraz
produktów konkurencji (opiera się ona
zazwyczaj na wskazaniach
klientów),
— technicznej oceny produktów lub usług
konkurencji przez odkreślone służby
przedsiębiorstwa.
Benchmarking –
uwarunkowania
• Benchmarking wykorzystywany
jako narzędzie strategiczne jest
najskuteczniejszy wtedy, gdy
stosuje się go do tych procesów,
których usprawnienie powinno
wywrzeć największy wpływ na
całokształt konkurencyjnej pozycji
firmy.
Benchmarking – analiza
procesów - kryteria
• Proces lub procesy wybrane do studium
porównawczego powinny ściśle wpływać na
jedno lub wszystkie podane niżej kryteria.
1. Podstawowe kompetencje: rozumie się przez
nie tutaj strategiczne zdolności firmy,
które prowadzą do przewagi na rynku (takie,
jak szybka ścieżka uruchamiania produkcji
nowych wyrobów, zapewniająca krótki czas
między podjęciem projektowania a
rozwinięciem pełnej zdolności produkcyjnej).
Benchmarking – analiza
procesów - kryteria
2. Kluczowe procesy firmy: są to te procesy,
które wpływają na postrzeganie firmy l
z zewnątrz przez odbiorcę. Przykładem
może być jakość dopracowania wyrobu,
efektywność dystrybucji i obsługa
użytkownika.
3. Krytyczne czynniki sukcesu: ilościowe
miary efektywności, gospodarności lub
skuteczności prowadzonej działalności
gospodarczej.
Benchmarking – analiza
procesów - kryteria
• Proces składa się z wielu warstw, z
których każda staje się widoczna i
dostępna do analizy dopiero wtedy, gdy
„obrano" poprzednią /jak cebula/,
• Procesy wewnątrz większości
organizacji można podzielić na trzy
ogólne kategorie.
Benchmarking – analiza
procesów - kryteria
• Pierwsza,
nazywana często strategiczną
lub pierwszego szczebla, obejmuje
centralne procesy firmy. Odzwierciedla
ona zwykle wartości, misję i cele firmy
jako całości i wpływami jej kierunki. W
tej kategorii znajdą się na przykład:
bezpieczeństwo i zdrowotność, ochrona
środowiska, planowanie korporacyjne,
mechanizmy finansowe, innowacje.
Benchmarking – analiza
procesów - kryteria
• Druga
obejmuje podstawowe procesy
operacyjne wewnątrz firmy. Są one
najczęściej pochodną takich czynników,
jak rodzaj i branża firmy, jej wielkość i
położenie. Mogą również
odzwierciedlać kulturę i styl organizacji
i mają zasadnicze znaczenie dla
rozwoju lub przetrwania. Do nich
należą na przykład zarządzanie
zasobami ludzkimi lub logistyka.
Benchmarking – analiza
procesów - kryteria
• Trzecią
kategorię tworzą procesy
pomocnicze. Należy do nich na
przykład utrzymanie terenu,
sprzątanie, organizacja posiłków,
pralnie oraz procesy
dokumentowania, adaptacji
zawodowej pracowników itp.
Benchmarking – problemy
-zastosowanie
• Im większy nacisk konkurencji, tym silniejsza staje
się pokusa objęcia badaniami porównawczymi
procesów strategicznych lub centralnych
.
• Zaleca się doskonalenie najpierw podstawowych
zasad, by ułatwić interpretację, umożliwiającą jej
szybkie stosowanie w zróżnicowanych sytuacjach.
Najłatwiej to osiągnąć rozpoczynając od
stosunkowo niskiego szczebla, gdzie priorytet
można nadać raczej szkoleniu i nabraniu
doświadczeń niż dostarczeniu ważnych pod
względem kosztów usprawnień.
Benchmarking – problemy
-zastosowanie
• Po wyborze procesu, który będzie
stanowił przedmiot studium
porównawczego, należy zwrócić
uwagę na usytuowanie standardu
odniesienia, określanego jako
benchmark — względem którego
badany proces zostanie zmierzony
i oceniony /powinien być „lepszy”/.
Benchmarking – problemy
-zastosowanie
• To każda „poszukująca" organizacja
musi najpierw określić własne kryteria
i definicje w kontekście badanego
procesu oraz — w szerszym kontekście
— swego środowiska działania. Za
kryterium uznania należy ostatecznie
przyjąć to, by wybrany proces-wzorzec
był najlepszy do pomiaru lub
demonstracji.
Benchmarking – problemy
-zastosowanie
• Nie musi być najlepszy na
świecie, lecz oczywiście
powinien być najlepszy z tych,
które udało się znaleźć w
ramach zakreślonych
parametrów .
Metoda Taguchi
• Za najbardziej istotne wyzwanie, stojące
przed przedsiębiorstwami chcącymi
sprostać wymogom globalnej konkurencji
uważa się potrzebę wykorzystywania
technologii produkcji efektywnych pod
względem uzyskiwanej jakości,
umożliwiających eliminację odchyleń
funkcji produktu oraz odchyleń w
procesach wytwarzania i montażu od
wartości pożądanych
Metoda Taguchi
• metoda ta może być wykorzystana na etapie
projektowania parametrów cech produktów i procesów
ukierunkowanych na uzyskiwanie maksymalnej
„odporności" na działanie różnego rodzaju zakłóceń
• Metoda Taguchi sprowadza się zasadniczo do
rozwiązywania trzech problemów z zakresu
problematyki jakościowej, zawartych w następujących
pytaniach:
— Jak szacować jakość?,
— Jak podnosić jakość przy efektywnych kosztach?,
— Jak kontrolować i utrzymywać koszty na efektywnym
poziomie?
Metoda Taguchi
• Dla szacowania jakości przyjmuje się dwa
wyznaczniki:
— funkcję strat jakości,
— stosunek sygnału do zakłócenia
• Jako narzędzie podnoszenia jakości przy
efektywnych kosztach stosowane jest
sterowanie jakością obejmujące:
— sterowanie przez sprzężenie zwrotne,
— sterowanie przez sprzężenie wprzód,
— kontrolę.
Metoda Taguchi
• Taguchi założył, że każdy produkt
przekazywany do użytkownika
generuje określoną stratę.
Rozmiar wielkości strat jest
odwrotnie proporcjonalny do
jakości wyrobu. Wzrost strat
konsumenta wskazuje na spadek
jakości dostarczonego wyrobu.
Metoda Taguchi
• Powszechnie straty te rozumiane są
jako zanieczyszczenie środowiska
naturalnego, związane z tym choroby
cywilizacyjne itp.
• Taguchi zaliczał do strat również
niezadowolenie konsumenta, straty
producenta spowodowane
niekorzystnym image'em wywołujące w
dłuższym okresie utratę rynków zbytu.
Metoda Taguchi
• Taguchi zauważył, że straty w dłuższym
horyzoncie czasu są i tak stratami producenta,
powinny być one oceniane i ograniczane.
• W praktyce przedsiębiorstwa koncentrują się
na szacowaniu jedynie strat związanych z
kosztami braków, nakładami na realizację
zobowiązań z tytułu gwarancji i rękojmi,
kosztami operacji eliminujących braki i
niedoróbki itp. Straty te stanowią jednak tylko
niewielką część całości.
Metoda Taguchi
• Największy udział w stratach
globalnych jakości mają straty
ujawniające się dłuższym okresie,
związane z niezadowoleniem
konsumentów, utratą rynku, wzrostem
zapasów, spadkiem wydajności itp.
• W celu ich oszacowania stosowana
jest funkcja strat jakości.
Metoda Taguchi – funkcja
strat jakości
• Na charakterystyki funkcjonalne produktu
oddziałują dwa rodzaje czynników:
— sterowalne, które mogą być w łatwy
sposób skontrolowane i utrzymywanie;
— zakłócające, których kontrola jest
trudna, a często wręcz niemożliwa;
działania te w każdym przypadku są
bardzo kosztowne.
Metoda Taguchi – funkcja
strat jakości
• Wyodrębnić można trzy podstawowe typy
zakłóceń:
— zakłócenia zewnętrzne - warunki
atmosferyczne i środowisko,
— zakłócenia wewnętrzne - proces starzenia się
maszyn
— zakłócenia pomiędzy produktami -
spowodowane niedoskonałościami w procesach
wytwarzania i powodują odchylenia pomiędzy
poszczególnymi egzemplarzami produktu.
Metoda Taguchi – funkcja
strat jakości
• Celem projektowania parametrów
jest poszukiwanie takich
nominalnych wartości dla
czynników sterowalnych, które
spełniają warunki maksymalnej
zgodności produktu przy
najniższych kosztach i najmniejszej
wrażliwości na działanie zakłóceń.