Przedstawiciele i twórcy
polskiej dydaktyki XX
wieku
Zagadnienia
• 1. Lucjan Zarzecki
• 2. Kazimierz Sośnicki
• 3. Bogdan Nawroczyński
• 4. Wincenty Okoń
• 4. Kazimierz Denek
• 5. Krzysztof Kruszewski
Lucjan Zarzecki
• Główne tezy:
• Dydaktyka (O pojęciu wykształcenia jako celu nauczania, zasady
nauczania, metody nauczania – erotematyczne, akromatyczne,
heurystyczne, typy i rodzaje szkół, treści nauczania, plan szkolny i
jego budowa, organizacja nauczania w szkole, system szkolny)
• Wychowanie (charakter w historii myśli, charakter ze stanowiska
wychowawczego, składowe charakteru – doświadczenie czynne,
samowiedza, wyrobienie duchowe, idea jako ośrodek osobowości –
metody badań pedagogicznych)
• Publikacje:
• Dydaktyka ogólna czyli kształcenie charakteru przez nauczanie,
Książnica Polska Towarzystwa Nauczycieli Szkół Wyższych, Lwów-
Warszawa 1920.
• Charakter i wychowanie, Gebethner i Wolff, Warszawa-Kraków-Łódź-
Poznań
• O wychowaniu narodowym, Gebethner i Wolff, Warszawa-Kraków-
Łódź-Poznań
Kazimierz Sośnicki
• Główne tezy:
• Wychowanie państwowe (cele wychowania, pojęcie etosu, typ
etosu, etos grupy, etos państwowy, wychowanie państwowe,
środki wychowania państwowego).
• Dydaktyka (Stanowisko dydaktyki wśród innych nauk
pedagogicznych, cele nauczania, środki nauczania, treści
nauczania, rozkład pracy uczenia się, metody nauczania –
uczenia się, formy nauczania, zagadnienia uczenia się,
zagadnienia oceny uczenia się.
• Publikacje:
• Podstawy wychowania, Książnica – Atlas, Lwów-Warszawa
• Dydaktyka ogólna, Zakład Narodowy im. Ossolińskich,
Wrocław 1959.
• Ogólne założenia podręczników szkolnych, Warszawa 1962,
PZWS
• Istota i cele wychowania, Nasza Księgarnia, Warszawa 1964.
Bogdan Nawroczyński
• Główne tezy:
• Dydaktyka – (działy dydaktyki, cele nauczania,
nauczanie ćwiczące, nauczanie kształcące i
wychowujące, uczeń, zasada poglądowości,
nauczyciel, uczenie się i nauczanie, formy
nauczania, tok nauczania, plan nauczania a
potrzeby społeczne, plan nauczania a potrzeby
młodzieży, synteza nauczania)
• Publikacje:
• Zasady nauczania, Zakład Narodowy im.
Ossolińskich, Wrocław-Warszawa-Kraków
Wincenty Okoń
• Główne tezy:
• Dydaktyka (przedmiot i metody badań dydaktycznych, rozwój
systemów dydaktycznych, główne pojęcia dydaktyki, cele
kształcenia, treści kształcenia, proces dydaktyczny, zasady
kształcenia, proces samokształcenia, problemowe nauczanie –
uczenie się, nauczanie programowane, metody i organizacja
kształcenia, powodzenia i niepowodzenia szkolne, osobowość i
zawód nauczyciela, organizacja i planowanie pracy szkolnej)
• Publikacje:
• Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej, PWN, Warszawa 1987.
• U podstaw problemowego uczenia się, PZWS, Warszawa 1964.
• Proces nauczania, PZWS, Warszawa 1966.
• Elementy dydaktyki szkoły wyższej, PWN, Warszawa 1971.
• Szkoły eksperymentalne w świecie 1900-1975, WSiP, Warszawa
1978.
Kazimierz Denek
• Główne tezy:
• Dydaktyka (cele edukacji europejskiej, projektowanie celów
kształcenia, współczesna edukacja, krajoznawstwo i
turystyka, czas wolny, metody dydaktyczne a aktywność i
kreatywność uczniów, problem nauczycieli)
• Publikacje
• O nowy kształt edukacji, Toruń 1998.
• Poza ławką szkolną, Poznań 2002.
• Na turystycznych szlakach Polski, Toruń 1996.
• Wartości i cele edukacji szkolnej, Poznań-Toruń 1994.
• Wycieczki we współczesnej szkole, Poznań 1997.
• Ku dobrej edukacji, Toruń – Leszno 2005.
Krzysztof Kruszewski
• Główne tezy:
• Dydaktyka (uczenie i nauczanie się w szkole, dydaktyka
treści, od zmiany do sposobu jej wywołania, gry w
nadawanie znaczeń, metody nauczania, zasady nauczania,
nauczyciel twórcą programu kształcenia, scenariusze lekcji)
• Publikacje:
• Zmiana i wiadomość, Perspektywa dydaktyki ogólnej, PWN,
Warszawa 1987
• Sztuka nauczania, Czynności nauczyciela, PWN Warszawa
2004 (7 wydanie) - współredakcja K. Konarzewski.
Pytania
• 1. Omów dorobek naukowy:
• - Lucjana Zarzeckiego
• - Kazimierza Sośnickiego
• - Omów dorobek naukowy Bogdana
Nawroczyńskiego
• - Wincentego Okonia
• - Kazimierza Denka
• - Krzysztofa Kruszewskiego
• 2. Porównaj koncepcje prezentowane przez
wymienionych teoretyków