Podstawy fizjologii
oddychania i wysiłku
fizycznego
Ćwiczenie 11
Płuca
Wdech - zwiększenie wymiarów klatki piersiowej
(faza czynna oddechu)
• wymiar górno-dolny –
przepona
- tor brzuszny
• wymiar przednio-tylni -
mm. międzyżebrowe zewn.
• wymiar poprzeczny - przepona,
mm. międzyżebrowe zewn
.
Przy nasilonym wdechu czynne również pomocnicze mięśnie
wdechowe:
piersiowy większy i mniejszy, mostkowo-
obojczykowo-sutkowy, zębaty przedni, pochyłe, i
m.rozszerzające drogi oddechowe
Wydech - zmniejszenie wszystkich trzech
wymiarów klatki piersiowej
(akt bierny)
• - ustanie skurczu mm. wdechowych
• - sprężystość płuc i skręconych żeber
Przy nasilonym wydechu -
mm. międzyżebrowe wewnętrzne i
mm. proste brzucha
oddychania i mięśnie oddechowe
TV – objetość
oddechowa (objętość
powieetrza wymienianego
w spokojnym oddychaniu
IRV – wdechowa
objętość zapasowa
(przy maksymalnym
wdechu po spokojnym
wdechu)
ERV – wydechowa
objętość zapasowa
(przy maksymalnym
wydechu po spokojnym
wydechu)
VC – pojemność życiowa
(maksymalny wdech →
maksymalny wydech)
RV – objętość zalegająca
(stale w płucach – żeby
pęcherzyki się nie zapadły)
IRV 3,3
1,9
TV 0,5
0,5
ERV 1,0
0,7
RV 1,2
1,1
TLC 6,0
4,2
VC
Objętości płuc
Wentylacja płuc
VT - objętość oddechowa - ok. 500 ml
F - częstość oddechów:
- niemowlęta 30-50/min
- dzieci 18-30/min
-dorośli 10-15/min
V
E
wentylacja minutowa - ok. 6 l
Minutowa wentylacja całkowita (V
E
)
V
E
= VT
*
f
Anatomiczna i fizjologiczna przestrzeń martwa –
powietrze nie biorące udział w wymianie gazowej
(zalegające w drogach oddechowych) = 150 ml/ oddech
Podczas wysiłku korzystne jest zwolnienie i pogłębienie
oddechu
, (↑ f powoduje ↑ strat wentylacji płucnej /minutę,
↓ VT, przy f = 40 VT=150 ml i wentylacja płucna ustaje)
Ośrodkowa regulacja oddychania
Kontrola automatyczna
Ośrodek oddechowy w rdzeniu przedłużonym
• neurony wdechowe - przednia część rdzenia → pobudzją
motoneurony mm. wdechowych w rdzeniu C3-C6 (przepona ) i
Th1-12 (mm. międzyżebrowe)
• neurony wydechowe - tylnia część rdzenia → hamują motoneurony
m. wdechowych
Ośrodek apneustyczny - most (pień mózgu)
• pobudzanie ośrodka wdechu
Ośrodek pneumotaksyczny - most (pień mózgu)
• hamowanie ośrodka wdechu
Chemoreceptory ośrodkowe
• pobudzanie ośrodka wdechu (↑ P CO
2
, H
+
↓ P O
2
)
Receptory płucne
(rozciągnięcie jednych hamuje wdech –
odruch inflacyjny
,
zapadanie się płuc pobudza inne i powoduje hiperwentylację – odruch deflacyjny)
Regulacja dowolna - wpływ kory mózgowej
Wagotomia-
przecięcie n.X
powoduje
przedłużony
wdech
-mm. gładkie oskrzeli - acetylocholina działa
obkurczająco - aktywność nerwu błędnego
zwiększa się rytmicznie podczas wydechu
-noradrenalina i adrenalina na drodze humoralnej
działa rozkurczająco (zastrzyk z adrenaliny -
ratowanie chorych we wstrząsie anafilaktycznym,
chroniczne zażywanie agonistów receptorów
β-adrenergicznych przez astmatyków)
-histamina, wydzielana przez eozynofile (reakcja
uczuleniowa, astma), działa parakrynowo,
kurcząc mięśnie gładkie oskrzeli i tchawicy
-Kortkosteroidy – tłumią r. zapalną i wydzielanie
histaminy przyjmowane w postaci wziewnej przy
astmie
Wpływ przekaźników na
drogi oddechowe - astma
Część praktyczna: określanie wydolności
wysiłkowej organizmu
Sprawność zaopatrywania organizmu w tlen decyduje o wydolności
fizycznej
Spoczynek – organizm potrzebuje 250 ml O
2
/min
(10-15% mięśnie)
Wysiłek - zapotrzebowanie wzrasta do 5 l/min
(90% mięśnie)
Pułap tlenowy (maksymalny pobór tlenu) VO
2
– maksymalna ilość tlenu
jaką badany może pochłonąć w ciągu minuty – zależy od masy ciała,
pojemności minutowej serca, wentylacji płuc, tętna, i.t.p.
Bezpośrednie określanie VO
2
V
O
2
(L
/m
in
)
2,0
3,0
4,0
600
1200 1800 Obciążenie kGm/min
VO
2
(max. pułap tlenowy)
Ćw. 1 Pośrednie określanie VO
2
Między wykonywaną pracą (obciążeniem) a poborem tlenu jest zależność:
Obciążenie kGm/min
Pobór tlenu
= constans
Nomogram Astrand –
Rhyminga pozwala
przewidzieć jakie jest
pochłanianie tlenu w czasie
maksymalnego wysiłku jeśli
ustalimy tętno i obciążenie:
W tym przykładzie wynosi
2,6 L/min
Tętno zależy liniowo od
obciążenia i poboru tlenu
Ćw. 2. Określanie wydolności wysiłkowej na poziomie
submaksymalnym (PWC
135-170
)
Zależność między tętnem a obciążeniem
Pułap tlenowy VO
2 max
występuje ≈ przy tętnie 170
Ze względów bezpieczeństwa pomiar prowadzi się do tętna 150 i
ekstrapoluje się do 170 c/min
tętno
obciążenie
1 2 3 4 5 6 7
100 200 400 600 800 1000 1200
na rowerku
kGm/min
100
150
170
80
P1
P2
P3
V
O
2
Graniczna częstość tętna
W
ie
lk
o
ść
p
ra
cy