Wydział IMiIP |
Imię i nazwisko
|
Rok II |
Grupa I |
Zespół 2 |
---|---|---|---|---|
Pracownia Fizyczna WFiIS AGH | Temat: Moduł Younga |
Nr ćwiczenia 11 |
||
Data wykonania 5.11.2015 |
Data oddania 20.11.2015 |
Zwrot do popr. | Data oddania | Data zaliczenia |
Cel ćwiczenia
Wyznaczenie modułu Younga metodą statyczną za pomocą pomiaru wydłużenia drutu z badanego metalu obciążonego stałą siłą.
Układ pomiarowy
Wstęp teoretyczny
Jeśli na jakieś ciało wywrzemy pewną siłę to może ono ulec odkształceniu - deformacji. Może ono mieć postać związaną ze zmianą objętości – odkształcenie objętościowe lub też ze zmianą kształtu ciała – odkształcenie postaci. Siła odkształcająca powoduje zmianę odległości między cząsteczkami. Przeciwdziałają temu siły międzycząsteczkowe, które w tym przypadku są siłami sprężystości. Są one równe co do wartości, ale przeciwnie skierowane do sił odkształcających. Siła międzycząsteczkowa rośnie liniowo wraz z odkształceniem. Opisuje to prawo Hooke’a.
Prawo Hooke’a jest słuszne jedynie w odniesieniu do odkształceń sprężystych, a więc znikających z działaniem sił zewnętrznych.
Moduł Younga – zależy on od rodzaju odkształcenia materiału, temperatury oraz od obróbki termicznej i mechanicznej materiału. Na jego podstawie możemy się zorientować o wielkości sił wewnętrznych (sprężystych) w danym materiale.
Wyniki pomiarów
Tabela 1: Drut pierwszy
Rodzaj materiału: mosiądz
Dł. drutu (l) = 1130 mm u(l) = 1mm
Średnia drutu d = 1,19 cm , 1,18 cm , 1,21 cm
Średnica średnia drutu d = 1,193 cm u(d) = 0,01 mm
Masa odważnika [kg] | Siła F [N] | Wskazania czujnika ↑ [mm] | Wskazania czujnika ↓ [mm] | Wydłużenie średnie Δl [mm] |
---|---|---|---|---|
1 | 9,81 | 0,24 | 0,25 | 0,1225 |
2 | 19,62 | 0,51 | 0,52 | 0,2575 |
3 | 29,43 | 0,75 | 0,65 | 0,35 |
4 | 39,24 | 0,9 | 0,99 | 0,4725 |
5 | 49,05 | 1,11 | 1,12 | 0,5575 |
6 | 58,86 | 1,34 | 1,32 | 0,665 |
Tabela 2: Drut drugi
Rodzaj materiału: mosiądz
Dł. drutu (l) = 1120 mm u(l) = 1mm
Średnia drutu d = 0,7 cm , 0,9 cm , 0,8 cm
Średnica średnia drutu d = 0,8 cm u(d) = 0,01 mm
Masa odważnika [kg] | Siła F [N] | Wskazania czujnika ↑ [mm] | Wskazania czujnika ↓ [mm] | Wydłużenie średnie Δl [mm] |
---|---|---|---|---|
1 | 9,81 | 0,49 | 0,55 | 0,26 |
2 | 19,62 | 0,86 | 0,94 | 0,45 |
3 | 29,43 | 1,07 | 1,20 | 0,5675 |
4 | 39,24 | 1,35 | 1,50 | 0,7125 |
5 | 49,05 | 1,72 | 1,74 | 0,865 |
6 | 58,86 | 1,76 | 1,98 | 0,935 |
7 | 68,67 | 2,06 | 2,16 | 1,055 |
8 | 78,48 | 2,32 | 2,32 | 1,16 |
9 | 88,29 | 2,5 | 2,61 | 1,2775 |
10 | 98,1 | 2,71 | 2,71 | 1,355 |
Opracowanie wyników
$$l_{s} = 1130\ mm,\ \ \ \ u\left( l_{s} \right) = \ \frac{x}{\sqrt{3}} = \frac{1\ mm}{\sqrt{3}} = 0,5773\ mm$$
$$l_{m} = 1120\ mm,\ \ \ \ u\left( l_{m} \right) = \ \frac{x}{\sqrt{3}} = \frac{1\ mm}{\sqrt{3}} = 0,5773\ mm$$
Prosta regresji ma współczynnik kierunkowy odpowiednio dla drutu:
Stalowego: a = 81,3454447, u(a) = -2,82675381
Mosiężnego: a = 91,60278339, u(a) = -2,72783151
Wzór roboczy: E = $\frac{4\ \bullet l}{\pi\ \bullet d^{2}\ \bullet a}$
Podstawiając:
Es = E = $\frac{4\ \bullet l}{\pi\ \bullet d^{2}\ \bullet a}$ = $\frac{4\ \bullet 1,130\ m}{\pi\ \bullet ({0,0193)}^{2\ } \bullet 81,3454447} =$ 36,119 GPa
Em = E = $\frac{4\ \bullet l}{\pi\ \bullet d^{2}\ \bullet a}$ = $\frac{4\ \bullet 1,120\ m}{\pi\ \bullet {(0,008)}^{2}\ \bullet 91,60278339} = \ $185,028 GPa
$$u\left( E \right) = \sqrt{\left( E \bullet \frac{1}{l} \bullet u\left( l \right) \right)^{2} + \left( E \bullet \frac{- 2}{d}u \bullet \left( d \right) \right)^{2} + \left( E \bullet \frac{- 1}{a} \bullet u\left( a \right) \right)^{2}} = E\sqrt{\left( \frac{u\left( l \right)}{l} \right)^{2} + \left( \frac{- 2u\left( d \right)}{d} \right)^{2} + \left( \frac{- u\left( a \right)}{a} \right)^{2}}$$
u(Es) = 36,119 GPa * 0,063329 = 2,287309 GPa
u(Em) = 185,028 GPa * 6,25 = 1156,425 GPa
Wartości tablicowe modułu Younga wynoszą odpowiednio dla:
stali: 210-220 GPa
mosiądzu: 100 GPa
Wnioski
Wyznaczone przez nas wartości nie mieszczą się w granicach błędu pomiarowego w danych tablicowych. Nie potwierdza to ich zgodności z prawem Hooke’a.