Ochrona obiektów
Śieć
energetyczna
Kontrola ruchu
lotniczego
Slużby
ratunkowe
Rurociągi
Źródła wody
Rafinerie
Koleje
Internet
Elektrownie
Władze
Banki
Telekomunikacja
SIEĆ INFRASTRUKTURY KRAJU
ROLA OBSZARÓW TYŁOWYCH (ZAPLECZA)
„KAŻDY CIOS ZADANY PRZECIWNIKOWI O 200 MIL ZA JEGO PRZEDNIMI LINIAMI
MOŻE MIEĆ 10-CIO KROTNIE WIĘKSZY EFEKT NIŻ PODOBNY CIOS
ZADANY W POBLIŻU LINII FRONTU.
/…/ OBSZARY TYŁOWE STANOWIĄ NERKI, GARDŁO, PRZEPONĘ BRZUSZNĄ
I INNE WRAŻLIWE MIEJSCA PRZECIWNIKA”
O.Heibrunn, Wojna na tyłach wroga
OBIEKTY INFRASTRUKTURY KRYTYCZNEJ
„ZADANIEM WIELKIEJ STRATEGII
WINNO BYĆ WYKRYCIE I UGODZENIE
W PIĘTĘ ACHILLESOWĄ
MOZLIWOŚCI WOJENNYCH PRZECIWNIKA.
/…/ BY UDERZYĆ SKUTECZNIE,
NALEŻY UDERZYĆ W MIEJSCE SŁABE.
/…/ STRATEG POWINIEN ROZWAŻYĆ SPOSOBY
PARALIŻOWANIA, A NIE ZABIJANIA”
Liddel Hart, Strategia: działania pośrednie.
Warszawa 1959 r., s. 259.
„PIĘTA ACHILLESA BEZPIECZEŃSTWA NARODOWEGO”
OCHRONA OBIEKTÓW WG SUN TZU (600 lat p.n.e.)
„JEŻELI JESTEŚ W STANIE UTRZYMAĆ WSZYSTKIE WAŻNE STRATEGICZNE PUNKTY
NA SWOICH DROGACH, MOŻESZ SIĘ NIE OBAWIAĆ, ŻE WRÓG WKROCZY”
„KIEDY KOT SIEDZI PRZED SZCZURZĄ DZIURĄ,
DZIESIĘĆ TYSIĘCY SZCZURÓW NIE MOŻE WYJŚĆ NA ZEWNĄTRZ”
Sun Tzu, Sztuka wojny.
Warszawa 1994 r., s. 65.
NEWRALGICZNE, ŻYWOTNE SYSTEMY
ORGANIZMU CZŁOWIEKA I STRUKTURY PAŃSTWA
• najwyższe organy władzy i osoby stojące na ich czele
• opozycja („rezerwowy mózg państwa”)
• czołowi przedstawiciele partii politycznych
• dowódcy wojskowi i policji
• głowy kościołów
• przywódcy związkowi
(wg W. Suworow, Specnaz. Historia sił specjalnych Armii Radzieckiej,
Warszawa 2003 r., s. 15-16.
MÓZG
• centra i linie łączności wojskowej i rządowej
• stanowiska kierowania i dowodzenia
• przedsiębiorstwa telekomunikacyjne
• nadajniki i rozgłośnie radiowe i telewizyjne
• systemy komputerowe
SYSTEM NERWOWY
• elektrownie
• stacje transformatowe
• linie przesyłkowe
• rurociągi, gazociągi i zbiorniki paliw
• rafinerie
KRWIOOBIEG
OBOWIĄZEK OCHRONY
Ustawa a dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia.
1. W ZAKRESIE OBRONNOŚCI PAŃSTWA
•
Zakłady produkcji specjalnej oraz zakłady, w których prowadzone są prace naukowo-badawcze
lub konstruktorskie takiej produkcji.
•
Zakłady produkujące, remontujące i magazynujące uzbrojenie, urządzenia i sprzęt wojskowy.
•
Magazyny rezerw państwowych.
2. W ZAKRESIE OCHRONY INTERESU GOSPODARCZEGO PAŃSTWA
•
Zakłady mające bezpośredni związek z wydobyciem surowców mineralnych o strategicznym
znaczeniu dla państwa.
•
Porty morskie i lotnicze.
•
Banki i przedsiębiorstwa wytwarzające, przechowujące bądź transportujące wartości pieniężne
w znacznych ilościach.
OBOWIĄZEK OCHRONY
Ustawa a dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia.
3. W ZAKRESIE BEZPIECZEŃSTWA PUBLICZNEGO
•
Zakłady, obiekty i urządzenia mające istotne znaczenie dla funkcjonowania aglomeracji
miejskich, których zniszczenie lub uszkodzenie może stanowić zagrożenie dla życia, zdrowia
ludzi oraz środowiska, w szczególności elektrownie i ciepłownie, ujęcia wody,
oczyszczalnie ścieków, zakłady stosujące, produkujące lub magazynujące w znacznych ilościach
materiały jądrowe, źródła i odpady promieniotwórcze, materiały toksyczne, odurzające,
wybuchowe bądź chemiczne dużej podatności pożarowej lub wybuchowej.
•
Rurociągi paliwowe, linie energetyczne i telekomunikacyjne, zapory wodne i śluzy oraz inne
urządzenia znajdujące się w otwartym terenie, których zniszczenie lub uszkodzenie może
stanowić zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi, środowiska albo spowodować poważne straty
materialne.
4. W ZAKRESIE OCHRONY INNYCH WAŻNYCH INTERESÓW PAŃSTWA
•
Zakłady o unikalnej produkcji gospodarczej.
•
Obiekty i urządzenia telekomunikacyjne, pocztowe oraz telewizyjne i radiowe.
•
Muzea i inne obiekty, w których zgromadzone są dobra kultury narodowej.
•
Archiwa państwowe.
OBIEKTY SZCZEGÓLNIE WAŻNE DLA BEZPIECZEŃSTWA
I OBRONNOŚCI PAŃSTWA
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 czerwca 2003 r. w sprawie obiektów szczególnie ważnych dla bezpieczeństwa
i obronności państwa oraz ich szczególnej ochrony)
OBIEKTY KATEGORII I
1. Zakłady produkujące, remontujące, magazynujące uzbrojenie i sprzęt wojskowy oraz środki bojowe,
a także zakłady, w których są prowadzone prace badawczo-rozwojowe lub konstruktorskie w zakresie
produkcji na potrzeby bezpieczeństwa i obronności państwa.
2. Magazyny rezerw państwowych, w tym bazy i składy paliw płynnych, żywności, leków i artykułów
sanitarnych.
3. Obiekty jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego
nadzorowanych.
4. Obiekty infrastruktury transportu samochodowego, kolejowego, lotniczego, morskiego, wodnego
śródlądowego, drogownictwa, kolejnictwa i łączności oraz ośrodki dokumentacji geodezyjnej
i kartograficznej.
5. Zapory wodne i inne urządzenia hydrotechniczne.
6. Obiekty jednostek organizacyjnych agencji wywiadu.
7. Obiekty: narodowego Banku Polskiego oraz Banku Gospodarstwa Krajowego; Polskiej Wytwórni
Papierów Wartościowych S.A. oraz Mennicy Państwowej S.A.
8. Obiekty, w których produkuje się, stosuje lub magazynuje materiały jądrowe oraz źródła i odpady
promieniotwórcze.
9. Obiekty telekomunikacyjne przeznaczone do nadawania programów radia publicznego i telewizji
publicznej.
OBIEKTY SZCZEGÓLNIE WAŻNE DLA BEZPIECZEŃSTWA
I OBRONNOŚCI PAŃSTWA
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 czerwca 2003 r. w sprawie obiektów szczególnie ważnych dla bezpieczeństwa
i obronności państwa oraz ich szczególnej ochrony)
OBIEKTY KATEGORII II
1. Obiekty organów i jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do
spraw administracji
publicznej lub przez niego nadzorowanych.
2. Obiekty organów i jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do
spraw wewnętrznych lub przez niego nadzorowanych.
3. Obiekty jednostek organizacyjnych Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.
4. Obiekty policji, Straży Granicznej i Państwowej Straży Pożarnej.
5. Obiekty znajdujące się we właściwości Ministra Sprawiedliwości, służby więziennej
oraz jednostek organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez Ministra
Sprawiedliwości.
OBIEKTY SZCZEGÓLNIE WAŻNE DLA BEZPIECZEŃSTWA
I OBRONNOŚCI PAŃSTWA
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 czerwca 2003 r. w sprawie obiektów szczególnie ważnych dla bezpieczeństwa
i obronności państwa oraz ich szczególnej ochrony)
OBIEKTY KATEGORII II
6. Zakłady mające bezpośredni związek z wydobywaniem kopalin podstawowych.
7. Obiekty, w których produkuje się, stosuje lub magazynuje materiały stwarzające
szczególne zagrożenie wybuchowe lub pożarowe.
8. Obiekty, w których prowadzi się działalność, z wykorzystaniem toksycznych
związków chemicznych i ich prekursorów, a także środków biologicznych,
mikrobiologicznych, mikroorganizmów, toksyn i innych substancji wywołujących
choroby u ludzi lub zwierząt.
9. Elektrownie i inne obiekty energetyczne.
10.Inne obiekty będące we właściwości Organów Administracji Rządowej, Organów
jednostek Samorządu Terytorialnego, formacji, instytucji państwowych oraz
przedsiębiorców i innych jednostek organizacyjnych, których zniszczenie lub
uszkodzenie może stanowić zagrożenie dla życia i zdrowia ludzi, dziedzictwa
narodowego oraz środowiska w znacznych rozmiarach albo spowodować poważne
straty materialne, a także zakłócić funkcjonowanie państwa.
OBOWIĄZKI ORGANÓW WŁAŚCIWYCH
W SPRAWACH SZCZEGÓLNEJ OCHRONY OBIEKTÓW
1. ORGANIZACJA SZCZEGÓLNEJ OCHRONY, w stosunku do których organ wystąpił z wnioskiem
za szczególnie ważne dla bezpieczeństwa i obronności państwa, w tym określenie:
•
zakresu prac związanych z przygotowaniem ochrony,
•
osób odpowiedzialnych za realizację,
•
terminów wykonania prac zgodnie z harmonogramem, opracowanym przez MON i MSWiA.
2. Ujmowanie problematyki szczególnej ochrony obiektów w kwestionariuszach, przeglądach,
programach i innych dokumentach dotyczących przygotowań obronnych RP.
3. Opracowanie, uzgadnianie i aktualizowanie planów ochrony.
4. Koordynacja, nadzorowanie prac związanych z przygotowaniem szczególnej ochrony obiektów.
5. Realizacja zadań związanych z uzyskaniem osobowych środków finansowych oraz innych
zasobów niezbędnych do prowadzenia ochrony.
6. Organizacja szkolenia w zakresie ochrony obiektów.
7. Organizacja współdziałania.
8. Zapewnienie sprawności, ciągłości i terminowości prowadzenia szczególnej ochrony obiektów.
ZADANIA MINISTRA OBRONY NARODOWEJ
1. Precyzowanie
ogólnych
wymagań
przygotowania
i
prowadzenia
szczególnej ochrony obiektów kategorii I po zasięgnięciu opinii Ministra
właściwego ds. wewnętrznych.
2. Opracowanie planów szczególnej ochrony obiektów kategorii I, których
ochrona jest przygotowywana i będzie prowadzona z udziałem Sił
Zbrojnych RP.
3. Prowadzenie ewidencji obiektów kategorii I.
4. Określenie sposobu zabezpieczenia potrzeb rezerw osobowych, uzbrojenia,
sprzętu wojskowego, reklamowania od obowiązku pełnienia czynnej służby
wojskowej oraz świadczeń na rzecz obrony.
5. Podejmowanie decyzji w sprawie udziału SZ RP w szczególnej ochronie
obiektów oraz ustalenie zakresu i sposobu tego udziału.
6. Organizowanie i prowadzenie szkolenia specjalistycznego dla osób
organizujących zadania w zakresie ochrony obiektów kategorii I.
ORGANY WŁAŚCIWE W SPRAWACH SZCZEGÓLNEJ OCHRONY OBIEKTÓW
WAŻNYCH DLA BEZPIECZEŃSTWA I OBRONNOŚCI
1. Szef kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
2. Ministrowie i Przewodniczący Komitetów wchodzących w skład rady
Ministrów.
3. Prezes Narodowego Banku Polskiego.
4. Prezes Zarządu Banku Gospodarstwa Krajowego.
5. Wojewodowie w stosunku do obiektów:
• znajdujących
się
w
ich
właściwości,
obiektów
jednostek
podporządkowanych lub nadzorowanych oraz przedsiębiorców, dla
których są organami założycielskimi,
• znajdujących się we właściwości organów samorządu terytorialnego
oraz jednostek utworzonych przez te organy, po zasięgnięciu opinii
organów samorządowych.
ZASADY OGÓLNE
1. Rada Ministrów ustala wykaz obiektów uznanych za szczególnie ważne dla
bezpieczeństwa i obronności państwa.
2. Szczególna ochrona jest przygotowywana przez organy, instytucje,
formacje, przedsiębiorców lub jednostki organizacyjne, w których
właściwości znajdują się obiekty.
3. Szczególna ochrona jest prowadzona przez specjalnie tworzone w tym
celu jednostki zmilitaryzowane.
4. Szczególna ochrona jest przygotowywana i prowadzona z udziałem SZ RP,
policji, PSP, formacji OC z uwzględnieniem zgłoszonych propozycji przez
wnioskodawców i decyzji MON lub Ministra właściwego ds.
administracji.
MISJE SIŁ ZBROJNYCH RP
„NA STRAŻY SUWERENNOŚCI I NIEPODLEGŁOŚCI NARODU POLSKIEGO ORAZ JEGO
BEZPIECZEŃSTWA I POKOJU STOJĄ SIŁY ZBROJNE RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ /…/
SIŁY ZBROJNE MOGĄ PONADTO BRAĆ UDZIAŁ W ZWALCZANIU KLĘSK
ŻYWIOŁOWYCH,
LIKWIDACJI
ICH
SKUTKÓW,
DZIAŁANIACH
ANTYTERRORYSTYCZNYCH, AKCJACH POSZUKIWAWCZYCH ORAZ RATOWANIA
ZYCIA LUDZKIEGO, A TAKŻE W OCZYSZCZANIU TERENÓW Z MATERIAŁÓW
WYBUCHOWYCH I NIEBEZPIECZNYCH POCHODZENIA WOJSKOWEGO ORAZ ICH
UNIESZKODLIWIANIU”
(art. 3. ustawy o powszechnym obowiązku obrony RP.)
ZADANIA MINISTRA WŁAŚCIWEGO DO SPRAW WEWNĘTRZNYCH
1. Precyzowanie
ogólnych
wymagań
przygotowania
i
prowadzenia
szczególnej ochrony obiektów kategorii II po zasięgnięciu opinii MON.
2. Określanie procedury opracowywania, uzgadniania i aktualizowania
planów ochrony obiektów kategorii II.
3. Prowadzenie ewidencji kategorii II.
4. Podejmowanie decyzji w sprawie udziału Policji, PSP i Formacji OC w
szczególnej ochronie obiektów.
5. Organizowanie i prowadzenie specjalistycznego szkolenia dla osób
organizujących ochronę obiektów kategorii II.
PROWADZENIE SZCZEGÓLNEJ OCHRONY
1. Bezpośrednia ochrona fizyczna i ich zabezpieczenie techniczne.
2. Inne działania mające na celu ochronę obiektu, które wynikają z jego
specyfiki i charakteru zagrożeń dla jego funkcjonowania.
3. Przedsięwzięcia realizowane w ramach systemu alarmowania oraz
wymiany informacji o zagrożeniach.
4. Działania obronne, obejmujące w szczególności rozbudowę inżynieryjną na
podejściach i wewnątrz bronionego obiektu, system ognia broni palnej,
powszechną obronę przeciwlotniczą oraz ochronę przed skażeniami.
PRZYGOTOWANIE SZCZEGÓLNEJ OCHRONY OBIEKTÓW
1. Opracowanie, uzgadnianie i aktualizowanie planów szczególnej ochrony
obiektów.
2. Zapewnienie zasobów, w tym ludzkich, finansowych i materiałowych
niezbędnych do prowadzenia szczególnej ochrony obiektów.
3. Utworzenie
systemu
kierowania
szczególną
ochroną
obiektów,
zorganizowanie współdziałania oraz określenie sposobu prowadzenia
szczególnej ochrony obiektów.
4. Osiągnięcie gotowości do prowadzenia szczególnej ochrony obiektów.
O CO CHODZI W OCHRONIE OBIEKTÓW ?
O CO CHODZI W OCHRONIE OBIEKTÓW ?
SYSTEM OBRONY NARODOWEJ
SYSTEM OBRONY NARODOWEJ
P
O
K
Ó
J
W
O
J
N
A
USTAWA
O POWSZECHNYM
OBOWIĄZKU
OBRONY
USTAWA
O POWSZECHNYM
OBOWIĄZKU
OBRONY
USTAWA
O OCHRONIE
OSÓB I MIENIA
USTAWA
O OCHRONIE
OSÓB I MIENIA
USTAWA
O POLICJI
USTAWA
O POLICJI
USTAWA
O BOR
USTAWA
O BOR
…………………..
…………………..
KR
YZ
YS
INTEGRACJA DZIAŁAŃ CYWILNYCH I WOJSKOWYCH
GŁÓWNE PROBLEMY ORGANIZACJI SYSTEMU OCHRONY OBIEKTÓW
1. STWORZENIE JEDNOLITEGO CYWILNO-WOJSKOWEGO SYSTEMU OCHRONY OBIEKTÓW
FUNKCJONUJĄCEGO WE WSZYSTKICH STANACH BEZPIECZEŃSTWA PAŃSTWA (P, K, W)
2. BUDOWA SYSTEMU CIĄGŁEGO I POWSZECHNEGO MONITOROWANIA PRZESTRZENI
3. ZAPEWNIENIE STAŁEJ OCHRONY
4. GOTOWOŚĆ DO WZMOCNIENIA – ODWODY I MANEWR