Organizacja ochrony obiektów

cel ochrony

rodzaje zagrożeń

formy wykonywania zadań ochrony

wyposażenie i uzbrojenie pracowników ochrony

podział stanowisk i ich zadania w procesie ochrony

Pojęcia podstawowe

Obiekt – jest to budynek lub zespół budynków, bądź też urządzenie techniczne

Urządzenie – jest to rodzaj mechanizmu lub zespół elementów służących do wykonywania określonych czynności

Obszar – ograniczona część przestrzeni, zwykle określonych rozmiarów i wydzielona, odpowiednio oznakowana

kryteria podziału

ze względu na znaczenie obiektu:

obowiązkowo chronione

nie podlegające obowiązkowej ochronie

ze względu na funkcjonalność:

zakład produkcyjny

zakład usługowy

• instytucje i urzędy

• dobra kultury i muzea

• obiekty wojskowe

• obiekty handlowe

Formy realizacji zadań ochronnych

ochrona fizyczna – realizowana w formie:

• stałej i/lub doraźnej,

• dozorze sygnałów przesyłanych, gromadzonych i przetwarzanych w urządzeniach elektronicznych, systemach alarmowych

• konwojowaniu wartości pieniężnych oraz innych przedmiotów wartościowych i niebezpiecznych

Podstawa prawna

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 17 listopada 1998 r. w sprawie wewnętrznych służb ochrony.

Na podstawie art. 13 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. Nr 114, poz. 740) zarządza się, co następuje: 

§ 1. 1. Rozporządzenie określa dla wewnętrznych służb ochrony:

1) szczegółowe zasady i tryb tworzenia, 
2) strukturę organizacyjną i zakres działania, 
3) sposób prowadzenia dokumentacji ochronnej, 
4) uzbrojenie i wyposażenie, 
5) umundurowanie i oznaki służbowe, 
6) sposób tworzenia nazw. 

2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostce bez bliższego określenia, rozumie się przez to jednostkę organizacyjną, w której działa wewnętrzna służba ochrony.

Podział ochrony obiektów

ze względu na czas ochrony:

• stała

• doraźna (czasowa, dorywcza, okazjonalna)

ze względu na strefę działania:

• wewnętrzną

• zewnętrzną

• kompleksową

ze względu na ruch:

• statyczna

• dymamiczna

ze względu na możliwość obserwacji:

• jawną

• tajną

• jawno tajną

Formy realizacji zadań ochronnych cd.

Zabezpieczenie techniczne polegające na:

• montażu urządzeń i systemów alarmowych, sygnalizujących zagrożenie chronionych osób i mienia

• montażu urządzeń i środków zabezpieczenia mechanicznego

Rodzaje wykonywanych zadań ochronnych w ochranianych obiektach

posterunek stały – (1, 2, 3 zmianowy) wystawiany w miejscach wymagających stałej ochrony lub określonej porze doby

posterunek doraźny – organizuje się w miejscu wymagającym ochrony w określonym czasie np. zwiększone zagrożenie obiektu lub odcinka

patrol – stosuje się go do stałej lub doraźnej ochrony lub odcinka obiektu. Stałe trasy patrolowe winny zapewniać właściwą ochronę najbardziej newralgicznych punktów obiektu narażonych na zagrożenie

obchód – w celu rozpoznania aktualnej sytuacji, rozpoznania zagrożenia i ewentualnego zabezpieczenia np. p.poż, ochrona tajemnicy lub sprawdzenie sposobu wykonywania ochrony

zasadzka – ukryty posterunek, który wystawia się w przypadku powzięcia wiadomości o zamiarze dokonania przestępstwa

Organizacja ochrony obiektu

Strefa wewnętrzna

obejmuje ochraniany budynek i strefy w nim zlokalizowane – uzależniona ilość od ilości budynków w chronionym obiekcie/obszarze

Strefa zewnętrzna

obejmuje obszar poza budynkami do ogrodzenia lub granicy terenu

Strefa peryferyjna

obejmuje obszar poza granicą terenu lub ogrodzenia. Strefę taką wyznacza się zazwyczaj wtedy, gdy pojawienie się osób postronnych jest stosunkowo rzadkie. Obiekty znajdują się zdala od szlaków komunikacyjnych, zwartych zabudowań a osoby tam przebywające mogą być informowane o przebywaniu w pobliżu obiektów specjalnych za pomocą np. specjalnych tablic.

Powstawania zagrożeń

przyczyny zewnętrzne

przyczyny wewnętrzne

Przyczyny powstawania zagrożeń

Naturalne – zjawiska atmosferycze i przyrodnicze

huragan,

wyładowania atmosferyczne,

wielkie upały i mrozy,

duże opady deszczu i śniegu

powódź, zalanie pomieszczeń,

pożar

Przyczyny powstawania zagrożeń cd.

Wywołane przez człowieka

zabór ( włamanie , kradzież,)

napad, wzięcie zakładnika

podłożenie ładunków wybuchowych i inne akty terroru,

oszustwa i nadużycia pracownicze,

wyłudzenia,

naruszenie przepisów dotyczących informacji niejawnych oraz ochrony danych osobowych,

zakłócenie porządku publicznego,

wandalizm,

zniszczenie mienia,

zaprószenie ognia, podpalenie

nieprawidłowa eksploatacja i niewłaściwa eksploatacja

brak konserwacji

Ogólne zasady przygotowania
i prowadzenia ochrony

Skuteczna ochrona osób i mienia wymaga poznania potencjalnych zagrożeń, a skuteczne zapobieganie zagrożeniom wymaga dokonywania systematycznej ich analizy i na tej podstawie usprawniania sił ochronnych.

Do przeprowadzenia tej analizy niezbędne jest zgromadzenie maksimum informacji dotyczących zaistniałych w przeszłości zdarzeń.

Ogólne zasady przygotowania
i prowadzenia ochrony cd.

Źródła tej wiedzy:

• właściciel i pracownicy ochranianego obiektu

• jednostki policji

• jednostki Straży Pożarnej

• rozpoznanie własne osób i terenu:

* topografia

* zabezpieczenie techniczne istniejące i

porządane

* punkty newralgiczne obiektu

* określenie składu osobowego i organizacja fizycznej służby ochronnej

Organizując ochronę bierzemy pod uwagę:

Rodzaj, charakter działalności i usytuowanie obiektu ochranianego

Rodzaje występujących zagrożeń

Zadania stawiane służbie ochronnej

Specjalne wymagania zleceniodawcy (w ramach określonych przepisów)

Predyspozycje pracowników ochrony oraz dyspozycyjność i mobilność posiadanych sił i środków

Dyslokacja służby i ilość pracowników ochrony

Dysponując określoną liczbą sił i środków dokonujemy ich dyslokacji, polegającej na rozmieszczeniu poszczególnych elementów służby (patrole, posterunki, obchód) na terenie chronionego obiektu w miejscach i trasach wymagających ochrony.

Dyslokację sił i środków uwzględnia się w planie ochrony.

Dyslokacja służby i ilość pracowników ochrony

system stałej liczebności służby

system okresowego wzmocnienia służby

System zmiennej liczebności w okresie doby

Planowanie służby – rotacja zmian. norm godzinowych, obsada stanowisk pracujących w ruchu ciągłym

Rozkład służby w trakcie zmiany (przerwy, posiłki)

Utrzymanie rezerw osobowych (urlopy, choroby)

Niezbędne wyposażenie pracowników ochrony

licencja pracownika i inne dokumenty

umundurowanie i oznakowanie (czy zawsze?)

środki ochrony osobistej (hełm i kamizelka kuloodporna, maska p.gaz., opatrunek osobisty)

środki łączności (zewnętrznej i wewnętrznej)

środki obserwacji (lornetka, noktowizor)

środki oświetlające (latarki i reflektory)

Środki transportu ( przystosowane i specjalne)

Uzbrojenie

w ochronie - broń palna krótka

w transportach wartości - broń palna długa

Środki przymusu bezpośredniego

siła fizyczna

kajdanki

pałka obronna „tonfa”

pies obronny

paralizatory elektryczne

broń gazowa

RMG

Ilość broni i amunicji

liczba egzemplarzy broni palnej krótkiej, gazowej, RMG i paralizatorów elektrycznych nie może przekroczyć stanu etatowego 2 zmian pracowników ochrony

liczbę egzemplarzy broni długiej nie może przekroczyć stanu etatowego pracowników WSO, niezbędnego do ochrony największej liczby konwojów, wykonywanych przez pracowników ochrony w jednym czasie

normatyw amunicji – 4 magazynki na pistolet i broń maszynową, 24 szt. amunicji na rewolwer i broń gładkolufową. Połowa normatywnej amunicji stanowi tzw amunicja alarmowa

Struktura organizacyjna w zależności od wielkości ochranianego obiektu lub realizowanych działań

oddziały

pododdziały

samodzielne posterunki

Stanowiska

szef ochrony

zastępca szefa ochrony

dowódca zmiany

starszy wartownik-konwojent

wartownik-konwojent

młodszy wartownik-konwojent

Realizowane zadania na stanowiskach

§ 7. 1. Do zakresu działania szefa ochrony należy:

1) opracowywanie planu ochrony i innej dokumentacji ochronnej, 

2) organizowanie ochrony jednostki, 

3) planowanie zadań dla podległych pracowników ochrony, 

4) kierowanie oddziałem, 

5) sprawowanie nadzoru i kontroli nad wykonywaniem zadań ochrony, 

6) prowadzenie instruktaży i zajęć szkoleniowych z pracownikami ochrony oraz dokumentowanie tych czynności, 

7) podejmowanie działań zmierzających do stałego doskonalenia form i metod ochrony jednostki, 

8) dokonywanie okresowych pisemnych analiz i ocen stanu bezpieczeństwa jednostki,
9) informowanie kierownika jednostki o stanie zagrożenia i ochrony jednostki, 
10) sprawowanie nadzoru nad przechowywaniem broni i amunicji oraz ich ewidencjonowaniem, 
11) udział w naborze pracowników ochrony. 

Realizowane zadania na stanowiskach cd

2. Do zakresu działania zastępcy szefa ochrony należy:

1) wykonywanie obowiązków szefa ochrony podczas jego nieobecności, 
2) wykonywanie zadań zgodnie z podziałem pracy ustalonym przez szefa ochrony, 
3) kierowanie pododdziałem, 
4) wykonywanie poleceń szefa ochrony. 

3. Do zakresu działania dowódcy zmiany należy:

1) organizowanie wykonywania zadań przez pracowników podległej zmiany zgodnie z dokumentacją ochronną, 
2) dokonywanie obchodów jednostki oraz instruowanie i kontrolowanie wykonywania zadań przez pracowników ochrony, 
3) przeprowadzanie interwencji w związku z zaistniałymi zagrożeniami bezpieczeństwa jednostki, 
4) wydawanie z magazynu broni, amunicji i środków przymusu bezpośredniego, 
5) wykonywanie poleceń przełożonych służbowych. 

Realizowane zadania na stanowiskach cd

Zadania tzw. ogólne (wynikające z art.7 rozporządzenia)

Zadania szczegółowe wynikające z tabeli służby

Zadania doraźne

Realizowane zadania na stanowiskach cd

4. W przypadku bezzmianowej organizacji ochrony jednostki, czynności należące do zakresu działania dowódcy zmiany wykonuje szef ochrony lub zastępca szefa ochrony.

5. Do zakresu działania wartowników-konwojentów, o których mowa w § 6 ust. 2 pkt 4-6, (starszy, normalny, młodszy wartownik-konwojent) należy:

1) utrzymywanie w gotowości do natychmiastowego użycia przydzielonej broni, środków przymusu bezpośredniego oraz innego wyposażenia, 
2) wykonywanie zadań wynikających z tabeli służby i innej dokumentacji ochronnej, 
3) wykonywanie poleceń przełożonych służbowych. 

Prowadzona dokumentacja

1) tabelę służby zawierającą dane o: 
a) rodzaju służby, 

b) rozmieszczeniu pracowników ochrony na służbie i zadaniach dla nich, 

c) obsadzie służby i czasie jej pełnienia, 

2) dziennik zmiany zawierający dane o: 
a) czasie rozpoczęcia i zakończenia zmiany, 

b) obsadzie personalnej zmiany, 

c) rozmieszczeniu poszczególnych pracowników ochrony i czasie wykonywania przez nich zadań, 

3) dziennik wydarzeń zawierający: 
a) wpis daty i godziny zaistniałego wydarzenia, 

b) opis wydarzenia, 

c) dane personalne osób uczestniczących w wydarzeniu, 

d) dane personalne pracowników ochrony, którzy podejmowali interwencje, 

4) instrukcję współpracy z Policją, jednostkami ochrony przeciwpożarowej, obrony cywilnej i strażami gminnymi (miejskimi), 

Prowadzona dokumentacja cd.

5) instrukcję postępowania pracowników ochrony w przypadku napadu, włamania, pożaru, powodzi i awarii, 

6) dziennik szkolenia pracowników ochrony. 

2. Niezależnie od dokumentacji, o której mowa w ust. 1, jeżeli wymagają tego względy ochrony, można prowadzić dokumentację pomocniczą, dotyczącą:

1) instrukcji kontroli ruchu osobowego i materiałowego, 

2) instrukcji konwojowania, 

3) instrukcji obsługi systemów i urządzeń sygnalizacji alarmowej. 

3. Dokumentację, o której mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, prowadzi dowódca zmiany, z zastrzeżeniem § 7 ust. 4.

4. Dokumentację, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i 4-6 oraz w ust. 2, sporządza lub prowadzi szef ochrony.

5. Dokumentacja ochronna prowadzona jest w formie pisemnej.

6. Karty dokumentacji, o której mowa w ust. 1 pkt 1-3 i 6, są kolejno numerowane i sznurowane, a całość lakowana lub pieczętowana.

Pomieszczenia pracowników ochrony

§ 12. 1. Kierownik jednostki, w której działa wewnętrzna służba ochrony, zapewnia dla jej pracowników pomieszczenia, w tym wartownie i pokoje socjalne, umożliwiające im prawidłowe wykonywanie zadań.

2. Pomieszczenia wartowni powinny być:

1) wydzielone w sposób uniemożliwiający dostęp osobom postronnym, 
2) usytuowane przy głównych wejściach i wjazdach na teren jednostki, 
3) wyposażone w: 
a) oświetlenie sztuczne i awaryjne, 

• b) ogrzewanie, 

• c) instalację łączności, 

• d) instalację sygnalizacyjno-alarmową, 

• e) instalację przeciwpożarową. 

Nazwy WSO

§ 18. 

1. Nazwę wewnętrznej służby ochrony tworzy kierownik jednostki, w której ta służba działa, uwzględniając rodzaj działalności lub charakter produkcji jednostki, albo nazwę chronionego obszaru, obiektu lub urządzenia.

2. Nazwa wewnętrznej służby ochrony rozpoczyna się od wyrazu „Straż” lub „Służba”.

Powodzenia na egzaminach życzy

[e-mail]