Wyk ECiUL#5 2013

background image

1

Dr Galina

Cariowa

background image

2

Legenda

Podział układów logicznych

Narzędzia projektowania układów

cyfrowych:

a) hierarchia projektowa;
b) projektowanie metodą zstępującą;
c) narzędzia komputerowego

wspomagania

projektowania;

d) języki opisu sprzętu;
e) synteza logiczna.

Układy cyfrowe, układy scalone

Parametry technologiczne realizacji układu

Układy

TTL, CMOS

background image

3

Podział układów

background image

4

Układ kombinacyjny

Układ kombinacyjny może być określony za pomocą:

1) tablicy prawdy;
2) m funkcji boolowskich- po jednej dla każdej zmiennej

wyjściowej.

Skład układu kombinacyjnego:

zmienne wejściowe,

zmienne wyjściowe,

bramki logiczne,

połączenia między tymi

elementami

.

Układem kombinacyjnym

nazywamy

taki układ cyfrowy, w którym stan wejść

jednoznacznie określa stan wyjść układu

.

background image

5

1. Najprostszym przykładem układu

kombinacyjnego są

bramki

logiczne.

2.

Bloki kombinacyjne:

sumatory,

komparatory

,

dekodery

,

kodery,

multipleksery

,

demultipleksery

.

Przykłady układów

kombinacyjnych

background image

6

Układ

sekwencyjny

Układem sekwencyjnym

nazywamy

taki układ cyfrowy, w którym stan wyjść

zależy od stanu wejść oraz od

poprzednich stanów układu.

Układy sekwencyjne zawierają

elementy, które zapamiętują

wartości bitowe

(zatrzaski, przerzutniki).

background image

7

Metody projektowania

układów logicznych:

Projektowanie hierarchiczne

Zstępująca metoda

projektowania

background image

8

Projektowanie

hierarchiczne

Złożony system cyfrowy może

zawierać miliony połączonych bramek.

Projektowanie układów

kombinacyjnych jest oparte na

zasadzie „

dziel i rządź

”.

Złożony system nie może być

projektowany przez łączenie

pojedynczych bramek

.

background image

9

Hierarchia

projektowa

Układ jest dzielony na kawałki (bloki).

Bloki są łączone w taki sposób, że tworzą

układ.

Funkcje tych bloków oraz ich

interfejsy są dokładnie

zdefiniowane.

Układ utworzony z połączonych ze

sobą bloków jest zgodny ze

specyfikacją układu.

Ten proces może być

powtórzony w razie potrzeby.

background image

10

Hierarchia

projektowa

Blok EXOR

Blok 3-

wejściowej

funkcji

kontroli

nieparzystości

Przy przemieszczaniu w dół z wyższego poziomu

symbole są zastępowane schematami,

które

reprezentują implementację danego symbolu.

background image

11

Rozpoczynając od

bloku najwyższego

poziomu

łączymy z nim

każdy z bloków

niższego

poziomu,

z

których

jest

zbudowany.

Strukturę hierarchii można przedstawić

bez

zaznaczania wzajemnych połączeń.

Hierarchia

projektowa

(drzewiasta)

background image

12

Hierarchia -

diagram

tylko jedna

kopia

każdego układu

„Liście” tego drzewa stanowią bramki

NAND

(bramki podstawowe).

background image

13

Zalety stosowania

hierarchii

1.

Uzyskujemy

uproszczoną reprezentację

złożonego układu

(zamiast 32 bloków NAND w schemacie

układu tylko 10 symboli użytych w hierarchii).

2.

Hierarchia mogłaby kończyć się na

blokach EXOR, które mogą być uważane

za bloki

predefiniowane

(oznaczone

symbolami, lecz nie schematami

logicznymi, ich funkcje można

zdefiniować przy użyciu programu

lub opisu, który służy jako model).

3.

Możliwość

wielokrotnego wykorzystania

bloków

.

background image

14

Projektowanie-metoda

zstępująca

(ang. top down) „z góry na

dół”

background image

15

Synteza

ręczna

Synteza układu

kombinacyjnego może

być podzielona na następujące

etapy

:

Określenie funkcji

logicznej rozpatrywanego

problemu.

Minimalizacja

funkcji

logicznej.

Sporządzenie schematu

układu

logicznego realizującego zminimalizowaną

funkcję logiczną.

Weryfikacja

schematu układu

logicznego.

background image

16

Projektowanie wspomagane

komputerowo

(

CAD – computer - aided design

)

background image

17

Struktura procesu projektowania

na wysokim poziomie,

zawierająca etapy

syntezy

logicznej.

background image

18

Układ cyfrowy

Pierwszy

układ scalony

zbudował

Jack Kilby

z

Texas w roku

1958, za co

otrzymał

nagrodę

Nobla z fizyki

w 2000.

Układ cyfrowy- układ

skonstruowany z

układów

scalonych.

background image

19

Układ cyfrowy

background image

20

Układy

scalony

Układ scalony

– (ang.

intergrated circuit, chip)

kawałek krzemowej

płytki

półprzewodnikowej

,

zawierający w swym

wnętrzu

od kilku do

setek milionów

podstawowych

elementów

elektronicznych, takich

jak tranzystory, diody,

rezystory, kondensatory.

Zwykle

zamknięty w

hermetycznej

obudowie

– szklanej,

metalowej, ceramicznej

lub wykonanej z

tworzywa sztucznego.

background image

21

Układy scalony

Z zewnątrz

układ scalony

przypomina małą kostkę z

wyprowadzonymi

metalowymi końcówkami,

do których doprowadzamy

lub z których pobieramy

sygnały elektryczne.

Wewnątrz

układu

scalonego wyprowadzenia

są połączone z małą płytką

silikonową, na której

utworzono strukturę

elektroniczną złożoną z

setek lub tysięcy

tranzystorów.

background image

22

Układy scalony

Zaciski (nóżki) każdego

układu scalonego są

odpowiednio

numerowane.

Na obudowie znajduje się

małe wycięcie

lub mała

dziurka. Układ ustawiamy

nóżkami w dół tak, aby

wcięcie na obudowie

znalazło się po stronie lewej.

Wtedy numeracja nóżek

rozpoczyna się od lewego

dolnego rogu i biegnie wokół

układu scalonego.

background image

23

Podział układów

scalonych


Ze względu na sposób wykonania rozróżnia się układy:

monolityczne

,

w których wszystkie elementy wykonane są

w

monokrystalicznej strukturze półprzewodnika;

hybrydowe

,

w których na płytki wykonane z izolatora

nanoszone są warstwy przewodnika oraz materiału

rezystywnego, które następnie są wytrawiane.

Ze względu na grubość warstw rozróżnia się

układy:

cienkowarstwowe

(warstwy ok. 2 mikrometrów);

grubowarstwowe

(warstwy od 5 do 50

mikrometrów).

m

mikrometr

m

6

10

1

1

background image

24

Układy scalone

Większość stosowanych obecnie

układów scalonych jest

wykonana w

technologii

monolitycznej

.

W układach monolitycznych

wszystkie elementy wykonuje się

jako

tranzystory

.

gęstość upakowania tranzystorów na

mm. kw.

background image

25

Układy monolityczne

W dominującej obecnie technologii

wytwarzania monolitycznych układów scalonych

CMOS

wskaźnikiem gęstości upakowania jest

minimalna długość bramki tranzystora

wyrażona w mikrometrach lub nanometrach.

m

nanometr

nm

9

10

1

1

W najnowszych technologiach

minimalna

długość bramki

wynosi 45nm

.

Im mniejsza jest "

liczba

technologii

”, tym upakowanie

tranzystorów oraz ich szybkość

działania jest większe.

background image

26

Podział układów ze

względu

na stopień

scalenia

Malej skali integracji

(

SSI

small scale of

integration)

liczba bramek <10 i ograniczona liczbą

dostępnych zacisków wewnętrznych

Średniej skali integracji

(

MSI

medium scale of

integr.)

około 10 – 100 bramek w jednej obudowie

Dużej skali integracji

(

LSI

large scale of

integr.)

od 100 do kilku tysięcy

bramek:

małe procesory, małe

pamięci, moduły programowalne.

Wielkiej skali integracji

(

VLSI

very large scale

of int.)

od kilku tysięcy do dziesiątek

milionów bramek

:

mikroprocesory, cyfrowe

procesory analogowe.

Ultrawielkiej skali integracji

(

ULSI

ultra large scale of integration )

background image

27

Układy scalone

Cyfrowe układy scalone są wytwarzane w dwu

zasadniczych odmianach aplikacyjnych

układy uniwersalne i

układy

specjalizowane (ASIC – Application

Specific Integrated Circts).

Pierwsze z nich są produkowane we wszystkich

stopniach scalenia do uniwersalnych

zastosowań.

Układy grupy ASIC są natomiast wyłącznie

układami LSI i VLSI.

Umożliwiają one zmniejszenie rozmiarów, mocy

strat i kosztu projektowanych urządzeń.

background image

28

Parametry

technologiczne

realizacji układu:

background image

29

Parametry technologiczne

realizacji układu:

Wyjścia bramek można łączyć z wejściami

innych ` bramek logicznych.

W ten sposób powstaje sieć logiczna

realizująca złożoną funkcję logiczną.

Samych wyjść nie wolno ze sobą łączyć,

ponieważ prowadzi to do zwarcia i w

konsekwencji do

uszkodzenia bramki.

background image

30

Obciążalność

wejściowa

background image

31

Obciążalność wyjściowa

Każde wejście bramki dołączone do wyjścia innej

bramki pobiera z niej pewien prąd elektryczny.

Wyjścia bramek mogą dostarczyć tylko określoną

ilość prądu. Wynika z tego, iż do typowego wyjścia

można podłączyć ograniczoną ilość wejść innych

bramek.

Parametr ten nosi nazwę

obciążalności wyjścia

bramki

.

Zwykle przyjmuje się go na poziomie

10 dla

zwykłych bramek

TTL

oraz

30

dla bramek o

zwiększonej mocy wyjściowej.

background image

32

Obciążalność wyjściowa

Obciążalności wyjściowej bramki nie należy

przekraczać

,

gdyż może to spowodować

niestabilność sieci logicznej, a nawet spalenie

niektórych jej elementów.

Do bramek CMOS reguła ta się nie odnosi

,

ponieważ pobierają one bardzo mały prąd

wejściowy - mówimy, iż posiadają dużą oporność

wejściową.

background image

33

Obciążalność wyjściowa.

Pomiar obciążalności wyjściowej.

Jeden ze sposobów pomiaru polega na

zastosowaniu

obciążenia

standardowego

.

Każde wejście bramki sterowanej stanowi

obciążenie wyjścia bramki sterującej,

mierzone w standardowych jednostkach

.

background image

34

Obciążalność

wyjściowa

Rzeczywista obciążalność wyjściowa

bramki,

określona za pomocą obciążeń

standardowych, ma wpływ na czas propagacji

bramki.

Przykład: Obliczyć opóźnienie 4-wejściowej bramki

NAND jeżeli jej wyjście jest połączone z

następującymi wejściami bramek:

4-wejsciowy NOR – 0,8 standardowego obciążenia

3-wejsciowy NAND – 1,0 standardowego obciążenia

inwerter – 1,0 standardowego obciążenia

 

ns

SL

t

pd

021

,

0

07

,

0

stałe opóżnienie

opóźnienie standardowego
obciążenia

liczba obciążeń

standardowych na wyjściu

ns

t

pd

129

,

0

)

00

,

1

00

,

1

80

,

0

(

021

,

0

07

,

0

(SL - suma standardowych obciążeń sterowanych przez bramkę)

background image

35

Obciążalność wyjściowa

W trakcie etapu procesu projektowego

związanego z wyborem technologii

realizacji zarówno obciążalność wejściowa

jak i wyjściowa muszą być określane.

.

Bramki o obciążalności wejściowej

(wyjściowej) większej od dopuszczalnej w

danej technologii mogą być

zaimplementowane za pomocą większej

liczby bramek.

background image

36

Opóźnienie propagacji

Napięcie na wyjściu nie zmienia się

natychmiast po zmianie poziomu napięć

wejściowych, lecz po pewnym czasie -

typowo po

10 ns.

Jest to spowodowane tym, iż

tranzystory wewnątrz bramki muszą się

odpowiednio po przełączać, a to
wymaga czasu

.

background image

37

Opóźnienie propagacji

Czas propagacji bramki

logicznej

określa po jakim czasie od zmiany napięć

wejściowych ustali się napięcie na wyjściu.

Im mniejszy czas propagacji, tym szybciej

może pracować bramka.

Czas propagacji dla sieci logicznej jest

sumą czasów propagacji bramek, poprzez

które przechodzi kolejno sygnał logiczny.

background image

38

Opóźnienie propagacji

( dla

inwertera)

Sposób określenia czasu opóźnienia

propagacji:

background image

39

Modele

opóźnień

Czas pochłaniania

ma ściśle określoną wartość,

nie mniejszą niż czas propagacji i często mu

równą.

background image

40

Modele opóźnień

A

A B:

Z opóźnieniem

transportowym(TD)

Z opóźnieniem

inercyjnym (ID)

B

Time (ns)

0

4

2

6

8

10

12

14

16

Bez opóźnienia

(ND)

a b

c d e

Propagation Delay = 2.0 ns

Rejection

Time = 1 .0 ns

background image

41

Klasy układów cyfrowych

I

background image

42

Technologie

wytwarzania TTL

Najstarszą rodziną układów scalonych są

układy

TTL

.

Skrót ten pochodzi od angielskiej nazwy

Transistor-Transistor-Logic

i oznacza technologię, w której do budowy

pojedynczego obwodu logicznego stosuje się

wiele

tranzystorów bipolarnych

w jeden układ

.

Układy TTL są zasilane napięciem

stałym 5v.

background image

43

Układy TTL

Poziomy napięć i prądów wejścia i

wyjścia zdefiniowane przez standard.

Charakterystyczne parametry dla tej

technologii:

duży pobór prądu (około 10 mW na

bramkę);

mała prędkość (10 ns na

bramkę);

duża obciążalność wyjścia

(możliwość sterowania 10 bramek

TTL).

background image

44

Odmiany układów TTL

Technolo

gia

Pobór

prądu

Prędkość

TTL-L

mały

mała

TTL-S

bardzo

duży

duża

TTL-H duży

bardzo

duża

TTL-LS mały

duża

TTL-F

duży

ekstra

duża

background image

45

Odmiany układów TTL

L

(Low power) – wersja o małym

poborze

mocy, ale wolniejsza od

standardowej.

Nie zyskała

popularności, natychmiast

zastąpiona

układami

CMOS

serii

4000

.

S

(Schottky) – odmiana szybka, której

tranzystory zawierają dodatkową diodę

Schottky’ego.

H

(High speed) - wersja szybsza od

standardowej, ale o większym poborze

mocy niż standardowa.

background image

46

Odmiany układów TTL

LS

(Low power Schottky) – wersja S o

znacznie niższym poborze prądu, zbliżonym

do standardowej bramki.

Główna seria

układów

TTL

, stosowana w większości

zastosowań.

F

(Fast) – nowoczesna, najszybsza seria

TTL.

background image

47

Układy TTL

W praktyce inżynierskiej układy TTL są

traktowane jako układy uniwersalne.

Dzięki dużemu asortymentowi typów i wielu

odmian serii układy TTL dominują w

zastosowaniach

sprzętowych, wykorzystujących układy SSI i

MSI.

Konkurencyjne do nich są układy

CMOS

, a

zwłaszcza ich odmiany szybkie (HCMOS i ACL).

background image

48

Technologie CMOS

(ang.

C

omplementar

M

etal

O

xid-

S

ilicium)

Oznacza to, że jeden typ tranzystora

przełączany jest napięciem odpowiadającym 0

logicznemu na bramce, drugi - przy napięciu

odpowiadającym 1 logicznej.

Symbol

C

oznacza, że bramki wykonane są

techniką komplementarną

,

tzn. podstawowym elementem jest

komplementarna para tranzystorów

unipolarnych MOS,

których podstawową

cechą jest bardzo duża

rezystancja

wejściowa.

Napięcie zasilania układów typu CMOS mieści

się w przedziale 5 ÷ 15 V.

background image

49

Technologie CMOS

Poziomy napięć i prądów wejścia i wyjścia

zdefiniowane przez standard.

Ultra mały pobór

prądu;

Stosunkowo duża

prędkość;

Stosunkowo duża obciążalność

wyjścia dla bramek CMOS (możliwość

sterowania 1 bramki

TTL - LS

).

Charakterystyczne parametry dla tej

technologii:

background image

50

Odmiany układów

CMOS

background image

51

Oznaczenia układów

CMOS

background image

52

Oznaczenia układów

CMOS

Trzecia litera

określa

przeznaczenie

układu

scalonego:

A

- do zastosowań specjalnych,

Y

- do zastosowań profesjonalnych,

T

- do zastosowań profesjonalnych o

podwyższonej

niezawodności,

Q

- do zastosowań specjalnych o podwyższonej

niezawodności,

X

- prototypowe, doświadczalne lub na

zamówienia.

brak litery-

do zastosowań w sprzęcie powszechnego

użytku.

Przykład:

HCA712S34

background image

53

Oznaczenia układów

CMOS

Pierwsza cyfra

określa

zakres

dopuszczalnej

temperatury

otoczenia

podczas pracy w °C:

4

- od -55 do +85

5

- od -35 do +125

6

- od -40 do +85

7

- od 0 do +70

8

- od -25 do +85

Przykład:

HCA712S34

background image

54

Oznaczenia układów

CMOS

Przykład:

HCA712S34

background image

55

Zakłócenia w systemie

cyfrowym

Zakłóceniami

nazywamy niepożądane sygnały

elektryczne występujące na połączeniach w

systemie.

Powstają na wskutek przełączania bramek, a

przenoszone są poprzez promieniowanie

elektromagnetyczne.

Źródło zakłóceń może być poza systemem.

Układy cyfrowe muszą być niewrażliwe na

zakłócenia o pewnym poziomie i powinny pracować

poprawnie przy ich występowaniu.

Margines zakłóceń

jest wartością zakłóceń, które

nie powodują błędnej pracy elementów systemu.

Jest

to dopuszczalna wartość napięcia zakłóceń,

wyznaczona z różnicy odpowiednich gwarantowanych

wartości napięć wyjściowych bramki i akceptowanych

dla danych stanów logicznych wartości stanów

wejściowych.

background image

56

Parametry układów CMOS i

TTL

background image

57

Seria 74xx była jedną z

najważniejszych historycznie serii

monolitycznych

układów

scalonych

.

Oryginalną serię 74xx stanowiły

układy typu

Transistor - Transistor

Logic

(TTL) o napięciu zasilania

5V.

Jako pierwsza do masowej produkcji

wprowadziła te układy firma

Texas

Instruments

w roku 1961

.

Podstawowe układy TTL. Seria

74xx.

background image

58

7400: 4x 2-wejściowe bramki

NAND

SN 7400 – jeden z pierwszych

cyfrowych układów

scalonych

, pierwotnie produkowany przez firmę

Texas

Instruments

, wykonany w technologii

TTL

. Zawiera

cztery dwuwejściowe bramki logiczne NAND.

Jest to

układ 14-nóżkowy.

background image

59

7402: 4x2-wejściwe bramki

NOR

SN 7402 – jeden z pierwszych

cyfrowych układów scalonych

zawierający w swym wnętrzu cztery dwuwejściowe bramki

NOR

.

Układ umieszczany jest w obudowie o 14 wyprowadzeniach. W

czasach dominacji technologii

TTL

był to

jeden z podstawowych

elementów tworzących cyfrowe układy elektroniczne

.

background image

60

7406: 6 x

inwerter

7406

6−krotny inwerter

z

wysokonapięciowym wyjściem (do +30V) typu

otwarty kolektor. Obciążalność każdej bramki

wynosi dodatkowo 10 wejść TTL.

background image

61

7408 : 4 x 2-wejściowe

bramki AND

background image

62

7410 : 3 x 3-wejściowe bramki

NAND

background image

63

7411 : 3 x 3-wejściowe

bramki AND

background image

64

7430 : 1 x 8-wejściowa bramka

NAND

background image

65

Seria 74XX

W okresie największej popularności

układów TTL, (lata 70. i 80.), seria ta

obejmowała ponad

300 pozycji

katalogowych.

W późniejszych czasach część układów serii

74xx pojawiła się w seriach, wykonywanych

w

technologiach TTL- LS

(o obniżonym

poborze mocy) oraz

TTL- S

(o

podwyższonej szybkości), opartych o

tranzystory Schottky’ego

.

W latach 90. układy bipolarne TTL

zaczęły ustępować miejsca układom

CMOS.

background image

66

Seria 74XX

W obrębie danej serii,

poszczególne układy

scalone mogły być łatwo łączone ze sobą bez

dodatkowych układów dopasowujących.

Było to dużym ułatwieniem dla projektantów,

którzy mogli skoncentrować się na logicznych

aspektach tworzonego układu.

Podczas łączenia układów z różnych serii,

należy dodatkowo rozważyć dopasowanie

poziomów napięć, szybkości pracy, oraz

obciążalności wyjść.

background image

67

Układy TTL

.

Znane producenty układów z

serii TTL :

PHilips

STMicroelectron

ocs

Fairchild

Texas

Instruments

background image

68

Układy TTL

W miarę upływu czasu pewne technologie

stają się przestarzałe i dlatego starzeją się

technologicznie również układy scalone.

Najświeższe serie

TTL

to: serie

ALS, F i AS

,

natomiast serie LS, S i w szczególności

standardowa (TTL) stają się już przestarzałe.

Układy TTL generalnie ustępują miejsca

nowszym technologiom

CMOS

i

BiCMOS

,

zwłaszcza niskonapięciowym (LV – Low

Voltage).

background image

69

Dziękuję

za uwagę


Document Outline


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Wyk ECiUL#1 2013
Wyk ECiUL#6 2013
Wyk ECiUL#3 2013
Wyk ECiUL#1 2013
Wyk ECiUL#9S 2013
Wyk ECiUL#9S 2013
TEMATY NA ZAL WYK Z MASZYN 2013, Mazynoznastwo
de Rosset, wyk inauguracyjny 2013 14
4 Wyk PNOP 2013 14 innowacje dz Nieznany (2)
TEMATY NA ZAL WYK MASZYNOZN 2013 14, STUDIA PŁ, TECHNOLOGIA ŻYWNOŚCI I ŻYWIENIA CZŁOWIEKA, ROK II, S
TEMATY NA ZAL WYK Z MASZYN 2013, Mazynoznastwo
fizjo - wyk+éady, Leśnictwo UP POZNAŃ 2013, Fizjologia roślin drzewiastych
Genetyka wyk éad 2( 02 2013
genetyka wyk éad 1 ! 02 2013 MAM
MiBM Reg. i wyk. ćw. Lab 2013 stacjonarne
Wyk. syllabus 2010 analiza ekonomiczna SSE I, Ekonomia UWr WPAIE 2010-2013, Semestr II, Analiza Ekon
materia éy z wyk é VIII ch fiz 2013

więcej podobnych podstron