POWIETRZE
WYDYCHAN
E
PĘCHERZYK
PŁUCNY
POWIETRZE
WDYCHANE
0
2
- 21,17
(158,8)
C0
2
- 0,03
(0,23)
0
2
- 13,33 (100)
C0
2
- 5,2 (39)
0
2
- 15,33 (115)
C0
2
- 5,47 (33)
ŻYŁA
0
2
- 5,33 (40)
C0
2
- 6 (45)
TĘTNICA
0
2
- 12,66 (95)
C0
2
- 5,47 (41)
Dyfuzja gazów pomiędzy poszczególnymi przebraniami
odbywa się zgodnie z gradientem ciśnień
WYMIANA GAZOWA
CZYNNIKI BIORĄCE UDZIAŁ W REGULACJI ODDYCHANIA
1)
Ośrodek oddechowy
(sterowanie czynnością oddechową)
• neurony wdechowe
• neurony wydechowe
2)
Ciśnienie parcjalne O
2
i CO
2
• receptory obwodowe
– kłębek szyjny
– kłębek aortalny
• receptory ośrodkowe rdzenia przedłużonego
3)
Mechanoreceptory w mięśniach i ścięgnach
4)
Baroreceptory
5)
Wyższe ośrodki
• kora mózgowa
• układ limbiczny
• most
6)
Temperatura ciała
7)
Hormony
REGULACJA ODDYCHANIA
TGV=
FGC
IR
V
TL
C
VC
R
V
ER
V
TV
TV
-
objętość oddechowa
(tidal volumen
) powietrze
wciągane do płuc i wydmuchiwane w czasie spokojnego oddychania,
u dorosłego zdrowego człowieka wynosi około 500 ml
RV
-
objętość zalegająca
(residual volumen)
powietrze
pozostające w płucach po najgłębszym wydechu; dzięki niemu
wymiana gazowa w płucach jest procesem ciągłym, utrzymywane
jest światło pęcherzyków, są zachowane stałe warunki temperatury i
wilgotności, jest to objętość, której w przeciwieństwie do innych. nie
można zmierzyć w sposób bezpośredni.
ERV
-
objętość wydechowa zalegając [zapasowa]
(expiratory reserve volume)
powietrze, które można
maksymalnie wydmuchać z płuc po spokojnym wydechu
IRV
-
objętość wdechowa zapasowa
(inspiratory
reserve volume)
powietrze. które można wciągnąć do płuc po
spokojnym wdechu
OBJĘTOŚCI ODDECHOWE
(pojedyncze porcje powietrza wdychane,
wydychane lub pozostające w płucach)
TGV=
FGC
IR
V
TL
C
VC
RV
ER
V
TV
VC
-
pojemność życiowa
(vital capacity)
pojemność życiowa płuc
największa objętość powietrza, którą można wciągnąć do pluć lub
wydmuchać
TGV
-
torakalna pojemność płuc
(thoracic gas volumen)
wartość tę mierzy się pletyzmograficznie, składa się na nią
RV
i
ERY
FRC
-
czynnościowa pojemność zalegająca
(fanctionl
residual capacity)
u osób zdrowych odpowiada tej samej objętości co
TGV
, ale określenie to odnosi się do pomiaru metodą rozcieńczenia gazu
nie dyfundującego w płucach w związku z tym nie mierzy przestrzeni,
które nie są wentylowane
TLC
-
całkowita pojemność płuc
(total lung capacity) j
est to
całkowita objętość powietrza mieszczącego się w płucach składa się na
nią
VC
i
RV
POJEMNOŚCI
ODDECHOWE
(składają się z kilku objętości)
REGULACJA
ODDYCHANIA
MECHANICZNE CZYNNIKI ODPOWIEDZIALNE ZA
WYDOLNOŚĆ UKŁADU ODDECHOWEGO
1.
Mięśnie oddechowe
– wykonują prace, dzięki której możliwy jest
przepływ gazu w drogach oddechowych, praca ta powoduje zmiany
objętości klatki piersiowej i wytwarzanych ciśnień
2.
Właściwości elastyczne płuc i klatki piersiowej
– rozszerzalność płuc i klatki
piersiowej są istotnym elementem upływającym na objętość gazu,
która przepływa w drogach oddechowych
3.
Opór dróg oddechowych, opór tkanki płucnej i ściany klatki piersiowej
–
wielkość wentylacji i jej rodzaj zależą w istotny sposób od oporu dla
przepływu powietrza w drogach oddechowych w czasie wdechu i
wydechu
4.
Nierównomierność wentylacji
– zmiany mechanicznych właściwości płuc
często stwierdza się w różnych chorobach układu oddechowego,
bywają też głównym lub jedynym objawem innych chorób np.
niewydolności krążenia
1
)
Choroby układu oddechowego
:
• przebyte
• aktualne
2)
Palenie tytoniu
3)
Objawy
:
• kaszel
• wykrztuszanie
• duszność
• znaczna nadwaga
• nieprawidłowa budowa ściany klatki piersiowej
• choroby nerwowo-mięśniowe (np. miastenia)
WSKAZANIA DO BADAŃ CZYNNOŚCIOWYCH
UKŁADU ODDECHOWEGO
PRZED ZABIEGIEM OPERACYJNYM
1)
Rozpoznanie rodzaju zaburzeń wentylacji i ocena ich
nasilenia
2)
Monitorowanie naturalnego przebiegu choroby, wpływu
leczenia i rehabilitacji
3)
Ocena ryzyka operacyjnego u chorych na przewlekłe
choroby układu oddechowego
•
operacje płucne
•
inne operacje
4)
Ocena wydolności układu oddechowego do świadczeń
rentowych
5)
Ocena wpływu szkodliwych warunków pracy lub
otoczenia
•
palenie tytoniu
•
zanieczyszczenie środowiska
WSKAZANIA DO
WYKONANIA SPIROMETRII
TRANSPORT GAZÓW
Tlen
(O
2
)
• rozpuszczony w wodzie na drodze fizycznej
• w
erytrocytach
hemoglobina +
tlen
hemoglobina
utlenowana
(oxyhemoglobina)
Hb
4
+
4 O
2
Hb
4
O
8
• przeciek płucny krwi
(krążenie duże oskrzelowe)
TRANSPORT GAZÓW
Dwutlenek węgla
CO
2
• rozpuszczony fizycznie w osoczu
• związany z HCO
3
(wodorowęglanowy układ buforowy osocza)
• w erytrocytach
woda
+
tlen
kwas węglowy
anhydraza weglanowa
HO
2
+
CO
2
H
2
CO
3
H
+
+ HCO
3
H
+
wiąże się z Hb
HCO
3-
powraca do osocza
Cl
-
zastępuje HCO
3-
w erytrocytach
• jako karbiniany
(
CO
2
związany z wolnymi grupami anionowymi białek)
CO
2
+
R-NH
2
R-NHCOOH
DYFUZJA GAZÓW W
TKANKACH
1.
stopień zużycia tlenu = różnicy tętniczo-żylnej
2.
przenikanie gazów odbywa się zgodnie z
gradiantemi prężności
3.
ilość dopływająca w krwi tętniczej
O
2
do tkanek
jest stała
4.
ilość
CO
2
odpływającego jest
zmienna i zależy od
wewnątrzkomórkowej czynności metaboliczny
REGULACJA ODDYCHANIA
Ośrodki oddychania
kontrolują
częstość i głębokość oddechu
zlokalizowane są w rdzeniu
przedłużonym (twór
siatkowaty)
•
ośrodek wdechowy
- neurony
wdechowe
-
jądro samotne
-
przednia część jądra tylno-
dwuznaczego nerwu błędnego
-
ośrodek wydechowy
-
jądra dwuznacze nerwu błędnego
-
tylna cześć jądra dwuznacznego
nerwu błędnego
Jądro
dwuznaczne
Jądro
samotne
Jądro
tylno –
dwuznaczne
części
tylna
Jądro
tylno –
dwuznaczne
części
tylna
REGULACJA ODDYCHANIA
Ośrodek wdechu
– rozrusznik dla czynności
oddechowej impulsy powstają w nim
samoczynnie z częstością 16/min jego
aktywność (pogłębieniu lub spłyceniu wdechu)
podlega modulacji polegającej na wysyłaniu
impulsów przez receptory i odbieranych przez
neurony wdechowe
Ośrodek pneumotoksyczny
- znajduje się w
tworze siatkowym mostu hamuje ośrodek
wdechu
RECEPTORY WYSYŁAJĄCE IMPULSY DO OŚRODKA
WDECHOWEGO
1.
Chemoreceptory (zmiany w pH krwi wokół receptora)
•
kłębków szyjnych (m. IX językowo-gardłowy)
•
kłębków aortalnych (m. X błędny)
2.
Interoreceptory
•
interoreceptory tkanki płucnej
•
mechanoreceptory inflacyjne (wyzwalają wdech)
•
mechanoreceptory deflacyjne (wyzwalające wydech)
•
propnioreceptory klatki piersiowej
3.
Receptory ośrodków wyższych pięter mózgu
(chemodetuktory zmiana H
2
CO
3
w ich sąsiedztwie)
•
kory mózgu
•
układu limbicznego
•
ośrodków termoregulacji w podwzgórzu
SCHEMAT REGULACJI
ODDYCHANIA
KORA MÓZGU
Podwzgórze
Ośrodek
pneumatoksyczny
Układ limbiczny
Ośrodek
wdechu
Ośrodek
wydechu
Ośrodek dla
mięśni
wydechowych
Chemodetektor
y
Ośrodek dla
mięśni
wdechowych
Chemoreceptory
Płuca, mechanoreceptory
Mięśnie
wydechowe,
proprioreceptory
Mięśnie
wdechowe,
proprioreceptory
n.X
+ +
+ +
+ +
+ +
+ +
- -
- -
- -
CHEMORECEPTORY
Tętnica podobojczykowa
prawa
Tętnica szyjna
zewnętrzna
Nerw językowo
gardłowy
Nerw błędny
Tętnica szyjna
wewnętrzna prawa
Tętnica szyjna
wewnętrzna lewa
Nerw błędny
Zatoka szyjna
tętnicza
Kłębuszek szyjny
Kłębuszek aortowy
Kłębuszek aortowy
Tętnica podobojczykowa
lewa
Tętnica szyjna
wspólna
Kłębuszek szyjny
GROMADZENIE ENERGII W
KOMÓRCE
•
WĘGLOWODANY
• AMINOKWASY
• TŁUSZCZE
O
2
CO
2
proces utleniania i
syntezy
fosforanów
wysokoenergetycz
nych
ATP
CYKL KWASÓW
TRIKARBOKSYLOWYCH
CYKL KREBSA
Pirogronian
Cytrynian
Acetylo – koenzym A
Szczawiooct
an
Jabłczan
Fumaran
Bursztynian
Bursztynylo – koenzym A
α
– ketoglutarian
Izocytrynian
H
2
O
H
H
H
H
CO
2
CO
2
Metabolity:
•
aminokwasó
w
• tłuszczów
• heksoz
HYDROLIZA I RESYNTEZA
ATP
ATP – aza
ATP
ADP +
P
3 ADP + 3
P
+
1
/
2
O
2
3 ATP + H
2
O
Hydroliza ATP
Resynteza ATP
GLIKOLIZA
Głównym źródłem energii jest glukoza jej
metabolizm może zachodzić w
warunkach:
a. tlenowych w cytoplazmie i mitochondriach,
produktem jest CO
2
+ H
2
0.
b. bez tlenowych, w cytoplazmie, produktem jest
mleczan
GLIKOLIZA BEZTLENOWA
Glukoza
Glokozo – 6 – fosforan
Fruktozo – 6 – fosforan
Aldehyd – 3 – fosfoglicerynowy
Fruktozo – 1,6 – difosforan
1,3 - difosfoglicerynian
3 - fosfoglicerynian
Fosfoenolopirogronian
Pirogronian
Mleczan
2 ADP + 2
P
2 ATP
2 C
3
H
12
O
3
C
3
H
12
O
3
RESYNTEZA
ATP
W CZASIE GLIKOLIZY BEZTLENOWEJ
GLIKOLIZA TLENOWA
Glukoza
Glokozo – 6 – fosforan
Lakton glukonowy
3 – keto – 6 - fosfoglukonian
6 - fosfoglukonian
Rybozo – 5 - fosforan
CO
2
Fruktozo – 6 - fosforan
Szereg związków
pośrednich
38 ADP + 38
P
38 ATP
6 C0
2
+ 6
H
2
O
C
6
H
12
O
6
+ 6
O
2
RESYNTEZA
ATP
W CZASIE GLIKOLIZY TLENOWEJ
PODSTAWOWA PRZEMIANA
MATERII
(BMR)
jest to zapotrzebowania na energię w spoczynku dla podtrzymania
fizjologicznych czynności komórek i narządów
obliczenie BMR możliwe jest przez pomiar zużycia tlenu przez
organizm w określonych warunkach w jednostce czasu
Warunki pomiaru
całkowity spoczynek fizyczny i psychiczny, pozycja leżąca
12 do 14 godzin po ostatnim posiłku
temperatura otoczenia +20°C
Zależy od:
powierzchni ciała
wieku badanego czlowieka
płci
CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA
PRZEMIANĘ MATERII
1.
praca fizyczna
2.
praca umysłowa
3.
stan emocjonalny
4.
temperatura otoczenia
5.
zwiększenie poziomu, niektórych
hormonów
-
gruczołu tarczycy
-
rdzenia nadnerczy
6.
trawienie i przyswajanie pokarmów