ZASADY
PRZENOSZENIA,
PODNOSZENIA I
UŁOŻENIA CHOREGO PO
UDARZE MÓZGU.

Robert Aromin

Joanna Przebinda

Aneta Zajonskowska

III rok pielęgniarstwa

Katedra Nauk o Zdrowiu

Głównym zadaniem podczas

układania pacjentów po udarze

mózgu jest:

Zabezpieczenie stopy przed

opadaniem i pięt przed

odleżynami,

Niedopuszczenie do

nadwichnięcia ramienia w stawie

barkowym po stronie porażonej.

W celu tym:

Umieszczamy między materacem a

brzegiem łóżka od strony stóp

pacjenta drewniane klocki razem z

prostopadłą podpórką pod stopy,

Zabezpiecza to ustawienie stopy

pod kątem 90 stopni,

Chroni palce stóp przed uciskiem

kołdry,

Chroni pięty wysunięte poza brzeg

materaca przed uciskiem pościeli.

Pacjent musi być ułożony

wygodnie by nie czuł dyskomfortu:

Kładziemy płaską poduszeczkę

pod głowę, którą lekko skręcamy

na bok.

Porażoną kończynę górną

układamy w odwiedzeniu do 90

stopni na dużej poduszce

posuniętej aż pod pachę zginając

łokieć pod kątem prostym a

nadgarstek w kierunku

grzbietowym.

W dłoni umieszczamy piłeczkę lub przedmiot w

zastępstwie co ma zapobiec przykurczowi

zgięciowemu palców i zabezpieczyć ułożenia

chwytne.

Co 2-3g zmieniamy ułożenie kończyny poprzez

skręcenie przedramienia ku górze.

Porażoną kończynę dolną układamy w pozycji

poziomej z lekkim zgięciem w stawie kolanowym.

Stopa zwrócona prostopadle ku górze pod kątem 90

stopni – skręceniu stopy na zewnątrz zapobiegamy

przez ułożenie zawiniętego koca wzdłuż zewnętrznej

strony uda oraz podudzia.

Gdy występuje skłonność do

nadmiernego wyprostu w stawie

kolanowym należy pod kolanem

umieścić poduszeczkę.

W celu wystąpienia przykurczy

(szczególnie w stawie barkowym,

nadgarstkowym oraz skokowym)

należy stosować również ruchy

bierne porażonymi kończynami.

Pacjenta po udarze powinno się

uruchamiać jak najszybciej, tzn. gdy

wróci do przytomności oraz ustąpią

zaburzenia ze strony układu krążenia

i oddechowego.