Co to jest ubóstwo, kim są
ludzie biedni?
Wykluczenie społeczne
Państwo opiekuńcze
Bieda to pojęcie ekonomiczne i socjologiczne
opisujące
brak
dostatecznych
środków
materialnych dla zaspokojenia potrzeb jednostki,
w szczególności w zakresie: jedzenia, schronienia,
ubrania,
transportu
i
podstawowych
potrzeb
kulturalnych
i
społecznych.
Ubóstwo to nie tylko upośledzenie ekonomiczne,
to przekonania, zachowania, a niekiedy trwały i
niezmienny styl życia przekazywany z pokolenia
na pokolenie
Ubóstwo bezwzględne – opiera się na pojęciu
minimum życiowego - elementarnych warunków
jakie muszą być spełnione, aby jednostka mogła
przetrwać fizycznie i zachować zdrowie. O
każdym, kto gdziekolwiek na świecie żyje w
warunkach nie spełniających tej uniwersalnej
normy, można powiedzieć, że żyje w ubóstwie.
Ubóstwo względne – ubóstwo mierzy się przez
odniesienie do standardu życia panującego w
danym społeczeństwie.
Relatywna
to nasze wydatki w stosunku do 50%
średniej wydatków 17,3%, 6,4 mln Polaków
Ustawowa (kwota uprawniająca do ubiegania się o
przyznanie świadczenia z pomocy – 14,6 %, 5,5 mln
Polaków
Minimum egzystencji społecznej
(granica
ubóstwa skrajnego zaspokajanie potrzeb fizjologicznych
na poziomie biologicznym (wyżywienie, ubranie,
mieszkanie) 6,6 % - 2,5 mln Polaków.
Minimum socjalne - nazywane jest też
„granicą wydatków gospodarstw domowych,
mierzącą godziwy poziom życia”.
Głębokość ubóstwa (wskaźnik luki dochodowej lub
wydatkowej) – informuje o tym, o ile procent przeciętne
dochody/wydatki ubogich są niższe od przyjętej granicy
ubóstwa
Trzy kategorie ubóstwa:
ubóstwo losowe - spowodowana rożnymi
losowymi wydarzeniami w życiu człowieka
ubóstwo subiektywne – spowodowane małą
zaradnością
i
aktywnością
ludzi
niskimi
kwalifikacjami
i
słabym
wykształceniem
niechęcią do wykonywania pracy uzależnieniem
od zasiłków i pomocy społecznej rożnymi
patologiami społecznymi alkoholizm narkomania
ubóstwo strukturalne – nie wynika ani z
przyczyn
losowych
ani
z
czynników
subiektywnych lecz z zewnętrznych przyczyn
gospodarczych bezrobocia niskich wynagrodzeń
polaryzacji dochodów
Respondentom zadaje się pytanie, jaki
dochód ich zdaniem jest konieczny, aby móc
utrzymać
gospodarstwo
domowe
na
właściwym poziomie, i czy ich obecny dochód
odpowiada temu poziomowi, przekracza go
lub nie sięga.
Badania wskazują, ze stawki zapomóg są o
ok. 50 % za niskie i nie pozwalają członkom
gospodarstw domowych realizować potrzeby
pełnego i wartościowego uczestnictwa w
życiu społecznym.
Liberalna polityka w celu przyspieszenia
tempa wzrostu gospodarczego.
Zmiany w strukturze zawodowej
Pojawienie się na rynku pracy kobiet,
pogłebiło podział gospodarstw domowych
na „bogate i ubogie w pracę”
Nie można stworzyć jednolitego opisu kategorii
„ludzi biednych”. Niemniej pewne kategorie ludzi
popadają w ubóstwo częściej. Tak, z większym
prawdopodobieństwem niż innych bieda dotyka:
Bezrobotnych i osoby pracujące w niepełnym
wymiarze godzin
Ludzi starszych
Chorych, niepełnosprawnych
Członków dużych rodzin czy małych ale tylko z
jednym rodzicem
Dzieci, kobiety
Mniejszości etniczne
Interpretacje ubóstwa można podzielić na dwa typy:
Teorie, według których ludzie biedni sami ponoszą
odpowiedzialność za swoje ubóstwo (Obwinianie ofiary)
-
Status społeczny odzwierciedla talent i starania jednostki
-
kultura ubóstwa – młodzi ludzie od dzieciństwa są chowani w
przekonaniu, ze posiadanie aspiracji nie ma sensu, więc
fatalistycznie poprzestają na życiu w ubóstwie.
-
Kultura wyuczonej bezradności
Teorie, według których ubóstwo jest wytwarzane
i odtwarzane przez strukturalne mechanizmy społeczne.
(Obwinianie systemu)
-
O rozkładzie środków w społeczeństwie decydują warunki
strukturalne (płeć, etniczność, wiek)
-
Brak ambicji u ludzi ubogich – „wyuczona bezradność”, jest w
istocie skutkiem a nie przyczyną.
Wykluczenie odnosi się do sytuacji, w której jednostki
zostają pozbawione możliwości pełnego uczestnictwa
w społeczeństwie.
Jest to pojęcie szersze niż pojęcie podklasy – akcentuje
aspekt procesu - mechanizmu wykluczenia, ale różni
się też od pojęcia ubóstwa – zwraca bowiem uwagę na
cały szereg czynników, przez które jednostki tracą
szansę, jakie ma większość ludzi.
Wykluczenie może przybierać różne formy
-
Wykluczenie ekonomiczne
-
Wykluczenie polityczne
-
Wykluczenie społeczne
Warunki mieszkaniowe i sąsiedztwo –
wykluczenie przybiera postać przestrzenną
Młodzież – chwiejny rynek pracy
Miejsce zamieszkania – wieś a miasto
Bezdomni – skrajna forma wykluczenia
Wykluczenie społeczne na szczycie
Poszczególne modele państwa opiekuńczego
różnicuje dostępność środków dla społeczeństwa :
-
Systemy opiekuńcze działające na zasadzie
świadczeń powszechnych – zaspokajanie w trybie
ciągłym
podstawowych
potrzeb
wszystkich
obywateli.
-
System opiekuńczy działający na zasadzie
świadczeń warunkowych.
Szwecja
przeznacza
na
cele
społeczne
50 % PKB