POSTAWY I
POSTAWY I
WARTOŚCI ORAZ
WARTOŚCI ORAZ
ZMIANY POSTAW
ZMIANY POSTAW
Postawy i
wartości
Postawy
Gotowe i trwałe ustosunkowania do
konkretnych osób i obiektów albo ich
rodzajów (pozytywne lub negatywne).
Ludzie mają tysiące postaw. Postawy
mamy wobec tego, wobec czego mamy
wiedzę (np. przy badaniach sondażowych
najpierw określamy, czy badani mają
wiedzę, a dopiero później określamy ich
postawy).
Wartości
Astrakcyjne cele i zasady rządzące
ludzkim życiem, a także
wartościowaniem świata (np.
sprawiedliwość społeczna, uczciwość,
życie w zgodzie z naturą).
Wartości są bardziej centralne i wpływają
na postawy, choć nie odwrotnie. Wartość
jest czymś trwałym i stabilnym.
Wybrany podział wartości
autoteliczne:
autoteliczne:
(np. życie, dziecko) to wartość sama w
sobie; wartość jest celem naszych
dążeń, to coś z natury ważne i cenne,
instrumentalne:
instrumentalne:
(np. dobre prawo, które pozwala
chronić nasze życie) są instrumentem
do osiągania wartości autotelicznych.
W skład WARTOŚCI wchodzą pojęcia lub
przekonania o pożądanych stanach
docelowych lub zachowaniach, które
wykraczają poza specyficzne sytuacje,
kierują wyborami i oceną zachowań i
zdarzeń oraz są uporządkowane według
względnej ważności/hierarchii.
U Polaków czołowe miejsce zajmują
wartości: rodzina, zdrowie, praca, wiara.
Postawa
Jest zawsze czyjaś i zawsze skierowana na
jakiś obiekt, albo grupę lub rodzaj obiektów.
Postawa człowieka wobec jakiegoś obiektu
(osoby, przedmiotu, zdarzenia, idei) to
względnie trwała tendencja do pozytywnego
lub negatywnego wartościowania tego
obiektu przez tego człowieka. Przy
wartościowaniu pojawia się emocja i ocena.
Ludzie mają tendencję do szybkiego
konstruowania postaw negatywnych,
trudniej przychodzi im wypracowywanie
postaw pozytywnych.
Własności postawy
znak:
znak:
(pozytywny lub negatywny),
natężenie:
natężenie:
(większe lub mniejsze) – siła (np. bardzo
lubię, lubię),
pozostałe:
pozostałe:
np.: ważność, wewnętrzna zgodność,
stopień powiązania z innymi postawami.
Trójskładnikowa definicja
postawy
składnik uczuciowo-oceniający:
składnik uczuciowo-oceniający:
stosunek emocjonalny - trwała skłonność
do określonego wartościowania danego
obiektu,
składnik poznawczy:
składnik poznawczy:
przekonania człowieka na temat danego
obiektu,
składnik behawioralny:
składnik behawioralny:
tendencja do pozytywnych lub
negatywnych zachowań w stosunku do
tego obiektu.
Soczewkowy model
wyznaczników i konsekwencji
postaw
Soczewkowy model
wyznaczników i konsekwencji
postaw c.d.
Postawa jest swoistą „soczewką„ pośredniczącą między
naszymi przeszłymi i bieżącymi doświadczeniami z danym
obiektem lub rodzajem obiektów.
Z jednej strony postawa jest wyznaczana
dotychczasowymi emocjami przeżywanymi w związku z
obiektem, przekonaniami na jego temat i naszym
zachowaniem.
Według tej teorii wartość stanowi szczególny rodzaj
postawy
jej obiektem jest bardzo abstrakcyjny cel życiowy, a
ustosunkowanie bierze się z przekonania, że cel ten jest
ważny (lub nie) i powinien być realizowany.
Większość postaw posiada obiekty bardziej konkretne i nie
ma w nich posmaku „powinności" charakterystycznego
dla wartości.
Źródła postaw
emocje przeżywane w przeszłości w
emocje przeżywane w przeszłości w
stosunku do obiektu:
stosunku do obiektu:
jeśli założymy, że istotą postawy jest
skojarzenie jej obiektu z określoną
reakcją uczuciową, to możemy
sądzić, że postawy mogą pojawiać
się bez pośrednictwa przekonań,
własnych zachowań w stosunku do
własnych zachowań w stosunku do
obiektu,
obiektu,
przekonania człowieka o własnościach
przekonania człowieka o własnościach
obiektu:
obiektu:
nasz stosunek emocjonalny do obiektu
wynika ze świadomych przekonań o jego
zaletach i wadach.
Przekonanie oznacza przypisanie
obiektowi postawy dowolnej własności w
wyniku obserwacji, wnioskowania, bądź
otrzymania stosownej informacji od
jakiegoś nadawcy
Funkcje postaw
orientacyjna:
orientacyjna:
określony stosunek do jakiegoś
obiektu pozwala zorientować się jaki
on jest, jakie ma właściwości.
Funkcja orientacyjna jest pełniona
prawdopodobnie przez wszystkie
postawy.
Pozostałe funkcje są pełnione tylko
przez niektóre z postaw.
Źródła postaw c.d.
instrumentalna:
instrumentalna:
obiekt jest dla nas pozytywny lub
negatywny dzięki temu, że pomaga lub
przeszkadza w realizacji własnych dążeń,
ekspresji wartości:
ekspresji wartości:
utrzymywanie i ujawnianie pewnych
postaw sprawia nam satysfakcję, ponieważ
w ten sposób możemy wyrażać wiarę w
ocenione przez nas wartości, a więc i
wyrażać, kim sami w istocie jesteśmy,
Źródła postaw c.d.
społeczno – adaptacyjna:
społeczno – adaptacyjna:
żywimy określoną postawę wobec jakiegoś
obiektu, ponieważ pomaga to zaprezentować
się innym ludziom w pozytywnym świetle i
podtrzymać pożądane przez nas więzi
społeczne; pozwala przystosować się i żyć
wśród innych ludzi,
obrony ego:
obrony ego:
postawa pomaga jej wyznawcy w utrzymaniu
dobrego mniemania o sobie lub rozwiązaniu
wewnętrznych konfliktów, pomaga podnosić
swoją wartość, sprzyja autowaloryzacji.
Wpływ postaw i wartości na
przetwarzanie informacji
selektywność poszukiwania
selektywność poszukiwania
informacji:
informacji:
w celu potwierdzenia własnych
poglądów aktywnie poszukujemy
informacji zgodnych z postawami,
zaś aby uniknąć nieprzyjemnego
dysonansu unikamy informacji z
postawami tymi sprzecznych,
Wpływ postaw i wartości na
przetwarzanie informacji c.d.
tendencyjność spostrzeżeń i wniosków:
tendencyjność spostrzeżeń i wniosków:
koncepcja postawy jako skojarzenia
obiektu z określoną reakcją uczuciową
implikuje, że samo pojawienie się
obiektu powoduje aktywizację tej
reakcji uczuciowej,
selektywność pamięci:
selektywność pamięci:
zapamiętujemy to, co jest zgodne z
postawą, a nie kodujemy tego, co jest
z nią sprzeczne.
Cechy postawy decydujące o
zgodności postawy i zachowania
ważność postawy,
ważność postawy,
bezpośredniość genezy postawy:
bezpośredniość genezy postawy:
jej źródła,
stopień wewnętrznej jednorodności:
stopień wewnętrznej jednorodności:
jeśli postawa jest spójna nie ma
wahań typu „kocham”- „nienawidzę”.
Zmiany postaw
Teorie zmiany postaw
Aby dokonać zmiany postaw
posługujemy się
perswazją.
perswazją.
Wyróżnia się 3 modele perswazji:
Procesualny model perswazji Williama
McGuire’a,
Model reakcji poznawczych,
Model szans rozpracowania przekazu
Richarda Petty’ego i John’a Cacioppo.
Procesualny model perswazji
Williama McGuire’a
Ostateczny efekt komunikatu
perswazyjnego zależy od co najmniej 5
etapów jego przetwarzania:
uwaga:
uwaga:
komunikat musi zostać zauważony przez
odbiorcę,
zrozumienie treści przekazu:
zrozumienie treści przekazu:
gdy odbiorca ma charakter masowy,
oznacza to z reguły liczebną przewagę
tych, którzy lepiej rozumieją przekazy
raczej proste niż złożone,
Procesualny model perswazji
Williama McGuire’a c.d.
uleganie argumentom przekazu:
uleganie argumentom przekazu:
akceptacja argumentów przekazu,
utrzymanie zmienionej postawy,
utrzymanie zmienionej postawy,
wykorzystanie zmienionej postawy
wykorzystanie zmienionej postawy
we własnym zachowaniu:
we własnym zachowaniu:
wprowadzenie jej w życie.
Model reakcji poznawczych
model zakłada, że odbierając przekaz
ludzie aktywnie go konfrontują z
własnymi dotychczasowymi
poglądami i wiedzą na temat danej
kwestii
oraz
że zmiana postaw jest
uwarunkowana równocześnie ilością
reakcji poznawczych i ich
przychylnością dla przekazu.
Jeżeli reakcje (myślenie) przychylne dla
przekazu górują nad nieprzychylnymi, to
następuje zmiana postaw w kierunku zgodnym
z przekazem - tym bardziej, im więcej
wywołuje myślenia o przekazie
ale
przewaga reakcji nieprzychylnych dla
przekazu obniża jego skuteczność i to tym
bardziej, im więcej myśli ona wywołuje.
Oba powyżej przedstawione modele zakładają,
że zmiana postaw jest efektem przemyślanego
i świadomego przetwarzania informacji.
Model szans rozpracowania
przekazu Richarda Petty’ego i
John’a Cacioppo
Uwzględnia, że zmiana postaw może
być także skutkiem różnych niezbyt
racjonalnych procesów.
Zakłada, że zmiana postawy może
dochodzić do skutku dwoma różnymi
torami:
centralny tor perswazji,
peryferyjny tor perswazji.
(teoria dwutorowości perswazji)
Model reakcji poznawczych
c.d.
centralny tor perswazji:
centralny tor perswazji:
ma u swoich podstaw staranne i przemyślane
przetwarzanie informacji zawartej w przekazie.
Dokonuje się tu zderzenie informacji ze
wcześniejszymi doświadczeniami odbiorcy.
Zmiana postawy zależy więc od siły argumentów.
peryferyjny tor perswazji:
peryferyjny tor perswazji:
opiera się na powierzchownym zidentyfikowaniu
jakiegoś sygnału sugerującego pozytywny lub
negatywny stosunek do stanowiska oferowanego
w przekazie. Nie rozważamy tu merytorycznie,
czy jest to słuszne, ale opieramy się na
odczuciach, które przekaz budzi (co jest poza
naszą kontrolą).
Różnice między „torami”
Podstawową różnicą między tymi dwoma
torami perswazji jest poziom rzeczywistego
rozpracowania przez odbiorcę przekazu i
zawartej w nim argumentacji.
Rozpracowanie staje się silne przy
centralnym, a słabe przy peryferyjnym torze
perswazji, czego świadectwem jest
odmienność skutków wywołanych przez
argumentację silną (wywołującą znacznie
więcej reakcji przychylnych niż
nieprzychylnych) i słabą (gdzie nie ma
przewagi reakcji przychylnych).
Różnice między „torami” c.d.
Jeżeli odbiorcy bardziej zmieniają
poglądy przy argumentacji silnej
niż słabej, wskazuje to na
centralny tor perswazji. Jeżeli
różnica między argumentami
silnymi i słabymi zanika,
świadczy to, że perswazja toczy
się torem peryferyjnym.
Wyznaczniki zmiany postaw
(czyli skuteczności perswazji)
Schemat przedstawiający rodzaje czynników
decydujących o skuteczności perswazji:
Nadawca przekazu
Wiarygodni są nadawcy:
kompetentni:
kompetentni:
posiadający fachową wiedzę - przekazy osób będących
ekspertami w danej dziedzinie wywołują silniejsze zmiany,
niż identyczne w treści przekazy podpisane przez
nadawców mało kompetentnych,
o czystych intencjach:
o czystych intencjach:
nadawcy godni zaufania, bo nie manipulują naszymi
poglądami dla własnej korzyści; otwarty nacisk na zmianę
poglądów osłabia zaufanie do nadawcy i wywołuje opór
wobec jego prób odebrania nam swobody poglądów, przez
co te poglądy jeszcze bardziej się umacniają,
atrakcyjni:
atrakcyjni:
oraz tacy, których lubimy,
podobni do nas.
podobni do nas.
Treść przekazu
Jest to jakość i liczba użytych argumentów.
Najważniejsze aspekty treści przekazu to:
siła argumentacji,
siła argumentacji,
stopień konkretności
stopień konkretności (wyrazistości):
przekazy wyraziste są skuteczniejsze od „bladych”,
liczba argumentów i ich powtórzeń:
liczba argumentów i ich powtórzeń:
im więcej argumentów zawiera przekaz, tym większa
jego skuteczność i większy nacisk na odbiorcę.
Ponadto wzrost liczby powtórzeń stanowiska sprzyja
skuteczniejszemu uczeniu się stanowiska zawartego w
przekazie,
Treść przekazu c.d.
jednostronność - dwustronność argumentacji:
jednostronność - dwustronność argumentacji:
jednostronne komunikaty
argumentacja jednolita, zawierająca tylko
argumenty pozytywne - są o tyle skuteczne, o ile
odbiorca nie zdaje sobie sprawy z istnienia
alternatywnego stosunku do przekazu,
dwustronne komunikaty
argumentacja zawierająca argumenty i pozytywne i
negatywne - są o tyle skuteczne, o ile odbiorca już i
tak zdaje sobie sprawę z istnienia takiej alternatywy,
odwoływanie się do emocji:
odwoływanie się do emocji:
(np. strachu) zmiany postawy tym czynnikiem zwykle
są krótkotrwałe.
Organizacja przekazu
Sposób zorganizowania treści przez nadawcę.
Najważniejsze aspekty organizacji przekazu to:
kolejność argumentacji:
kolejność argumentacji:
Skuteczność perswazji może być wywołana przez:
efekt pierwszeństwa
silniejsze oddziaływanie argumentów przekazanych jako
pierwsze,
efekt świeżości
silniejsze oddziaływanie argumentów podanych na
końcu, a więc najświeższych.
Czynnikiem rozstrzygającym o tym, który z tych efektów
wystąpi w danej sytuacji jest czas upływający pomiędzy
pierwszym przekazem, drugim przekazem i decyzją
odbiorcy.
Organizacja przekazu c.d.
liczba nadawców:
liczba nadawców:
uleganie wpływowi rośnie wraz z liczbą osób
wpływ ten wywierających
.
Medium przekazu
środek, za pośrednictwem którego
przekazywany jest komunikat - im żywszy
środek przekazu (np. telewizja z obrazem i
dźwiękiem), tym większa powinna być jego
skuteczność.
Odbiorca przekazu
W odbiorcy tkwią najważniejsze wyznaczniki
skutecznej perswazji, wiążą się one z
procesami psychicznymi występującymi w
trakcie perswazji, takimi jak:
przetwarzanie argumentacji zwartej w
przetwarzanie argumentacji zwartej w
przekazie:
przekazie: poznawcze reakcje odbiorcy na
przekaz; silne postawy trudniej jest zmienić,
nastrój odbiorcy:
nastrój odbiorcy:
podnosi jego skłonność do ulegania perswazji;
nastrój pozytywny podwyższa uleganie
argumentom słabym, choć obniża uleganie
argumentom silnym. Nastrój negatywny działa
odwrotnie,
Odbiorca przekazu c.d.
zaangażowanie odbiorcy:
zaangażowanie odbiorcy:
kiedy wzrost zaangażowania wynika z silnego
związku kwestii poruszanej w przekazie z
bieżącymi celami i pragnieniami odbiorcy,
skutki wzrostu zaangażowania zależą od siły
argumentacji podawanej w przekazie.
Kiedy jednak wzrost zaangażowania wynika z
powiązania postawy z ważnymi wartościami
wyznawanymi przez jej posiadacza,
rezultatem zaangażowania jest zwykle spadek
podatności na perswazję,
Odbiorca przekazu c.d.
wielkość rozbieżności pomiędzy
wielkość rozbieżności pomiędzy
oferowanym stanowiskiem a postawą
oferowanym stanowiskiem a postawą
odbiorcy
odbiorcy
przy rozbieżności małej, postawa może
zmienić się tylko w niewielkim stopniu, a
potencjalnie możliwy zakres zmian rośnie
wraz ze wzrostem tej rozbieżności.
Jednak wraz ze wzrostem rozbieżności
spada wiarygodność nadawcy w oczach
odbiorcy, co powodować będzie odrzucenie
przekazu,
Trwałość zmiany postawy
Zmiana postawy jest tym trwalsza, im bardziej
zastosowana manipulacja angażuje nie tylko
procesy przetwarzania informacji, ale pozwala na
behawioralne wypróbowanie nowej postawy.
Trwałość zmiany postawy zależy od tego:
jakim torem dokonała się zmiana gdy centralnym
jest trwalsza,
czy zmieniona postawa została wypróbowana w
praktyce
wówczas postawa utrwala się.
Koncepcja uodparniania
przez inokulację
inokulacja, czyli szczepienie polega na
celowym wywoływaniu choroby o słabym
natężeniu, dzięki czemu organizm uczy
się wytwarzać przeciwciała zwalczające
dany rodzaj bakterii.
Odbiorcę przekazu można w podobny
sposób uodpornić na późniejszą
kontrpropagandę, jeśli nauczymy go
samodzielnego zwalczania
kontrargumentów.
Teoria reaktancji J.
Brehma
Reaktancja to opór psychiczny.
Teoria ta składa się z 3 twierdzeń:
odebranie człowiekowi swobody działania:
odebranie człowiekowi swobody działania:
lub zagrożenie temu powoduje, że zachowanie to
staje się dla jednostki bardziej ważne,
reaktancja jest większa (gdy):
reaktancja jest większa (gdy):
blokowane działanie jest dla człowieka
szczególnie ważne,
im większa jest liczna zablokowanych możliwości,
im większe zagrożenie,
im bardziej nieoczekiwane lub niedawne jest
zagrożenie swobody wyboru,
Teoria reaktancji J.
Brehma c.d.
konsekwencje reaktancji
konsekwencje reaktancji:
atrakcyjność tego co zabronione wzrasta,
wzrasta motywacja do działań
odbudowujących zagrożoną swobodę
wyboru,
wzrasta niechęć lub agresja wobec osoby
ograniczającej swobodę wyboru.
Bibliografia:
Bogdan Wojciszke – „Człowiek wśród
ludzi”