Atrakcyjność
interpersonalna
Dr Dorota Krzemionka
2
Atrakcyjność:
podejścia teoretyczne
Podejście ewolucyjne (Buss, 1994):
Atrakcyjni są ci, którzy zapewniają możliwość poczęcia,
urodzenia i zapewnienia opieki potomstwu.
Podejście poznawczo-społeczne (np. Berscheid i Reis,
1998):
Atrakcyjni są ci, których znamy (efekt bliskości i efekt
ekspozycji)
Atrakcyjne są osoby urodziwe.
Atrakcyjne są osoby podobne
Podejście społeczno-behawioralne (Byrne i Clore, 1970):
Atrakcyjni są ci, relacje z którymi są nagradzające
Nagrody bezpośrednie: dostarczanie uwagi, wsparcia
emocjonalnego, finansowego, statusu, informacji itp.
Nagrody pośrednie: dobre samopoczucie w towarzystwie
osoby pięknej, inteligentnej, wesołej, dowcipnej itp.
3
Dobór partnera: podejście
ewolucyjne
Zdaniem Davida Bussa (1994),
kobiety i mężczyźni różnią się w zakresie strategii dobierania się w
pary.
Kobieta
jest wysoce selektywna, ponieważ liczba dzieci, jakie może
urodzić i wychować, jest biologicznie ograniczona.
szuka partnera o dużych możliwościach ekonomicznych
(realnych lub potencjalnych), chętnego do poniesienia
kosztów opieki nad potomstwem.
W rezultacie dla kobiet atrakcyjni są mężczyźni starsi i
zasobni finansowo, ewentualnie inteligentni, ambitni,
zrównoważeni, co pozwala przewidywać ich przyszłe
sukcesy.
Kobiety wykazują silniejszą zazdrość o kontakty
emocjonalne niż seksualne swoich partnerów.
4
Podejście ewolucyjne (2)
Mężczyzna
Może być ojcem nieograniczonej liczby potomstwa.
Reprodukcyjny sukces zawdzięcza zapłodnieniu dużej
liczby kobiet.
Mężczyźni poszukują kobiet młodych i fizycznie
atrakcyjnych (gładka skóra, pełne usta, lśniące włosy i
inne cechy młodości wskazujące na zdrowie i
płodność)
Brak pewności, czy jest ojcem danego dziecka. Aby
zminimalizować niepewność, poszukują kobiet
wiernych seksualnie.
wykazują silniejszą zazdrość o kontakty seksualne niż
emocjonalne swoich partnerek.
W badaniach nad 10047 kobietami i mężczyznami w 37 krajach
świata Buss (1989) potwierdził swoje założenia.
5
Lubimy osoby – czynniki
działające poza naszą
świadomością
Często spotykane
Atrakcyjne fizycznie
Dobrze kojarzące się
Podobne
Różne?
Nie należące do ideałów
6
7
Lubię osoby, które znam:
efekt bliskości/częstości kontaktów
Bliskość przestrzenna (fizyczna) jest najlepszym
predyktorem prawdopodobieństwa nawiązania bliskiej
znajomości.
Najwięcej interakcji społecznych odbywa się między
osobami, które znajdują się w tym samym miejscu w tym
samym czasie.
Festinger i in. (1950): Bliskość miejsca zamieszkania na
kampusie uniwersyteckim była najważniejszym
czynnikiem mającym wpływ na powstawanie związków
interpersonalnych Mieszkanie w tym samym budynku,
klatce, w pobliżu miejsc często odwiedzanych, np. w
pobliżu skrzynki pocztowej, budki telefonicznej,
zwiększa prawdopodobieństwa przypadkowego
spotkania.
8
9
Atrakcyjność osób znanych:
efekt ekspozycji
Badania eksperymentalne Zajonca (1989):
Im częściej bodziec jest eksponowany, tym bardziej go
lubimy
Moreland i Beach (1992): Osoby podstawione (3 rzekome
studentki)
uczęszczały na wykład 5, 10 i 15 razy, ani razu;
Oceniano różne cechy osobowości na skalach na podstawie
fotografii
Efekt wprost proporcjonalny do czasu ekspozycji (liczby
wykładów)
Ograniczenia efektu ekspozycji:
Powtarzana ekspozycja może spowodować wzrost
antypatii, jeśli obiekt na początku wzbudzał uczucia
negatywne.
Efekt nadmiernej ekspozycji – bodziec zbyt często
eksponowany przestaje wzbudzać sympatię.
10
11
Atrakcyjność fizyczna
Ładne dzieci już w przedszkolu są łagodniej
oceniane
Ładne studentki otrzymują lepsze oceny na
egzaminie
Wysocy mężczyźni łatwiej otrzymują pracę
wygląd liczy się 2 x bardziej niż kompetencje
Przystojni (wyżsi) politycy wygrywają wybory
Ładni oskarżeni otrzymują niższe wyroki w
sądzie
12
Kto jest ładny?
Wysoka zgodność opinii w różnych kulturach co do
ocen atrakcyjności: U kobiet talia jest o 1/3 węższa niż
biodra; u mężczyzn tors w kształcie litery V.
Rysy twarzy powszechnie kojarzone z urodą:
U kobiet duże oczy, wydatne kości policzkowe, mały
nos; u mężczyzn – wydatna szczęka;
Najbardziej atrakcyjne są twarze nie odbiegające od
twarzy przeciętnej;
Wyjaśnienie: przeciętność jest prototypowa = osoba
bardziej znajoma, albo przeciętność jest symetryczna =
osoba zdrowa (pożądana dla celów reprodukcyjnych)
Standardy piękna zmieniają się w czasie
Czynniki sytuacyjne: np. efekt kontrastu
Mężczyźni po obejrzeniu zdjęć w Playboyu oceniają
kobiety przeciętne jako mniej atrakcyjne (Kenrick i
in. 1989).
13
Dlaczego uroda jest
atrakcyjna?
Przebywanie w towarzystwie ludzi pięknych jest
nagradzające:
Ze względów estetycznych, jak np. oglądanie
dzieł sztuki;
Efekt aureoli: - powstanie związku
skojarzeniowego między osobą piękną a
przeciętną (Geiselman i in. 1984 – osoby o
przeciętnej urodzie widywane z osobą piękną tej
samej płci zyskiwały na atrakcyjności).
Stereotyp „piękno = dobro” (por. bajki)
utrwalony prawdopodobnie na skutek
samospełniającego się proroctwa (oczekiwanie,
że osoba piękna jest dobra, inteligentna, uczciwa,
powoduje, że osoba ta tak jest spostrzegana)
14
Minusy urody
Osoby atrakcyjne fizycznie
nie są pewne, czy pozytywne oceny są
determinowane ich urodą czy
właściwościami wewnętrznymi (nie
mogą wykorzystać tych informacji do
budowania pozytywnej samooceny,
Major i in. 1984)
Czasem budzą nadmierne oczekiwania
i rozczarowanie
15
Lubię tych, którzy się dobrze
kojarzą
Warunkowanie emocji i ich
generalizacja na osoby obecne w
danej sytuacji
Letnia miłość
Posłaniec dobrej wiadomości
16
Wzajemne podobieństwo
Ludzie mają tendencję do utrzymywania kontaktów
z osobami podobnymi do siebie pod względem
cech demograficznych (wiek, wykształcenie, rasa,
religia, poziom inteligencji, status społeczno-
ekonomiczny – Newcomb;
podzielanych opinii, wartości, zainteresowań (Byrne,
1997;
stopnia atrakcyjności fizycznej (Berscheid i in.
Kontakt z podobnym wymaga mniej wysiłku
Podobni potwierdzają nam słuszność naszych opinii,
Festinger, 1954 – teoria społecznej walidacji
Generalizacja na podobnych przychylnego
ustosunkowania wobec własnej osoby – Reykowski,
kochaj bliźniego swego jak siebie samego
17
Atrakcyjność
komplementarności
Jesteśmy atrakcyjni dla osób, które mają przeciwne
niż my cechy, np. introwersja – ekstrawersja,
dominacja – uległość (Winch).
Badania empiryczne nie potwierdzają tej hipotezy.
Hipoteza atrakcyjności Innych – odrębnych,
Jarymowicz, 1988). poczucie odrębności Ja – Inni jest
warunkiem ukształtowania się tożsamości osobistej.
Hipoteza optimum „podobieństwa – odrębności”
Snydera i Fromkina (1980).
Najbardziej atrakcyjne jest dla nas umiarkowane
podobieństwo do Innych; awersyjne –
podobieństwo / odrębność ekstremalne.
18
Nie kochamy ideałów
Osoby o wielu pozytywnych cechach –
poprzez porównania zagrażają naszej
samoocenie
Drobne słabości prowadzą do wzrostu
atrakcyjności – efekt Kennedy’ego
Znajomość z osobą odnoszącą sukces
w tej samej, co my, dziedzinie, zagraża
samoocenie
w innej dziedzinie – pławienie się w blasku
odbitej chwały
19
Teoria wymiany społecznej –
Homans
Ludzie podtrzymują takie relacje z innymi, w których
nagrody przewyższają koszty, a unikają oraz
przerywają takie związki, w których koszty są wyższe
niż nagrody.
Nagrody to pozytywne aspekty związku: cechy i
zachowania partnera, status, pieniądze, grono
przyjaciół
Koszty – konieczność znoszenia wad czy nawyków
partnera
Skłonni jesteśmy powtarzać zachowania nagradzane
Im więcej otrzymujemy, tym więcej skłonni jesteśmy
dać
Robimy to, co lubi partner, aby uzyskać od niego to,
co cenne dla nas
Wartość nagród maleje w miarę ich powtarzania
20
Teoria wymiany społecznej II
Im więcej nagród (zysków) i im mniej strat, tym
większą satysfakcję przynosi związek i tym dłużej
będzie trwał.
Nagrody: miłość, towarzystwo, pocieszenie w trudnych
chwilach, gratyfikacja seksualna
Koszty: praca nad utrzymaniem związku, konflikty,
kompromisy, rezygnacja z innych związków
Rozwój związku ściśle wiąże się z ogólnym poziomem
nagród.
Im więcej nagradzających interakcji we wczesnej fazie,
tym większe prawdopodobieństwo trwałości związku;
Na początku („miodowy miesiąc”) koszty nie
odgrywają roli, zaczynają się liczyć po ok. 3
miesiącach).
21
Teoria bilansu interakcji –
Kelley, Thibaut, 1978)
Poziom kosztów i nagród uzyskiwanych w
aktualnym związku jest porównywany z
dwoma kryteriami.
Poziom odniesienia - oczekiwanie
wynikające ze średniej z bilansów we
wszystkich dotychczasowych związkach;
najniższy akceptowany poziom wypłat,
decyduje o zadowoleniu
Porównawczy poziom odniesienia –
istnienie alternatyw czyli wartość bilansu
oczekiwanego w innych związkach i szanse
znalezienia innego, bardziej
satysfakcjonującego związku –
decyduje o zależności
22
Teoria równości, Adams
Najbardziej atrakcyjne związki, w
których koszty i zyski obu osób są
równe
Gdy zbyt niskie nagrody – czujemy
się eksploatowani
Gdy nadmierne zyski – poczucie winy
Różne sposoby przywracania
równości
23
Teoria równowagi Heidera, 1958
Preferujemy relacje zrównoważone
(lubimy przyjaciół naszych przyjaciół,
wrogów naszych wrogów).
Reguła wzajemności - równowaga w
dawaniu i braniu, np. odwzajemniamy
się sympatią za sympatię.
Lubimy tych, którzy nas lubią
24
Teoria zysku i straty,
Aronson
Atrakcyjność wynika z rozbieżności między tym, co
dostawaliśmy wcześniej, a tym, co dostajemy teraz
Najbardziej lubimy tych, którzy stopniowo
zmieniają swoje zdanie o nas z negatywnego na
pozytywne (potrzeba czasu, żeby nas polubić).
Niechęć, gdy zysk się zmniejsza
Efekt kontrastu, efekt ulgi
Eksperyment Aronsona i Lindera (1961): Badani
spotykali się kilkakrotnie w parach w celu
przedyskutowania czegoś;
badany miał szansę podsłuchania ocen
formułowanych przez „partnera” – od pozytywnych
do negatywnych lub odwrotnie.
25
Efekt „osoby trudnej do
zdobycia”
Lubimy tych, którzy są społecznie selektywni
(wybredni w doborze przyjaciół),
dlatego uatrakcyjniamy siebie poprzez odgrywanie
roli osoby trudnej do zdobycia
Trudności w zdobyciu osoby mogą być związane z
czynnikami zewnętrznymi (np. Romeo i Julia,
Titanic)
Efekt reaktancji (obrona wolności wyboru): związki
stają się bardziej atrakcyjne, gdy jest czymś
zagrożone.
Atrakcyjność związków „nielegalnych”
26
Trójskładnikowa teoria miłości
Sternberga (1986)
Sternberg wyróżnił 8 typów miłości (7 + brak miłości)
na podstawie obecności lub braku 3 podstawowych
komponentów
Intymność (uczucie bliskości) – komponent
emocjonalny (lubienie, poczucie bliskości, komfortu).
Namiętność – komponent motywacyjny (pasja,
pożądanie).
Zaangażowanie – komponent poznawczy
(odpowiedzialność, poświęcenie).
Badania spójne z teorią:
Prototyp „idealnego kochanka” – wysokie oceny w
zakresie 3 komponentów
Prototyp „przyjaciela” – w zakresie bliskości i
zaangażowania
Prototyp „brata” – wysoko w zakresie zaangażowania,
nisko - intymności i namiętności.
27
Trójkąt miłości
Zaangażowanie
Namiętność
Intymność/uczucie bliskości
Lubienie
(czyste uczucie)
Zaślepienie
(czysta
namiętność)
Pusta miłość
(czyste zaangażowanie)
Miłość romantyczna
(intymność + namiętność)
Miłość braterska
(intymność +
zaangażowanie)
Miłość fatalna
(namiętność + zaangażowanie
Miłość spełniona
(intymność +
namiętność+
zaangażowanie)
28
29
Wkradanie się w czyjeś łaski
- ingracjacja
Jestem wspaniały: autoprezentacja
Sprawię, że ty poczujesz się
wspaniały: komplementy
Jesteśmy tacy sami: podobieństwo,
zgadzam się, myślę podobnie