Narządy płciowe męskie

Narządy płciowe męskie

wewnętrzne :

wewnętrzne :



Jądro



Najądrze



Nasieniowód



Cewka moczowa



Gruczoły pęcherzykowo-nasienne



Przewód wytryskowy



Gruczoł krokowy



Gruczoły opuszkowo-cewkowe



Żołądź



Ciało jamiste



Ciało gąbczaste



Pęcherzyki nasienne

Narządy wewnętrzne
męskie



Moszna



Prącie

a) moszna, b) trzon prącia, c) żołądź, d) napletek

Jądro

Jądro

Jest narządem o jajowatym kształcie, położonym w worku
mosznowym. Narząd ten jest pokryty od zewnątrz błoną
surowiczną, a głębiej błoną białawą, przechodzącą w
przegrody oddzielające od siebie zraziki jądra. W
zrazikach tych znajdują się kanaliki nasieniotwórcze o
bardzo krętym przebiegu, w okolicy wnęki jądra przechodzą
one w kanaliki proste, tworzące w tej wnęce sieć, z której
wychodzą dalej kanaliki najądrza. Pomiędzy tymi
kanalikami występują komórki śródmiąższowe Leydiga
budujące gruczoł śródmiąższowy produkujący hormony
płciowe męskie.
W jądrach znajduje się nabłonek nasieniotwórczy, w
którym występują spermatydy i spermatogonia z których
powstają plemniki (męskie komórki rozrodcze), znajdują
się tu także komórki podporowe Sertoliego pełniące
funkcje podporową i odżywczą.

Nasieniowód

Nasieniowód

Jest przewodem prowadzącym plemniki

z najądrza, przechodzącym dalej z

worka mosznowego razem z naczyniami

krwionośnymi i nerwami ku górze przez

kanał pachwinowy do jamy brzusznej. Z

jamy brzusznej przechodzi on do

miednicy i poza pęcherzem moczowym

wchodzi do gruczołu krokowego,

łączy się tam z przewodem pęcherzyka

nasiennego i tworzy przewód

wytryskowy uchodzący do części

sterczowej cewki moczowej.

Najądrza

Najądrza

Kolejnymi narządami męskiego

układu płciowego są przylegające do

jąder wzdłuż ich tylnego przebiegu

najądrza. Są to kanaliki tworzące

kilkumetrowy przewód zawierający

rzęski, przesuwające plemniki.

Najądrze ma wymiary ok. 5-1,5 cm,

a jego głównym zadaniem jest

przechowywanie plemników aż do

osiągnięcia ich pełnej dojrzałości.

Gruczoł pęcherzykowo-

Gruczoł pęcherzykowo-

nasienny (tzw.

nasienny (tzw.

pęcherzyk nasienny)

pęcherzyk nasienny)

Jest parzystym narządem męskiego układu

płciowego. Ma on kształt woreczka o długości ok.

5cm. Wyściela go błona zawierająca nabłonek

sześcienny wydzielający składniki nasienia (proteiny,

enzymy, fruktozę itp.). Pęcherzyk nasienny położony

jest w okolicy dna pęcherza moczowego, a jego ujścia

wnikają do nasieniowodu w miejscu zwanym bańką.

Głównym zadaniem pęcherzyka nasiennego jest

wytwarzanie substancji zawierających niewielkie

ilości fruktozy stanowiącej źródło energii dla

plemników.

Przewód wytryskowy

Przewód wytryskowy

Jest odcinkiem drogi nasienia od bańki

nasieniowodu do cewki moczowej.

Położony jest on w obrębie gruczołu

krokowego i ma długość ok 2 cm i

szerokość 1 mm w części początkowej,

zwężając się do 0,2 mm przy ujściu

cewki moczowej. Przewody wytryskowe

wychodzą do cewki moczowej na małym

wzniesieniu błony śluzowej zwanym

wzgórkiem nasiennym, po obu

stronach podłużnego zagłębienia -

łagiewki sterczowej.

Gruczoł krokowy

Gruczoł krokowy

(

(

prostata

prostata

,

,

stercz

stercz

)

)

Jest kolejnym elementem męskiego

układu płciowego. Jest on narządem

mięśniowo-gruczołowy wielkości
kasztana. Leży poniżej pęcherza

moczowego na przedniej ścianie

odbytnicy, na przeponie moczowo-

płciowej, obejmuje cewkę moczową.

Jego wydzielina stanowi ok. 25% spermy

(nasienie).

Gruczoły opuszkowo-

Gruczoły opuszkowo-

cewkowe

cewkowe

.

.

Mają one kształt grochu, otwierają się

do cewki moczowej w obrębie tylnej

ściany jej opuszki, i są położone poniżej

prostaty. Ich zadaniem jest wydzielanie

preejakulatu z cewki moczowej.

Wydzielina ta zabezpiecza plemniki

przed kwaśnym środowiskiem cewki

moczowej i pochwy, gdyż ma ona

charakter zasadowy.

Moszna

Moszna

Jest ona workiem skórnym położonym w

okolicy sromowej u mężczyzn. Skóra

moszny jest silnie pigmętowana i

owłosiona, nie ma w niej podściółki

tłuszczowej, zamiast niej znajduje się tu

błona kurczliwa. W mosznie znajdują się

dwie jamy surowicze, oddzielone od

siebie przegrodą, w jamach tych

umieszczone są jądra (gruczoły płciowe).

Głównym zadaniem moszny jest ochrona

jąder oraz utrzymanie optymalnej

temperatury.

Prącie

Prącie

(

(

penis

penis

)

)

jest ważnym elementem męskiego układu

płciowego. Penis ma walcowaty kształt i służy

do wyprowadzania moczu z pęcherza

moczowego na zewnątrz oraz wprowadzania

nasienia do narządów płciowych kobiety. Tylna

cześć prącia jest nieruchomo przytwierdzona

do spojenia łonowego i kości łonowych. Cześć

wiszącą członka tworzą trzon, żołądź i

znajdujące się pomiędzy nimi zwężenie zwane

szyjką żołędzi. Na żołędziach znajduje się ujście

cewki moczowej. Skóra pokrywająca prącie jest

cienka i przesuwalna, na żołędziach tworzy tzw.

napletek. U dołu prącia znajduje się

wędzidełko uniemożliwiające nadmierne

cofanie się napletka.

PLEMNIKI

PLEMNIKI

Gameta męska, haploidalna komórka rozrodcza
wytwarzana przez gonadę osobnika płci męskiej
służące do rozmnażania płciowego. Plemniki
występują zarówno u zwierząt, jak i u roślin, choć
różnią się budową. U zwierząt plemnik jest zwykle
ruchliwy, o długości zależnej od gatunku: od 40, u
waleni, do 250 mikrometrów u niektórych chrząszczy
(u człowieka długości ok. 50–60 µm).
Plemniki po raz pierwszy zaobserwował w 1677 roku
Antonie van Leeuwenhoek. U człowieka zwykle w
jednej porcji nasienia wydalanego podczas wytrysku
jest od 100 do 500 milionów plemników.

Biochemiczny skład główki

Biochemiczny skład główki

plemnika

plemnika

Główka plemnika to w 96% nukleoproteina, składająca się
głównie z DNA i białek zasadowych. Zawartość DNA w
plemnikach odpowiada połowie zawartości w komórkach
somatycznych. Najlepiej poznanymi białkami zasadowymi są
protaminy występujące w plemnikach ryb. Zastosowanie
detergentów wiążących grupy SH pozwoliło izolować białka
zasadowe plemników ssaków. Zasadowe keratynopodobne
białka histonowe plemników buhaja składają się z 47 reszt
aminokwasowych z alaniną jako N-końcowym oraz glutaminą
jako C-końcowym aminokwasem.
Funkcja białek zasadowych:

 udział w powstaniu linii opływowej plemnika podczas
zagęszczenia chromatyny w procesie dojrzewania plemników

 ochronna i stabilizująca genom

 inhibicja ekspresji genów.

Powyższą funkcję białka zasadowe uzyskują po okresie
dojrzewania plemników w najądrzach.

Produkcja plemników

Produkcja plemników

Plemniki u kręgowców powstają w jądrach w wyniku
spermogenezy, po czym dojrzewają w najądrzu.
Jeden cykl spermogenezy trwa około 16 dni. Do wytworzenia w
całości dojrzałej spermy potrzebne jest około 5 cykli, czyli ponad 2
miesiące. Choroby przebyte podczas pierwszego cyklu w
przeciągu potrzebnych pięciu, np.
wysoka gorączka, infekcje, zapalenia nerek, jądra, najądrzy,
prostaty, anemia. urazy jądra, nowotwór (chemioterapia),
zaburzenia metaboliczne np. cukrzyca, hemochromatoza, także
leki przeciwcukrzycowe, oraz przeciwnadciśnieniowe, zaburzenia
hormonalne (np. niewydolność pętli gonadalnej podwzgórze-
przysadka mózgowa, a co za tym idzie niedobór testosteronu)
mogą wpłynąć na dojrzałą spermę i pogorszyć jej jakość, pomimo
dobrego stanu zdrowia pacjenta po chorobie (w czasie badania).
Dlatego zaleca się, by pary planujące dzieci odłożyły we
wskazanych wyżej przypadkach poczęcie na 74 dni (ok. 2,5
miesiąca), bo tyle czasu zajmuje pełna wymiana populacji
plemników.