Formy organizacyjno-
prawne przedsiębiorstw
Ogólny podział przedsiębiorstw
ze względu na formę własności
• przedsiębiorstwa sektora
publicznego
• sektora prywatnego
Formy działalności
gospodarczej z sektora
prywatnego
Przedsiębiorstwa
Jednoosobowe
Spółki
Spółdzielnie
Osobowe
Kapitałowe
-
cywilna
- z o.o.
-
jawna
- S.A
- partnerska
-
komandytowa
-
komandytowo-akcyjna
Wybór odpowiedniej formy
prawnej zależy od:
l) rozmiaru działalności,
2) wielkość posiadanych zasobów kapitałowych,
3) możliwości pozyskania wspólników,
4) czasu niezbędnego na uruchomienie
przedsiębiorstwa,
5) kosztów prowadzenia ewidencji finansowo-
księgowej,
6) wyboru formy zatrudnienia w swojej firmie,
7) posiadanych przez organizatorów
przedsięwzięcia kwalifikacji.
Osoba fizyczna prowadząca
działalność gospodarczą
najprostsza forma prowadzenia działalności
gospodarczej, wyłącznie przez 1 osobę
fizyczną,
nie
ma
wymagań
odnośnie
minimalnego
kapitału
na
rozpoczęcie
działalności,
rozmiar działalności nie jest ograniczony,
firma: określenie działalności (np. PPHU) +
dowolna nazwa + imię i nazwisko.
Zalety:
największe możliwości wyboru formy
opodatkowania
podatkiem
dochodowym,
mało formalności przy zakładaniu i
później, przy ewentualnej likwidacji,
o wszystkim decyduje właściciel,
możliwe szybkie podejmowanie decyzji,
zysk w całości dla zarejestrowanego
właściciela.
Wady:
trudność w pozyskaniu kapitału na
rynku
kapitałowym
lub
przez
przyjęcie nowego wspólnika,
odpowiedzialność całym swoim
majątkiem
osobistym
za
zobowiązania,
konieczność
opłacania
zryczałtowanych składek ZUS bez
względu na dochody.
Kryteria podziału spółek:
• podstawa ekonomiczna utworzenia;
• zakres odpowiedzialności
wspólników za zobowiązania spółki;
• źródło prawa regulujące powstanie i
działalność spółki.
Ogół przedsiębiorstw – spółek
dzielimy na
• Spółki osobowe
• Spółki kapitałowe
Oraz
• Spółki cywilne
• Spółki handlowe
Spółka cywilna
jest to umowa zawarta przez co najmniej
dwie osoby, na mocy której wspólnicy
zobowiązują się dążyć do osiągnięcia
wspólnego celu gospodarczego,
prosta forma organizacji działalności oparta
na wzajemnym zaufaniu wspólników,
konieczność odrębnej rejestracji każdego ze
wspólników,
firma: określenie działalności (np. PPHU) +
dowolna nazwa + nazwiska lub nazwy
wszystkich wspólników + spółka cywilna
(s.c.),
• brak zdolności prawnej i sądowej.
spółka cywilna nie jest przedsiębiorcą, nie
posiada majątku,
spółka
cywilna
jest
nadal
jednostką
organizacyjną
nie
posiadającą
osobowości
prawnej,
wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do
spółki własności lub innych praw albo na
świadczeniu usług,
za zobowiązania spółki wspólnicy odpowiedzialni
są solidarnie; wierzycielowi przysługuje prawo
swobodnego wyboru majątku, z którego uzyska
zaspokojenie,
każdy wspólnik jest uprawniony i zobowiązany do
prowadzenia spraw spółki,
występuje ograniczenie rozmiaru działalności
prowadzonej przez spółkę cywilną.
Zalety spółek cywilnych
• nieskomplikowana i dość tania procedura
założenia spółki
• proste procedury prowadzenia;
• prostota złączenia zasobów kilku osób i ich
pomysłów;
• odpowiednia do prowadzenia interesu rodzinnego
– oparta na zaufaniu ich członków;
• zaangażowanie wszystkich wspólników;
• możliwość z korzystania z prostych
zryczałtowanych podatków;
• podatek od czynności cywilno-prawnych, który z
tytułu umowy spółki wynosi 1% od wartości
wkładu;
• niedrogie koszta wpisu do ewidencji;
• będąc wspólnikiem spółki można prowadzić
książkę przychodów i rozchodów.
Wady spółek cywilnych
• duże ryzyko działalności – pełna osobista
odpowiedzialność wspólników, muszą
ręczyć całym swoim majątkiem
• zaangażowanie wszystkich wspólników w
sprawy spółki, choć niektórzy sprawdzają
się jedynie jako bierni dostarczyciele
gotówki;
• niemożliwość działania na większą skalę,
czasami niekorzystne opodatkowanie od
osób fizycznych.
Spółka jawna
jest spółką osobowa, nie posiada osobowości
prawnej,
umowa spółki stwierdzona pismem pod
rygorem nieważności,
firma: określenie działalności (np. PPHU) +
dowolna nazwa + nazwisko lub nazwa co
najmniej jednego wspólnika + spółka jawna
(sp. j.),
rejestracja w Krajowym Rejestrze Sądowym,
spółka posiada zdolność prawą, sądową oraz
swój majątek,
wspólnicy wnoszą na rzecz spółki
wkłady,
wspólnik odpowiada za zobowiązania bez
ograniczenia całym majątkiem solidarnie
z pozostałymi wspólnikami oraz ze
spółką; odpowiedzialność subsydiarna.
spółka
nie
posiada
organów
zarządzających, sprawy spółki prowadzą
wspólnicy. Każdy wspólnik ma prawo
reprezentować spółkę.
Spółka partnerska
spółka osobowa, utworzona przez wspólników
(partnerów) w celu wykonywania wolnego
zawodu w spółce prowadzącej przedsiębiorstwo
pod własną firmą,
partnerami w spółce mogą być wyłącznie osoby
fizyczne uprawnione do wykonywania wolnych
zawodów: adwokata, aptekarza, architekta,
biegłego
rewidenta,
brokera
ubezpieczeniowego,
doradcy
podatkowego,
księgowego, lekarza, stomatologa, weterynarza,
notariusza,
pielęgniarki,
położnej,
radcy
prawnego,
rzecznika
patentowego,
rzeczoznawcy
majątkowego
i
tłumacza
przysięgłego.
umowa spółki w formie aktu notarialnego,
rejestracja w KRS,
firma: nazwisko co najmniej jednego
partnera + oznaczenie „i partner” lub
„i partnerzy” albo „spółka partnerska (sp.
p.)”
+
określenie
wolnego
zawodu
wykonywanego w spółce,
• ograniczona odpowiedzialność z tytułu
wykonywania wolnego zawodu w spółce,
w
przypadku
zobowiązań
„ogólnobiznesowych” – odpowiedzialność
całym swoim majątkiem,
każdy partner ma prawo reprezentować
spółkę samodzielnie, ale prowadzenie
spraw spółki można powierzyć zarządowi.
Spółka komandytowa
spółka osobowa mająca na celu prowadzenie
przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec
wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej
jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia
(komplementariusz),
a
odpowiedzialność
co
najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest
ograniczona,
umowa spółki w formie aktu notarialnego; w
umowie określa się „sumę komandytową”
firma: określenie działalności (np. PPHU) + dowolna
nazwa + nazwisko lub nazwa co najmniej jednego
komplementariusza + spółka komandytowa (sp.
k.); nazwisko komandytariusza nie może być
zamieszczane w firmie spółki,
spółkę
reprezentują
komplementariusze,
komandytariusze najwyżej jako pełnomocnicy,
Zalety spółki komandytowej
• silna ochrona prawna;
• możliwość prowadzenia
przedsiębiorstwa na większą skalę;
• skala działalności jest nie
ograniczona ilościowo.
Wady spółki komandytowej
• pełna odpowiedzialność wspólników
za zobowiązania spółki
(przynajmniej niektórych);
• koszty aktu notarialnego, wpisu do
rejestru;
• wymóg prowadzenia pełnej
księgowości.
Spółka komandytowo-
akcyjna
spółka osobowa mająca na celu prowadzenie
przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której
wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co
najmniej jeden wspólnik odpowiada bez
ograniczenia
(komplementariusz),
a
co
najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem,
aktem założycielskim jest statut w formie aktu
natarialnego,
firma: określenie działalności (np. PPHU) +
dowolna nazwa + nazwisko lub nazwa co
najmniej jednego komplementariusza + spółka
komandytowo-akcyjna
(S.K.A);
nazwisko
akcjonariusza nie może być zamieszczane w
firmie spółki,
kapitał zakładowy powinien wynosić
co najmniej 50.000 złotych,
wyłączenie
odpowiedzialności
akcjonariusza za zobowiązania spółki,
spółkę
reprezentują
komplementariusze,
władzami
spółki
są
walne
zgromadzenie, zarząd oraz rada
nadzorcza (powołuje się ją, gdy liczba
akcjonariuszy przekracza 25).
Spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością
spółka może być utworzona przez jedną (z
wyjątkiem jednoosobowej sp. z o.o.) albo więcej
osób w każdym celu prawnie dopuszczalnym,
umowa w formie aktu notarialnego.
z chwilą zawarcia umowy powstaje spółka z o.o.
w organizacji, która posiada zdolność prawną i
sądową,
może
prowadzić
działalność
gospodarczą. Właściwą spółką z o.o. staje się
jednak po rejestracji w KRS
firma obrana dowolnie + spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością
(spółka
z
o.o.,
sp. z o.o.)
kapitał zakładowy powinien wynosić co najmniej
5.000 zł, udział 50 zł
Do powstania spółki z o.o. wymaga się:
zawarcia umowy spółki,
wniesienia przez wspólników wkładów na pokrycie
całego kapitału zakładowego,
powołania zarządu
ustanowienia rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej
gdy umowa lub przepisy prawa tak przewidują
wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego
organy spółki: zgromadzenie wspólników, zarząd,
rada nadzorcza
za zobowiązania spółki z o.o. spółka odpowiada
całym swoim majątkiem, wspólnicy tylko do
wysokości
wniesionych
wkładów.
Możliwość
przeniesienia
odpowiedzialności
na
członków
zarządu
Spółka akcyjna
• zawiązana przez jedną (z wyjątkiem jednoosobowej sp.
z o.o.) albo więcej osób,
• kapitał zakładowy spółki powinien wynosić co najmniej
100.000 złotych, wartość nominalna akcji co najmniej
0,01 złoty
• statut w formie aktu notarialnego
• za zobowiązania spółki akcyjnej odpowiada spółka
całym
swoim
majątkiem,
akcjonariusze
nie
odpowiadają za zobowiązania spółki. Możliwość
przeniesienia odpowiedzialności na członków zarządu
• organy spółki: walne zgromadzenie akcjonariuszy,
zarząd, rada nadzorcza
• możliwość
pozyskiwania
kapitału
na
rynku
kapitałowym poprzez emisję akcji czy obligacji
• stosowana w dużych przedsięwzięciach gospodarczych
Spółdzielnia
• jest dobrowolnym zrzeszeniem
nieograniczonej liczby osób, o
zmiennym składzie osobowym i
zmiennym funduszu udziałowym,
prowadzącym działalność gospodarczą
w celu zaspokojenia potrzeb swoich
członków.
• może prowadzić działalność społeczną
i oświatowo-kulturalną na rzecz swoich
członków i ich środowiska.
Charakterystyczne cech
spółdzielni
• zrzeszeniowy charakter spółdzielni,
• dobrowolność zrzeszania się i
dobrowolność wystąpienia,
• reguła demokracji w zarządzaniu,
• maksymalizacja korzyści członków.
Rozróżnia się trzy grupy
spółdzielni:
• spółdzielnie użytkowników, tj. spółdzielnie
zaspokajające potrzeby gospodarcze członków
(świadczące usługi na rzecz członków);
• spółdzielnie zaopatrzenia i zbytu, z którym
związane są przedsiębiorstwa rodzinne, gospodarstwa
rolne, rzemiosło, drobny handel itp. Ich zadaniem jest
tańsze zaopatrzenie i lepszy zbyt produkcji ich
członków, np. GS, „SCh", rzemieślnicze spółdzielnie
zaopatrzenia i zbytu;
• spółdzielnie wytwórcze (pracy) - ich zadaniem jest
wytwarzanie dóbr i usług, w spółdzielniach tych
członkowie występują w podwójnej roli: są
producentami (współwłaścicielami) i jednocześnie
pracobiorcami, co oznacza, że spełniają określone
zadania i funkcje
Statut powinien określać:
• oznaczenie nazwy z dodatkiem „spółdzielnia" lub
„spółdzielczy" i podaniem jej siedziby;
• cel i przedmiot działalności oraz czas trwania;
• wysokość wpisowego oraz wysokość i liczbę
udziałów, które członek obowiązany jest
zadeklarować i wnieść;
• prawa i obowiązki członków;
• zakres i tryb przyjmowania członków, wypowiadania
członkostwa, wykreślania i wykluczania członków;
• zasady zwoływania walnych zgromadzeń i
podejmowana na nich uchwał; zasady i tryb wyboru
oraz odwoływania członków organom spółdzielni;
• zasady podziału nadwyżki bilansowej (dochodu
ogólnego) oraz pokrywania strat spółdzielni.
Przedsiębiorstwa sektora
publicznego
• Przedsiębiorstwa państwowe
• Przedsiębiorstwa komunalne
Przedsiębiorstwo
państwowe
• to wyodrębniony formalnie z gospodarki
narodowej pod względem organizacyjnym,
ekonomicznym i prawnym podmiot
gospodarczy, posiadający osobowość
prawną, utworzony przez upoważniony
organ administracji państwowej. Tworzone
są przez odpowiednie organy administracji
państwowej (np. ministrowie, wojewodowie)
nazywane organami założycielskimi, które
sprawują nadzór nad ich działalnością.
Cechy przedsiębiorstw
państwowych
• samodzielność,
• samorządność i
• samofinansowanie
Organami przedsiębiorstwa
państwowego są:
• ogólne zebranie pracowników
(delegatów),
• rada pracownicza i
• dyrektor.
Przedsiębiorstwa państwowe
można podzielić na:
• przedsiębiorstwa działające na zasadach
ogólnych i zarządzane podobnie, jak
inne przedsiębiorstwa,
• przedsiębiorstwa działające na zasadach
szczegółowych, np. PKP, PLL „LOT",
• przedsiębiorstwa użyteczności
publicznej, które mają za zadanie
zaspokajać nieprzerwanie bieżące
potrzeby ludności;
• Treść i charakter połączeń
przedsiębiorstw
Przyczyny połączeń
przedsiębiorstw
- dążenie do zwiększenia produktywności w
drodze racjonalizacji i wynikającej z niej obniżki
kosztów, jakie można osiągać w dużej jednostce
gospodarczej,
- poprawienie pozycji na rynku wobec odbiorców,
dostawców i kredytodawców,
-zmniejszenie ryzyka poszczególnych
przedsiębiorstw w drodze jego rozłożenia na
większą liczbę uczestniczących jednostek, i
wreszcie:
- uzyskanie silnej pozycji gospodarczej (władzy
gospodarczej) w rezultacie ograniczenia
konkurencji.
Formy połączeń
przedsiębiorstw
• kooperację – współpraca w ściśle
określonym obszarze działalności
• Koncentrację – częściowa lub
całkowita utrata samodzielności
gospodarczej, (utrata autonomii)
Połączenia przedsiębiorstw
mogą przebiegać w kierunku
• poziomym (horyzontalne) - polega
na łączeniu przedsiębiorstw tej samej
fazy produkcji lub handlu
• pionowym (wertykalne) - polega na
łączeniu przedsiębiorstw kolejnych
faz produkcji lub handlu, względnie
produkcji i handlu.
Formy kooperacji
przedsiębiorstw
• luźne formy kooperacji
• Kartele i syndykaty
Do luźniejszych form
kooperacji zalicza się głównie:
• wspólnotę interesów,
• wspólnotę pracy oraz
• konsorcjum.
Wspólnota interesów
• stanowi oparte na zawartej umowie
powiązanie dwóch lub większej liczby
osób fizycznych lub prawnych dla
wspólnego celu.
Wspólnota pracy
• stanowi zazwyczaj tzw. spółkę
okolicznościową. Stanowi ona połączenie
przedsiębiorstw, pozostających nadal
samodzielnymi pod względem ekonomicznym i
prawnym dokonywane w celu podjęcia się
wspólnej realizacji określonego wielkiego
zadania (względnie określone] liczby takich
zadań) produkcyjnego lub zaopatrzeniowego,
które wymaga współdziałania większej liczby
różnych wyspecjalizowanych przedsiębiorstw.
Konsorcjum
• stanowi również spółkę
okolicznościową, która tworzona jest
w postaci umownego powiązania dla
zrealizowania ściśle określonego
dużego zadania, po spełnieniu
którego zostaje rozwiązana.
Kartel
• stanowi umowny związek
przedsiębiorstw o charakterze
monopolistycznym, dążący do
podwyższenia lub utrzymania
rentowności w drodze
eliminowania konkurencji między
członkami porozumienia.
Porozumienia kartelowe mogą
dotyczyć różnych dziedzin:
• stosowania jednolitych cen i
warunków transakcji
• Stosowanie tzw. kontyngentów
produkcji (limitów),
• kartele strefowe,
• kartele racjonalizujące
• kartele inwestycyjne
Syndykat
• powstaje z chwilą, gdy kartel dążąc
do większego zdyscyplinowania
uczestników, tworzy własne
wydzielone przedsiębiorstwo zbytu,
które przejmuje od wszystkich
uczestników wszelkie kontakty z
odbiorcami i rynkiem.
Koncentracja
przedsiębiorstw
• polega na tym, że uczestniczące
przedsiębiorstwa rezygnują w
określonym stopniu ze swej
gospodarczej samodzielności i
poddają się jednolitemu
kierownictwu gospodarczemu.
• występuje w formach: holdingu, spółki
holdingowej lub holdingu
zarządzającego
spółka holdingowa
• sama nie produkuje, ani nie
sprzedaje żadnych dóbr i usług, a
jedynie gromadzi udziały w innych
spółkach, administruje nimi i
kontroluje w ten sposób połączone
przedsiębiorstwa.
holding zarządzający
• (zwany czasem dyrektorskim)
przejmuje także koordynację
strategicznej działalności
zgrupowanych przedsiębiorstw i tym
różni się przede wszystkim od
holdingu tradycyjnego.
Koncern (grupa)
• stanowi połączenie przedsiębiorstw,
które stają się częściami całego
zgrupowania, podporządkowanymi
jednolitemu kierownictwu przez
przedsiębiorstwo-matkę, względnie
przez wyodrębnioną centralę (np.
spółkę holdingową).
Fuzja (albo scalenie,
stopienie)
• stanowi formę połączenia, przy której
połączone dotychczas samodzielne
przedsiębiorstwa zostają pozbawione
nie tylko ekonomicznej
samodzielności, ale i osobowości
prawnej, a następnie zostają scalone
(sfuzjowane) w jedno
przedsiębiorstwo, najczęściej
wielozakładowe.
Fuzja może być
przeprowadzona w dwóch
formach:
a) scalenia przez nowe założenie,
b) scalenia przez wchłonięcie
(przejęcie).